To
THANKS FOR EVERYTHING THAT MAKES YOU HAPPENED TO MY LIFE ALSO KA ...
(^________^)
ผู้แบกโลก(ย์) (2-26)
สิทธิเบื้องต้นของการที่จะมีความสงบสุข สบายใจ ซึ่งเป็นสิทธิส่วนตัวแท้ ๆ กลับยอมเสียไป...น่าแปลกเสียจริง...
“คนบางคนจริง ๆ แล้ว ไม่ชอบที่จะมีชีวิตอยู่อย่างปราศจากปัญหา ถ้าเขาไม่มีปัญหาของตัวเองให้ต้องกังวลพอ เขาก็จะเปิดทีวีดูละครน้ำเน่าเพื่อจะได้เอาปัญหาของตัวละครมาเป็นกังวล บางคนเห็นความกังวลเป็นเรื่องเร้าใจ เขามองความทุกข์เป็นเรื่องสนุก เขาไม่อยากมีความสุข นั่นเป็นเพราะเขาติดข้องอยู่กับปัญหาของเขามากเกินไป”
บางส่วนจาก เรื่องเสน่ห์กองขี้ หน้า 258
หนังสือ ชวนม่วนชื่น ธรรมะบันเทิงหลายเรื่องเล่า
โดยพระอาจารย์พรหม
สองสัปดาห์ที่ผ่านมา คนไม่มีรากได้สัมผัสกับคำว่า “กังวลใจ” ด้วยมีเหตุให้ต้องรับรู้ถึงความทุกข์และความล่อแหลมในการเลือกทางเดินชีวิตที่อันตรายของคนใกล้ตัว ซึ่งแม้จะไม่ใช่ญาติก็คล้ายญาติ เพราะมีความคุ้นเคยรู้จักกันมานาน
เรื่องราวที่ ลิน (นามสมมติ) เล่าให้ฟัง ทำให้อดจะตกใจไม่ได้ว่า...สังคมปัจจุบันไปไกลมากเสียจนเราตามไม่ทันเสียแล้ว ...
ลินเล่าให้ฟังว่าที่ทำงานซึ่งเป็นบริษัทแถวสีลม มีพนักงานหญิงจำนวนมาก และเกือบ 1 ใน 3 นั้น มีอาชีพเสริมคือ “การเป็นเพื่อนนอนเพื่อนเที่ยว” กับชาวต่างชาติและเสี่ยกระเป๋าหนักบางคน รายได้แล้วแต่ตกลงกัน โดยรวมแต่ละเดือนไม่ต่ำกว่า 2-3 หมื่นบาท แต่แม้ว่ารายได้จะมาก ก็ต้องมีรายจ่ายในการดูแลสุขภาพ หน้าตา เสื้อผ้า เครื่องสำอางค์สูงตามไปด้วย นอกจากนี้ยังต้องคอยตรวจสุขภาพเพื่อระวังโรคร้ายจากการมีเพศสัมพันธ์ด้วย
โดยมากหญิงสาวที่มีอาชีพเสริมนี้ ก็ไม่ได้เป็นคนเลวหรือชอบเที่ยวเตร่ แต่มักจะมีแฟนแล้วเลิกกับแฟนต้องส่งเงินไปให้พ่อแม่ที่เลี้ยงดูลูกที่ฝากไว้ บางคนมีภาระต้องส่งเสียเลี้ยงดูพ่อแม่และน้อง ๆ ที่ต่างจังหวัด บ้างส่งเงินไปให้พ่อแม่ปลูกบ้าน มีหน้ามีตาในหมู่บ้านเป็นที่ชื่นชมยินดี...
ลินเพิ่งเลิกกับสามีที่แต่งงานอยู่กินกันมา 3 ปี มีลูกอายุขวบเศษ ฝากให้พ่อแม่เลี้ยงดูที่ต่างจังหวัด และที่น่าหวั่นใจคือที่ลินบอกว่า...กำลังตัดสินใจว่าจะทำอาชีพเสริมเหมือนที่เพื่อน ๆ ชวนดีไหม...
แรกที่ได้ฟังคำบอกเล่า ก็เกือบพลั้งปากไปแล้วว่า....อย่าเลยน้องเอ๋ย...อันตรายเสียจริงเส้นทางนี้ ไม่สนุกสบายใจหรอก ได้เงิน แต่เสี่ยงต่อโรคร้าย ชื่อเสียง เกียรติยศ ... แต่ก็ต้องหยุดไว้...
เสียงหนึ่งในมโนสำนึกบอกว่า ... เรามีสิทธิ์อะไรไปห้าม ไปตัดสินว่า...เขาไม่ควรทำแบบนี้ แบบนั้น นั่นมันชีวิตเขานะ เธอไม่ได้เป็นเขาเสียหน่อย เขามีสิทธิ์ในชีวิตเขา เขาต้องตัดสินใจเองสิ...
อีกเสียงก็บ่นขึ้นมาว่า ... อ้าว ก็เห็นทั้งเห็นรู้ทั้งรู้ว่าเขาเดินทางผิด แล้วจะไม่ห้ามเขาหรือ ... เธอนี่แย่จริง จะทนได้หรือ ถ้าน้องเขาใช้ชีวิตแบบนั้น แน่ใจหรือว่าทนได้ ไม่รู้สึกผิดหรือ...
ก็ใช่ล่ะ ต้องเตือน ... แต่ต้องมีกลยุทธ์หน่อยนะ เธอคิดว่าบอกน้องเขาแล้ว เขาจะเชื่อหรือ ถ้าเตือนแล้ว เขาไม่เชื่อ เธอจะโกรธเขา จะรู้สึกผิดหรือเปล่าล่ะ
อ้าว...งั้น ต้องทำยังไงล่ะ ไอ้กลยุทธ์ที่ว่านี่น่ะ...
คราวนี้จึงต้องงัดความรู้เดิม เรื่อง จิตวิทยาการให้คำปรึกษา ที่ได้ศึกษามาตอนเรียนปริญญาโท ต้องใช้วิธีการชวนพูดคุย หว่านล้อม ถามผลดี ผลเสียของทางที่จะเลือกเดิน ไม่ตัดสินผิดถูก ไม่บอกว่าควรทำอย่างไร แต่ช่วยคิด ช่วยหาทางเลือก ให้เจ้าของปัญหาตัดสินใจด้วยตัวเอง ชวนให้คิดถึงพ่อแม่ พี่น้อง และลูกน้อยน่ารัก ทั้ง ๆ ที่อยากจะพูดว่า ...
ลินจ้ะ...อย่าเดินเลยทางนี้ น้องเอ๋ย...ไม่สนุกสบายหรอก ไหนจะเสี่ยงกับโรคร้าย เสียชื่อเสียง เกียรติยศ ความนับถือตัวเอง แล้วยัง “ศักดิ์ศรีของความเป็นคน” ที่เงินเท่าไรกัน...ถึงจะแลกคืนมาได้...
ขอเบอร์น้องเขาไว้ เพียรโทรไปคุย เช้า-เย็น ทั้งที่เป็นคนไม่ชอบคุยโทรศัพท์นัก... ว่างเมื่อไหร่ก็คอยคิดห่วง เป็นกังวลกลัวว่าสาวเจ้าจะตัดสินใจพลาดพลั้งไป คิดไปคิดมา หนักเข้าก็โทษตัวเอง...เอ้า...น่าจะห้ามไปตรง ๆ เสียก็หมดเรื่อง มัวมาใช้จิตวิทยาการให้คำปรึกษาอยู่นั่นแหละ ถ้าน้องเขาตัดสินใจผิดไป...เธอนั่นแหละผิด รู้ตัวไหม...
มารู้ตัวอีกที ก็เมื่อถูกทักถามจากพี่สาวและเพื่อนสนิท ... เรียนหนักมากหรือ? อย่าเครียดนักนะ ไปพักผ่อนบ้าง... จนถูกดึงไปเที่ยวภูหลวง จังหวัดเลยอย่างไม่ทันตั้งตัวเตรียมใจ ด้วยคิดว่าได้ไปเที่ยวภูเขาเห็นต้นไม้ใบหญ้าเสียบ้างจะได้หายเครียดจากการเรียน...ก็ได้ผลบ้างนั่นแหละ...
แต่มาคิดตกอีกที...ตอนคิดถึงที่แม่เคยบอกไว้เมื่อคราวที่ท่านยังมีชีวิต...คนไม่มีรากจะติดแม่มาก นอนคุยกับแม่ทุกคืน คุยทุกเรื่อง ปรึกษาได้ทุกอย่าง เคยพูดเล่น ๆ ว่า ถ้าไม่มีแม่...หนูจะคุยกับใครที่จะเข้าใจทุกอย่าง ทุกเรื่องอย่างแม่.... แม่ยิ้ม...บอกไว้ว่า...อ่านหนังสือเป็น..ก็อ่านหนังสือธรรมะสิ แม่อ่านหนังสือไทยไม่ออกสักตัว...รู้แต่ว่าธรรมะดี ๆ ช่วยเตือนใจได้มาก ... ก็เลยรีบคว้าหนังสือธรรมะบนหัวนอน ได้มาเล่มหนึ่ง... ชวนม่วนชื่น ธรรมะบันเทิงหลายเรื่องเล่า โดยพระอาจารย์พรหม เปิดขึ้นมาโดยไม่ดูหน้า ก็เจอข้อความดังที่นำไว้ส่วนหน้าของบันทึกนี้....
“คนบางคนจริง ๆ แล้ว ไม่ชอบที่จะมีชีวิตอยู่อย่างปราศจากปัญหา ถ้าเขาไม่มีปัญหาของตัวเองให้ต้องกังวลพอ เขาก็จะเปิดทีวีดูละครน้ำเน่าเพื่อจะได้เอาปัญหาของตัวละครมาเป็นกังวล บางคนเห็นความกังวลเป็นเรื่องเร้าใจ เขามองความทุกข์เป็นเรื่องสนุก เขาไม่อยากมีความสุข นั่นเป็นเพราะเขาติดข้องอยู่กับปัญหาของเขามากเกินไป”
ยิ้มได้ สบายใจขึ้นเป็นกอง .... โธ่เอ๋ย คนไม่มีรากเอ๋ย .. เจ้าเป็นคนที่ชอบเก็บความกังวลและความทุกข์มาใส่ใจหรือนี่ อ้าว..เป็นคนมองความทุกข์เป็นเรื่องสนุกเร้าใจหรอกหรือ? คิดอย่างขำ ๆ ว่า...สิทธิเบื้องต้นของการที่จะมีความสงบสุข สบายใจ ซึ่งเป็นสิทธิส่วนตัวแท้ ๆ กลับยอมเสียไป...น่าแปลกเสียจริง....ว่าแล้วก็สรุปเองว่า...จากนี้ไปก็ช่วยในขอบเขตที่ช่วยได้แล้วกัน จากนั้นเราก็ต้องปล่อยวางลง ไม่เช่นนั้น...นอกจากจะไม่สามารถช่วยอะไรใครได้แล้ว เรากลับจะช่วยตัวเองไม่ได้เสียอีกด้วย
คิดได้แล้ว...จึงบอกตัวเองว่า...อย่าเป็น ผู้แบกทุกข์ แบกโลกไว้โดยไม่จำเป็นเลย...เพราะชีวิตนี้สั้นนัก ทุกข์จากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย จากโลกธรรมแปดก็มีมากพอแล้ว ใยจะไปเที่ยวแบกทุกข์ แบกโลกของคนอื่นไว้อีกเล่า? จะช่วยก็ต้องช่วยด้วยใจที่ปล่อยวาง อย่าให้ทุกข์มาเกาะกินใจเราเสียเอง...จริงไหมคะ?
อ้างอิง หนังสือ “ชวนม่วนชื่น ธรรมะบันเทิงหลายเรื่องเล่า” โดยพระอาจารย์พรหม
คำสำคัญ (Tags): #ชวนม่วนชื่น ธรรมะบันเทิงหลายเรื่องเล่า#ธรรมะข้อคิดสอนใจ#ปล่อยวาง#ผู้แบกทุกข์ แบกโลก#พระอาจารย์พรหม#แม่บอกไว้
หมายเลขบันทึก: 230017เขียนเมื่อ 16 ธันวาคม 2008 20:54 น. ()ความเห็น (178)
จองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
สวัสดีค่ะ คุณพี่ คนไม่มีราก...ถ้าปล่อยวางได้จะมีความสุข ถ้าวางความสุขได้ วางเฉยได้ดีที่ซู๊ด........ค่ะ สบายดีไหมคะ คิดถึงๆๆค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง♥.·° ♥paula ที่ปรึกษา~natadee·° ..✿
สุดยอดจริง ๆ ค่ะ ....^_^....
เข้าวิน ได้คอมเม้นท์คนแรกในทุกบันทึกเลยหรือเปล่าคะ ... ว่องไวมาก ๆ ค่ะ...
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่สนใจและให้เกียรติ
คิดถึงเช่นกันค่ะ...^__^...
สวัสดีค่ะ การให้ (ความช่วยเหลือ)ก็เป็นเรื่องที่ดีและทำให้เรามีความสุขด้วย
สวัสดีค่ะคุณสุนันทา
เห็นด้วยค่ะ การให้ความช่วยเหลือเป็นสิ่งที่ดีค่ะ แต่ต้องไม่ทำให้เราเป็นทุกข์...จนเกินไป...
ขอบคุณดอกไม้สีม่วง สีโปรดค่ะ
(^___^)
- สวัสดีค่ะน้องโก๊ะคนไม่มีราก อารมณ์สุนทรีย์
- ทุกสิ่งอย่างย่อมมีขอบเขต สิ่งที่เรามองเขาว่าทุกข์ เขาอาจจะสุข สิ่งที่เรามองว่าเขาน่าจะสุข เขาอาจจะทุกข์ก็ได้
- อย่าอยู่อย่างอยาก อย่าอยู่อย่างทุกข์ อย่าคิดแทนคนอื่น
- ขอให้มีความสุข อย่าเครียดนะคะเดี๋ยวจะปวดหัวเปล่าๆ
ขอบคุณท่านผอ.ประจักษ์ค่ะ
จะปีใหม่แล้วนะคะเนี่ย...^__^...
(^__^)
- สวัสดีครับ คุณคนไม่มีราก
- แหะๆ
- ไปเที่ยวบ้านผมด้วยนะครับ
- มีใครไม่รู้อยู่ด้วยครับ
- http://gotoknow.org/blog/liberalart/229728
- สุขกายสบายใจดีนะครับ
- ปล่อยให้ทุกสิ่งเป็นไปตามกฏแห่งกรรมครับ
- (แต่ต้องดิ้นรนด้วยนะครับ ไม่ใช่นิ่งเฉย อิอิ)
- เพราะ ปัญหา และปัญญา เป็นของคู่กันเสมอครับ
สวัสดีค่ะ..
- ตั้งใจมาเยี่ยมนะ..
- อ่านบันทึกแล้ว..อึ้งๆ นะ กับเรื่อง ที่เล่า..
- เรื่อง แบบนี้..ก็ยังมีอยู่นะ ในสังคม..บ้านเรา..
- "คิดได้แล้ว...จึงบอกตัวเองว่า...อย่าเป็น ผู้แบกทุกข์ แบกโลกไว้โดยไม่จำเป็นเลย...เพราะชีวิตนี้สั้นนัก ทุกข์จากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย จากโลกธรรมแปดก็มีมากพอแล้ว ใยจะไปเที่ยวแบกทุกข์ แบกโลกของคนอื่นไว้อีกเล่า? จะช่วยก็ต้องช่วยด้วยใจที่ปล่อยวาง อย่าให้ทุกข์มาเกาะกินใจเราเสียเอง...จริงไหมคะ?"
- จริง ค่ะ.....แต่ ครูส้ม..ยังแอบห่วง น้องลิน อยู่ เหมือนกัน..นะ..
- คิดถึง นะ นะ..ฝาก กล้วยไม้สวย มาให้
- เห็นด้วยค่ะ
- คล้าย ๆ กัน กับพฤติกรรมของพี่คิมค่ะ
- ของตัวเองปลง
- แต่ไปช่วยชาวบ้านเขาคิด
แด๊ แด ดาร์ลิ๋ง
ไม่ติดทุกข์ ไม่ติดสุข แต่ติดเพี้ยนดีป่ะ
...555....
สวัสดีค่ะพี่เอื้องแซะ
เห็นด้วยค่ะที่ว่า....ทุกสิ่งอย่างย่อมมีขอบเขต สิ่งที่เรามองเขาว่าทุกข์ เขาอาจจะสุข สิ่งที่เรามองว่าเขาน่าจะสุข เขาอาจจะทุกข์ก็ได้ อย่าอยู่อย่างอยาก อย่าอยู่อย่างทุกข์ อย่าคิดแทนคนอื่น ขอให้มีความสุข อย่าเครียดนะคะเดี๋ยวจะปวดหัวเปล่าๆ
ถ้าใคร่ครวญดูจริง ๆ แล้ว คนไม่มีรากว่า...เราแบกทุกข์ไว้ก็เพราะเราห่วงตัวเอง ... กลัวว่าคนจะมองว่าเราไม่ดีพอ กลัวเรากลัวว่าเราจะรู้สึกผิด กลัว....สารพัด ซึ่งอาจไม่ใช่ การห่วงใยผู้อื่น แต่ห่วงภาพพจน์ของตัวเอง...เสียมากกว่า ... ว่าไหมคะ
ขอบคุณพี่มากค่ะ
รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ
(^__^)
สวัสดีครับ คนไม่มีราก
- รู้แล้วไม่เตือน ไม่ห้ามปราม เป็นบาป
- ดีแล้วครับ
- ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณคุณคนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย) ค่ะ
ตามไปเยี่ยมเยือนแล้ว...สุดยอดยุทธจักรมากกกกก...
(^__^)
สวัสดีค่ะพี่ นัฐพร จันทร์ส่งสิงห์
พี่ส้มคะ ... คนไม่มีรากเป็นห่วงและทุกข์อยู่กับ...ความรู้สึกนี้เกือบสองสัปดาห์ค่ะ...โห...นอกจากน้ำหนักลด งานการที่ควรจะรีบทำ ก็ไม่ก้าวหน้าอีกด้วย....ค่ะ
ต้องขอบคุณธรรมะและคำเตือนของแม่ที่ให้ไว้...วันนี้หลุดออกมาได้...ค่อยสบายใจสบายกาย แต่ความห่วงใย ก็ยังคงเหมือนเดิม แต่ห่วงแบบ..ปลงใจและวางใจลงได้แล้วค่ะ
ขอบคุณพี่สำหรับน้ำใจที่ให้น้องลินค่ะ...^__^...
มาติดตามข่าวสารของเพื่อนค่ะ
ถึงที่สุดแล้ว แต่ละคนต้องรับผิดชอบชีวิตของตัวเอง คนอื่นได้เพียงแต่ให้คำปรึกษา แนะนำ ให้กำลังใจ หรือเฝ้าดู..
ไปก่อนล่ะคะ ตอนนี้ยังเอาตัวไม่รอดค่ะ
สู้ ๆ นะคะ ..^__^..
สวัสดีค่ะพี่คิม
การลด ลด วาง ปลง...ในเรื่องราวที่ประสบ สำหรับคนไม่มีรากแล้วถือเป็นศิลปะขั้นสูงที่ต้องฝึกฝนค่ะ ... เพราะมักจะชอบรับ ซึมซับกับเรื่องราวต่าง ๆ และวิตกกังวลแทนผู้อื่นจนเกินเหตุเกินผลในบางครั้งครา .....^_^.....
กำลังฝึกวิทยายุทธ์นี้ค่ะ....
ขอบคุณภาพที่ภูเรือค่ะ สวยสดใสจริง ๆ ...^_^..
ครูปูคะ
กลายเป็น สโนไวท์ ไปแล้ว ... มีเจ้าชายมาขอความรักหรือยังคะ...
แล้วจะไปตามหามาให้นะ...ดีมะ!!!!
แต่ภาพนี้ดูอลังการกว่านะคะ...^_^...
ขอรูปนี้ไปติดประกาศ...ตามหาเจ้าชายได้ไหมคะ?
สวัสดีค่ะคุณเกษตรยะลา
ขอบคุณค่ะ....
แต่การเตือนใคร....คนไม่มีรากได้ข้อคิดว่าต้องเคารพความเป็นตัวตนและความเป็นเขาคนนั้นด้วยค่ะ ... ไม่เช่นนั้นทำบุญอาจกลายเป็นบาป...และได้ทุกข์แก่ตนเองค่ะ
...^_^...
สวัสดี ขอบคุณที่แวะไปอ่านเรื่องรองเท้า ความเป็นครู นั้นมีความสุขที่ให้ความแก่เด็ก แม้เงินเดือนจะน้อย แต่ก็สุขใจเมื่อเด็กมีความที่เพิ่มขึ้น ก่อนที่จะมาพบเรา
สงสัยผมเป็นแบบท่านว่าจริงๆคือแบกโลก
สวัสดีค่ะคุณนุดี
ยินดีต้อนรับค่ะ ใน โกทูโนว์ นี้มี สาระ ความรู้ดี ๆ มากมายเลยค่ะ ลองอ่านและใช้คำว่า ค้นหา บนด้านซ้ายมือด้านบนของหน้าจอนะคะ
จะได้รับรู้ข้อมูลที่ต้องการมากมายค่ะ
ดีใจที่ได้พบคนที่มีความรู้ด้าน การให้คำปรึกษาค่ะ คนไม่มีรากเรียนโทวัฒนธรรมศึกษาจากม.มหิดล ทำวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับการให้ความช่วยเหลือผู้อยู่ในภาวะวิกฤตทางอารมณ์ ศึกษา สมาคมสะมาริตันส์ ค่ะ...^_^...
คุณใบไม้ที่รัก
ขนาดเอาตัวไม่ค่อยรอด ยังอุตส่าห์แวะมาดู...เพื่อน...อือ...ซึ้งใจจัง!!!
ใช่แล้วค่ะ ..
ถึงที่สุดแล้ว แต่ละคนต้องรับผิดชอบชีวิตของตัวเอง คนอื่นได้เพียงแต่ให้คำปรึกษา แนะนำ ให้กำลังใจ หรือเฝ้าดู..
การรับผิดชอบชีวิตตัวเอง ด้วยการมีคำแนะนำ ประคับประคอง จากมือของมิ่งมิตร ทำให้ชีวิตง่ายและไปถูกทางมากขึ้น...ด้วยนะ
ส่งพลังใจ...ไปช่วยเพื่อนค่ะ ... ต้องไปทำงานก่อนเช่นกันค่ะ....
ว้นนี้ไม่แน่ใจจะไปรอดหรือเปล่า...เสียงยังแหบ แต่มีสอน 2 ชั่วโมง ...ไม่เป็นไรค่ะ ใช้กิจกรรมมาก ๆ พูดน้อย ๆ เข้าข่าย Active learning นิสิตก็จะได้ไม่เบื่อด้วย...
(^____^)
อาชีพบาง อาชีพ ได้ทั้งเงินได้ทั้งความสนุก? ก็น่าจะดีนะครับ (หมายถึงอาชีพนักแสดงตลก) จิตวิทยาการให้คำปรึกษานี่เคยเรียนมาแต่ สงสัยนั่งหับบ่อยเลยเอาไปใช้ไม่ค่อยได้ผล
แม๋นึกว่า กวินคนเดียว จะเป็น นายแบบ เอ้ย นายแบก คนไม่มีรากก็คิดจะเป็น นางแบบ เอ้ย นางแบก ด้วย ดีใจนะครับที่เลิกล้มอาชีพที่ไม่สนุกอย่างอาชีพ นางแบก-นายแบก
แก้คำผิด *นั่งหลับ
และนำลิงค์ ไฟล์เสียงการอ่าน ของหนังสือ พระอานนท์พุทธอนุชา ไมฝากครับ (http://audio.palungjit.com/showthread.php?t=711)
สวัสดีครับนกแห่งอรุณรุ่ง
อ่านเรื่องนี้แล้วเลยทำให้รู้ว่า เพราะอะไรที่ทำให้คนเขียนมีกิจวัตรผิดปกติไป
บางเรื่องก็คงต้องนำมาใส่ใจ แต่บางเรื่องหากนำมาใส่ใจจนทำให้เกิด...การขัดข้องในการดำเนินชีวิตแล้ว....น่าจะไม่สนุก ไม่เหมาะสมนะครับ
ขอให้คำของคุณกวินด้วยน่าจะดี ...
อย่าเป็นเลย .. นายแบก นางแบก (ทุกข์) โดยเฉพาะทุกข์ซึ่งเจ้าตัวเท่านั้นต้องจัดการและดูแลด้วยตนเอง
ส่งกำลังใจให้ฟื้นฟูสุขภาพกลับมาโดยเร็ว ....
วันนี้สอนคงสนุกนะครับ เพราะครูเตรียมตัวอย่างดีมาหลายวันแล้ว
รักษาสุขภาพด้วยครับ
นำภาพนี้มาวางไว้...ชอบครับ
สวัสดีค่ะคุณ rittichai
ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย
เห็นด้วยเลยค่ะ ความเป็นครูแม้เงินเดือนน้อย ไม่ค่อยได้รับการยกย่องให้ความสำคัญจากสังคม แต่...ความสุขที่ได้เห็นลูกศิษย์ได้ดีมีความรู้ เป็นความสุขที่แลกไม่ได้ด้วยเงินค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณ. เบดูอิน
โธ่...หนักนะคะ โลก น่ะ ยิ่ง โลก (ย์) ยิ่งหนักใหญ่เลย...
อย่าแบกเลยค่ะ ...วางลงเถอะ จะได้เบาสบาย ถ้าต้องแบกอีก ก็จะได้มีแรงมีพลังค่ะ...^__^...
สวัสดีค่ะคุณ กวิน
อาชีพนายแบก นางแบก นี่ .. ไม่น่าสนุกจริงด้วยค่ะ...^__^...
กลายเป็น นายแบก นางแบก (โลก) โดยไม่ทันตั้งเนื้อตั้งตัวก็ลำบากอย่างนี้ล่ะค่ะ
เราอย่าเป็นเลยนะ...อาชีพนี้ หาอาชีพใหม่ดีกว่า...สนุกใจกว่าเยอะ..
ขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่ลิงก์มาให้ฟังค่ะ
(^__^)
สวัสดียามดึกค่ะ
แวะมากอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กอดตุนไว้ยามคิดถึงค่ะ
แบบว่าไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆ แต่คิดถึงบ่อยๆค่ะ
ขอหนุนตักอุ่นนิดหนึ่งนะคะ (อ้อนซะงั้นเรา อิ.อิ..)
ฝันดีค่ะ ^______^
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
ขอบคุณคำแนะนำดี ๆ ค่ะ...บางเรื่องก็คงต้องนำมาใส่ใจ แต่บางเรื่องหากนำมาใส่ใจจนทำให้เกิด...การขัดข้องในการดำเนินชีวิตแล้ว....น่าจะไม่สนุก ไม่เหมาะสมนะครับ ขอให้คำของคุณกวินด้วยน่าจะดี ...อย่าเป็นเลย .. นายแบก นางแบก (ทุกข์) โดยเฉพาะทุกข์ซึ่งเจ้าตัวเท่านั้นต้องจัดการและดูแลด้วยตนเอง...
ความจริงก็ใช่ว่าจะไม่รู้...(อวดตัวนิดหน่อย) แต่พอเจอสถานการณ์จริง กลับตกหลุมเสียเอง ... (เป็นบ่อยเหมือนกัน)...
ไม่แปลกใจเลยค่ะ ที่แม่มักบอกว่า...เตือนใครได้ตั้งร้อยตั้งพัน ไม่เท่าเตือนตน... เตือนใครได้ แต่ยากที่สุดและควรทำที่สุดคือ..เตือนตน ให้ได้นี่เองค่ะ
วันนี้สอนนิสิตป.ตรี จุฬา ฯ สาขาการศึกษานอกระบ เรื่องถนัดเพราะเป็นงานที่ทำมานาน คือ เรื่อง "ภูมิปัญญาไทยกับการศึกษานอกระบบ" ค่ะ เด็ก ๆ เก่งและสนุกมาก เนื่องจากครูเสียงแหบ จึงจัดเป็นกิจกรรมกลุ่ม ครูก็ไม่ต้องพูดมากค่ะ... ^_^...
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง. ครูตุ๊กแก..ดำ..แต่~natadee
แม้ชื่อยาวจำยาก...แต่ก็ยังคงคิดถึงและจดจำได้เสมอค่ะ
ให้หนุนตักนอน แถมเกาหลังให้เบา ๆ พัดวีให้เจ้านอนสบาย...
มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
(^__^)
โชคดีของลินที่มีคนไม่มีรากเป็นเพื่อน เพื่อนแท้ ต้องเตือนกันก่อน เห็นด้วยที่คนไม่มีราก จะแผ่เมตตาไปให้ ถ้าลินเขามีกรรม เขาก็จะเดินไปตามทางที่เขาเลือก ............ ความไม่นิ่งดูดายเป็นสมบัติของผู้ดีที่มีกุศลผลบุญ ถือว่าเป็นคนมีเมตตาธรรม แต่อย่าประมาท ,,,, เพราะคนเราเดี๋ยวนี้เชื่อใจกันยาก ระวังใจอย่าไปหลงเชื่อเขามากนัก ดีที่สุดคือแม่ปรึกษาท่าน แล้วคิดให้ดีก่อนทำ...... ......สา.......ธุ.......
สวัสดีคี่
* โห! บันทึกนี้ จริงๆ เลย
* ตอนนี้ครูพรรณาก็เริ่มหาทุกข์ที่คิดว่าเขาจะทุกข์มาใส่หัวตัวเองให้ทุกข์ขึ้นไปอีก...ขนาดเมื่อคืนนอนหลับยังฝันว่าได้คุยเรื่องนี้กับคนไม่มีราก ๕๕๕๕๕๕๕
* ทั้ง ๆ ที่ทุกข์ของตัวก็ยังแก้ไขได้ไม่หมด
* ดูๆ ไปแล้วปัญหาต่างๆ ที่เรานำมาใส่ไว้ในใจเราให้เป็นทุกข์ นี่พอๆ กับคนติดยาบ้านะคะ รู้ว่าไม่ดีแล้วยังจะทำ
* คงเป็นเพราะ เจ้าความหวังดี ปรารถนาดี หรือต้องการการยอมรับว่าเราดีซะ ขนาด ? เป็นเครื่องลากจูงให้เราเข้าสู่วังวนแห่งความทุกข์...โทษมันเข้าไปจะได้สบายใจ อิอิ
* คำสอนของพระอาจารย์พรหม ชวนม่วนซื่นธรรมะ แท้ค่ะ
* ( ^ _ ^ ) และ ( v _ v )
สวัสดีค่ะ
* มาส่งความสุขปีใหม่ค่ะ
- ธรรมสวัสดีมีสุขโยม คนไม่มีราก
- แวะมาอ่านเรื่องดีๆ
- ไม่รู้ป่านนี้โยมช่วยน้องได้ถึงไหนแล้ว
- ขอเป็นกำลังใจให้โยมทำสำเร็จอย่าให้น้องเขา
- ต้องตัดสินใจเดินตามอย่างเพื่อนร่วมงานบางคน
- ชีวิตคนเราหากหมั่นพิจารณาถึงความจริงก็จะพบว่า
- การกลับไปหาความจริงคือการสัมผัสกับความจน
- ความจนคือความจริง
- ความสุขสบายที่ได้จากความรวยไม่ใช่ความจริง
- ดีแล้วละที่โยมเป็นทุกข์กังวลกับเรืองราวของคนอื่น
- เป็นจิตที่บ่งบอกถึงความมีพรหมวิหารธรรม
- หากผ่านพ้นไปได้พร้อมกับการได้ช่วยผู้อื่นอย่างสมควร
- ก็เป็นบารมีของเราเป็นโจทย์ที่สำคัญที่หาซื้อไม่ได้..แม้จะไม่เท่าทันจนเป็นทุกข์กังวลไปบ้างก็ถือว่าคุ้มค่าไม่สูญเปล่า
- ธรรมรักษา
มาอีกทีบอกว่า
อย่าลืมโทรหาจิ๊ก หรือ หน่อย หรือ ขวัญนะ ...
หรือไม่ก็โปรดรับโทรด้วย...นะ
- สวัสดีค่ะ
- ชีวิตเราสั้นนัก ถ้ายังแบกทุกข์ไว้ตลอดเวลา (อมทุกข์)
- ชีวิตก็ไม่มีวันที่จะพบกับสุข
- ความสุขอยู่ที่ใจ ทุกข์ก็อยู่ที่ใจค่ะ
- ขอให้มีความสุขปราศจากทุกข์นะคะ
- คิดถึงทุกวันค่ะ
ต้องดีใจเพื่อนของคนไม่มีรากด้วย ที่มีเพื่อนดีดี ซึ่งบางครั้งชีวิตคนเรามันน้อยมากที่จะเจอกัลยนิมิตรที่ดี ไม่หวังสิ่งตอบแทนในการแนะนำเรื่องดี ดี ให้คนกันไม่ว่าเรื่องนั้นเป็นยังไง และที่สำคัญคนไม่มีรากเป็นผู้ที่มีบุญมีคุณแม่อันประเสริฐที่สามารถเล่าเรื่องราวและปรึกษาอะไรต่าง ๆ ได้ตลอด แม้ตอนนี้ผู้มีพระคุณได้จากไปแต่เหลือสิ่งดีดี ให้คนไม่มีรากยึดเหนี่ยว ขอเป็นส่วนหนึ่งที่พร้อมถ่ายทอดสิ่งดีดี และเป็นกำลังใจให้คนไม่มีรากได้ช่วยเหลือคนอันเกิดบุญต่อตนเองมากที่สุดมากกว่าเราไปทำบุญในวัดค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Todsapol
ไม่ได้พบกันนานมากเลยค่ะ
สบายดีนะคะ ดีใจที่แวะมาทักทายค่ะ
....ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและความห่วงใยค่ะ...ความวิตกกังวล ความอยากช่วยเหลือน้องลินนี้ คนไม่มีรากพิจารณาแล้ว ... ได้คิดว่าที่เรากังวลมากมายเพราะเราเกรงว่า...เราจะเสียภาพความเป็น "คนดี" ที่เราคิดว่าเราเป็น...เราจึงเพียรจะรักษาภาพนั้นไว้ จนเดือดเนื้อร้อนใจ
เมื่อปลง ลด วางลงได้แล้ว เราก็จะพบว่า...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เราช่วยให้เต็มกำลังความสามารถด้วยใจที่เบา ๆ แล้วก็ยอมรับผลน้อย ... น่าจะดีกว่าค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะอ.พรรณา
อ่านแล้วก็ให้นึกเป็นห่วงอ.พรรณาค่ะ...5555555...น่าจะเจอคนคล้าย ๆ กันเข้าแล้ว ... อย่างที่ท่านพระอาจารย์พรหมท่านว่าล่ะค่ะ...คนบางคนน่ะ เห็นความทุกข์เป็นสิ่งเร้าใจค่ะ ไม่ชอบมีความสุข ชอบหาทุกข์มาทับถมจิตเอาไว้ ไม่ทุกข์ของตัว ก็ทุกข์ของคนอื่น ๆ รอบตัวค่ะ...
เสียดายว่าคนไม่มีรากเป็นคนที่หลับง่ายดาย หลับลึกมากเสียจน จำไม่ได้ค่ะว่าฝันอะไรหรือเปล่า... ถ้าวันไหนตื่นขึ้นมาแล้วจำได้ว่าฝันอะไรจะดีใจตื่นเต้นมากเลยค่ะ...นอนที ช้างมาร้องข้างหูก็ไม่ตื่นถ้าไม่ถึงเวลาที่เคยตื่นนะคะ ... เป็นคุณสมบัติพิเศษที่ไม่มีใครเลียนแบบได้ค่ะ...^__^...
อาจารย์บอกว่า...ทั้ง ๆ ที่ทุกข์ของตัวก็ยังแก้ไขได้ไม่หมด...
ยิ่งทำให้คนไม่มีรากเคารพและชื่นชมในน้ำใจของอาจารย์มากยิ่งขึ้นไปอีกค่ะ ... และก็ยังยืนยันว่า... คนเราต้องออกจากตัวเองให้ได้เสียก่อน มองออกไปรอบตัวในโลกกว้าง อย่าหมกมุ่นกับเพียงสุขหรือทุกข์ของตัวเองเท่านั้น .... จึงสมควรจะได้ชื่อว่า ได้เกิดมาและไม่เอาเปรียบคนอื่น ๆ ในโลกค่ะ
ครูปูบอกไว้น่าคิดน่าฟังนะคะ...อย่าติดทุกข์ อย่าติดสุข .... คงต้องใช้ชีวิตอย่าง...รู้เท่าทัน และ เข้าใจ .... นะคะ....
รักษาสุขภาพกายและรักษาใจด้วยค่ะ
(^___^)
ลืมขอบคุณอ.พรรณาค่ะ..
สำหรับความสุขปีใหม่ที่กำลังจะมาถึง....
ปีนี้มาเร็วจัง...^___^...
สวัสดีค่ะคุณเด็กพังงา
ความจริงบันทึกนี้อยากจะนำทฤษฎีที่เรียนมาอธิบายค่ะ แต่เนื่องจากหลายเหตุผล ทำให้ต้องนำธรรมะของท่านพระอาจารย์พรหมมาอธิบายแทนค่ะ...
จะพยายามเขียนเรื่อง "ภาพแห่งตน" และ "ความเชื่อมั่นในตัวเอง" ในบันทึกต่อไปค่ะ
(^___^)
นมัสการท่าน TUKKATUMMO ค่ะ
กราบขอบพระคุณท่านมากค่ะที่กรุณามาให้กำลังใจ อ่านแล้วทำให้รู้สึกปิติและเพิ่มกำลังใจอย่างมากค่ะ
หลายครั้งที่หันมาถามตัวเองว่า...เราทำเช่นนี้ เพราะอะไร .. และหลายครั้งก็ได้คำตอบว่า...เพราะเป็นสิ่งที่จะควรทำ แต่ลึก ๆ ไปแล้ว คนไม่มีรากคิดว่าตัวเองเป็นคนหนึ่งที่ .. "ติดดี หลงว่าตัวเป็นคนดี" ค่ะ
เพราะผู้มีจิตคิดดีโดยแท้แล้ว น่าจะต้องมีจิตที่ผ่องใส ปิติ ไม่รู้สึกกังวล ทุรนทุราย ทุกข์ร้อนจนเกินเหตุ คนไม่มีรากนั้นถึงขนาดเสียการเสียงานเพราะความกังวล และไม่รู้ตัวว่าพลอยไม่ทานอาหารตามเวลาอีกด้วย ... ป่วยไปเลยค่ะ เพราะร่างกายและจิตใจอ่อนแอนี่เอง ...
ขณะนี้หันมาพิจารณาถึงพรหมวิหารสี่ ... คือ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา ค่ะ
ขณะนี้เท่าที่ทราบข้อมูลของ "ลิน" ล่าสุด ยังคงทำงานและไม่ได้คิดจะทำงานเช่นที่เล่า เนื่องจากคนไม่มีรากโทรถามทุกวัน วันละ 2 ครั้ง และส่งเสริมให้คุณแม่ของน้องเขาขึ้นมาเยี่ยมที่กทม.พร้อมลูกน้อย (ออกเงินค่าเดินทางให้) ทำให้ลินได้พบลูก และยังขอให้พี่สาวช่วยหางานพิเศษให้ลินทำหลังเลิกงานด้วยค่ะ
สาธุค่ะ
สวัสดีจ้ะต้อง
ดีใจที่เธอยังคิดถึงเพื่อน...^_^....
ตอนนี้ฉันกำลังเข้าสู่สภาวะปกติแล้ว เร่งเพิ่มน้ำหนักด้วยการกินเกือบทุกอย่างที่ขวางหน้า ... กินไอศครีมทุกวัน เพิ่มกล้วยหลังอาหารทุกมื้อ เป็นไงบ้าง .. ปีใหม่นี้ฉ้นต้องเป็นยัยหมูอ้วนแน่ ๆ ...
ขอบคุณสำหรับดอกไม้สีม่วงนี้ ฉ้นชอบจริง ๆ ด้วยล่ะ
รับโทรศัพท์ทุกทีเลยนะ ... นอกจากไม่ได้ยินเสียงน่ะ
... ^__^...
มาตามการเสนอแนะของพี่ปู.ฮิฮิๆๆๆ
สวัสดีครับวันนี้ มีหนังสือมาแนะนำคุณคนไม่มีรากและผองเพื่อนด้วยล่ะครับ http://gotoknow.org/blog/2etc/230526
สวัสดีค่ะคนไม่มีราก ... ^__^...
แบกทุกข์ หนักจริงๆค่ะขอบอก...วางบ้างน่าจะดีขึ้น...เวลามีส่วนช่วยให้ความทุกข์ในใจลดลง....อย่าเป็น ผู้แบกทุกข์ แบกโลก........
- สวัสดีค่ะน้องคนไม่มีราก ช่วงนี้โรงเรียนปิดเทอมฤดูหนาว เลยพากันมาเที่ยวแคนาดาสามอาทิตย์ค่ะ ปีนี้หนาวมาก หิมะตกทุกวันเลย
- พี่อักษรเคยเจอน้อง ๆ หลายคนที่แวนคูเวอร์นี่ ที่เดินทางมาทำอาชีพแบบที่น้องลินคิดจะทำ ส่วนใหญ่เขาก็เห็นเขามีความสุขกับเงินทองที่เขาได้มาจากการทำงาน มีความสุขกับการส่งเงินไปให้พ่อแม่ที่เมืองไทย ถ้าอย่างนั้นพี่อักษรก็มีความสุขไปกับเขาด้วยค่ะ สุขทุกข์อยู่ที่ใจนะคะ พี่อักษรไม่เอามาตรฐานสังคมไปตัดสินน้อง ๆ เขาไม่เคยคิดว่าน้อง ๆ พวกนี้ทำงานไม่ดี ที่สำคัญคือเขาต้องรู้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่ และรู้จักพอ ให้หยุดเมื่อหาเงินได้พอแล้ว แต่ถ้าไปเจอคนไหนเริ่มหลงทาง ติดยา หรือใช้จ่ายฟุ่มเฟื่อย ไม่รู้จักคิด ไม่รู้จักเก็บ อันนี้น่าสงสารและอยากเตือน แต่ส่วนใหญ่พวกนี้กู่ไม่กลับ ไม่ฟังใครทั้งนั้น
- ขอให้น้องคนไม่มีรากมีความสุขมาก ๆ ในเทศกาลปีใหม่ และตลอดไปค่ะ คิดถึงค่ะ
- พี่อักษรเคยเจอน้อง ๆ หลายคนที่แวนคูเวอร์นี่ ที่เดินทางมาทำอาชีพแบบที่น้องลินคิดจะทำ ส่วนใหญ่เขาก็เห็นเขามีความสุขกับเงินทองที่เขาได้มาจากการทำงาน มีความสุขกับการส่งเงินไปให้พ่อแม่ที่เมืองไทย ถ้าอย่างนั้นพี่อักษรก็มีความสุขไปกับเขาด้วยค่ะ สุขทุกข์อยู่ที่ใจนะคะ พี่อักษรไม่เอามาตรฐานสังคมไปตัดสินน้อง ๆ เขาไม่เคยคิดว่าน้อง ๆ พวกนี้ทำงานไม่ดี ที่สำคัญคือเขาต้องรู้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่ และรู้จักพอ ให้หยุดเมื่อหาเงินได้พอแล้ว แต่ถ้าไปเจอคนไหนเริ่มหลงทาง ติดยา หรือใช้จ่ายฟุ่มเฟื่อย ไม่รู้จักคิด ไม่รู้จักเก็บ อันนี้น่าสงสารและอยากเตือน แต่ส่วนใหญ่พวกนี้กู่ไม่กลับ ไม่ฟังใครทั้งนั้น
(^________^)
สวัสดีค่ะคุณ ♥< lovefull >♥
เห็นด้วยค่ะที่ว่า...ความสุขอยู่ที่ใจ ทุกข์ก็อยู่ที่ใจค่ะ
ขอบคุณมาก ๆ สำหรับข้อคิดเห็นและความปรารถนาดี
มีความสุขมาก ๆ เช่นกันนะคะ
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณ methinee
ยินดีต้อนรับค่ะ
คนไม่มีรากคิดว่า กัลยาณมิตร เป็นของขวัญในชีวิตนะคะ และคิดว่าตัวเองเป็น คนโชคดี และมีบุญในระดับหนึ่งค่ะ เพราะมักจะได้พบ กัลยาณมิตร มากมายรอบตัว
และที่ภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตคือ...การได้เกิดเป็นลูกของพ่อแม่ .. แม้ท่านจะไม่มีความรู้มากมาย ไม่ได้ร่ำรวยเป็นเศรษฐี แต่ท่านได้ให้สิ่งที่มีคุณค่าที่สุดคือ...สอนให้ลูกหลานทุกคนมุ่งมั่นในหลักปฏิบัติที่ดีงาม ในครอบครัวจะเรียกกันว่า..."กฎทองคำของครอบครัว" เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวสำคัญ (ดังที่คุณmethinee กล่าวค่ะ)
สมาชิกในครอบครัวจะจำได้ขึ้นใจ 3 ข้อ คือ
1. ซื่อสัตย์
2. กตัญญู
3. อ่อนน้อมถ่อมตน
จนปัจจุบันคนไม่มีรากคิดว่า กฎทองคำ 3 ข้อนี้ช่วยประคับประคองและเป็นพื้นฐานในตัวเองมีความสุขในสังคมนี้ค่ะ
ขอบคุณคุณmethinee มากค่ะ ที่กรุณาให้เกียรติมาอ่านและให้ข้อคิดเห็น ... เขียนบันทึกนะคะ จะได้ตามไปอ่านค่ะ
(^___^)
ขอบคุณคุณ เบดูอิน ค่ะ
มีเพื่อนดีก็เป็นศรีแก่ตัวค่ะ ช่วยโปรโมท บันทึกให้เพื่อนเสียด้วย
ขอบคุณครูปูด้วยค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่โก๊ะคนดี...
- คิดถึงจึงกลับมาหา
- พอจัดการกับเวลาได้บ้างแล้วก็เลยอยากเข้ามาทักทายกันให้หายคิดถึง
- คิดถึงจนไม่รู้จะบรรยายได้อย่างไร อยากบอก อยากคุย แต่อีกคนที่เราคิดถึงไม่ชอบคุยโทรศัพท์นี่เน่า ไม่รู้ทำไง อิอิ
- อย่าแบกความทุกข์ของผู้อื่นไว้จนลืมรักษาสุขภาพของตัวเองด้วยนะคะ
- ห่วงใย คิดถึงพี่โก๊ะคนดีเหมือนเดิมค่ะ
สวัสดีค่ะ
* วันก่อนเปิดเว็ปการ์ตูนเคลื่อนไหวเก็บไว้ได้หลายภาพ
* ทำให้นึกถึงอาชีพของครู
สวัสดีครับนกแห่งอรุณรุ่ง
มาเจอคุณจิ๊กบ่นเพื่อน ๆ แล้วก็เลยยิ้ม ๆ ไปด้วย :)
ส่งพลังใจให้ฟื้นฟูสุขภาพได้เร็ว ๆ นะครับ
สวัสดีครับ
ไม่ได้มาทักทายเสียนาน คงสบายดีนะครับ...นักรบลักษณ์เจ็ด
ผมไม่แปลกใจที่คุณคนไม่มีรากจะเป็นเช่นนี้ เพราะธาตุแท้แล้ว คนลักษณ์เจ็ดมีความอ่อนไหวของอารมณ์อยู่ด้วย ... และความอ่อนไหวนี้เองที่ทำให้...คนลักษณ์เจ็ด สามารถเรียนรู้ เข้าใจ และมีความสุขกับการแสดงหา...แก่นแท้ของชีวิต
มีความสุขมาก ๆ ครับ
ขอบคุณค่ะคุณกวิน
ตามไปอ่านแล้ว ... ไม่ค่อยรู้เรื่อง...55555....
ต้องพยายามต่อไปค่ะ..^__^...
สวัสดีค่ะพี่ nussa-udon
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ไม่ควรเป็นผู้แบกโลก....เลย...
แต่...เรามักจะไม่ทันรู้ตัวน่ะสิคะ ... มารู้ตัวอีกที แบกจนหลังแอ่นไปแล้ว...^_^...
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่อักษร
อากาศหนาวต้องระวังสุขภาพด้วยนะคะ คนไม่มีรากก็เพิ่งทุเลาจากหวัดค่ะ ดีจังค่ะได้ไปเที่ยวทั้งครอบครัว...^__^...
สังคมเมืองที่กระตุ้นให้ผู้คนบริโภคอย่างไม่ลืมหูลืมตา ... สังคมทุนนิยม ทำให้คนลืมตัว มองเห็นว่าเงินทองเป็นของที่สำคัญที่สุดในชีวิต ต้องมีข้าวของเครื่องใช้ เครื่องประดับ แม้แต่พ่อแม่บางคนก็ยังคิดเพียงว่าลูกเก่งที่หาเงินได้มาก ๆ และส่งเงินกลับมาให้พ่อแม่สร้างบ้าน หรือดีใจที่ได้เขยฝรั่งที่ทำให้สามารถสร้างบ้านใหม่ หลังโต ๆ จนบางหมู่บ้านในบางจังหวัดทางเหนือและอีสาน มีแต่เขยฝรั่งเต็มเมืองไปแล้วค่ะ....
น้อง ๆ หลายคนเหมือน "ลิน" ไม่ผิดค่ะ แต่เขายังไม่เดียงสาพอที่จะคิดได้ ใคร่ครวญได้ว่าควรจะใช้ชีวิตอย่างไร ... คนไม่มีรากคิดว่าน้องเหล่านี้น่าเห็นใจค่ะ ... เพราะเราทุกคนในสังคมบริโภคนิยมนี้...ล้วนแต่ตกเป็นเหยื่อของ...นายทุนบางคน
ขอให้พี่อักษรและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ ในเทศกาลปีใหม่นะคะ
ระลึกถึงพี่เสมอค่ะ...^__^...
ครูปูคะ
THANKS FOR EVERYTHING THAT MAKES YOU HAPPENED TO MY LIFE ....
You're the miracle of my life too...^__^...
จิ๊กกี้เพื่อนรัก
ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา...วันนี้เธอชมเสียจนฉัน...ตกใจเลยนะ..^__^..
อย่าบ่นว่าฉันเเลยน่า รับรองไม่ดื้อไม่ซน ไม่เถียง ไม่.... ฉันก็เป็นงี้แหละ ... อย่าห้ามเลย ฉ้นยังห้ามตัวเองไม่ค่อยได้เล้ย...
โอ๋ ๆ ๆ ๆ ... กำลังจะเป็นคุณแม่ต้องรักษาอารมณ์ให้ดี ห้ามมะโห ห้ามโกรธ ห้ามบ่น ห้าม... ...
ฉ้นจะพยายามทำตามคำสั่งเธอนะ...เพื่อหลานในท้องจ้ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะครูมิมคนดี
Welcome Home !!!! มีแต่คนดีใจที่...กลับมาสู่อ้อมอก..G2K จ้ะ
คิดถึงมากไม่ต้องบรรยายก็ได้ค่ะ .... รับรู้ด้วยวาระจิตและข้อความที่ขยันส่งมาจนพี่เกรงใจ...คือว่า พี่ส่งข้อความไม่ค่อยเป็นน่ะ ... ตามเทคโนโลยีโทรศัพท์มือถือไม่ค่อยทันจ้ะ...รักกันจริง อย่าโกรธเลยนะ...
กำลังปรับปรุงนิสัยเสียนี้...อย่างเร่งด่วน ก่อนที่จะถูกสังคมตัดขาดค่ะ
แล้วมาคุยกันบ่อย ๆ นะคะ ... แต่ระยะนี้อาจต้องใช้วิธี "หักดิบ" อย่างครูมิมบ้างค่ะ เพราะการงานที่ควรทำไม่ค่อยก้าวหน้า...แย่จัง
(^___^)
สว้สดีค่ะอ.พรรณา
ดูการ์ตูนแล้วตาลายค่ะ....
อาชีพครูคงต้องตาลาย และ เผชิญกับอารมณ์หลากหลายอย่างนี้ใช่ไหมคะ...^__^...
ขอบคุณค่ะ
พี่คนตัดไม้คะ
จิ๊กเขามีอาชีพควบคุมและดูแล...รวมทั้งคอยบ่นเพื่อน ๆ ที่ทำตัวไม่ค่อยเรียบร้อยค่ะ...
แต่คนไม่มีรากเรียบร้อยนะคะ ... จิ๊กเขาไม่ได้บ่นคนไม่มีรากหรอกค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะอ. Thana
ขอบคุณอาจารย์ที่มาเยี่ยมเยือนค่ะ
นักรบลักษณ์เจ็ด กำลังต้องติดปัญญาเพื่อเป็นอาวุธในการแผ้วถางทางค่ะ ... การงานไม่ค่อยได้ทำ เพราะมัวแสวงหา...ความรู้และประสบการณ์ต่าง ๆ นี่ล่ะค่ะ
ว่าแต่..คนลักษณ์เจ็ดนี่อ่อนไหวด้วยหรือคะ ... คิดไปก็น่าจะจริงค่ะ แต่ก็อ่อนไหวแบบนักรบแห่งชับบาลา นะคะ ...
จำได้แล้วค่ะ ... นักรบต้องเรียนรู้ที่จะอ่อนไหว...เพื่อที่จะเข้าถึงจิตใจของผู้อื่นและที่สำคัญเพื่อเข้าใจ...ตนเอง...
เฮ้อ...เป็น นักรบ เหนื่อยจังค่ะ...^__^...
สวัสดีค่ะ ขอมาชื่นชมดอกไม้สวย ๆ ดอกบัวสีม่วงค่ะ
มามอบดอกไม้แห่งความสุขปีใหม่ค่ะ
สวัสดีค่ะอ. สุนันทา
ขอบคุณสำหรับ...ภาพดอกบัวที่ส่งความสุขค่ะ
คนไม่มีรากชอบดอกไม้สีม่วงเกือบทุกชนิดค่ะ
(^__^)
ขอบคุณอ. Lin Hui ค่ะ
(^__^)
- น้องสาว..นอนดึกเหมือนกันนะคะ
- พี่คิมมาเยี่ยมค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/krukim/230780
- คิดถึงจึงมาหา
- เลยโชคดีได้อ่านบันทึกดีๆ
- อ่านแล้วได้ข้อเตือนใจ
สวัสดีค่ะ
คนบางคนชอบแบกเป้ใบใหญ่..มีอะไรก้อสุ่มใส่ในเป้
เหมือนเด็กนักเรียนไปโรงเรียน..ทุกวิชาอยู่ในกระเป๋า..
แม้ว่าวันนี้ไม่มีเรียนก้อเอาไปใส่กระเป่าเพราะกลัวจะลืม
และไม่ได้ส่งการบ้าน..หรือครูคนสอนไม่มาวันนี้เอาอีกวิชามาเรียน
ก้อจะมีหนังสือเรียน..มองไปเหมือนเหรียญสองด้าน..นะคะ
สวัสดีค่ะ
ใช่เลยค่ะอาชีพครูตาลาย พบกับหลากหลายอารมณ์ของเด็ก แต่บัดนี้เพิ่มผู้ปกครอง และบุคคลภายนอกเข้ามาอีก
ตกลงจะให้ครูสอนหนังสือหรือแก้ปัญหาโลกแตกก็ไม่รู้นิ
เริ่มยอมรับวันคืนที่จะล่วงผ่านอีกแล้ว
(v_v ) , ( ^ _ ^ ) นะคะ
ลูกสาวใคร..ทำไมถูกใจจริง ๆ ส่งสายตาให้กัน
ปิ๊ง! ปิ๊ง! ปิ๊ง! ปิ๊ง!
- ตามมาจากบ้านน้องครูปูค่ะ
- มาเยี่ม..สมาคมแอบรักค่ะ
- และมาบอกว่ารักและคิดถึงจัง...นะคะ
สวัสดีค่ะพี่คิม
ตามไปเยี่ยมตามคำชวนแล้ว....เลยพบว่าพี่คิมมีแฟนพันธุ์แท้ตรึมเลยนะคะ...^_^...
สวัสดีค่ะพี่เขี้ยว.. มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
ดีใจที่พี่สาวมาเยี่ยมเยือน...
พี่สบายดีนะคะ
(^__^)
เพราะชีวิตนี้สั้นนัก
- ขอบคุณค่ะ น้องเราเป็นคนลักษณ์เจ็ด(จริงๆนะแหละ)
- เขา(หนังสือ) บอกว่า แรงจูงใจคนลักษณ์เจ็ดนี้ ต้องการหาความสุข คิดแผนทำกิจกรรมสนุกๆ สร้างสิ่งดีๆ ให้กับโลกและหลีกเลี่ยงเรื่องเจ็บปวดทุกข์ใจ เอาใจใส่ในผู้อื่น มองโลกในแง่ดีไม่ปล่อยให้ปัญหาในชีวิตมาทำให้ผิดหวัง ในส่วนของนักรบอาจเป็นอิทธิพลปีกจากลักษณ์แปดนะคะ ปีกของผู้ปกป้อง
สวัสดีค่ะคุณ. tip-in
น่าจะเป็นจริงค่ะ...
"คนบางคนชอบแบกเป้ใบใหญ่..มีอะไรก้อสุ่มใส่ในเป้"
ตอนนี้คนไม่มีรากกำล้งรื้อของออกจาก "เป้ใหญ่" แล้วค่ะ....จะได้เบาสบาย และได้มีที่เหลือสำหรับเรื่องดี ๆ ควรแก่การเก็บไว้ในชีวิต...บ้าง
ขอบคุณค่ะ..^__^..
อ.พรรณาคะ
ผู้คนมักบอกว่า ครูก็เหมือนพ่อแม่คนที่สอง นี่คะ ภาระเลยใหญ่หลวง ดุจภูเขาเลากา...
ตกลงจะให้ครูสอนหนังสือหรือแก้ปัญหาโลกแตกก็ไม่รู้นิ เริ่มยอมรับวันคืนที่จะล่วงผ่านอีกแล้ว (v_v ) , ( ^ _ ^ ) นะคะ
คนไม่มีรากยังไม่ได้เป็น "ครู" ตอนนี้ก็หัด ปลง ๆ ไปก่อน ... ค่ะ
^___^
ครูปูคะ
ส่งสายตาก้นแบบนี้...คิดถึงแย่เลย
(^__^)
ปิงน้องรัก
ไม่ได้มาทักทายเสียนาน มาอ่านคราวนี้เลยเห็นว่าน้องเราช่างคิด ช่างมีจิตใจเมตตา อย่าลืมเมตตาตัวเองด้วยนะครับ
แล้วจะโทรไปคุยนะน้องรัก
รูปนี้สุดยอดเลย...
เมื่อคืนนั่งสมาธิ จิตเป็น เอกัคคตารมณ์ แล้วได้ยินเสียงวี๊ด.......วี๊ด ตอนเช้าก็เลยมาเขียนบทความนี้ครับ http://gotoknow.org/blog/kelvin/231183 (ที่เขียนมาน่ะ โม้นะครับ แต่อ่านไว้ก็ไม่เสียหลาย)
สดชื่นสดชื่น
พี่คิมคะ
เพิ่งทราบว่าพี่คิมเอง...อยู่ในสมาคมแอบรัก...^__^...และที่แน่ ๆ พี่คิมต้องชอบดอกไม้สีม่วงเหมือนคนไม่มีรากแน่เลย....ใช่ม้า...^_^..
สวัสดีค่ะพี่ดาวลูกไก่
ดีใจที่พี่ดาวมาอ่านเรื่องนี้ค่ะ...บอกไม่ถูกว่า ทำไม...
เรื่องการเป็นคนลักษณ์เจ็ดนี้ น้องได้ทราบก็เมื่อไปอบรมกับนพ.ธนา และจากการเข้ากลุ่มค่ะ ..ตอนอ่านเอกสารและหนังสือเกี่ยวกับ Eneagram นั้น ยังคิดว่าตัวเองเป็นคนลักษณ์หนึ่งหรือลักษณ์ห้า ... เลยค่ะ
ที่พี่บอกว่า....เขา(หนังสือ) บอกว่า แรงจูงใจคนลักษณ์เจ็ดนี้ ต้องการหาความสุข คิดแผนทำกิจกรรมสนุกๆ สร้างสิ่งดีๆ ให้กับโลกและหลีกเลี่ยงเรื่องเจ็บปวดทุกข์ใจ เอาใจใส่ในผู้อื่น มองโลกในแง่ดีไม่ปล่อยให้ปัญหาในชีวิตมาทำให้ผิดหวัง ในส่วนของนักรบอาจเป็นอิทธิพลปีกจากลักษณ์แปดนะคะ ปีกของผู้ปกป้อง
น่าจะจริงค่ะ เพราะอ.ธนา ท่านบอกว่า คนไม่มีรากได้รับอิทธิพลของลักษณ์ข้าง ๆ ทั้งสองปีก คือลักษณ์แปด (ผู้ปกป้อง) และลักษณ์หก (นักปุจฉา)
ขอบคุณพี่ดาวลูกไก่ที่กรุณามาแลกเปลี่ยนและให้ความรู้ค่ะ
(^___^)
ดีใจจัง...ไชโย้....พี่กฤษณ์ มาเยี่ยม...^_^...
นึกว่าลืมน้องนุ่งไปแล้ว....คงยุ่งกับการทำ Conceptual paper แน่เลย
อาปิงสบายดีค่ะ มตห.---ไม่ต้องห่วง...
นัดพบกันที่ร้าน "แตงโมเน่า" นะค้าบ...!!!!!
อ้อ...ภาพใบกระเจี๊ยบค่ะ ปิงก็ชอบภาพนี้มาก ๆ เลยค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
พี่ช่างสังเกตและช่างคิดจังค่ะ...ตอนเข้าไปเล็ง ๆ จะถ่ายมุมไหนดี ก็ยังมองไม่ค่อยเห็น...พอดีมุมนี้แสงพอดี ... พอได้ภาพออกมาจึงเห็นว่าคล้ายนกตัวเล็ก ๆ จริง ๆ ด้วยค่ะ
(^__^)
สวัสดีครับคนไม่มีราก มหา แวะมาเยี่ยมได้อ่านอะไรเยอไปหมด ทำให้มหา เปิดโลกทัศน์ของตัวเองได้บ้าง
สวัสดีค่ะคุณกวิน
ที่ว่า....เมื่อคืนนั่งสมาธิ จิตเป็น เอกัคคตารมณ์ แล้วได้ยินเสียงวี๊ด.......วี๊ด.....
ไปอ่านแล้วเลยพอเดาได้ว่า...เสียง..วี๊ด.......วี๊ด.....ที่ว่าน่ะ เป็นเสียงอะไร...
โห...เข้าใจเล่นเนอะ...^__^...
ขอบคุณค่ะ ไปอ่านแล้ว...ชอบค่ะ...
นำเพลง Desperado โดยวง The Eagles มาฝาก คนไม่มีรากและเพื่อนๆ ครับ
http://gotoknow.org/blog/2etc/231284
พี่โก๊ะคนดี...
- แอบมาดูคนแบกโลกค่ะ อิอิ
- แบกไว้หนักมากไหม แบ่งมาให้มิมบ้างก็ได้นะคะ เต็มใจช่วยพี่โก๊ะคนดีแบกไว้ ฮา...
- เรื่องหักดิบ...ทดลองแล้วเอามาเล่าสู่กันฟังอีกนะคะ
- อยากรู้ว่าเป็นแบบเดียวกันไหม อิอิ
- วันนี้เอาดอกสีม่วงมาเป็นกำลังใจค่ะ
- รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
- คิดถึงพี่โก๊ะคนดีเหมือนเดิมค่ะ
คิดถึงคนดีเหมือนเดิม (เพิ่ม 2 บาท ได้ป่ะ) คริ..คริ..
..น้อง 12 จ๋า..คิดถึงที่สุด..
..รักษาสุขภาพเยอะๆนะคะ..เรียนหนัก..อากาศหนาวเย็น...
- สวัสดีค่ะ
- แวะเข้ามาทักทาย
- หมายจะฝากความคิดถึงผ่านฟากฟ้าไปหาท่าน
- สบายดีนะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ
อรุณสวัสดิ์ โชคดีมีแฮง..
ขอบคุณคุณกวินค่ะ
ตามไปอ่านแล้ว....ค่ะ
ดีจังค่ะมีเรื่องดี ๆ คอยมาส่งขอบเสมอ..^__^..
ครูมิมคนดี...
รู้ไหมคะ ครูมิมขาดหายไปจาก G2K ทำให้พี่ต้องพยายามไปถ่ายภาพดอกไม้ ใบหญ้า ... เพราะไม่มีคนมาส่งดอกไม้สวย ๆ ให้เลย
เรื่องประสบการณ์การหักดิบ...คงต้องเล่าในโอกาสต่อไปค่ะ
ขอบคุณและชอบมากค่ะ..^_^..
ครูปูคะ
ได้เลยค่ะ...ไปด้วยช่วยสองบาทนะ....^__^....
สวัสดีค่ะคุณ add
ขอโทษมาก ๆ นะคะ ... ตอบข้ามไปอย่างไม่ตั้งใจ...แย่จังค่ะ
ดีใจที่ชอบภาพนี้ค่ะ...ดอกบานอ้า ค่ะ น่าจะเป็นตระกูลเดียวกันกับ ดอกโคลงเคลง (ซึ่งมีกลีบดอก 5 กลีบ) แต่มีเพียง 4 กลีบค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ Preeda
ดีใจพี่สาวคนใจดีมาเยือนค่ะ...^__^....
พี่สบายดีนะคะ ไม่ได้พบกันเสียหลายวันค่ะ
(^___^)
พี่อ้วนเจ้าขา
คิดถึงมากค่ะ...ทราบแล้วเปลี่ยน...
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณ add
ขอบคุณความสุขจากความรักและหัวใจที่นำมาฝากไว้ค่ะ
ยินดีรับฝากไว้ .... แต่ไม่มีดอกเบี้ยนะคะ
(^___^)
ชวนม่วนชื่นเป็นพระคัมภีร์ เล่มหนึ่งของพี่ค่ะ
เพิ่งส่งส.ค.ส. ให้ลูกว่า
1.ยิ้มกับกระจกทุกวัน
2.ผู้รู้ไม่พูด(มาก) ผู้ไม่รู้(มาก)พูดเยอะ
3.เมื่อเราทำผิด และเพื่อน ๆ เริ่มหัวเราะเรา จงหัวเราะไปกับเขาด้วย..(เสียงดัง ๆ)
อ่านจากในนี้แหละค่ะ
แวะมาทักทายครับ
ไม่ได้พบกันหลายวัน เป็นห่วงสุขภาพครับ
ภาพนี้สวยงามมาก.....ที่ไหนครับ
สวัสดีค่ะพี่ภูสุภา
ดีจังค่ะที่เราอ่านหนังสือเล่มเดียวกัน....หนังสือเล่มนี้คนไม่มีรากวางประจำไว้ที่หัวเตียงค่ะ...มีเรื่องขัดข้องหมองใจคิดไม่ออก บอกไม่ถูก ก็คว้าเล่มนี้ ด้วยเหตุที่ชอบเรื่องเล่าและนิทานค่ะ
ชื่นชมที่พี่สอนลูกได้น่ารักค่ะ...
1.ยิ้มกับกระจกทุกวัน
2.ผู้รู้ไม่พูด(มาก) ผู้ไม่รู้(มาก)พูดเยอะ
3.เมื่อเราทำผิด และเพื่อน ๆ เริ่มหัวเราะเรา จงหัวเราะไปกับเขาด้วย..(เสียงดัง ๆ)
การคิด พูด ทำ เป็นสิ่งที่ต้องระวังสังวรอย่างมาก .. ผิดแม้ครั้งเดียว ผลนั้นก็ตามติดเราได้ตลอด...
ข้อสำคัญที่คนไม่มีรากได้รับคำสั่งสอนจากครอบครัวก็คือ เราต้องซื่อสัตย์ต่อผู้อื่นและที่สำคัญ...ต้องซื่อสัตย์ต่อตัวเองค่ะ...
ซึ่งการซื่อสัตย์ต่อตนเองนี้ ... บางทีจะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่าย ... ว่าไหมคะ
(^__^)
พี่คนตัดไม้คะ
คนไม่มีรากไปห้องสมุดทุกวันเลยค่ะ แต่ไปนั่งคุยกับพี่ ๆ น้องๆ เสียส่วนใหญ่ กำล้งทำตัวเป็นกุนซือ.. ติวให้รุ่นที่กำลังจะสอบ QE ค่ะ
กำลังฟื้นฟูสุขภาพอย่างเร่งด่วนค่ะ เป็นหวัดช่วงนี้หายยากมาก ไอ ไม่เลิกไม่ลาเสียที ....
ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วง...
ภาพนี้ถ่ายเมื่อวานตอนเย็น บนดาดฟ้าชั้น 5 ของบ้านค่ะ...เห็นแสงแปลกจึงรีบถ่ายเก็บไว้หลายภาพเลยค่ะ
(^__^)
คนไม่มีรากคะ
- วันเสาร์นี้นัดน้องครูมิมไว้ที่ ม.เกษตรบางเขนค่ะ
- ว่างไปเที่ยวงานด้วยกันไม๊คะ
- คิดถึงจังค่ะ
- ถ้าคนไม่มีรากมา มีหวังโดนกอดขี้มูกแห้งแน่ ๆ ค่ะ
- เหอ.. เหอ..
ครูปูคะ
อยากไปมาก ๆ ค่ะ เพราะงานเกษตรจะมีต้นไม้เยอะมาก ๆ ....
แต่ต้องบอกว่า...ติดไปประชุมที่ปราจีนบุรี ตั้งแต่เย็นวันศุกร์ กลับมาวันจันทร์ตอนเย็นค่ะ
ฝากกอดครูมิมแน่น ๆ หลาย ๆ ที แล้วก็ฝากให้ครูมิมกอดครูปูแน่น ๆ หลาย ๆ ทีเช่นกันนะคะ ...
ตอนนี้ขี้มูกกำลังจะแห้งแล้ว .. เพิ่งไปพบแพทย์มาค่ะ โดนดุจากหลาน ๆ ว่าจะไปทำงานตจว.แต่ยังเป็นหวัด ... จำใจค่ะ ไม่อยากทานยาค่ะ อยากให้หายเอง โดยการฟื้นฟูของร่างกายค่ะ
(^__^)
สวัสดีครับ คนไม่มีราก มาขอบพระคุณที่ไปเยี่ยมพร้อมฟ้าทลายโจรมาฝาก ที่บ้านผมปลูกไว้เคยทานสุดขมเลยละครับ ในอาการเบื้องต้นได้ผลดีมากชัดเจน ขอบพระคุณที่ห่วงใยนำสิ่งดีดีมาฝาก ขอให้โชคดี มีความสุขครับ
สวัสดีครับ
เตรียมตัวสำหรับการไปปราจีนบุรีแล้วหรือยังครับ
เท่าที่ทราบจากเจ้าหน้าที่....อากาศค่อนข้างเย็นครับ
ครูปูคะ
ตัดผมสั้นแล้ว...ทะมัดทะแมงน่ารักเชียวค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณแฟนเก่า
ดีใจที่ได้พบคุณแฟนเก่าอีกครั้งค่ะ...คิดถึงอยู่หลายวันแล้วค่ะ..^__^..
เห็นด้วยนะคะที่คุณแฟนเก่าบอกว่า...คนอย่าง "ลิน" มีเยอะแยะในสังคมนะ เพราะสังคมนี้เป็นสังคมที่ให้ความสำคัญอันดับหนึ่งกับเรื่องของ "เงินทอง" "ทรัพย์สิน" "เกียรติยศชื่อเสียง" มากน้อยร้อยเรียงกันไปตามแต่ละคน
ตอนที่ลินถามว่าเขาคิดผิดหรือเปล่าที่คิดจะทำอย่างเพื่อน ๆ ทำเช่นนั้น คนไม่มีรากอึ้งอยู่นาน ในที่สุดก็เลยเล่าเรื่อง การติดกระดุมเม็ดแรกผิด เมื่อติดกระดุมเม็ดแรกผิดแล้ว เม็ดต่อไปก็ต้องผิดตามกันไปโดยที่ไม่รู้ตัว...ซึ่งเป็นคำสอนที่แม่มักใช้สอนลูกหลานค่ะ
การทำดีโดยไม่เลือกเขาเลือกใครนี้ ก็เป็นสิ่งที่คนไม่มีรากได้รับการสั่งสอนและสั่งสมมาจากครอบครัวค่ะ...ต้องยกความดีให้กับพ่อแม่ปู่ย่าตายายที่ท่านให้ความสำคัญกับเรื่องนี้....
สัญญาว่าจะรักษากายและจิตให้ดีค่ะ คนไม่มีรากบอกตัวเองว่า...เราเป็นนักรบในสมรภูมิชีวิต....เราต้องพร้อมและเข้มแข็ง แต่ไม่กร้าวร้าวค่ะ...
ขอบคุณค่ะที่มาให้ความชุ่มชื่น สบายใจกับคนไม่มีรากเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา....^__^....
สวัสดีค่ะอ. Lin Hui
ไปดูที่อาจารย์ลิงก์ไว้ให้แล้วค่ะ แต่คอมเม้นท์ไม่ได้ จึงได้แต่ขอบคุณอาจารย์ที่ส่งสิ่งดี ๆ สร้างกำลังใจให้ ขออนุญาตส่งต่อให้เพื่อนอ่านด้วยนะคะ ....และอยากบอกว่า...
Wishing you a beautiful daffodil day ! .... I love all the words insight, Thank you so much.
(^__^)
พี่คนตัดไม้คะ
เตรียมตัวแล้วค่ะ โดยการพยายามพักผ่อนมาก ๆ ทานยาให้ครบ จะได้หายหวัด ไม่ไปแพร่เชื้อค่ะ...อากาศเย็นอีกแล้ว... T_T...
ชักไม่อยากไปแล้วค่ะ...กลัวไม่หายหวัดค่ะ ... ล้อเล่นค่ะ รับปากแล้วต้องไปแน่ค่ะ รับรอง...!!!!!
(^__^)
สวัสดีจ้ะน้องณุตตา
ขอบใจจ้ะที่มาส่งข่าว เปิ้ลโทรบอกพี่แล้วเรื่องอ.ประทีปมาเยี่ยมและฝากเสื้อไว้ให้ เรื่องขนมขอบใจที่ช่วยจัดการให้จ้ะ ส่วนเสื้อฝากไว้ก่อน อาทิตย์หน้าคงจะได้เข้าสำนักงานจ้ะ
สำหรับโปรแกรมปีใหม่คงไปไม่ได้จ้ะ เพราะงานล่าช้ามาก คงต้องปั่นงานอยู่กับบ้าน อาจไปเขาใหญ่กับครอบครัวพี่ ๆ จ้ะ ... ขอบคุณพี่อ๋าด้วยนะจ้ะ
ส่วนหนุ่มตึกหนึ่ง...ช่วยบอกด้วยว่าไม่ต้องห่วง ผ่านหัวข้อจะรีบกลับไปชวนทะเลาะ .. เอ้ย..ไม่ใช่...ชวนคุยจ้ะ...^__^...
Daffodil สีเหลือง กระจ่างแท้
ช่วยให้แล ให้เห็น ทางชีวิต
ให้ได้มอง ได้รู้ ใครลิขิต
ไม่ต้องคิด แน่แน่ ตัวเราเอง
..............................
ขอบคุณค่ะสำหรับดอก Daffodil แสนสวย...งามทั้งภาพ...ทั้งคำ...ทั้งเสียง
Merry Christmas and Happy New Year ค่ะ ^__________^
สวัสดีค่ะ
* ตามมาขอบคุณที่ชวนไปดู อยากให้ อ่าน ฟังแล้วดูค่ะ
* สุดยอดเจ้าของผลงาน ผู้บันทึก และผู้มาตามค่ะ
* น่าจะใช้ได้ดีกับเด็กๆ นะคะ เพราะพวกเดียวกันเป็นผู้แสดง
* ปลอบขวัญและสร้างพลังกายใจได้ดีมาก
* ให้สุขกายสุขใจค่ะ (v_v)
- มาเยี่ยมคนมีน้ำใจค่ะ
- การรู้จักทุกข์และมีทุกข์ให้รู้จักนะดีค่ะ
- ทำให้เราหน่วงตัวเองและเรียนรู้อยู่ได้ตลอดเวลา
- ทุกข์เป็นเครื่องมือเตือนให้สติมั่นอยู่ได้ไม่ไหลไปตามความหลงค่ะ
- การมีแต่สุขน่ากลัวกว่ามีทุกข์มากค่ะ
- สุขพาหลงง่ายดายนัก
- อย่างเช่นเพื่อนที่น้องกำลังเล่าถึง
- ติดสุขทำให้เลือกทางอบาย
- ......
- หากแต่เรื่องจริงแน่หรือที่จะกล่าวว่าเขาติดสุข
- ทุกข์อาจจะอยู่ในใจของเขาอยู่นะค่ะ
- ทุกข์อาจจะมากจน ดวงตามืดมนหาทางออกไม่เจอก็ได้นะค่ะ
- เลยคว้าทางที่เห็นอยู่ใกล้เอาไว้ก่อน
- ......
- วิธีที่น้องเล่าว่าได้ลองช่วยเพื่อนแล้วนั้น
- ใช่วิธีทำให้เขามองเห็นสิ่งที่เขาต้องการของตนรึเปล่าค่ะ
- หรือว่าเรากำลังจะคาดคั้นให้เขาตอบคำตอบที่น้องเองมีอยู่แล้วในใจเรื่องทางเลือก
- .......
- พี่ว่าหลักการให้คำปรึกษาที่ควรทำคือ
- ขวนเขาพูดคุยที่ทำให้เขาสะท้อนและมองเห็นการตัดสินของเขาเอง
- หลังจากนั้นเขาจะตัดสินใจอย่างไร
- เป็นเรื่องของเขาเองแล้ว
- .......
- อยากให้ช่วยเขาใหม่นะค่ะ
- ช่วยหาวิธีคุยที่ไม่โน้มน้าวเขาให้ตอบเหมือนเรา
- แต่โน้มน้าวจนเขามีดวงตาเห็นธรรมชาติของความปรารถนาที่แท้จริงในใจของตัวตนของเขา
- เมื่อเขามองเห็นธรรมชาติที่เป็นตัวเขา
- เขาจะเลือกเองแหละค่ะ
- ว่าจะยืนหยัดในทางใดแน่
- เมื่อเขาเลือกแล้วก็ทำได้แค่วางอุเบกขาค่ะ
- ตอนนี้ชวนน้องทำให้ด้วยการแผ่เมตตาให้เขาบรรลุดวงตาเห็นธรรมค่ะ
- ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
ใช่แล้วครับเป็นสิทธิของเขาที่จะเลือกทางเดิน
แต่เราก็ได้ชี้ให้เขาเห็นถึงสิ่งที่ไม่ดีไม่งามที่จะตามมาแล้ว
และเขาก็รับรู้แล้ว
เราทำดี่ที่สุดแล้ว เราก็ไม่ได้ยุยงส่งเสริมเขาซะหน่อย
สุขสันต์วันปีใหม่ 2552 ครับ
สวัสดีวันใหม่..สุขสดใสตลอดไปนะคะ
สวัสดีน้องคนไม่มีรากที่คิดถึงยิ่ง ขอให้มีความสุขมาก ๆ ในวันคริสมาสต์นะคะ ที่แคนาดาวันนี้ยังเป็นวันที่ยี่สิบสี่อยู่เลยค่ะ
มาอีกรอบเอาสโนว์มาฝากค่ะ 
ต้องกลับมาอีกค่ะ เพราะเพิ่งไปเจอที่น้องคนไม่มีรากเอาลิงค์ลานปัญญาของคุณ Lin Hui ไปฝากค่ะ ถูกใจมากค่ะเหมือนเว็บไซต์ที่ใช้รวบรวมข้อมูลได้อย่างเป็นระบบ เปิดง่าย ข้อมูลเพียบ ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ CK
ขอบคุณมากค่ะ และ ดีใจที่ชอบสิ่งที่นำไปฝากค่ะ
ไพเราะมากค่ะ...^__^...
Daffodil สีเหลือง กระจ่างแท้
ช่วยให้แล ให้เห็น ทางชีวิต
ให้ได้มอง ได้รู้ ใครลิขิต
ไม่ต้องคิด แน่แน่ ตัวเราเอง
มีความสุขมาก ๆ เช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะ
* แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ
* อากาศหนาว.... เก็บดวงอาทิตย์พร้อมแสงที่หน้าบ้านใส่กล่องมาฝากคนไม่มีรากค่ะ
(v_v) และ (^ _^) นะคะ
สวัสดีค่ะ..น้องสาว.
มีความสุขมากๆ..ในวันคริสต์มาสนะคะ..พี่วัลภาที่น่าร๊ากกกก...
คิดถึงค่ะ..^^
สวัสดีครับ มาร่วมแบกโลกด้วยคน
อ.พรรณาคะ
ขอบคุณค่ะที่มาส่งข่าว และ ดีใจค่ะที่อาจารย์ชอบ...
ต้องขอบคุณอ. Lin_Hui ค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะพี่หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
ก่อนอื่นต้องขอบคุณพี่หมอเจ๊สำหรับข้อมูลเรื่อง Chelation Therapy ค่ะ...ตามไปอ่านแล้วและจะส่งข้อมูลให้พี่ที่ถามค่ะ
น่าแปลกค่ะ เมื่อมีปัญหาต้องตัดสินใจ หรือ ตัดสินใจยาก ๆ คนไม่มีรากมักจะคิดถึง "พี่หมอเจ๊" เสมอ ก็ไม่แน่ชัดว่าเพราะอะไรค่ะ รู้สึกเพียงว่าพี่หมอเจ๊จะจริงจังและจริงใจในการวิเคราะห์และให้คำแนะนำที่ดี ๆ เสมอ ... ไม่ใช่เพียงมาอ่านแล้วก็ผ่านไป...
ที่พี่บอกว่าควร....โน้มน้าวจนเขามีดวงตาเห็นธรรมชาติของความปรารถนาที่แท้จริงในใจของตัวตนของเขา เมื่อเขามองเห็นธรรมชาติที่เป็นตัวเขา เขาจะเลือกเองแหละค่ะ ว่าจะยืนหยัดในทางใดแน่ เมื่อเขาเลือกแล้วก็ทำได้แค่วางอุเบกขาค่ะ
น้องคิดว่าได้พยายามทำเช่นนั้นค่ะ ... เพียงแต่ "ตัวตน" ของเรามันอาจจะยังแสดงฤทธิ์เดชไม่ยินยอมนัก เพราะเราคิดว่าเราเป็น "ผู้หวังดี ผู้ให้ความช่วยเหลือ" ดังนั้นเขาต้องฟังเราสิ เราแนะนำสิ่งที่ดี ที่ถูกต้องนะ ...
และท้ายที่สุดน้องก็กำลังอยู่ในภาวะที่ว่า....ตอนนี้ชวนน้องทำให้ด้วยการแผ่เมตตาให้เขาบรรลุดวงตาเห็นธรรมค่ะ
ขอบคุณพี่มาก ๆ ค่ะ...^__^....
สวัสดีค่ะพี่อักษร ทับแก้ว
ขอบคุณภาพสดใสค่ะ....
ดีใจที่พี่ชอบลิงก์ที่นำไปฝากค่ะ
ต้องขอบคุณอ. Lin_Hui ค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะท่านมหา เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์
เห็นด้วยค่ะ...เรารักในหลวง...
ขอบคุณค่ะที่มาทักทาย
(^__^)
จิ๊กกี้ที่รัก
ระยะนี้คงสบายดีแล้วสินะ ... จึงกลับมาแซวเพื่อนฝูงได้อีกแล้ว...
โอ๋ ๆ ๆ ๆ .... มาแซวเถอะ ถ้าทำแล้วสบายใจ แต่อย่านอนดึก แล้วก็งดกาแฟลงบ้างนะจ้ะ
(^___^)
สวัสดีจ้ะต้องเพื่อนรัก
วันนี้คงเป็นวันดีจริง ๆ ล่ะ....เพื่อนสองคนมาทักทายในบันทึกเดียวกัน...^__^...
ขอบใจคำแนะนำของเธอจ้ะ...ไม่สบายต้องนอนมาก ๆ อย่านอนดึก หัวข้อทีซีส ให้ปรึกษาพี่คนตัดไม้ หัวข้อปัญหาหัวใจ ปรึกษาฉันได้ ส่วนปัญหาสุขภาพให้ปรึกษาจิ๊กกี้......เข้าใจ๋
ความจริงฉ้นนอนไม่เกิน 5 ทุ่มสักวัน เรื่องหัวข้อ Thesis ฉันต้องปรึกษาอาจารย์ที่ปรึกษา ปัญหาหัวใจฉันก็ไม่มี-Solve แล้ว เรียบร้อย ปัญหาสุขภาพก็ไม่มี นอกจากเป็นหวัด ต้องพบแพทย์ เพราะจิ๊กรักษาแต่เรื่องในปาก-ฟัน ....
คราวนี้มีคำแนะนำดี ๆ อีกไหมจ้ะ....
อ้อ...ดอกนี้ฉันรู้จักดีสิ....ชื่อ ดอกพู่นายพล ... (ไม่รู้พลตรี โท หรือ เอก) ...ถูกไหมล่ะ ไปเอารูปนี้มาจากไหน ชักจะเก่งนะ...ขออนุญาตเจ้าของหรือยังจ้ะ...^__^...
ขอบคุณค่ะพี่คิม
เช่นกันนะคะ..^__^...
ขอบคุณอ.พรรณาค่ะ
กล่องนี้ดีจัง ... ชอบค่ะ. (v_v) และ (^ _^)
สวัสดีค่ะ คนไม่มีราก
ตามมาอ่านเรื่องดีมีประโยชน์ แต่หนักหน่อยนะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักและให้กำลังใจ ขอให้มีความสุขนะคะ merry christmas
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ขอบคุณน้องคุณครูแอ๊ว ที่น่ารักค่ะ
(^___^)
คุณเบดูอินคะ
ดีจังค่ะ มาช่วยกันแบกโลกด้วย....คนไม่มีรากเบาสบายขึ้นเยอะเลยค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณครู ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee
ภาพนี้คล้ายดาราซูเปอร์สตาร์ มีแต่คนรุมขอลายเซ็นนะคะ
ขอบคุณค่ะ
(^__^)
ขอบคุณพี่หมอเจ๊ค่ะ
มีความสุขทุกครั้งที่พี่แวะมาเยือนค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ะคุณ. KRUPOM
เรื่องหนัก ๆ เพราะเรา...แบกมันเอาไว้ที่ใจค่ะ...
ตอนนี้เบาโล่งสบาย...วางลงแล้วค่ะ
ขอบคุณกำลังใจที่ให้อย่างสม่ำเสมอค่ะ
(^__^)
ขอบคุณคุณ NU 11ค่ะ
ภาพสคส.นี่สดใส สวยงามมาก
ชอบค่ะ...^__^...
มาอ่าน...เพราะชื่อ...แปลก...
อย่าแบกเลยครับ หนักเกินไป
แต่คนไม่มีรากคงจะไม่แบกนานหรอก...คนจิตใจดี มีธรรมะ ก็จะไม่ทุกข์ท้อนาน
อนุโมทนากับการคิดดี ทำดีครับ
สวัสดีปีใหมค่ะคุณ ไม่แสดงตน
หายไปนาน จนอดจะคิดถึงไม่ได้ค่ะ...^__^...
เลิกแบก...แล้วค่ะ...แต่เผลอก็คอยจะไป...แบก อีกแล้ว...
มีความสุขในปีใหม่ค่ะ
ภาพนี้แทนคำขอบคุณกำลังใจที่ส่งให้ค่ะ....ดอกถั่วเขียว ค่ะ
โส้ยอี้ที่รัก
คนคิดดี ทำดี พูดีอย่างโส้ยอี้ (อี้มักบอกว่าเราต้องคิดดี พูดดี ทำดี) ก็ยังทุกข์นะ....แต่ก็เป็นทุกข์ที่เกิดจาก จิตใจเมตตาต่อคนอื่น อ่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองยังไม่เคยที่จะคิดถึงคนอื่นๆ เท่าไหร่ ... อี้ใจดีจังเลย
สิทธิเบื้องต้นของการที่จะมีความสงบสุข สบายใจ ซึ่งเป็นสิทธิส่วนตัวแท้ ๆ กลับยอมเสียไป...น่าแปลกเสียจริง.
สังเกตว่า...ถึงอี้ทุกข์ ก็ไม่เคยให้ใครรู้ เห็นยิ้ม ๆ รับฟังทุกอย่างทุกคน...
ภูมิใจนะที่มีอี้แบบนี้ นารักอี้จัง
นาจ้ะ
แอบมาอ่านทุกบันทึกของอี้เลยหรือนี่....^__^....
อี้อยากบอกว่า คนที่คิดดี พูดดี ทำดี นั้น ถูกต้องแล้ว แต่...ไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้อง...ไม่มีความทุกข์จ้ะ...
คงเป็นนิสัยส่วนตัวจ้ะ ... ถ้ายังทุกข์ อี้ชอบอยู่กับ...ตัวเอง หาข้อสรุปให้ได้เสียก่อน อี้ไม่อยากนำความทุกข์ที่มีไปถมทับให้คนอื่นทุกข์ไปก้บเราด้วย เพราะกลายเป็นทุกข์หลายคน หลายต่อ ทุกข์ซ้ำๆ ยิ่งเราพูดถึงความทุกข์ เราก็ยิ่งรู้สึกถึงความทุกข์นั้นมากขึ้น...
ไม่ได้หมายความว่าให้เราปฏิเสธทุกข์นะจ้ะ ยังไงเราก็ต้องเผชิญและเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันอย่างประนีประนอม เพราะแท้ที่จริงแล้ว...
ชีวิตคือ ความทุกข์ และทุกข์น้อย ... อี้คิดเช่นนั้นจ้ะ
ถ้านาโตกว่านี้ นาจะเข้าใจมันง่ายขึ้นจ้ะ
(^___^)
พี่คนหนึ่ง ไม่ชอบที่จะเป็นผู้ แบกทุกข์ แบกโลกไว้โดยไม่จำเป็นเลย...
หนักและเป็นการบั่นทอนตัวเองค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ Sasinand
ดีใจที่พี่แวะเข้ามาทักทายค่ะ
น้องติดนิสัยชอบ "แบกทุกข์" โดยไม่รู้ตัวเสียด้วยค่ะ
ดอกไม้สวยสีสดใสมากค่ะ คงเป็นดอกพุทธรักษา ใช่ไหมคะ
(^__^)