ว่าด้วยตำรา มีดพกประจำกาย
ลูกผู้ชายไทยในอดีตบ้านอก จะมีมีดพกประจำกายเป็นเพื่อนแท้ติดตัวตลอด มีดแต่ละเล่มเหมาะสำหรับแต่ละคน มีวิธีการเลือกมีดคู่กายหลายตำรา ผู้เขียนขอแนะนำสำหรับท่านที่จะเลือกมีดไว้ใช้สักเล่ม ให้เหมาะกับตัวเอง มีตำราว่าด้วยการเลือกมีดที่ผู้เขียนใช้อยู่ดังนี้
เมื่อเลือกมีดที่ถูกใจได้แล้วให้หันปลายมีดออกจากตัว แล้วใช้หัวแม่โป้งข้างขวาวางลงที่คมมีด ท่องคำว่านะชัย แล้วเอาหัวแม่โป้งซ้ายทาบชนกันให้ให้โคนเล็บตรงกัน แล้วท่องคาถาว่า ไพรนิรันดร์ ยกหัวแม่โป้งขวามาทาบหัวแม่โป้งซ้าย แล้วท่องว่า สุวรรณลาภ ทำสลับกันไปจนถึงปลายคมของมีด ถ้าปลายสุดของมีด ลงที่คำว่า พลัดมารดร หรือจรจากไกล มีดเล่มนั้นจะสวยงามอย่างไรก็ไม่ควรเอามาเป็นมีดคู่กาย คาถาทั้งหมดว่าดังนี้
*นะชัย ไพรนิรันดร์ สุวรรณลาภ ปราบทุกทิศ ฤทธิเดช เกศกษัตรย์ พลัดมารดร จรจากไกล ถ้ายังไม่สุดปลายมีด ก็เริ่มที่ นะชัยไหม่อีกรอบ ข้อห้ามคือมีดที่สั่งให้ช่างตีมีดให้ลงตามตำราที่เราใช้ไม่ได้ ไม่เชื่ออย่าลบลู่มีดคู่กายในการเดินป่า ผู้เขียนประสบการมาเล่าไว้
*นะชัย = มีดแห่งชัยชนะ
*ไพรนิรันดร์ =มีดพราน
*สุวรรณลาภ = มีดหมอมีดนำโชค
*ปราบทุกทิศ = มีดนักรบ
* ฤทธิเดช = มีดมีอำนาจ มีดศักดิ์สิทธิ์
*เกศกษัตรย์ = มีดผู้นำ มีดหัวหน้า
*พลัดมารดร = มีดแห่งสูญเสีย
*จรจากไกล =,มีดแห่งการพลัดพราก
สอนตำรามีดให้หลาน
มีดเดินป่าบังวอญ่า
ความเห็น (50)
สวัสดีครับอาจารย์ขจิตครับเอาการบ้านมาส่งครับ
สวัสดีครับ
เป็นเรื่องราวทีน่าสนใจมากทีเดียว ผมเป็นคนชอบมีดครับแต่ไม่เคยคิดทิ่มแทงใครทั้งข้างหน้าและข้างหลัง ผมชอบเข้าป่าดูพันธุ์ไม้ "มีด" จึงเป็นเครื่องมือที่ผมขาดไม่ได้ ผมมีมีดพร้าขนาดเล็ก สั่งตีจากจังหวัดระนอง เหล็กดี ด้ามแกนไม้นาคบุต หรือ บุญนาค(ไม่รู้เขียนชื่อถูกหมั๊ย)สุดหวงครับ และมีดพกขนาดเล็กอีกสองสามเล่มแล้วแต่ลักษณะการใช้ แต่เล่มโปรดซื้อมาจากงานกาชาดร้อยกว่าบาท ลอกแบบมาจากมีดยี่ห้อ สเตนเลสคุณภาพไม่เลว ลับตามที่ต้องการ ถอดขาเหน็บออกและใส่เชือกร้อยข้อมือหน่อย ดูคล้ายมีดราคาแพงเลยครับ
จะลองเอาคาถาไปใช้กับมีดของตัวเองดู แล้วถ้าโอกาศดีจะลองเอาภาพมีดของผมมาฝากครับ คุณอาจมีคำแนะนำดีๆให้ผมก็ได้
ขอบคุณครับสำหรับเรื่องราวดีๆและยินดีที่ได้รู้จักครับ
- บังไปที่แก้ไขบันทึก
- คลิกที่ภาพจะเกิดสี่เหลี่ยมเล็กๆๆ
- ลองขยายภาพดู
- ภาพเล็กเกินไปครับ
- ต้องขนาดนี้
- ตกใจเสียงเพลงของบังมากๆๆฮ่าๆๆๆ
- สมัยก่อนที่บ้านมีมีดเหมือนกันครับ
- แต่อยากเห็นลูกขวานที่เอาไว้เฉียงหัว อิอิๆ
- แต่แบบบังต้องใช้กรีชไม่ใช่หรือ
- มาเขียนเรื่องลูกขวานหรือกริช ด้วยก็ดีนะครับ
- ขอบคุณครับ
- ฝีมือพัฒนาขึ้นครับ
สวัสดีค่ะเกลอบัง
- เยีทยเลยค่ะ..มีบันทึกได้ทุกวันแล้ว
- เป็นเรื่องที่น่ารู้เกี่ยวกับภูมิปัญญามีด
- ขอเป็นกำลังใจให้นะ
- เราเขียนบันทึกแล้วไปนอน
- ตื่นนอนมาอาบน้ำและตอบเม้นท์รวมทั้งไปเยี่ยมบันทึกของเพื่อน ๆ
สวัสดีอีกครั้งครับ
ที่แท้ก็มีคนอยู่เบื้องหลังอีกคน สวัสดีพี่ขจิตด้วยครับและขอขอบคุณสำหรับ tip การขยายภาพ ขอเอาไปใช้น่ะครับ
มาขอเรียนรู้เรื่องมีดพกด้วยคนครับ
สวัสดีครับบัง
มาเรียนรู้เรื่องมีด
มีดพกใช้ป้องกันตัวได้
ขอบคุณสำหรับสาระดี ๆ ครับ
สลามครับคุณการีมสงสัย
"ถางป่ามาพบกันแล้ว"ครับถามไปถามมาอาจเป็นคนกันเองก็ได้ ระนองแถวห้วยปริง หาดส้มแป้น ญาติผมมาจากบ่อแสนมาตั้งรกรากอยู่ กำพ่วนก็มาก ยิ่งโค้งศรราม ผู้ใหญ่ ยันนายกก็คนกันเอง คุ้นชินกันสมัยทำแร่น้ำเค็ม วันนี้พรรคพวกยังเดินขึ้นไปตีผึ้งถึงโตนพันเมตร ส่วนว่า
ด้ามพร้าน่าจะเป็นไม้นาคบุตที่มีเนื้อแข็งเหนียว นิยมทำด้ามพร้าด้ามจอบครับ
ขอบคุณมากครับที่เข้ามาแลกเปลี่ยนกับคนที่ "หัดในไถ"ในเรื่องไฮเทคครับ
สวัสดีค่ะ ท่านผู้เฒ่า ขอบคุณมากนะคะ สำหรับความเชื่อ ไม่กล้าลบหู่ค่ะ เก็บไว้เป็นความรู้ค่ะ
สวัสดีครับท่านอาจารย์ ขจิต เห็นรูปอาจารย์ให้ความเห็นมาได้ชัดมาก แต่พอไปแก้ในบันทึกมันเบลอๆออกมา
ศิษย์ขอร้องเพลงนี้แล้วครับ "ห่านของฉันทำไมไม่ร้องเสียงก้องกังวาลเหมือนห่านคุณ ซื้มาตั้งห้าเฟื่อง คุณซื้อมาไพเดียว"
- เข้าใจว่า
- บังไม่ได้ใช่รูปที่ download มา
- ลอง copy รูปที่ผมเอามาวางในความคิดเห็นที่สาม
- ไปที่แก้ไขบันทึก
- วางรูปในบันทึก
- บักทึกเก็บดูนะครับ
- เดี่ยวจะมาดูใหม่ครับ
- เอามาล่อให้บังทำ
- อิอิๆๆ
- ยาสมุนไพรและเด็กๆๆ
- รูปนี้ก็ชัดนะครับ
- สู้ๆๆครับ
วัสลามครับ
ผมดั้งเดิมเป็นคนนครฯครับ ย้ายมาอยู่กระบี่ และเริ่มมาทำงานเป็นไกด์ที่เขาหลักเมื่อปี 46 ครับ ค่อยข้างคุ้นเคยกับสถานที่ที่เอ่ยถึงและรู้จักกับร้านตีมีดโดยควานช้าง เป็นมีดพร้าเล็กเบอร์ 32 ครับ
ออ..ผมก็ถูกจัดอยู่ประเภท"โลว์เทค"เหมือนกันครับ สังเกตจากบล๊อกไม่ค่อยมีภาพถึงมีก็ไม่ค่อยได้ตกแต่งเพราะทำไม่เป็นเหมือนกันครับ
ชอบจริงๆครับคำนี้ "ถางป่ามาเจอกันแล้ว"
อัลเลาะฮ์คุ้มครองครับ
สลามคุณการีม ปล้ำทำการบ้านส่งอาจารย์ขจิต เหนือยระโห๊ะก๊อปปี้มาวางหายๆ
คนคอนหรือครับถ้าเป็น ปลายทอน คันธง คลองดิน นาเคียน ขอมอบกลอนบทนี้ที่มีความหลังครับ
จากเพียงปีเปลี่ยนแปรถึงแค่นี้
ถ้าสองปีเปลี่ยนแปรถึงแค่ไหน
เธอกับฉันเคยกล่าวเคยเข้าใจ
พบกันใหม่เปลี่ยนแปรทำแชเชือน
คันธงไม่มีมนต์มาดลมาดลจิต
ทางชีวิตขอแต่เพียงแค่เพื่อน
ชีวิตฉันคงจืดจางลบลางเลือน
ฉันก็เหมือนไร้ค่าเมื่อมาคอน"
ขอบคุณครับ
- มารอดูการบ้านอยู่ครับ
- ห้ามอู้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
- ค่อยๆๆทำครับ
- ถึงอายุจะมากแค่ไหนก็ยังมีไฟอยู่
- อยากเห็นขวานเฉียงหัว
- อิอิๆๆๆๆๆๆ
วัสลามครับ
กับศิษย์ใหม่ อ.ขจิตก็เคี่ยวแบบนี้แหละครับ เมื่อวิทยายุทธแก่กล้าถึงชั้นเทพ(ศิษย์ก้นกุฏิ)เดี๋ยวก็อู้การบ้านได้ครับ แต่ตอนนี้ต้องไปหา"ขวานเฉียงหัว"มาให้ก่อน ไม่รู้หวิบใครมาถึงอยากได้"ขวานเฉียงหัว"จังเลย
ผมไม่ได้อยู่แถวที่แหลงมาแต่ก็ขอน้อมรับกลอนนี้ได้ไม่ผิดกติกาเพราะอยู่แค่ๆ เข้าทางแยกตรงโค้งโต๊ะช่วยไกล้ทางเข้าสนามบิน ผ่านบ้านอู่ตะเภา(เดิมเคยเป็นอู่เรือสำเภา)สุสาน(กุโบร์)ร้อยปี ปาลีเมาะห์ปาเจ๊ะเต๊ะ บ้านโมคลาน(ชุมชนโบราณ) บ้านยิง(ดงทำหม้อเก่าเมืองคอนฯ)ไม่กี่โลถึง"สี่แยกวัดโหนด"บ้านผมเอง
กลอนซึ้งแบบ ไม่รู้ว่าคนที่ผู้แต่งแหลงถึงได้อ่านแล้วหม้าย
เรียนท่านอาจารย์ กุบกับๆแขบๆไม่ได้ลา มาบอกว่ารีบขึ้นเวรดึก โรงบาล ไม่ได้อู้ ออกเวรก็ไปต่อที่มรภสงขลา กลับเข้าบ้านก็คงอาทิตย์เย็น จะพยายามครับท่านอาจารย์
แวบก่อนครับ
สวัสดีคะท่านบังวอญ่า
พยายามทำการบ้านส่งอาจารย์ขจิตนะคะ ให้กำลังใจคะ
รูปอาจารย์ขจิตชัดมาก
สวัสดีค่ะ คุณวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
อยากได้มีดสักเล่มนะคะ
เพื่อเป็นอาวุธประจำกาย
มีดฤทธิเดช = มีดมีอำนาจ มีดศักดิ์สิทธิ์
มีดเกศกษัตรย์ = มีดผู้นำ มีดหัวหน้า
โชคดี มีสุขค่ะ
มาชม
มีมีดโบราณด้วยนะนี่...มีสาระดีจัง...อิ อิ อิ
ไม่มีอะไรค่ะบังวอญ่า
กองงชะมัด ทำไมภาพบังวอญ่ามันไม่ชัด กอเอามายิ่งขยายยิ่งไม่ชัด
แล้วอาจารย์ขจิตทำให้ชัดแจ๋วได้ไงเนี๊ยะ
คาระโว้ยอาจารย์จริง ๆ เลย โอ้โห
สวัสดี ครับ คุณ 
อ๋อ เห็นแล้วค่ะ
ในไฟล์อัลบั้มของบังวอญ่า
ภาพใหญ่และชัดดี อิอิ
บังวอญ่าสู้ ๆ ค่ะ
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
- โห ตั้งแต่เปลี่ยนชื่อมายังไม่ได้แวะมาเยี่ยมเลย
- แวะเข้ามาอีกที blog เยอะมาก ต้องค่อยๆ อ่าน
- ว่างๆ ค่อยขอคาถาดีดีมาไว้สักบท ตอนนี้ยังนึกไม่ออกว่าอยากได้คาถาไร
- เข้าใจแล้วค่ะว่าทำไมวาทะช่างคมคาย เพราะมีมีดไว้คู่กายตลอดเวลานั่นเอง
- สังเกตว่าทำภาพเบลอ ไม่ทราบว่าห้ามมิให้เด็กอายุกี่ขวบดูคะ
สวัสดีครับเกลอ ของแท้ทนต่อการพิสูจน์ครับ สู้ครับเกลอ
สวัสดัครับอาจารย์ ธนิตย์ เอาความเก่า ผสมความไหม่ แล้วประสานร่วมให้เป็นปัจจุบันมาเรียนรู้กันครับท่าน
มาเรียนรู้ภาษานะคะ
รักษาสุขภาพ
มีความสุข ปลอดภัยในทุกๆเส้นทาง นะคะวอญ่า
สวัสดีครับคุณ วัชรา ภูมิปัญญาบ้านเราที่เขาหลวงนครเรื่องเดินป่าหลายคน ล้วนมีภูมิรู้ครับท่าน ขอบคุณที่แวะมาครับ
สวัสดีครับคุณ พรทั้งหล้า เรื่องอย่างนี้แหละที่ผู้เฒ่าบอกว่าสีสรรความงามความสุขและความสนุกของพื้นถิ่นครับ
สวัสดีครับคุณประกาย ปีนี้ น้องห้องแลป ได้มาเรียนที่ มข. บังวอญ่าคงมีโอกาสมาส่งครับ อยากสนทนากับคุณชาลีครับผม
สวัสดีครับคุณ ภัทรานิษฐ์ ผมมีน้องพยาบาลผู้หญิงเป็นนักเดินป่าในที่ทำงานด้วยกัน สามคน แต่ละคนจะมีมีดประจำกายถูกต้องตามตำรา เวลาอยู่ในเมืองเธอก็เอาใส่ไว้ในเก๊ะหน้ารถ เธอบอกว่ามันเหมือนมีเพื่อนร่วมทางครับ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม และให้ความเห็นครับ
ขอบคุณครับ
อ้อ เห็นใจที่ดีใจด้วยครับ
และรับรู้ถึงมิตรภาพที่ดีเสมอไป
สวัสดีครับอาจารย์ ยูมิ ผมไปได้มีดสองคม หัวพรหมสี่หน้า ที่เขมรมา หนึ่งด้ามเสียดายลืมถ่ายภาพเอามาลง มันผูกพันกับมีดมาแต่อดีตครับอาจารย์
สวัสดีครับคุณวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
- ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม
- ได้รับความรู้เรื่องมีดสั้นดีเยี่ยม
- ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
สวัสดีครับกอ กอขยายภาพจนบังวอญ่าตาลาย มองมีดด้ามเดียว เป็นสองด้าม มองหลานคนเดียวเป็นสองคน ได้กำไรจริงๆกอ
ขอบคุณค่ะ ไม่มีความรู้เกี่ยวกับมีดมาก่อน ใช้แต่ปอกผลไม้ หั่นผัก เท่านั้นค่ะ แต่คุ้นเคยกับมีดผ่าตัด มีหลายนัมเบอร์ค่ะ คมกริบ อย่าบอกใครเชียว
สวัสดีครับคุณ แสงแห่งความดี ขอบคุณครับ ที่มารับเรื่องราวเก่าเก็บครับ
สวัสดีครับคุณ จินตมาศนักจัดการ ผู้ชำนาญสิ่งแวดล้อมของชาวใต้ มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้แบบบายบาย ยังไม่สายมาตั้งสภาพัฒนาเล
ด้วยความระลึกถึงครับ
ไม่ชอบพกมีด
พกแต่ชอล์ก
- มาอ่าน "ฤทธิ์มีดสั้นบังวอญ่า"
- มีตำราดีๆ
- ไม่เก็บไว้คนเดียว
- เขาเรียกว่า
- เป็นคนใจกว้าง
- ไม่ขี้ชิด อิอิ
สวัสดีครับคุณศิลา ขอแถลงว่า......
ที่มันเบลอไม่ชัดใช่ถนัดแกล้ง
ต้องสำแดงพยายามทำการบ้าน
หัดในไถ"คำนี้ใช้มานาน
คนโบราณรุ่นผู้เฒ่าเขารู้ซึ้ง.....ครับ
สวัสดีครับคุณสายธารแห่งศรัทธา
"มาเรียนรู้ภาษานะ
ขอบคุณอย่างยิ่งทุกสิ่งอย่าง ที่อวยพรมาให้ ขอบคุณน้ำใจไมตรีที่ศรัทธา
สวัสดีครับคุณสามารถ
"อ้อ เห็นใจที่ดีใจด้วยครับ
และรับรู้ถึงมิตรภาพที่ดีเสมอไป"
ขอบคุณครับ มิตรภาพแห่งโกทูโน ซาบซื้ง สัมผัสได้เชิงประจักษ์มาแล้วครับผม
สวัสดีครับครับคุณ ท.เรื่องมีด ผมประทับใจมาจากนักเขียนหลายคน โดยเฉพะ ธีรยุทธ ดาวจันทึก ที่เขียนเรื่อง ชะบนเล่าเรื่องความสำคัญของมีดไว้พอควร ผมว่าวรรณกรรมเล่มนี้ ห้องสมุดโรงเรียนน่าจะมี ชอบ ชื่อ หอมดง นางเอกด้วยครับ
สวัสดีครับคุณน้อยหน่า.....หลายเวลาห่างหายไม่ได้แวะ
ขอบคุณที่ยังห่วงหาเวียนมาแวะ เพื่อนกันแหละถึงแวะเวียนเสมือมา......ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ อาจารย์ ดุสิต
พกชอ์คให้ความรู้
กว่าหมู่มีมีดพก
พกชอร์คสร้างความคิด ติดอาวุธทางปัญญา พกมีดเที่ยวพกพา ไร้ปัญญาพาเสียหาย
ขอบคุณอาจารย์ที่แวะมาเยี่ยมครับ
สวัสดีครับคุณมนัญญา
ตามรอยมีดพกมา เป็นปีกว่าจะได้ตอบความเห็น
ต้องขอบคุณที่ติดตามกันตลอด