ทุกข์คนอื่นแนะนำได้ไม่กริ่งกลัว... แต่เรื่องตัวสับสนพิกลจัง
หมั่นตรึกตรองมองเราเข้าถึงจิต... เพ่งพินิจจิตดูรู้หน้าหลัง
เพราะปรุงแต่งแกว่งใจไม่ระวัง... จับจิตตั้งวางจิตนิ่งจริงจากใจ
เก็บไว้ท้ายบันทึก
เพิ่งเอามาเก็บไว้ท้ายบันทึก ด้วยใจนึกไม่มีใครใส่ใจแล้ว