ในเวทีสาธารณะ (๑) บุญเบิกฟ้า ....
มอบเวชภัณฑ์และเครื่องใช้แก่โรงเรียนบ้านดอนหน่อง
๒๙ มกราคม ๒๕๕๒
ผมพานิสิตกลุ่มเล็กๆ กลุ่มหนึ่งเดินทางไปยังบ้านดอนหน่อง เพื่อเข้าร่วมกิจกรรมมอบเสื้อกันหนาว และข้าวของเครื่องใช้แก่ชาวบ้าน
กิจกรรมที่ว่านี้ เป็นความร่วมมือระหว่างมหาวิทยาลัยกับเทศบาลขามเรียง ต.ขามเรียง อ.กันทรวิชัย จ.มหาสารคาม ซึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เกิดขึ้นจากการที่ผมมีความปรารถนาที่จะออกไปเยี่ยมเยียนพบปะกับชาวบ้าน เพื่อให้กำลังใจในยามต้องเผชิญกับภัยหนาว
แต่ด้วยความที่ไม่มีงบประมาณ ผมจึงตัดสินใจเข้าไป “ขายฝัน” กับทางเทศบาลขามเรียง และเป็นความโชคดีที่ผู้บริหารของเทศบาลฯ ก็มีแนวคิดในทำนองเดียวกันนี้ เราจึงตกลงจับมือร่วมใจกันไปสู่กิจกรรมดังกล่าว โดยทางเทศบาลขามเรียงรับผิดชอบเรื่องเสื้อกันหนาว ส่วนผมรับผิดชอบเรื่อง “ดนตรี” และเครื่องใช้เครื่องสอยตามแต่จะหามาได้
ซึ่งเท่าที่หามาได้นั้น ก็เป็นเพียงเวชภัณฑ์ ยาสีฟัน แปรงสีฟันและเสื้อผ้าอีกจำนวนหนึ่งเท่านั้น
แต่ก็น่าเสียดายว่า เมื่อเดินทางไปถึง เราก็ไม่สามารถแสดงดนตรีลูกทุ่งหมอลำได้ เพราะประสบปัญหาเรื่องเครื่องเสียง จึงทำได้เพียงส่งมอบเครื่องใช้สอยและเสื้อผ้าผ่านคณะกรรมการการศึกษาไปสู่น้องนักเรียนบ้านดอนหน่อง
ถัดจากนั้น ก็ตะบึงเข้าประชุมที่ศาลากลางจังหวัด เพื่อหารือร่วมในเรื่อง “บ้านหลังเลิกเรียน” ก่อนจะพาตัวเองเข้าไปยังงานกาชาด เพื่อดูแลน้องนิสิตที่มีคิวแสดงดนตรีและนาฏศิลป์พื้นเมือง
เกี่ยวกับบุญเบิกฟ้าและงานกาชาดปีนี้ –
ผมได้รับความไว้วางใจจากกองส่งเสริมและพัฒนางานวิจัยให้เป็นผู้ประสานงานหลักเกี่ยวกับกิจกรรมการแสดงในภาคกลางคืน
ดังนั้น ตลอดระยะเวลา 10 คืน ผมจึงจำต้องจัดหาการแสดงในรูปแบบต่างๆ มานำเสนอต่อประชาชน ซึ่งก็ถือว่าเป็นโจทย์ที่ยากมาก และในความยากลำบากนั้น ผมก็ถือว่าเป็นโอกาสอันดีของการที่จะเปิดเวทีให้บรรดานิสิตได้นำศักยภาพของตนเองออกไปสื่อสารต่อเวทีสาธารณะ
ด้วยเหตุนี้ ผมจึงสวมบทบาทผู้ประสานสิบทิศด้วยการเชิญชวนให้บรรดาองค์กรนิสิตกระโจนออกมาร่วมกิจกรรมนี้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ พร้อมๆ กับการประสานขอความร่วมมือไปยังคณะและสาขาวิชาต่างๆ ให้มาช่วยเติมเต็มรูปแบบและสร้างสีสันให้น่าสนใจมากยิ่งขึ้น
ธุรกิจจำลองจากคณะการบัญชีและการจัดการ
เป็นที่น่ายินดีว่า ปีนี้มีองค์กรนิสิต และสาขาวิชาต่างๆ พาเหรดมาช่วยกิจกรรมอย่างคึกคัก และในแต่ละคืนนั้น ทีมงานของผมก็สลับผลัดเปลี่ยนกันไปดูแลคืนละ ๒ คน บางคืนกลับเร็วหน่อย บางคืนกลับหลังเที่ยงคืน ขณะที่อีกทีมก็ประจำในมหาวิทยาลัย เพื่อดูแลการแข่งขันกีฬาระหว่างขณะ ทำเอาในรอบสัปดาห์เศษๆ นี้ ทั้งผมและทีมงานก็แบกรับงานใหญ่กันอย่างถ้วนหน้า ทำให้เวลานอนก็น้อยลงกว่าปกติอย่างเห็นได้ชัด
สำหรับกิจกรรมที่นำไปแสดงในบุญเปิกฟ้าและงานกาชาดนั้น ผมก็จัดให้หลากหลายที่สุดเท่าที่จะทำได้ และเน้นให้เกิดจากการะบวนการคิดและสังเคราะห์ของนิสิตเป็นหลัก พยายามให้นิสิตดึงความสามารถที่มีในตัวตนของตนเองออกมาสื่อสารอย่างมั่นใจ และให้ถือว่า เวทีของการแสดงออกนั้น เป็นทั้งการขัดเกลาทักษะของตนเอง รวมถึงเป็นเวทีแห่งการ “บริการสังคม” ไปในตัว
บริการเขียนรูปฟรี จากสาขาทัศนศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์
ทีมงานจากกองบริการการศึกษา : แนะนำมหาวิทยาลัยและเล่นเกมส์แจกของรางวัล
เกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมและทีมงานได้รับคำชมในทำนองว่าสามารถประสานความร่วมมือได้อย่างหลากหลาย เวทีแห่งการแสดงออกสามารถแบ่งสันปันส่วนไปสู่ภาคฝ่ายต่างๆ มากกว่าทุกครั้ง โดยไม่กระจุกอยู่แต่กับเฉพาะสาขาใดสาขาหนึ่ง และที่สำคัญคือ ปีนี้ชมรมต่าง ๆ ได้รับโอกาสแห่งการแสดงศักยภาพอย่างเต็มที่ เป็นต้นว่า
การแสดงวงโปงลาง จากชมรมนาฏศิลป์และดนตรีพื้นเมือง ชมรมศิลป์อีสาน ชมรมสืบอีสาน
การแสดงวงลูกทุ่งและลำซิ่ง จากทีมงานวงแคน สโมสรนิสิตคณะสิ่งแวดล้อมฯ
การแสดงนาฏศิลป์ไทยและนาฏศิลป์พื้นเมือง จากสาขาศิลปะการแสดง คณะศิลปกรรมศาสตร์ คณะการบัญชีและการจัดการ
การแสดงดนตรีสากล จากวิทยาลัยดุริยางคศิลป์
การแสดงละครเวที จากคณะวิทยาการสารสนเทศ คณะเภสัชศาสตร์
การสาธิตผสมน้ำผลไม้ จากคณะการท่องเที่ยวและการโรงแรม
การบริการวาดรูปและสอนทักษะเขียนภาพ จากสาขาทัศนศิลป์ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ฯ
การสาธิตงานหัตถกรรม จากนิสิตโควตาศิลปวัฒนธรรม
ฯลฯ
งานนี้หนักและเหนื่อยกันถ้วนหน้า แต่ผมก็ปลุกเร้าทีมงาน พร้อมๆ กับการชี้แจงให้เห็นถึงแนวคิดในภายภาคหน้าของการคิดการใหญ่ ซึ่งล้วนเป็นประโยชน์ต่อตัวเราและนิสิตอย่างมหาศาล
มันเป็นหน้าที่ ...
และมันก็ยิ่งกว่าหน้าที่ เพราะมันไม่เพียงแต่เป็นการสร้างเสริมทักษะชีวิตของนิสิต แต่ยังหมายถึงการนำพานิสิตไปสู่เวทีสาธารณะ เพื่อให้เขาซึมซับกับการรับใช้สังคม
กระบวนการเช่นนี้ ไม่เพียงเป็นการเผยแพร่ชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยเท่านั้น แต่ยังหมายถึงการนำพาผลงานของนิสิตไปสู่สาธารณะ อย่างน้อยก็มีคนมาดู มาพบเห็น เกาะเกี่ยวเป็นสัมพันธภาพ นำพาไปสู่ความร่วมมืออื่นๆ ได้อย่างไม่ยากเย็น บางทีเกิดเป็นงาน เป็นการสร้างรายได้ให้กับนิสิตไปโดยปริยาย ทั้งการจำหน่าย ณ ตรงนั้น และการว่าจ้างไปสู่เวทีอื่นๆ ด้วยเช่นกัน
ด้วยเหตุนี้ ผมจึงไม่อยากให้ทีมงานคิดว่าเป็นการเพิ่มภาระให้กับตัวเอง และขอให้แต่ละคนใช้หัวใจของตัวเองเป็นตัวนำทางไปอย่างไม่หยุดหย่อน
นั่นคือสิ่งที่ผมพูดคุยและชี้แจงต่อพวกเขา !
เหนือสิ่งอื่นใด สำหรับผมแล้ว ผมคงต้องถอดหัวใจขบคุณทีมงานและองค์กรนิสิต หรือสาขาต่างๆ ที่ขันอาสามาลงแรงใจร่วมกันในงานนี้ และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ กองส่งเสริมและพัฒนางานวิจัย ที่เป็นหัวเรือใหญ่ในการแบกรับความเป็นมหาวิทยาลัย พร้อมๆ กับการยื่นโอกาสนี้มายังผมและทีมงาน
ทีมงานจากกองส่งเสริมและพัฒนางานวิจัย : หัวเรือใหญ่
ขลุกขลักบ้างสำหรับปีนี้ แต่ปีหน้า ...
ผมคิดว่า เราจะทำได้ดีกว่านี้
ความเห็น (8)
มาชมงานบุญ เบิกฟ้า ตระการตา จริงๆ ค่ะ
ช่วงนี้แถวบ้านก็มี งานกาชาด ประจำจังหวัดค่ะ
แต่ยังไม่ได้ไปชมเลย ... :) ชื่นชม งานท้องถิ่น
เอกลักษณ์ไทย ที่ใครๆ เห็นต้องตะลึงค่ะ ...
คุณแผ่นดินสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพ ขอบคุณค่ะ
เรียนเชิญมาร่วมสนุก และโหวต ภาพคู่ประทับใจได้ที่ ... โหวตได้แล้วค่ะ..ภาพคู่ประทับใจ
ไม่ได้แวะมาเสียเนิ่นนาน
- ชอบมากๆ
- เยี่ยมจริงๆ
- ทุกๆคนได้เรียนรู้ เป็นช่วงเวลาที่แสนพิเศษของนิสิตฯ ที่อนาคตพวกเขาจะย้อนกลับมารำลึกถึงมัน...สังคมก็ได้...
- เป็นแรงใจให้ทุกๆคนหายเหนื่อยค่ะ
สวัสดีครับ. poo
ช่วงนี้ผมสบายดี แต่ไม่ค่อยมีเวลาว่างมากนัก กลับบ้านดึกตลอด ...
งานกาชาดแต่ละจังหวัดจะมีเอกลักษณ์ของตนเองใช่ไหมครับ อย่างมหาสารคามก็ชูเรื่อง "บุญเบิกฟ้า" ส่วนกาฬสินธุ์บ้านเกิดของผมก็ชูเรื่อง "ผ้าแพรวา..โปงลาง..และไดโนเสาร์" เป็นจุดขาย
แต่ไม่ว่าที่ใดก็แล้วแต่ ผมยังอยากเห็นความเป็นเจ้าของงานของชุมชนอย่างจริงจัง ไม่ใช่ถูกกลืนไปด้วยกระแสใหม่ และเน้นจุดขายในเรื่องการแสดงของศิลปินต่างๆ และขาดการควบคุมในเรื่องแอลกอฮอล์ จนนำไปสู่การทะเลาะวิวาท - เสียชีวิต
...
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ.. ครูอ้อย แซ่เฮ
ผมเข้าไปดุแล้วครับ ภาพเยอะมาก ชอบเกือบทุกภาพ จนไม่รู้จะโหวตภาพไหนดี เข้าทำนอง "รักพี่เสียดายน้อง..."
รักษาสุขภาพ, นะครับ
สวัสดีค่ะน้องแผ่นดิน
ครูต้อยมาตามเก็บความรู้"บุญเบิกฟ้า"
น้องๆน่ารักมากนะคะ วัยรุ่งอรุณค่ะ
กิจกรรมจำลองทำแล้วสนุก หากเราสามารถทำงานจริงให่สนุกเหมือนงานจำลอง เชื่อว่างานสำเร็จได้เช่นกัน ค่ะ
สวัสดีครับ . พชรวรัตถ์ แสงทองชนาพงศ์
-
กิจกรรมครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่ผมได้รับเชิญให้ไปบริหารจัดการเรื่องนี้
-
ทางผมไม่ต้องลงแรงนัก แต่ลงแรงเรื่องจัดคิว, จัดรถเป็นหลักใหญ่ แต่ก็ส่งเจ้าหน้าที่ดูแลอำนวยความสะดวกคืนละ 2 คน
-
กิจกรรมนี้ มหาวิทยาลัยลงทุนไปกับงานนี้มาก เป็นการช่วยกิจกรรมของจังหวัด และเป็นการเปิดพื้นที่ให้นิสิตได้แสดงความสามารถอย่างสร้างสรรค์ต่อสาธารณชน
-
ผมเองก็เห็นด้วยนะครับว่า นิสิตที่เข้าร่วมกิจกรรมเหล่านี้ เมื่อวันหนึ่งข้างหน้าได้หวนคิดคำนึงกลับมายังวันนี้
-
ชีวิตของเขาจะเต็มไปด้วยความสุข, และอิ่มสุข ...
สวัสดีครับ krutoi
คนหนุ่มสาวในรั้วมหาวิทยาลัย เป็นวัยที่แสวงหาและมีพลังสร้างสรรค์จินตนาการที่น่าสนใจมาก และการทำกิจกรรมนอกหลักสูตร ก็เป็นการฝึกทักษะชีวิตด้วยการเรียนรู้ในเชิงปฏิบัติ ทั้งด้านการทำงาน, การคบเพื่อน, การแก้ปัญหา, การจัดวางระบบต่างๆ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ จะเป็นส่วนหนึ่งของการเตรียมความพร้อมเมื่อต้องออกไปใช้ชีวิตต่อโลกภายนอกไปในตัว
แต่หลายคนก็บอกว่า... บทเรียนในมหาวิทยาลัยเป็นคนละเรื่องกับความเป็นจริงในสังคม
ครับ, ก็เป็นจริงตามนั้น แต่มองในมุมบวก เราก็ต้องสำรวจดูว่าในวิถีกิจกรรมที่สัมผัสมานั้น สอนอะไรให้กับชีวิตได้บ้าง และอะไรคือสิ่งที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับตัวเอง
...
ขอบคุณครับ