เมื่อผมถูกยำใหญ่ ต้องทำใจเพื่อให้ได้งาน
เมื่อวาน 13.00 – 15.00 น. ผมนำโครงการพัฒนาเด็กและเยาวชนทั้งในและนอกสถานศึกษา ไปเสนอให้ที่ประชุมใหญ่พิจารณาเห็นชอบและอนุมัติ
ที่ประชุมประกอบด้วยสมาชิกประมาณ 80 คน ประกอบไปด้วยผู้นำองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทั้งหมดในจังหวัด ตัวแทนกลุ่มองค์กรต่าง ๆ และ คณะกรรมการกองทุน
โดยมีผู้นำท้องถิ่นคนหนึ่ง เป็นประธานการประชุม
งานนี้ต้องเรียกว่าผมถูก “ยำใหญ่” ครับ
ถูกตำหนิติติงอย่างมาก ในเรื่อง ของการชี้แจงโครงการ และ รายละเอียดต่างๆ ของโครงการที่ทำไป
แทบที่จะพูดได้ว่าเป็นการ “ประจาน” หรือ “ฉีกหน้า” กันเลยละครับ
ผมใช้สูตรเดิมครับ “ใช้ความนิ่ง สยบความเคลื่อนไหว” พยายามทำหน้าหนาๆ เข้าไว้
เขาว่ามาอย่างไร ผมก็ฟังไว้ มองตา พยักหน้ารับ ไม่ปฏิเสธ ไม่โต้ตอบ ไม่ชี้แจง (เพราะเขาต้องการตำหนิ ไม่ได้ต้องการคำตอบ พูดไปก็ไม่ทำให้ดีขึ้นครับ เพราะพูดก็ว่ากำแหง ชี้แจงก็หาว่าเถียง)
ทำสีหน้าให้เป็นปกติ ไม่เครียด ไม่บึ้ง ไม่ยิ้ม ไม่ปฏิเสธ ไม่โต้ตอบ
สุดท้าย....เห็นชอบและอนุมัติ..ตามที่ผมเสนอไปทุกประการครับ
ค่อยยังชั่วหน่อย ที่ไม่ถูกด่าฟรี
ความเห็น (38)
มาชม เป็นบททดสอบจิตใจดีแท้ ๆ นะครับ
ขอบคุณท่านอาจารย์ครับ
พอดีผมทำใจไว้ล่วงหน้าแล้วครับ ว่างานนี้ต้องโดนแน่ๆ
- เทคนิคนี้ดีนะครับท่านรอง
- ผมไม่ค่อยได้ใช้
- อิอิๆๆ
- ต่อไปต้องทดลองดู
- เอาโครงการมาเล่าบ้างนะครับ
- ว่ามีโครงการอะไรบ้าง
สุดยอดครับ สำหรับกระบวนท่านี้
เห็นทีจะต้องลองฝึกบ้างครับ
ผมเคยผ่านเหตุการณ์คล้ายๆ แบบนี้เหมือนกัน
แต่สุดท้ายก็ "แพ้" ต่อใจตนเองครับ
ขอบคุณครับสำหรับประสบการณ์ดีๆ ที่นำมาแบ่งปัน
*มาแนวใหม่อีกแล้ว
*เคยพยายามทำแล้วแต่ทำไม่ได้ค่ะ
ถ้าไม่อนุมัติ..มีกระบวนท่าที่ 2 หรือเปล่าค่ะท่าน..
อย่างเช่น..มวยหย่งชุน?..อาศัยหลักการ..อ่อนสยบแข็ง
เอิ๊กกๆๆ..มวยวัดเจอมวยจีนค่ะ..
ท่านรองสู้ สู้ ค่ะ
ท่านอาจารย์ขจิตครับ
โครงการที่ผมทำ จะเน้นไปที่การแก้ปัญหาเด็กขาดความรัก ความอบอุ่น และ เด็กที่ขาดการยอมรับครับ
เด็กที่ขาดความรักความอบอุ่น ผมทำกิจกรรม "ครอบครัวสัมพันธ์" ครับ เป็นโครงการที่หลายๆ จังหวัด และ หลายท้องที่เขาทำมาแล้ว ผมศึกษาดูปรากฏว่าทำแล้วได้ผลจริงครับ
ประเด็นหลักของกิจกรรม คือ นำนักเรียนกลุ่มเสี่ยง และ ผู้ปกครองมาเข้าค่ายร่วมกัน โดยมีกิจกรรมหลัก คือ "การเปิดใจ" ระหว่าง ผู้ปกครอง กและ นักเรียน เสร็จแล้วมานำเสนอ ระหว่างการเปิดใจของผู้ปกครอง และ การเปิดใจของเด็ก
เมื่อต่างฝายต่างเปิดใจ ก็จะมีความรู้สึกที่ดีต่อกัน เกิดความเข้าใจกัน และปรับเข้าหากัน
กิจกรรมนี้จะต้องได้วิทยากรกระบวนการที่มีความรู้ความชำนาญ เรื่อง LO และ KM นั่นคือเน้น การฟังอย่างลึกซึ้ง แลสุนทรียสนทนา
วิทยากรมือไม่ถึง กระบวนการจะล้มเหลวทันที ครับ
อีกกิจกรรม คือ กิจกรรมการสร้างความภาคภูมิใจ ในตัวนักเรียนที่ไม่ได้รับการยอมรับครับ โดยให้โรงเรียนทำกิจกรรมที่หลากหลายให้เด็กได้แสดงความสามารถตามศักยภาพที่เขามีและถนัด
บางโรงเรียน เน้นให้เด็กสอบเข้าได้มาก ไม่ห่วงเด็กหลังห้องครับ ทำให้เด็กหลังห้องต้องถูกทอดทิ้ง
เล่าเบื่องต้นแค่นี้ก่อนครับ
ขอบคุณคุณณภัทรมากครับ
ผมใช้วิธีทำหน้าหนาๆ เข้าไว้ครับ
ใครว่าอย่างไรก็ไม่เจ็บ
ทนเอาไว้เพื่องาน ผมหวังอย่างนั้นครับ
คุณทะเลภูเขาครับ
ผมคงถูกด่าบ่อยจนชินแล้วกระมังครับ
ขอบคุณครับ
คุณลดาครับ
ถ้าไม่อนุมัติ คงต้องเพลง Let it be ครับ
แต่จากประสบการณ์ของผมนะครับ
การทำงานโดยไม่หวังผลเพื่อตัวเอง มักจะผ่านครับ
- โครงการนี้น่าสนใจครับ
- ประเด็นหลักของกิจกรรม คือ นำนักเรียนกลุ่มเสี่ยง และ ผู้ปกครองมาเข้าค่ายร่วมกัน โดยมีกิจกรรมหลัก คือ "การเปิดใจ" ระหว่าง ผู้ปกครอง กและ นักเรียน เสร็จแล้วมานำเสนอ ระหว่างการเปิดใจของผู้ปกครอง และ การเปิดใจของเด็ก
- เอามาฝากครับ
- เคยทำกิจกรรมแบบนี้ครับ
- แต่ใช้เวลานานและต้องใช้ความเข้าใจของทุกฝ่าย
- http://www.suicidethai.com/elearning/abstract/abstract_detail.asp?code=000163
- กิจกรรมพัฒนาผู้เรียน
- http://www.kan2.go.th/web/khajon_01.pdf
- ขอบคณครับ
- อันนี้สมควรทำเป็นอย่างยิ่งครับ
- อีกกิจกรรม คือ กิจกรรมการสร้างความภาคภูมิใจ ในตัวนักเรียนที่ไม่ได้รับการยอมรับครับ โดยให้โรงเรียนทำกิจกรรมที่หลากหลายให้เด็กได้แสดงความสามารถตามศักยภาพที่เขามีและถนัด
- เพราะตามหลักพหุปัญญา
- เด็กจะมีความเก่งในด้านต่างๆๆแตกต่างกัน
- เด็กเรียนไม่เก่ง
- แต่อาจเก่งด้านตนตรี กีฬา ฯลฯ
- ขอให้เขาเป็นคนดีในสังคมก็ใช้ได้แล้วครับ
- ขอเอาใจช่วยครับ
ตรงเป๊ะทั้งสองเรื่องเลยครับท่านอาจารย์
เป็นวิทยาทานอย่างแท้จริง
ผมขออนุญาตนำมาขยายต่อให้กับเครือข่ายของผมครับ
ต้องขอกราบขอบพระคุณอย่างสูงครับ
ถือว่าทำบุญร่วมกัน
ขอบพระคุณท่านอาจารย์อีกครั้งครับ สำหรับกำลังใจ
สวัสดีค่ะพี่ พี่ผู้ชายเล็ก
อิอิ ลืมชื่อจริงท่านรองอีกแล้วค่ะ
ใยมดอ่านแล้วจะบอกว่า ให้เค้ายำใหญ่ก่อน
เราก็กินส่ะให้อร่อย
แล้วค่อยเสิฟราดหน้าร้อน ๆ ให้เค้าก็ได้ค่ะ
อิอิ แต่ตกลงเค้ายำใหญ่ แล้วก็กินกันเองเหรอค่ะ
สรุปว่าผ่านน่ะค่ะ
อิอิ อ่านตอนแรกตกใจ
เป็นกำลังใจให้ค่ะท่านรอง
สู้ๆๆๆๆๆๆสู้โว้ยค่ะ
แด่ท่านรอง
เข้ามาเพื่อร่วมชื่นชมในวุฒิภาวะและภาวะผู้นำของท่านสมกับการเป็นผู้นำแห่งวงการศึกาอย่างแท้จริง หากได้ท่านมาเป็นผอสพทน่าเชื่อว่าจะสามารถขับเคลื่อนการศึกษาในพื้นที่ได้อย่างดียิ่ง..โดยเฉพาะในพื้นที่จชตที่กำลังมืดบอดทางปัญญาอย่างแท้จริงที่กำลังเพชิญกับการทดถอยของความรู้..เด็กที่นี้น่าสงสารมากนะครับท่าน..แม้รัฐบาลจะทุ่มเทงบประมาณลงพื้นที่สักแค่ไหนผลผลิตที่ออกมาก็ยังไม่คุ้มทุนอยู่ดี..
จากครูจชต
ขอบคุณคุณใยมดครับ
ให้เขายำใหญ่ก่อน แล้วค่อยกินให้อร่อย เข้าท่าดีนะครับ
ขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับกำลังใจ
คุณAlam ครับ
วันที่ 5 ก.พ. ผมจะไปประชุมเรื่องรับเด็กอุปการะจากภาคใต้ครับ และ อาจจะรับเด็กภาคใต้มาเรียนที่ตราดได้บ้าง
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
สวัสดึอีกรอบครับท่านรองฯ
ประทับใจมากกับคำตอบที่ท่านได้ตอบคุณลดา ที่ว่า
"การทำงานโดยไม่หวังผลเพื่อตัวเอง มักจะผ่านครับ"
เท่าที่ผมเห็นๆ มา น้อยคนนักที่จะทำได้
หวังว่าในโอกาสต่อไปคงได้มีโอกาสเรียนรู้ "เคล็ดวิชา"
จากท่านอีกนะครับ
สวัสดีค่ะ
- แบบนี้ไม่เรียกว่าด่าหรอกนะคะ
- ดีใจด้วยนะคะ
- ขอชื่นชมกับการวางตัวและการควบคุมอารมณ์มากค่ะ
- นักบริหาร..ต้องแบบนี้ค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีครับท่าน รอง หาก "ลดมานะ ละอัตตา" ก็คงไม่ต้องเสียเวลามากในประชุม นะครับ ท่าน รอง
สวัสดีค่ะท่านรอง
ยินดีด้วยค่ะที่ผ่านการอนุมัติ
เหนื่อยมากหน่อย แต่ผลที่ได้คุ้มค่า
กับสิ่งที่ทำไป
สู้ๆค่ะ
เป็นกำลังใจให้ท่ารองนะคะ ^_^
คุณณภัทร๙ครับ
ผมก็ได้ประสบการณ์บางส่วนจากพวกเราชาวโกทูโนว์นี่แหละครับ
และหลักอีกอย่างของผม ผมใช้ "เต๋า" ครับ
ขอบคุณครับ
พี่คิมครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
คุณหนุ่มกรครับ
ถ้าลดมานะอัตตา ก็จะเกิดประโยชน์หลายสถานเลยครับ
ขอบคุณมากครับ
คุณเทียนน้อยครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจที่ดีและมีคุณค่า
ยินดีด้วยครับ แบบนี้ผมเคยเจอเหมือนกัน แล้วก็พยายามทำสมาธิสุดท้ายก็สำเร็จ ผมเคยเจออีกแบบหนึ่งคือ อนุมัติแบบนี้เลย ไปทำเวลาขอเบิกจ่ายเงินช้ามากบ้าง เบิกไม่ได้บ้าง ไม่มีเงินบ้าง เรื่องโค้วต้า ความชอบจากหน่วยงานอื่น แต่ให้พวกเรามีคณะกรรมการพิจารณาส่งเอกสารประกอบมากมาย ถึงเวลาไม่ได้ โรงเรียนเองก็ไม่ได้เสนอไปเกรงซ้ำซ้อนเซ็งเลย ขอให้โชคดีครับ
มาอ่านให้กำลังใจคะ
ไม่เป็นคะยิ่งถูกยำ
ก็จะเหมือนกระท้อนยิ่งทุบยิ่งหวานนะคะ
ท่าน ผอ.ประจักษ์ ครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับประสบการณ์ที่มีคุณค่าสำหรับผมมาก
คุณประกายครับ
กระท้อน ยิ่งบุบยิ่งหวาน
ค่อยใจชื้นชึ้นมาหน่อยครับ
ขอบคุณมากครับ
อรุณสวัสดิ์ ครับท่านรองฯ
- วันนี้โชคดีมากที่ได้อ่านบันทึกดี ๆ คิดนอกกรอบ ริเริ่มสร้างสรรค์ยิ่งอย่างบันทึกนี้ครับ ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นด้วยดังนี้ครับ
- ที่ว่า คิดนอกกรอบ ริเริ่มสร้างสรรค์ กล่าวคือ นำนวัตกรรมเครื่องมือที่ค่อนข้างใหม่อย่างสุนทรียสนทนา+Deep Listening + Theory U ไปใช้ครับ บางทีผู้เข้าร่วมอาจไม่รู้ไม่เข้าใจแล้วอาจโดนคัดค้านได้ง่าย ๆ ครับ แต่ท่านก็ไม่ยอมแพ้กับความไม่รู้ แถมยังยืนหยัดสู้ด้วยความดี ด้วยอภัยทาน สุดยอดจริง ๆ ครับ
- โครงการที่เชิญ ผู้ปกครอง กับ ลูก มา "หันหน้าเข้าหากันนั้น" ต้องลงทุนหาวิทยากรกระบวนการที่มืออาชีพมา ผมว่าครั้งแรกอาจไม่บรรลุผลเลิศ แต่ก็เป็นก้าวที่สุดยอดไม่น้อยครับ
- เสนอให้ทำเป็นโครงการวิจัยเลยครับ อิ อิ
คุณเด็กสร้างบ้านครับ
วิทยากรกระบวนการมืออาชีพ เขาเก่งจริงครับ ทำแล้วได้ผล แต่ของดีก็ต้องลงทุนสูง
ผมไม่ได้นำวิทยากรมืออาชีพมาดำเนินการครับ เพราะทุนไม่ถึง แต่ใช้วิทยากรเกรด B คือ เป็นวิทยากร ที่เรียนรู้มาจากวิทยากรเกรด A อีกทีหนึ่ง
และตอนนี้ ผมกำลังจะสร้างวิทยากรเกรด C ครับ
ใช้ ทุนคน แทน ทุนเงิน ครับ
และวิทยากรเกรด C ผมคัดเลือกจากคุณครูแนะแนว ที่มีความรู้ด้านจิตวิทยาจากโรงเรียนต่างๆครับ
ส่วนวิทยากรเกรด B เป็นวิทยากรที่ผ่านการอบรมเรื่อง LO และ KM มาอย่างค่อนข้างเข้มข้น และ ได้เรียนรู้วิทยากรกระบวนการมาจากวิทยากรเกรด A มาหลายครั้ง
ผมเองก็จะเป็นวิทยากรเกรด C ด้วยครับ
ได้ผลอย่างไร จะนำมาเล่าครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีอีกครั้งครานะครับ ท่านรองฯ
ผมสะดุดใจมากเมื่อท่านพูดถึงว่าท่านใช้ "เต๋า"
หวังว่าในโอกาสต่อไป ท่านจะเปิดเผยเคล็ดวิชาให้ทราบเพิ่มเติมนะครับ
เช่น การใช้ "หยิน" สยบ "หยาง"
หรือ "การกระทำทุกสิ่ง แต่ดูเหมือนไม่ได้กระทำสิ่งใดๆเลย"
ขอบคุณครับ
คุณณภัทร๙ครับ
หลักเต๋าของผม สรุปสั้นๆว่า เป็นหลักของเหตุและผลที่มักจะแสดงออกมาในสิ่งที่ตรงกันข้ามกันครับ
ผมไม่ได้มีหนังสืออยู่ในมือ แต่ขออนุญาตเล่าให้ฟัง (อาจจะเพี้ยนจากสาระจริงไปบ้าง) ดังนี้ครับ
อยากสูง ต้องทำตัวให้ต่ำ
อยากเด่นดัง ต้องไม่แสดงตัว
อะไรประมาณนี้แหละครับ
สำหรับเมื่อถูกด่า ถูกตำหนิ ถูกประจาน ผมก็คิดว่า ยิ่งเราทำตัวให้ต่ำ ยอมให้เขาด่า ให้เขาตำหนิ
ผมว่าจะทำให้เราสูงขึ้นครับ
เรื่องเต๋านี่ ต้องลองนำไปใช้จริงดูครับ ถึงจะรู้ผล
ผมลองนำไปใช้มาหลายครั้ง หลายเรื่อง ก็โอเคครับ
ขอบคุณครับ
มาส่งใจชวยท่านหนุ่มเล็ก ค่ะ
และแล้ว นิ่ง สงบ สยบความเคลื่อนไหว จริงๆนะคะ
แปลกนะคะ ทำไมท่านผู้ใหญ่ๆ ต้องติ ติง ด่าไว้ก่อน อยู่เรื่อยเลยนะคะ
สุดท้าย....เห็นชอบและอนุมัติ..ตามที่ผมเสนอไปทุกประการครับ
ค่อยยังชั่วหน่อย
ยินดีด้วยค่ะ ... มาเรียนรู้กลยุทธ์ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
เคยพบประสบการณ์แบบนี้เช่นกันค่ะ ยังไม่ทันได้เล่ารายละเอียดเลย ก็โดน "ยำใหญ่" เป็นชุดเลยค่ะ ....
คนไม่มีรากก็ชอบยิ้มอยู่แล้ว ... เลยนั่งอมยิ้ม เลยถูกดุซ้ำว่า...ยิ้มทำไม ฟังรู้เรื่องหรือเปล่า?...ไปโน่นเลยค่ะ
แต่ในที่สุดก็....อนุมัติค่ะ ... 5555... ไม่โดนด่าฟรี เพราะยังได้รับการอนุมัติ ผู้ใหญ่บางคน อยากด่า ก็หาทางด่า ... เสียงั้น...แล้วก็อนุมัติค่ะ
(^___^)
คุณpooครับ
ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
ผมว่าที่ผู้ใหญ่ต้องติติงเอาไว้ก่อน
เป็นเรื่องของคน..........อำนาจ ครับ
(โปรดเติมคำในช่องว่าง)
คุณคนไม่มีรากครับ
ผมเองก็อยากยิ้มเหมือนกันแหละครับ (ต้องกลั้นยิ้มเอาไว้แทบแย่)
แต่ถ้ายิ้มออกไป ก็จะยิ่งทำให้เขาโกรธหนักไปอีกครับ
สรุปแล้ว อยากด่า ก็หาทางด่าเสียงั้น
ขอบคุณครับ