เพื่อนคนเก่งที่ญี่ปุ่น
วรชัย เพียทา....เรียกสั้นๆ หมีเป็นเพื่อนสมัยเรียนระดับปริญญาตรีที่ม.ราชภัฏเลย....
เราเป็นเพื่อนที่สนิทกันเพราะเรียนห้องเดียวกัน...และมีฐานะทางบ้านที่ค่อนข้างยากจนเหมือนกัน...
สมัยเรียนเพื่อนจะช่วยติวให้เสมอเพราะเขาเรียนเก่งเกือบทุกวิชา...หมีเคยได้รับคัดเลือกไปร่วมเรือเยาวชน..ที่มีเพียง 10 ประเทศที่สอบผ่าน ตอนนั้นเรียนอยู่ ปี 3....
และทำหน้าที่ประธานนักศึกษาด้วย...หมีเป็นนักเรียนทุน พอจบก็ได้เป็นครู(คุรุทายาท) ได้รับ..เกียรตินิยมอันดับ 1...(ขนาดต้องลาไปเรือเยาวชนอาคเนย์ 1 เดือน)
เมื่อจบต้องไปสอนประถม หมีจึงหาโอกาสเรียนต่อปริญญาโท....และตอนนี้เขาสอบชิงทุนไปทำวิจัยที่ญี่ปุ่น...และสอบเรียนต่อปริญญาเอกที่ญี่ปุ่นด้วย..แต่ก็มีข้อตกลงหลายอย่างของทางราชการ....(ข้าพเจ้าไม่ค่อยรู้รายละเอียดเท่าไหร่)...เป็นเวลา 2 ปี และต่อสัญญาอีก 2 ปี...
วันหนึ่งข้าพเจ้าได้รับโทรศัพท์ จากญี่ปุ่น...เพื่อบอกว่ามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง....เขาบอกว่าเขาไปงานเลี้ยงกับเพื่อนได้ดื่มเหล้า..และกาแฟต่อเนื่องกันหลายชั่วโมง..จนได้ยินและรู้สึกเหมือนมีของหล่นทับที่หัวใจ..(ตุ๊บ)...อย่างแรง..ความรู้สึกทั้งหมดหายไป...ชั่วอึดใจนึงก็กลับมา...เขาจึงรู้แล้วว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น...เพื่อนญี่ปุ่นพาไปหาหมอ..หมอบอกว่า..ภาวะหัวใจเต้นผิดปกติ..หมีจึงคิดหนัก..ทุกครั้งก่อนหลับตานอน..เขากลัวว่าตอนเช้าจะไม่มีโอกาสได้ตื่น...เพาะตอนนี้ลูกชายคนโตอายุเกือบ 4 ขวบ..และอีก 1คน กำลังอยู่ในท้องภรรยา...ข้าพเจ้าได้ฟังแล้วก็อดร้องไห้ไม่ได้....นึกถึงว่าขนาดเราอยู่กับครอบครัวเราก็ยังรู้สึกเป็นทุกข์ใจ..นี่อยู่ถึงต่างแดนต่างถิ่น...คงทรมานใจ...ยังไงก็ตาม..ความรุ้สึกดีๆๆ.ความห่วงใยจะส่งให้นายเสมอ..ขอให้สู้ต่อไป..เพราะเธอคือคนดีและคนเก่ง..ที่สังคมไทยยังต้องพึ่งพา..
ทุกวันนี้ข้าพเจ้าเป็นครูแล้ว..ยังต้องเรียนรู้และขอคำแนะนำจากหมีอยู่เสมอ.....ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆๆคนที่มีปัญหาอยู่นะคะ...ขอให้ผ่านพ้นด้วยดี..รวมถึงนายด้วยนะหมี..สู้ๆๆๆ
ความเห็น (14)
ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนครับ เข้าใจว่าทั้งกาแฟพร้อมกับเหล้า น่ากลัวทั้งนั้น
- ขอบคุณ อ.ขจิตที่ส่งกำลังใจมา
- เดี๋ยวจะฝากส่งถึงเพื่อนที่ญี่ปุ่นค่ะ
เจ้าตัวตอบมา
หวัดดีกุลเพืืือนรัก คุณแม่ลุกสองผู้เข้มเเข็ง
ขอบคุณมาก และขอบคุณเสมอสำหรับแรงใจ ผมโชคดีที่มีเพืื่อนดี และคอยให้กำลังใจเราตลอดครับ เราต้องสู้กับทุกปัญหาด้วยจิตใจที่เข้มแข็งนะครับ เอาใจช่วยเพืือนและเป็นแรงใจให้เสมอเช่นกันครับ ขอบคุณคุณขจิต ฝอยทองด้วยนะครับ ที่ร่วมให้เแรงใจ ผมจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดครับ
รักเพือนเสมอ
หมี
- ดีใจที่เพื่อนได้อ่าน..
- ส่งกำลังใจให้อีกจ้ะ
- ขอให้งานเสร็จสมบูรณ์นะจ๊ะ
- อยากให้หมีรู้จักกับอ.ขจิต เพราะเก่งอังกฤษเหมือนกัน และอ.ขจิต เป็ฯผู้ให้กำลังใจและคำแนะนำเสมอมา
- สู้ๆๆๆๆ
- สวัสดีพี่สาวคนเก่ง
- แวะมาทักทาย
- และขอเป็นเพื่อนใหม่นะคะ
- จะมาชวนไปตรวจสุขภาพตาด้วยกันค่ะ
- ทำงานหนัก...ต้องพักผ่อนด้วยนะคะ
×÷•.•´¯`•)» บ้านรักษ์สุขภาพ «(•´¯`•.•÷×
http://gotoknow.org/blog/home-goodhealth/243994
ไม่มีอะไรได้มาโดยง่ายดายโดยปราศจากการลงทั้งแรงกาย แรงใจ แต่การเพลิดเพลินกับชีวิตมากเกินไปไม่ดีแน่ ฉะนั้นเดินสายกลางเข้าไว้ ไม่หนักเกินไป ไม่น้อยเกินไป แล้วชีวิตก็จะอยู่ได้อย่างพอเพียง ขอให้เพื่อนๆตรวจสุขภาพกันทุกปี อย่าละเลยมัน โรคภัยมันมาได้ทุกเมื่อ ฉะนั้นอย่าประมาทนะจ๊ะ รักและคิดถึงพวกเราทุกคน ค 1-4/2
โลก..บอกกับเราว่า
เราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก
เพื่อน คือ มิตรภาพอันแสนงาม...
- ขอบคุณน้องสาวปลายฟ้า
- ขอบคุณเพื่อนแป๊ว
- ขอบคุณคุณแผ่นดิน
- มิตรภาพที่ดีคือกำลังใจที่ให้กันเรื่อยมา....
อาจเป็นภาวะบางภาวะ ที่หัวใจเต้นเร็ว เพราะฤทธิ์กาแฟ+แอลกอฮอล์ นะคะ
ไม่ทราบตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ
ณัฐญาณี ศรีบุญมี ( ศรีคำ )
ไม่ได้เจอกันนานคงจำเพื่อนเก่า เพื่อนแก่ได้นะจ๊ะ ตอนนี้เราสอนอยู่ท่โรงเรียนบ้านปวนพุ อ.หนองหิน จ.เลยจ๊ะ ไกลจากบ้านเรา 3 กม. เราสบายดีนะ ผัว 1 ลูกชาย 1 จ๊ะ ( 4 ปี 8 เดือน ) เราได้ข่าวเพื่อนจากน้ำฝน พลซา ( เจอกันอบรมคอมนะ ) ดีใจมากเลย
ท่านด๊อกหมีลืมเพื่อนคนนี้หรือยัง ครูนางเองนะ ( 081- 8714643 )
สวัสดีค่ะ
ภูสุภา ตอนนี้เพื่อนหมีก็ฝังชิฟไว้ในตัว แต่ยังทำอะไรได้ปกติ ขอบคุณที่ส่งข่าว เดี๋ยวจะส่งข่าวต่อนะคะ ขอบคุณค่ะ
เพื่อนนางที่คิดถึง ตอนนี้เพื่อนเราจบ ดร.แล้ว ตั้งแต่ 24 มีนาคม 2553 (ถ้าจำไม่ผิด) ตอนนี้กลับมาอยู่ที่ขอนแก่นแล้ว เพื่อนๆคิดถึงก็เมล์หาได้ [email protected] หรือเข้าไปดูเวบห้องเอก Engก็ได้นะ http://englishloei3841.multiply.com ส่่วนเบอร์โทรเดี๋ยวโทรบอกอีกทีนะ
มาเอาใจช่วยด้วยอีกคนครับ .. เคยไปย่ำดินแดนลูกพรอาทิตย์มาเหมือนกันเมื่อ กว่า 20 ปีที่แล้ว แต่อยู่แค่ 18 เดือนเท่านั้นครับ
เป็นกำลังใจให้เพื่อนนะครับ