คนที่"ไม่รู้ว่า...รู้" ในสังคมไทยนั้นมีอีกมากมาย
จากการฟังบรรยาย 2 หัวข้อจาก ดร.ปรอง กองทรัพย์โต และ "ตัวการ" คนกันเอง ดร.จันทวรรณ ในงาน"วันแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เล่าสู่กันฟัง (Knowledge Sharing Day)" ครั้งที่ 5 ของคณะแพทยศาสตร์ ม.สงขลานครินทร์ ในวันนี้ ทำให้เกิดความคิดที่ทำให้ต้องลงมือเขียนทันทีเพื่อลปรร.กับสมาชิกชาว GotoKnow ผู้ช่างคิดทั้งหลาย
ไม่ได้รับเอกสารประกอบการบรรยายจึงมีแต่เพียงความทรงจำ อาจจะได้ข้อความที่ไม่ตรงเป๊ะกับสิ่งที่ดร.ปรองบรรยายไว้นะคะ ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้า สิ่งที่ติดใจเพราะเกี่ยวข้องกับลักษณะงานของตัวเอง ก็คือภาพที่ท่านเอามาโชว์พูดถึงความรู้ของคนเราที่เปรียบกับลักษณะของภูเขาน้ำแข็ง ซึ่งส่วนยอดเป็น "สิ่งที่เรารู้ว่า..รู้" แล้วก็มีส่วนฐานที่มองเห็นได้ว่ากว้างใหญ่ขึ้น เป็น "สิ่งที่เรารู้ว่า...ไม่รู้" แต่ส่วนที่ใหญ่ที่สุดจมอยู่ด้านล่างก็คือ "สิ่งที่เราไม่รู้ว่า...ไม่รู้"
ภาพที่ดร.ปรองนำเสนอดูเหมือนจะไม่มีส่วนที่ตัวเองคิดว่า มีอยู่มากมายในสังคมไทย นั่นคือ กลุ่มที่เป็น "ผู้ที่ไม่รู้ว่าตัวเอง...รู้" ซึ่งตัวเองเห็นได้จากคนหน้างานในห้อง Lab ทั้งหลายนี่เอง ทำให้ต้องลงมือทำหน้าที่กระตุ้นเตือนให้เจ้าของความรู้ ได้สนใจในสิ่งที่ตนรู้แล้วถ่ายทอดออกมาให้ได้บันทึกเป็นสมบัติของชาติต่อๆไป หรือหากเจ้าของความรู้นั้นๆ ไม่ใช่ผู้ที่ชอบบันทึก เราก็ต้องหาคนที่จะช่วยกันบันทึก ซึ่งในกลุ่มคนจำนวนมาก ต้องมีบ้างล่ะที่ลงมือเขียนได้ ดังที่ท่านอ.วิจารณ์ได้ให้ข้อคิดไว้ถึงจุดนี้
ซึ่งตรงจุดนี้ก็ได้รับการเติมเต็มด้วย "ภาพติดใจ" ของอ.จันทวรรณ
ที่ "ความรู้ไร้หลักฐาน" เหล่านี้ถูกถามหา
ขอชื่นชมแถมไว้ในบันทึกนี้สำหรับผู้พัฒนาระบบอย่างอ.จันทวรรณ ถึงการบรรยายเกี่ยวกับเทคโนโลยีใหม่ๆ ที่เกี่ยวกับ Blog ซึ่งคงความสนุกสนาน เร้าพลังตามสไตล์ของอาจารย์ไม่เปลี่ยนแปลง ได้ฟังการบรรยายจากอาจารย์เป็นครั้งที่ 2 พบว่า ทำได้ยอดเยี่ยมเหมือนเดิม เหมาะอย่างยิ่งกับการเป็นผู้นำเสนอค่ะ เชื่อว่าคงมี blogger เพิ่มขึ้นจากงานนี้แน่นอน ด้วยการกระตุ้นของอาจารย์
นอกจากการบันทึกเรื่องการงานที่พวกเราทำกันอยู่ในปัจจุบันแล้ว พวกเราทุกคนต้องมีคนใกล้ตัวรุ่นเก่าแก่ ที่ท่านมีความรู้ฝังลึกเก็บไว้ ถ้าเราผู้ซึ่งสามารถบันทึกได้ ช่วยกันเก็บเรื่องเหล่านี้จากปู่ย่าตายาย ลุงป้าน้าอา ตาสีตาสา ยายมายายมี มาเล่ามาบันทึกเอาไว้ใน GotoKnow ต่อไปเราก็จะได้คลังความรู้เป็นทรัพย์สินของชาติ ไม่สูญหายไปกับตัวท่านเหล่านั้น ขอให้พวกเราช่วยกันทำให้ท่านเหล่านั้นได้ค้นพบ สิ่งที่ท่าน ไม่รู้ว่า...ท่านรู้ กันด้วยเถิด
ความเห็น (6)
- ไม่ทราบว่าพี่โอ๋ มีวิธีการหรือแนวทางอะไรมั๊ยคะที่จะกระตุ้นให้ ท่านผู้รู้ เหล่านั้น เขียนบันทึกออกมาได้
- ที่ที่ข้าพเจ้าสิงสถิตย์อยู่ทุกวันนี้ มีผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานอยู่หลายคน พยายามแหย่ (กระตุ้น) อยู่ทุกวันแต่ว่าไม่ค่อยจะได้ผลค่ะ จะไปเขียนแทนคงไม่ได้ มันไม่สะดวกด้วยประการทั้งปวง อีกอย่างให้คนอื่นเขียนแทนมันไม่ได้อารมณ์ค่ะ สำนวนใครก็สำนวนใคร
ขอบคุณคะพี่โอ๋ มองหาพี่โอ๋ เจอแต่อ.ปารมี เห็นบอกว่าติดโทรทัศน์วงจรปิดที่ภาคไว้ด้วย อย่างนี้ต้องเรียกว่า คณะแพทย์ rocks!!! :)
- ตามมาอ่าน เนื่องจาก อ. จันทวรรณ อ้างอิง และ เรียกว่า พี่ มาแล้วไม่ผิดหวังครับ นอกจากจะได้เข้าใจรูปของ อ.จันทวรรณ แล้ว ยังได้เรียนรู้ รูป ภูเขาน้ำแข็ง และ ข้อคิดเพิ่มอื่นอีกด้วย
- ขอบคุณครับ
พี่โอ๋นี่มีความมุ่งมั่น และเรียนรู้ต่อยอดได้รวดเร็วมากค่ะ พอฟังบรรยายเสร็จ พี่โอ๋ก็มาอธิบายจากความคิดของพี่โอ๋ ให้ผู้เขียน รับฟังโดยเฉพาะกลุ่มที่ตัวเองไม่รู้ว่ารู้ ซึ่งมีอยู่มากมาย อาจเป็นเพราะคนกลุ่มนี้คิดว่าสิ่งที่ตัวเองรู้คนอื่นก็น่าจะรู้ และไม่คิดว่าจะรู้มากกว่าคนอื่นค่ะ และไม่รู้ว่าคนอื่นไม่รู้ค่ะ เขียนไปชักงงเองแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับบันทึกดี ๆ
ตอบคุณ nidnoi ค่ะว่า เราคงต้องร้องเพลงรอ แล้วระหว่างนี้ก็คงต้องทำหน้าที่ นำมาเผยแพร่เท่าที่ทำได้ค่ะ เจ้าของเรื่องเขาคงเข้ามาอ่าน มาเพิ่มเติมสักวัน ยังหาเทคนิคอะไรชัดเจนไม่ได้เหมือนกันค่ะ ได้แต่มองแล้วเอามาเล่าต่อ หรือถ้าไม่แน่ใจก็ถามให้แน่ใจ บอกด้วยว่าเอาไปเขียนบล็อก
เสียดายจัง อยู่ไกลไม่งั้นต้องขอแอบไปร่วมฟังด้วยเป็นแน่ ชอบใจรูป Lost Knowledge มากครับ ได้แอบ Load PDF File ของอ.จันทวรรณ มาหลายวันแล้ว ขอบคุณมากครับ แถวนี้มีแต่คนอยาก ให้.. ให้ และ ให้ รู้สึกเหมือนอดีตที่หายไป กลับคืนมาอีกครั้ง อบอุ่น น่าอยู่ดีจังเลย ...
- They know .. what they know.
- They know .. what they don't know.
- They don't know .. what they know.
- They don't know .. what they don't know.
อันไหนเอ่ย .. อันตรายที่สุด
อันไหนเอ่ย .. ควรเป็นกันให้มากๆ