เป็นหวัดค่ะ
เป็นหวัด
มารอผู้ใหญ่ตรวจค่ะ
มากับแม่ที่มาหาหมอตรวจเช่นกัน
หายใจไม่ออก ต้องใช้ลูกยางแดงดูดค่ะ
หน้าเด็กแดง น่าจะเป็นเพราะขาดครีมทาค่ะ
เด็กน้อยคนนี้ คันศีรษะมาก เกาจนเป็นแผล
แล้วทาด้วยคาราไมด์ ยิ่งแตกมากขึ้น ได้แชมพูยาไปสระหนังศีรษะ
และไม่ให้เกา เพราะอาจติดเชื้อได้
เป็นหวัดเช่นกัน
ยายคนนี้ หนาวจนปวดศีรษะค่ะ
ความหนาวเย็นในหมู่บ้าน ทำให้เกิดเจ็บป่วยได้ง่าย โดยเฉพาะหวัดเป็นโรคฮิต
พวกเราตรวจทั้งหมดเกือบ 40 คน
ส่วนมากเป็นหวัด รองลงมาคือ ปวดเมื่อยที่หลังร้าวไปไหล่
ที่เหลือมีภาวะเครียด นอนไม่หลับ
ครูรัชดาวัลย์ (ครูตาล)
ขอให้เดินทางปลอดภัยนะคะ
บ้านชาวดอย มีกองฟืนมากมาย แต่เขาจะก่อกองไฟในบ้าน
ในอนาคต...น่าจะเป็นโรคทางเดินหายใจ
หมอสุพัฒน์เล่าว่า ..ยังไม่พบว่าเป็นโรคหอบหืด แต่น่าจะต้องให้ความรู้เรื่องนี้ เพื่อป้องกันไว้ก่อนนะคะ
เห็นด้วยครับ ถึงจะป่วย แต่ก็ยังน่ารัก
ทางโน่นไม่ทราบมี ไข้เลือดออกด้วยหรือเปล่าครับ
สวีสดีครับ พี่ แก้ว
ช่วงนี้ และ ทุกวัน ...
ผมอ่านบันทึกของแต่ละคนด้วยความสุข และเห็นความตั้งใจ อันน่ารักของทุกคน...
จิตอาสา gotoknow ตอนนี้เรากำลังคิดต่อ เรื่องของการขยายผล และ กิจกรรมรูปแบบอื่นๆที่จะทำให้ "เครือข่ายทางสังคม" เล็กๆนี้ เกิดประโยชน์ สร้างสรรค์ ต่อสังคมของเรา
ผมเชื่ออย่างหนึ่งว่า กิจกรรมมที่เกิดขึ้น มาจาก "ใจ" ของแต่ละคน ดังนั้นหากเราจะถามหาความยั่งยืน ผมคิดว่า ตรงนี้เลยเป็นคำตอบให้กับสังคม ว่า
กลุ่มเล็กๆที่ง่ายและงาม เช่น "จิตอาสาgotoknow " จะเติบโตต่อไป ด้วยแรงใจของทุกคนครับ
พี่ไม่เห็นเขาป่วยด้วยไข้เลือดออกนะคะ อากาศหนาวไม่มียุงนะ
มีเด็กท้องเสีย 1 คน
ครูโย่ง เด็กๆเขาก็มีความสุขตามอัตภาพนะ
ครูบนดอย ก็น่าสงสารเพราะ บางคนจะมีบ้านที่ปาย แล้วมาทำงาน 5 วัน บนดอย เสาร์อาทิตย์จะกลับไปเยี่ยมลูกที่อยู่ในเมือง แต่ครูต้องปีนดอยทุกสัปดาห์
คุณพนัสบอกพี่ว่า ครูใหญ่เป็นคนชุมแพ มาแต่งงานกับคนแถวปาย จึงได้มาอยู่ที่นี่มากกว่า 10 ปี แล้วจนพูดภาษาแม้วได้
ดีใจมากเลยครับ ที่เห็นภาพหลายภาพอันเกิดจากตนเองรากฏอยู่ในบันทึกนี้ หรือแม้แต่บันทึกอื่น ๆ ตอนนี้เลยกำลังเรียนรู้เรื่องการใช้กล้อง.. เพื่อพัฒนาตัวเอง และทำหน้าที่ของการสื่อสารด้วยภาพให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น
สักเดือนมกราคม, จะชวนบล็อกเกอร์อีสาน ต้านลมหนาวกันสักยก นะครับ
เอางานศิลปะไปสู่เด็ก เอาโปงลางไปเล่นให้กำลังใจ เอายาไปให้ เอาหมอไปตรวจ และจัดกระบวนการด้านสังคมการเรียนรู้ร่วมกับชุมชนด้วย ฯลฯ
....
ระหว่างทาง พี่ๆก็คุยกับคุณพนัส พี่มองว่า..คุณพนัสเป็นคนคิดดี ทำดี และมีเป้าหมายชัดเจน
ในอนาคตถ้ากลุ่มนี้ทำงานร่วมกันได้ดี จะทำประโยชน์ให้กับสังคมได้มาก
สำหรับพี่ๆ มีความสุขที่เห็นกลุ่มพลังของหนุ่มสาว มาร่วมกันทำดี ประเทศไทย ชาวไทยน่าจะดูดีขึ้นนะคะ
ต้องขอบคุณภาพสวยๆเหล่านี้ มาจากคุณพนัส เป็นตากล้องมืออาชีพไปแล้ว
ทำให้บันทึกของพี่แก้ว...ดูดีและสมบูรณ์ยิ่งขึ้นค่ะ
อีกหนึ่งเด็กน้อยที่ผมจับภาพตอนรอตรวจอยู่ครับ...
เด็กคนนี้น่าจะเป็นหวัดเช่นกันนะคะ ดูหน้าแดงๆ เพราะพิษไข้
ถ้าดื่มน้ำมากๆ จะช่วยให้เด็กหายใจง่ายขึ้นค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่แก้ว....น้องๆ น่ารักค่ะ ครั้งหน้า พอลล่าคงมีโอกาสได้ไปบ้างค่ะ แต่เร็วๆ นี้คงได้ไปทำงานที่แม่ฮ่องสอนค่ะ จะแวะไปดูเด็กๆ ที่นี่อีกครั้งค่ะ ถ้ามีโอกาส
เด็ก ๆน่ารักนะคะ
ส่วนมากป่วยด้วยโรคทางเดินหายใจ
มาชื่นชมงานที่ไปทำนะคะพี่แก้ว
สิ่งดี ๆ อยากไป รอบหน้าจะขอไปด้วย
ขอให้มีกุศลมากๆๆๆๆนะคะ..ยินดีกับกิจกรรมดีดีอย่างนี้..
มีเด็กๆบางคนกินนมไม่ได้ คงเพราะเจ็บคอด้วยค่ะ
น้อง ♥.·° ♥paula ที่ปรึกษา~natadee·° ..✿
เด็กป่วย ก็ยังน่ารักนะคะ พอลล่าจ๋า กว่าพี่ๆจะไปถึงดอยสูง พี่ยังคิดว่าจะมีโอกาสอีกไหมนะ แต่ไปถึงแล้ว ดีใจมากๆที่ได้ไปช่วยทำประโยชน์ไม่มากก็น้อย ถ้ากลุ่มพี่ไม่ไป หมอสุพัฒน์คงต้องตรวจคนเดียว เพราะทุกคนติดธุระกระทันหัน เป็นบุญของพวกพี่จริงๆค่ะ
น้องไก่ ประกาย~natachoei
คราวหน้า blogger รพ ศรีนครินทร์น่าจะได้ 1 คันรถพอดีนะคะ
ขอบคุณดอกไม้สวยๆค่ะ
น้อง add
ขอบคุณค่ะ
พี่ใบบุญ
จริงด้วยค่ะ เด็กที่เจ็บคอ จะดูดนมไม่ได้ หายใจไม่ทันด้วย เราไปครั้งนี้น่าจะทำให้เด็กและผู้ใหญ่หายหวัดนะพี่นะ
pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
เราน่าจะทำประโยชน์แถวภาคเราด้วยนะ คุณพนัสเกริ่นไว้แล้วค่ะ คงต้องฝากคนรุ่นหนุ่มสาว แล้วพี่จะขอตามไปช่วยก็แล้วกันนะคะ
เห็นการทำงานของจิตอาสาgotoknow แล้วชื่นชมมากค่ะ อยากมีโอกาสทำดีเช่นนี้บ้าง
หากคราวหน้าจะมีกิจกรรมดีๆอย่างนี้อีกช่วยบอกข่าวบ้างหากไปร่วมกิจกรรมได้จะตามไป
ด้วยค่ะ และโอกาสนี้ขออวยพรให้พี่แก้วมีความสุข มีสุขภาพดีแข็งแรงเพื่อเป็นหลักของ
การทำความดีเช่นนี้ตลอดไปค่ะ
กิจกรรมนี้ รวมพลคนทุกอาชีพ รังสรรค์ประโยชน์ต่อคน เพื่อความเป็นคน ครับ
ขอบคุณครับ :)
คุณ winny
โอกาสหน้า ต้องมีกิจกรรมดีดีเช่นนี้อีก เพราะประเทศไทยยังมีที่ที่ขาดโอกาสให้เราเข้าไปดูแลช่วยเหลือ แล้วเราไปร่วมทำบุญกันนะคะ
อาจารย์ Wasawat Deemarn
ดีใจมากค่ะ ที่มีโอกาสได้ร่วมทำกิจกรรมนี้ค่ะ หลังจากไม่ได้ทำเช่นนี้มาหลายสิบปี
คุณเจี๊ยบdanthai
ภาพถ่ายฝีมือใครนะ ถ้าไม่ใช่คนข้างกายของคุณเจี๊ยบนั่นเอง
วันหลังภาพถ่าย..ต้องสงวนลิขสิทธิ์ซะแล้ว