โรงเรียนของผมและนักเรียนที่น่ารัก
ผมเพิ่งมาเป็นผู้อำนวยการบ้านหนองหวายไม่นาน การบริหารโรงเรียนที่เราขาดแคลนทุกอย่างต้องใช้ความร่วมมือจากทุกฝ่าย ต้องพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส...นักเรียนของผมยากจน...ดังนั้นต้องสอนเกษตรเพื่อใช้เลี้ยงปากเลี้ยงท้องนักเรียน...แบบว่ากองทัพต้องเดินด้วยท้อง...เมื่อท้องอิ่มปัญญาก็จะเกิด...นักเรียนควรท้องอิ่มก่อน ผมให้นักเรียนเลี้ยงปลา
บ่อปลาในกระชังของนักเรียน
นี่หมูที่นักเรียนรัก...ดังเพื่อนตาย...
การบริหารโรงเรียนที่ขาดแคลนทุกอย่างไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับผม...แต่ผมยังไม่ท้อนะครับ
ความเห็น (5)
- วัวท่านโตแล้วหรือยัง
- เงียบหายไปเลยครับ
สวัสดีครับท่าน ผอ. ผมแวะมาเยี่ยมชมตามคำแนะนำของ คุณขจิต ครับ โรงเรียนท่านผอ.ก็มีขนาดใกล้เคียงกับโรงเรียนผม หวังว่าคงได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้นะครับ ขอบพระคุณครับ
ผมอยากให้ท่าน ผอ.และ ผอ.บวร ได้ดูวีซีดีเรื่อง เสียงกู่จากครูใหญ่จังเลยครับ หากดูแล้วก็อยากทราบความรู้สึกนะครับ วีซีดี นี้มีจำหน่ายที่ สคส. และสามารถ Copy ได้ต่อ ๆ กันไปครับ
ขอบพระคุณ คุณชายขอบที่กรุณาแนะนำครับ จะรีบหามาดูครับ
