หลายท่านคงรู้จักดร.ประมวล เพ็งจันทร์ นักวิชาการอิสระ ม.เที่ยงคืน อดีตอาจารย์คณะมนุษย์ศาสตร์ มช. กันแล้ว…บังเอิญว่าได้ไปอ่านเจอเรื่องราวเกี่ยวกับท่านจากชื่อหัวข้อที่ว่า “The Power of Love” ในคอลัมน์ Outlook ของ Bangkok Post เมื่อวันที่ 27 มกราคม 2552 นี้ จึงตั้งใจจะเขียนอะไรเกี่ยวกับท่านสักเล็กน้อย เนื่องจากตรงกับ Concept ของ Blog “One Soul in Two Bodies” เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจให้กับท่านที่มีชีวิตคู่ หรือที่มีความรักอยู่
จริง ๆ แล้ว เรื่องราวของท่านที่ทำให้ท่านเป็นรู้จักไม่ใช่เรื่องความรักเป็นหลัก แต่เป็นเรื่องตามข่าวต่อไปนี้ (จากหนังสือพิมพ์คมชัดลึกเมื่อวันที่ วันพฤหัสบดีที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2549)
“ตะลึง "ด็อกเตอร์" มช.ตัดสินใจลาออกจากราชการ เดินเท้ากว่าพันกิโลเมตรจากเชียงใหม่ ไปเกาะสมุยบ้านเกิดสำเร็จในระยะเวลา 66 วัน เพื่อแสวงหาสัจธรรมในชีวิต หวังให้หลุดพ้นจากความเสียดาย หวงแหน เกลียดชังและความกลัว เผยนาทีชีวิตกว่าจะถึงจุดหมายปางตาย แถมถูกชาวบ้านตราหน้าเป็นคนบ้า ปล่อยหมากัด”
ที่เลือกการเดินเพราะทำให้ใช้ทางกายทั้งใจของเราประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน และการเดินยังทำให้เราสามารถมีมิติสัมพันธ์กับผู้อื่น ที่ไม่เลือกนั่งสมาธิเนื่องจากมันเป็นปัจเจกเกินไป ความรู้เป็นเรื่องสาธารณะไม่ใช่เรื่องส่วนตัวการจะรู้อะไรเราจ้องรู้จากการมีมิติสัมพันธ์กับเพื่อนมนุษย์รู้อะไรคิดอะไรสุขทุกข์ร่วมกัน พระศาสดาของพุทธศาสนาก็ทำเช่นนี้ เป็นสิ่งที่ผมมีศรัทธาและคิดว่าทำได้จึงออกเดินการศึกษาชีวิตด้วยการเดินนี้ได้ตั้งใจไว้นานแล้ว…”
“ดร.ประมวล กล่าวว่า การเดินของตนในครั้งนี้สิ่งที่ได้คือ เป็นการศึกษาชีวิตทำให้มองเห็นคุณค่าของชีวิต ซึ่งทำให้พบเจอหลายสิ่ง เช่น น้ำใจของคนขอทานริมถนนซึ่งแบ่งที่ให้นอน ความกลัวของพระที่มีต่อคนแปลกหน้า มโนธรรมของคนเก็บขยะแบ่งอาหารให้กิน และเหตุการณ์ประทับใจหลายอย่าง แต่ในแง่ของความรุนแรงกลับไม่พบ
การเดินทางที่ผ่านมาเปรียบเสมือนสมรภูมิชีวิตที่ต้องเอาชนะร่างกาย และจิตใจของตนเอง และได้พบว่า 66 วันที่ผ่านมาได้พบกับความหมายที่งดงามของการมีชีวิตอยู่ ซึ่งยิ่งใหญ่มาก ทั้งนี้มองว่าการเดินทางเช่นนี้ เหมือนการศึกษาพระพุทธศาสนาเชิงลึก ในอีกมิติหนึ่ง”
นอกจากมิติของการเดินทางแสวงหาทางจิตวิญญาณ ที่เรียกกันว่า Spiritual Journey ของท่านประมวล เพ็งจันทร์ อีกมิติหนึ่งที่น่าสนใจไม่แพ้กัน คือมุมมอง “การดำรงชีวิตที่เชื่อมโยงกับความรัก” และ เป็น “การปฏิบัติธรรม” ที่เกื้อหนุนซึ่งกันและกันอย่าง “รวมเป็นหนึ่งเดียว” ซึ่งหมายความว่า The husband and wife become the whole. นั้นไม่ใช่เพียงร่างกาย แต่ยังหมายรวมถึงจิตวิญญาณ ตรงตาม Slogan “จิตวิญญาณแห่งการเรียนรู้คู่หลักธรรมของศิลา” พอดี ลองอานจนจบซิคะ แล้วจะพบว่าน่าประทับใจจริง ๆ
ต่อไปนี้เป็นบทสัมภาษณ์ท่านประมวล เพ็งจันทร์ โดย Karnjariya Sukrung ใน Bangkok Post ฉบับเมื่อวันที่ 27 มกราคม 2552
ท่านให้ความหมายความรักกับความหมายของชีวิตเป็นหนึ่งเดียวกัน
“The meaning of love is the meaning of life. How you will determine how you live.”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ท่านมองความรักเป็นความปรารถนาที่จะให้และเกื้อกูลกัน ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นแรงผลักดันที่สามารถเปลี่ยนแปลงเราไปสู่ภาวะที่ดีกว่าเดิม…
“Love is aspiration to give and serve others… It is a powerful force that can transform us.”
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
ท่านมองชีวิตคู่ไม่เพียงเป็นความสัมพันธ์ทางกาย แต่เป็นโอกาสที่จะฝึกฝนและเรียนรู้ความเชื่อมโยงซึ่งกันและกันและการพึ่งพาอาศัยกัน…
“Marriage is not only about love or physical contact. It is also an opportunity to practice and learn about interconnectedness and interdependence. In our marriage we aspire to create meaningful and beautiful lives together.”
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นส่วนสำคัญในการปฏิบัติ (ธรรม) ของพุทธศาสนิกชน…
“Love and marriage is not just a natural and social stage for human being. It is an integral part Buddhist practice and a noble love and life.”
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ท่านอุปมา การมีชีวิตคู่เหมือนคนทำสวน ซึ่งไม่ควรตำหนิต้นไม้ หากมันไม่ออกดอก ออกผล เราควรที่จะหันมามองตนเองและทบทวนว่าเราทำอะไรผิดพลาดไปเพื่อแก้ไข หรือช่วยให้ต้นไม้นั้นเจริญเติบโตงอกงาม
“Like a gardener, we should not blame a tree if it does not bear fruit or bring flowers. Rather, we look at ourselves and ask what we have done wrong and try to correct it, or what we can do to help the tree grow and yield more fruit.”
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
บทสรุปสุดท้าย ท่านได้มองว่าความรักเปรียบเหมือนร่างกายมนุษย์ เมื่อมีส่วนใดเจ็บปวด… อีกส่วนหนึ่งก็ควรช่วยบรรเทาให้หาย…เพราะสามีภรรยานั้นคือร่างกายเดียวกัน
“If the feet trip over and get hurt, the hands should neither hit nor blame feet. Rather, the hands should try to alleviate the pain of the feet…A husband and wife should be like that… They should become one whole body.”
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
หากเรามีคู่แท้ ก็สามารถหล่อหลอมรวม “จิตวิญญาณเดียวกัน” ไว้ใน “สองร่าง”ถึงตรงนี้ ไม่เพียงแต่เกิดขึ้นในชีวิตคู่ หากเรามีใครสักคนที่มี “จุดร่วมเดียวกัน” ก็เป็นมิตรแท้ที่หล่อหลอมจิตวิญญาณเดียวกันได้…ลองมองคนรอบตัวดูซิคะ
เจริญพร คุณโยม
การเดินทางทำให้เราได้ การเห็น 3 อย่าง
เจริญพร
เชื่อมั่นในความรักค่ะ
แวะมาทักทาย
มีสิ่งดีๆที่สวยงาม นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ
ดร.ประมวล เป็นคนกันเอง ติดดินครับ
ผมชอบความคิดนี้ครับ "การมีชีวิตคู่เหมือนคนทำสวน ซึ่งไม่ควรตำหนิต้นไม้ หากมันไม่ออกดอก ออกผล เราควรที่จะหันมามองตนเองและทบทวนว่าเราทำอะไรผิดพลาดไปเพื่อแก้ไข หรือช่วยให้ต้นไม้นั้นเจริญเติบโตงอกงาม"
กราบนมัสการค่ะ ท่านพระปลัด ศิลาจะฝึกตนเพื่อให้เกิดการเห็นทั้งสามประการค่ะ
ขอบพระคุณคุณสายธาร ที่แวะมาแสดงความเชื่อมั่นในความรักค่ะ...คิดเหมือนกันเลย ขอให้มีความสุขกับความรักที่ทำให้เราตื่นและเบิกบานนะคะ
ความรักคือความงดงามครับ เปรียบเทียบไม่ได้ ประเมินค่าไม่ถูก
คุณประมวลและภรรยาเป็นคู่รักตัวอย่างที่น่าชื่นชมครับ ขอบคุณที่เผยแพร่ความรักอมตะเช่นนี้ครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบพระคุณคุณวัชรา ที่ให้ความเห็นที่น่าสนใจ...การเปรียบเทียบคู่ชีวิตเหมือนคนสวน เป็นจุดถึงความสนใจที่ทำให้ศิลาหยิบเรื่องนี้มาบันทึกเก็บไว้ค่ะ...ชอบเหมือนกันเลยค่ะ
ชอบความรักแบบดีจังค่ะ กำลังหาอยู่ หวังว่าจะเจอบ้าง...มีความสุขกับชีวิตคู่ที่น่ารักนะคะ
อุ๊ย พิมพ์ผิดค่ะ จะบอกว่าชอบความรักแบบนี้จัง...ฮิฮิฮิ...มือไว ใจเร็ว แต่หาแฟนช้าค่ะ
เป็นลูกศิษย์อาจารย์ประมวล ท่านเข้าใจโลก เข้าใจธรรมมาก ขอบคุณที่คุณ Sila กรุณาเผยแพร่
ขอบพระคุณคุณบวร ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ใช่ค่ะความรักที่สร้างสรรค์ประมาณค่ามิได้เลยค่ะ
ขอบคุณคุณ freeman ที่แวะมาทักทายค่ะ เห็นสิ่งดี ๆ ก็ต้องเผยแพร่ออกไปทุกทิศทาง จะได้รับประโยชน์ทั่วถึงกันค่ะ
สวัสดีค่ะ ขอบคุณค่ะได้อ่านข้อมูลดี ๆ ค่ะ เราต้องทบทวนตัวเองเสมอค่ะ
ขอบพระคุณค่ะคุณครูคิม ที่แง่คิดเรื่องเปลือกกับแก่นค่ะ หวังว่าบางคนจะไม่คิดว่าตัวเองเป็นหอย เปลือกหลุดแล้วใช้ชีวิตอยู่ไม่ได้นะคะ...ควรจะคิดว่าเราอาจจะเป็นเกาลัดก็ได้ เปลือกแข็ง กระเทาะออกมา แก่นนั้นมีประโยชน์รสชาติดีกว่าค่ะ
สวัสดีค่ะน้องศิลา
ขอบคุณคุณสีส้มที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ขอให้พบรักแท้ คู่บุญโดยเร็ววันนะคะ
ขอบพระคุณคุณบัวบานที่แวะมาให้กำลังใจ คนดีต้องเผยแพร่ออกไปให้ยิ่งไกลยิ่งดีค่ะ เข้าถึงคนดีก็มีชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ
คิดถึงคุณ ศิลา ค่ะ แมเรียนรู้ power of love ค่ะ
พลังแห่งความรัก จะเอาชนะทุกอุปสรรค ใช่ไหมคะพี่ศิลา
.... ปูยังไม่เจอ soulmate นะ แต่ปูเคยเห็น คู่ soulmate หลายคู่เลย
เห็นแล้วได้ปลื้ม มากๆ ... เป็นคู่รักที่สร้างสรรค์ สุขตามหลักธรรมชาติจริงๆ ขอบคุณค่ะ
ให้พี่มีความสุข ดั่งใจปรารถนา ทุกโมงยาม เปี่ยมด้วยพลังแห่งรักค่ะ