แค่เรื่องของคน ๆ หนึ่งกับคนอีกคนหนึ่ง...

การเป็นเพียง "ผู้ดู" อาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เราพึงกระทำ

ปฏิสัมพันธ์ระหว่างคน ๆ หนึ่งกับคนอีกคนหนึ่ง หรือคน ๆ หนึ่ง กับคนกลุ่มหนึ่ง ล้วนแล้วแต่มีจุดเริ่มต้นจากคนสองคน และยิ่งมองให้ลึกลงไปอีกมันย่อมมีจุดเริ่มต้นจากคน ๆ หนึ่งเป็นผู้เริ่ม เมื่อมีปฏิสัมพันธ์เกิดขึ้น อารมณ์และความรู้สึกต่าง ๆ ก็เกิดขึ้นตามมาด้วย...

อารมณ์และความรู้สึกของคน ๆ หนึ่งที่มีต่อคนอีกคน นำมาซึ่งการแสดงออกทั้งที่พึงประสงค์และไม่พึงประสงค์ คนหนึ่งเป็นผู้เริ่มและอีกคนเป็นผู้ตอบสนอง...

หากปฏิสัมพันธ์เหล่านั้นเกิดขึ้นกับตัวเรา และเป็นปฏิสัมพันธ์ที่เราไม่พึงประสงค์ ผมมองว่าการที่จะ "หยุด" ปฏิสัมพันธ์นั้นลงได้ คงต้องทำที่ "ตัวเรา" และ "ใจ" เรา หาก "ใจ" เรา "หยุด" สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นก็ย่อมจะไม่สามารถมากระทบกับเราได้...

การดึงบุคคลที่สาม ที่สี่ หรือที่ห้า เข้ามา ย่อมไม่สามารถแก้ไขความไม่พึงประสงค์ที่เกิดขึ้นได้ กลับยิ่งเพิ่มปฏิสัมพันธ์ต่าง ๆ มากขึ้น กลายเป็นกงกรรม กงเกวียนกันต่อไปเรื่อย ๆ สุดท้ายเรื่องเล็ก ๆ ของคน ๆ หนึ่ง หรือคนสองคนที่เกิดขึ้น อาจจะลุกลามเป็นเรื่องของกลุ่ม หรือคนโดยรวมไปเลยก็ได้...

ความละเอียดอ่อนของปฏิสัมพันธ์ระหว่างคน เป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ การตัดสินแค่จากสิ่งที่เห็น ย่อมไม่สามารถสร้างความกระจ่างให้เกิดขึ้นได้ ผมว่าการเป็นเพียง "ผู้ดู" อาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เราพึงกระทำกับบางปฏิสัมพันธ์ที่เรากำลังประสบอยู่ก็ได้นะครับ...

เขียนใน GotoKnow โดย Direak
ใน บันทึก...ชีวิต

คำสำคัญ (Tags): #คนหนึ่ง#คนอีกคน#ปฏิสัมพันธ์#ผู้ดู#เรื่องของคน

หมายเลขบันทึก: 256627เขียนเมื่อ 21 เมษายน 2009 17:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (20)

กอก้าน>>>ก้านกอ

เขียนเมื่อ 21 เมษายน 2009 18:04 น. ()

อิอิ พี่ไดเร็ก

กอรีบเข้ามา

ตามพี่ไดเร็กมาดูเกาหลี

อิอิ สงสัยภาพพวกนี้จะเป็นเมืองเกาหลี

แต่คำบรรยายภาพ มันอะไรค่ะ

อิอิ งง

แต่เป็นความแปลกดีค่ะ

แป่วปู้ด แป่วปู้ด

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

เขียนเมื่อ 21 เมษายน 2009 18:05 น. ()

ยิ่งนานวัน ยิ่งเจอคนเยอะ ทำให้เราเข้าใจโลกมากขึ้น เรานิ่งขึ้น และเข้าใจตนเอง -ชีวิต ไปพร้อมๆกัน

โลกใน Gotoknow ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง ที่เป็นสนามเรียนรู้ เบื้องหลังความคิด เบื้องหลังการแสดงออก ล้วนแต่มีที่มา

เปิดใจ เข้าใจ เรียนรู้ ...

ขอบคุณครับ

Wasawat Deemarn

เขียนเมื่อ 21 เมษายน 2009 18:14 น. ()

บันทึกแฝงปรัชญาแห่งความเข้าใจธรรมชาติ ครับ :)

แอบตามท่านข้างบนมาอย่างเงียบ ๆ

แสงแห่งความดี...

เขียนเมื่อ 21 เมษายน 2009 18:17 น. ()

สวัสดี ครับ คุณ ก้านกอ ชวนมา ครับ

มาหามุมมองของชีวิต

สวยและงดงามมาก

ขอบคุณ ครับ

รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)

เขียนเมื่อ 21 เมษายน 2009 18:38 น. ()

สวัสดีค่ะ
เป็นบันทึกที่ภาพสวย ภาษาสวย
และได้สาระดีจริง ๆ ค่ะ ครูอิงชอบบทสรุปที่ว่า
ความละเอียดอ่อนของปฏิสัมพันธ์ระหว่างคน เป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ การตัดสินแค่จากสิ่งที่เห็น ย่อมไม่สามารถสร้างความกระจ่างให้เกิดขึ้นได้ ผมว่าการเป็นเพียง "ผู้ดู" อาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เราพึงกระทำกับบางปฏิสัมพันธ์ที่เรากำลังประสบอยู่ก็ได้นะครับ...
ขอบคุณนะคะสำหรับบันทึกดี ๆ เช่นนี้