สวัสดีคะ พี่ชาย อ.ขจิต
แหม... ถึงฝนตกหนักพี่ก็มาคนแรกเหมือนเคยนะคะ
ขอบคุณมากคะ
โรงพยาบาลเทพา มีหมอจุ๋ม พี่ศุภลักษณ์ และพี่อรุณีคะ ช่วยตามหาให้เจอแล้วฝากความคิดถึงแบบสุดๆ ให้ทีนะคะ...ขอบคุณล่วงหน้าคะ
---^.^---
อีกสัมผัสหนึ่งกับ..โรงพยาบาลเทพา..โรงพยาบาลดีใกล้บ้าน
พวกเราพี่ๆ น้องๆ เลยลงความเห็นกันว่าเราคงคิดถูกแล้ว เพราะหายห่วงในเรื่องของการรักษาพ่อ แต่ที่น่าชื่นใจไปกว่านั้น คุณหมอและพยาบาลใจดีทีเดียว พูดจากับพ่ออย่างอารมณ์ดี แถมระยะทางมาโรงพยาบาลก็ใกล้กับหมู่บ้าน ชาวบ้านที่ทราบข่าวเลยพากันมาเยี่ยมพ่อกันอื้อ(จนคนป่วยยิ้มแย้มแจ่มใส ดีใจที่เจอคนมาเยี่ยม)
วันนี้ออกจะเครียดๆ ในชีวิตของคนเป็นลูกอย่างครูแอนและพี่ๆ ค่ะที่คุณพ่อต้องเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาล ปกติแล้วครอบครัวเรามักจะไม่ค่อยเข้าพักในโรงพยาบาลเลย นานๆ ครั้ง และนี่อาจจะเป็นครั้งแรกที่ครูแอนย้ายกลับมาอยู่บ้านในรอบ 7 ปีกว่าๆ ที่ต้องมาเฝ้าคุณพ่อในโรงพยาบาลเลยก็ว่าได้ค่ะ
พ่อครูแอนทำงานหนักค่ะ (ช่วยชาวบ้าน) ด้วยความที่พ่อจะเป็นหมอชาวบ้านด้วย พ่อเลยต้องช่วยใครๆ ไปทั่วจนตัวเองแทบจะไม่มีเวลาได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ตามวัยของตนเอง พ่อต้องไปช่วยงานชาวบ้านในละแวกหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียงด้วยตั้งเกือบๆ เดือน งานนี้สภาพร่างกายพ่อเลยไม่ไหว โดนทั้งฝน ทั้งไม่ได้พักผ่อนเต็มที่เลยมีอาการไอตลอดทั้งคืน ปวดหัว หายใจดังฟี๊ดๆ ครูแอนกับพี่ๆ เลยพาพ่อไปโรงพยาบาลเอกชนมีชื่อในตัวเมืองหาดใหญ่เมื่อเสร็จงาน (พิธีในวันปิยะมหาราช และงานเผาศพคุณลุง) ในตอนเย็น คิดแค่ว่าพ่อคงเป็นหวัดที่อาการหนักกว่าปกติมากๆ เท่านั้นเอง ที่ไหนได้..หลังจากคุณหมอตรวจผลปรากฎว่าคุณหมอไม่ยอมให้พ่อกลับบ้าน ต้องเข้าพักรักษาตัวในโรงพยาบาลเลยเพราะคุณหมอบอกว่าพ่อมีอาการหอบ หลอดลมตีบด้วย เลยให้พักรักษาตัวอยู่ก่อน ในระหว่างนั้นเราพี่ๆ น้องๆ ก็ผลัดเวรกันเฝ้าพ่อ คืนแรกของเย็นวันนั้นเริ่มด้วยพี่สาวสองคนโต คืนต่อมาเป็นหน้าที่ครูแอนกับพี่สาวคนถัดมา (ในคืนนั้นเองน้องครูตุ๊กแก..ก็ส่งเสียงมาตามสายเจื้อยแจ้วเพื่อจะแจ้งส่งความคิดถึงของน้องครูแอ๊ว...ฝากมาให้พี่ครูแอนด้วย แต่เสียงดังผิดปกติมั๊งคะ น้องครูตุ๊กแกเลยถาม.."พี่อยู่ไหนคะ" เลยต้องแจงไปว่าตามสภาพ และก็ออกมาคุยกันพักหนึ่ง)
รุ่งขึ้นข่าวที่พ่อเข้าโรงพยาบาลเลยทำให้ญาติๆ ในหมู่บ้านทะยอยกันมาเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาลกันยกใหญ่ พ่อนอนอยู่ที่นั่น 2 คืน อาการเริ่มดีขึ้นคงเหลือแต่คุณหมอสั่งให้พ่นยาทุกๆ 4 ชั่วโมง พวกเราเริ่มมีกังวลเพราะหน้าตาพ่อยังไม่ค่อยสดชื่นเท่าที่ควร ประกอบกับโรงเรียนของครูแอนและพี่สาวอีกคนหนึ่งจะเปิดพร้อมกันในวันที่ 27 ตุลาคม ก็คงเหลือแต่พี่สาวคนที่ 2 ที่ทำงานที่ สพท. ในตัวเมืองหาดใหญ่ (ที่ยอมลางานมาเฝ้าพ่อ) กับพี่สาวที่สอนชั้นประถมศึกษาที่จะเปิดในวันที่ 3 พฤศจิกายน นั่นเท่ากับว่าเราจะต้องลางานกันไปหาดใหญ่เพื่อไปเฝ้าพ่อ เมื่อปรึกษากับคุณหมอ คุณหมอก็ใจดีแนะนำว่าสามารถไปรักษาตัว(พ่นยา)ต่อที่โรงพยาบาลใกล้บ้านได้ จึงขอให้คุณหมอสั่งยาเพิ่มมาให้ที่โรงพยาบาลที่จะรับต่อ ปรากฎว่าเมื่อย้ายพ่อมารักษาตัวใกล้บ้าน (โรงพยาบาลเทพา) ในเย็นวันอาทิตย์นั้นเองคุณหมอที่รับคุณพ่อก็แจ้งว่ายาที่ส่งมาก็เป็นตัวเดียวกับที่โรงพยาบาลรักษาโรคนี้อยู่เช่นกัน...พวกเราพี่ๆ น้องๆ เลยลงความเห็นกันว่าเราคงคิดถูกแล้ว เพราะหายห่วงในเรื่องของการรักษาพ่อ แต่ที่น่าชื่นใจไปกว่านั้น คุณหมอและพยาบาลใจดีทีเดียว พูดจากับพ่ออย่างอารมณ์ดี แถมระยะทางมาโรงพยาบาลก็ใกล้กับหมู่บ้าน ชาวบ้านที่ทราบข่าวเลยพากันมาเยี่ยมพ่อกันอื้อ(จนคนป่วยยิ้มแย้มแจ่มใส ดีใจที่เจอคนมาเยี่ยม)...ตลอดทั้งวัน!!!
ระหว่างที่ครูแอนมาเฝ้าพ่อก็เลยมีโอกาสเก็บภาพบรรยากาศโรงพยาบาลดีใกล้บ้านมาฝาก...และนี่คือ...โรงพยาบาลเทพา...
บริเวณด้านหน้าโรงพยาบาลเทพา
ที่จอดรถด้านหน้าและด้านข้าง
หน้าโรงพยาบาลจะเป็นถนนมุ่งหน้าสู่ตัวอำเภอและอีกทางก็ไปบ้านครูแอน
มุมสบายตาระหว่างตัวตึกหน้าและหลังของโรงพยาบาล
ด้านหลังตึกห้องพิเศษ...มีที่พักสายตาสบายๆ ด้วยกล้วยไม้ที่เกาะต้นปาล์ม
พยาบาลที่คอยเข้ามาดูแลเป็นอย่างดี
เห็นภาพนี้แล้ว....คิดถึง...ป้าแดงคนสวย
...ขึ้นมาจับใจ
นี่ล่ะหนอ...พยาบาล...
เหนื่อยเอาการน่าดูชม
กิริยาดูเหมาะสม
ผองชนชม.."เธอ...ผู้อดทน"
...คนป่วยยิ้มร่า...
ชาวบ้านมาเยี่ยมกันอื้อ...
เย็นแล้วจะมืดค่ำก็ยังมากันไม่วายเว้น
นี่ชุดหลังสุดของวัน...ก่อนที่จะหมดเวลาเยี่ยม
ไว้บันทึกต่อไป....ครูแอนจะนำเสนอรายละเอียดที่นอกเหนือไปจากบรรยากาศโดยรอบของโรงพยาบาลนะคะ
ขอบคุณค่ะ
หมายเลขบันทึก: 219208เขียนเมื่อ 28 ตุลาคม 2008 00:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:46 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (36)
- ผมชอบอ่านเรื่องราวจากภาพก่อนครับ คุณพี่
- อือม์ กิจกรรมเสริมสร้างสังคมดี ดีจังเลยครับ
- บรรยากาศก็ดีมากๆ
- ความสนุกสนานก็มีให้เห็น อย่างนี้คนป่วยคงสุขใจนะครับ
- ขอบคุณมากๆครับ
- คนป่วยมาดึกเชียวพี่แอน
- ขอให้พ่อหายไวๆๆ
- มีน้องพิมพ์
- เอารูปคุณหมอโรงพยาบาลเทพา
- มาโชว์แล้ว
- อิอิๆๆ
- เดี๋ยวเอามาให้ดูครับ
ขอให้คุณพ่อแอน หายไวๆ นะครับ
ขอให้คุณพ่อหายป่วยเร็วๆน่ะค่ะ ให้ท่านพักผ่อนเยอะๆ รักษาชาวบ้านต้องรักษาสุขภาพตัวเองเช่นกันค่ะ..พี่สาวด้วยน่ะค่ะ...ฝากท่าน ดร.เสียงเหน่อหอมแก้มแทนหน่อย..อิอิ..เตรียมตัวน่ะจ้า
ขอบคุณน้องคนพลัดถิ่นมากค่ะ
- คนป่วยอารมณ์ดีขึ้น ยิ้มแย้มแจ่มใสเชียวค่ะ
- มีชาวบ้านมาเยี่ยมแยะ
- จนพยาบาลแซวก่อนมาโรงพยาบาลนี้คึกครื้นกันอย่างนี้มั๊ย
- เลยต้องบอกตามตรงว่าคึกครื้นน่ะคึกครื้นอยู่ดอกค่ะ..แต่เกรงใจคนไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลเก่าเหลือหลาย...ไกลเหลือเกิน
- ใกล้บ้านก็ดีไปอย่างนะคะ
- พี่แว๊บคาบพักเที่ยงมากินข้าวเที่ยงที่โรงพยาบาลกับพ่อยังได้เลยค่ะ
- ขอบคุณน้องมากครับผม
ภาพคุณพยาบาลที่นำมานั่นรู้จักเลยล่ะ มีคนนึงเธอเป็นเพื่อนสมัยเรียนด้วยกันที่โรงเรียนวรนารีเฉลิม..รู้สึกจะเป็นศุภลักษณ์...ส่วนพี่อรุณีนี่พูดจากันตอนคุยกับน้องเอกจตุพรแล้วน่ะค่ะ หลังจากคุยกันวันต่อมาเจอกันสนุกใหญ่เลย คุยจ้อกันเชียว
ไว้เจอกันที่ตึกคณะวิทยาการจัดการแล้วกันจ้า
ลุงเอกขา....ขอบคุณมากค่ะลุง
- คนป่วยขอหมอจะกลับบ้านแล้วค่ะ
- ไม่ยอมอยู่นิ่งๆ น่ะค่ะ...บ่นเบื่อแล้ว
- แต่ก็รอหมอสั่งอีกครั้งนึงน่ะค่ะ
- ขอบคุณลุงนะคะ
สวัสดีคะ Lioness_ann
มีโอกาสได้ร่วมเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับหมอ พยาบาล และเจ้าหน้าที่ ของโรงพยาบาลเทพา...
แม้ไม่เคยไปเห็นบรรยากาศจริงๆ ของโรงพยาบาล
แต่มีโอกาสได้รับฟังจากเรื่องเล่าในเวทีพัฒนาจิตปัญญาแล้วก็มีความสุข
และได้เห็นบรรยากาศผ่านบันทึกนี้ยิ่งเติมเต็มเรื่องเล่าที่ได้รับฟังมาเชียวคะ
บันทีกจากเวทีพัฒนาจิตปัญญา จากเวทีสีขาว สู่น้ำทะเลสีขาว และ คน เวที เรื่องเล่า และความประทับใจ ได้คะ
ขอบคุณมากคะ
---^.^---
คุณ Lioness_ann คะ มาช้ากว่าพี่ขจิตซะแล้ว...
ขอให้คุณพ่อหายป่วยไว ไว นะคะ
ขอบคุณมากคะ
---^.^---
ขอบใจจ้าน้องสาวพี่
- พี่เองก็เริ่มมีอาการหวัดแล้วล่ะค่ะ
- ฝนตกด้วย...พักผ่อนน้อยด้วย
- วันนี้ได้พักบ้าน...เลยเข้ามาใน G2K ซะหน่อยนึงเอาบันทึกลงไว้ซะก่อนน่ะจ๊ะ
- เอ...เจ้าตุ๊กแกนัดกัน มาเจอกันงานวันครูโลกที่กรุงเทพนี่นา...หนูจะมาได้มั๊ยเนี่ย...งานนั้นเลย มาเจอกัน มาหอมแก้มกันให้หายคิดถึงกันไปเลยม๊ะ...ไว้เจอกันเดือนธันวาคมนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
- มาอ่านประสบการณ์ดีๆครับ
- ขอบคุณ
สวัสดีค่ะ ขอให้คุณพ่อของน้องหายไวๆ มีสุขภาพแข็งแรงโดยไวนะคะ ดูแลตัวเองด้วยค่ะ ในนี้มีรักค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณพิมพ์ดีด
- จากภาพที่เห็นมีพยาบาลหลายท่านเชียวค่ะที่รู้จักกัน
- มีเพื่อนครูแอนด้วยค่ะ...ภาพแรกเลยค่ะ
- ยินดีที่รู้จักกันนะคะ
- ขอบคุณมากมายที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ...
- ขอบคุณจริงๆ กับคำอวยพรจากใจ
- ขอบคุณ...ขอบคุณ
ขอบคุณครูธนิตย์มากๆ ค่ะ
- แม้ว่ากำลังอยู่ในระหว่างความเครียด แต่ก็ยังพอมีร่อยรอยแห่งรอยยิ้มและกำลังใจจากคนรอบข้างทั้งในหมู่บ้าน ต่างหมู่บ้าน และบุคลากรของโรงพยาบาลทำให้ยังพลอยได้ไออุ่นจากกำลังใจเหล่านั้นค่ะอาจารย์
- ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณพี่ต้อยนะคะ
และน้องก็ยังได้รักและกำลังใจจากพี่ต้อยเรื่อยมา แม้น้องจะห่างหายไปบ้าง
ขอบคุณค่ะพี่สาว
วันครูโลก..น่าสนใจ..นัดพี่ตุ๊กแกไว้หรือค่ะ..บรรดาครูครูคงไปกันน่ะค่ะ..นอนดึกจังค่ะ.
น้องรัก...พี่กำลังจะไปงีบแล้ว...หันมาเจอน้องซะก่อน ไว้คุยกันนะคะ
คืนนี้ Good night จ้าน้องสาว....ฝันดีนะเด็กน้อย
พี่แอนครับ
ขอให้คุณพ่อหายจากอาการป่วยในเร็ววันนะครับ ที่โรงพยาบาลเทพาผมค่อนข้างสนิทกับ คนทำงานจิตอาสาตรงนั้นสองสามท่าน หมอจุ๋ม คุณศุภลักษณ์ คุณอรุณี
ทั้งสามท่าน(ตามที่น้องพิมพ์เขียนถึง) เป็นกลุ่มที่เข้าร่วมกิจกรรม ลปรร. จิตปัญญา HHC. ที่เราจัดขึ้น ๓ เวทีที่ใต้ครับ
เรื่องราวของโรงพยาบาลเทพาน่าสนใจมากครับ โดยเฉพาะเรื่อง "จิตอาสา" น่าภาคภูมิใจแทนคนเทพานะครับ
สวัสดีครับน้องครูแอน
โชคดีที่พาพ่อไปพบหมอได้ถูกเวลา คนเป็นหมอชาวบ้านก็มักแต่ห่วงชาวบ้านจนลืมตัวเองจริง ๆ
ได้กลับมารักษาใกล้บ้านก็เหมือนได้อยู่บ้านช่วยในเรื่องจิตใจได้ดี
โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เขาพัฒนาในทุกด้าน ยอดเยี่ยมจริง ๆ ครับ
ขอให้พ่อหายไว ๆ นะครับ
โชคดีจ้าน้องครู
น้องชายครับผม
ขอบคุณครับ...ตอนนี้พ่อของพี่กลับบ้านแล้วครับผม...ขอบคุณมากครับน้อง
วันนั้นที่น้องให้คุยกับพี่อรุณีทางโทรศัพท์น่ะครับ พี่เองก็กำลังลังเลว่า ใช่คนที่รู้จักรึเปล่าน้อ...ด้วยจำชื่อจริงไม่ได้น่ะครับ...อิอิอิ
แต่บังเอิญครับ....เรามาเจอกันหลังจากที่คุยกันนั้นหนึ่งอาทิตย์...ในงานศพของลุงพี่น่ะค่ะ(ก่อนพ่อเข้าโรงพยาบาล) เลย...อ้าว...ใช่แล้ว....ใช่เลย...คนที่คิด พี่อรุณีนั่นเอง ที่ประหลาดใจยิ่งกว่า คุณศุภลักษณ์ที่ผมรู้จักน่ะครับ เพื่อนพี่ที่โรงเรียนเดียวกันตอนเรียนมัธยมปลายที่โรงเรียนในตัวจังหวัดน่ะครับผม เลยจุดใต้ตำตอครับ (ฮาๆๆๆๆ)
พี่เองก็ภูมิใจครับที่ได้ยินคนปายชมกิจกรรมดีๆ ที่อำเภอพี่ ....แวะมาได้เลยนะครับน้องชาย....คนเทพายินดีต้อนรับด้วยใจจริงครับน้องครับ
+ หวัดดีค่ะพี่แอน....
+ แอมแปร์แอนด์เดอะแก็งค์มาเยี่ยมคุณพ่อและพ่อเฒ่าค่ะ....
+ ขอให้ท่านหายป่วยในเร็ววันนะค่ะ....
+ ดีใจและประทับใจม้าก มาก ค่ะที่เราได้เจอกัน...
โลกมันกลม จริงหนอ
ฝากความคิดถึง และกำลังใจให้คนดี ศรีเทพา
คุณศุภลักษณ์ ชายบุญแก้ว และคุณอรุณี รวมถึงหมอผ่องพรรณ ด้วยครับ
พี่บ่าวขา....ขอบคุณพี่บ่าวมากค๊า
พ่อกลับบ้านแล้วค่ะพี่...อยู่ใกล้บ้านช่วยเรื่องจิตใจได้เป็นอย่างดีจริงๆ ด้วยค่ะ
ว่าแต่งานรวมรุ่นพันกว่าปีของพี่สนุกแน่ๆ เลยคิคิคิ
ชักอยากเป็นน้องสาวสองพันปีซะแล้วสิ 5555
ขอบคุณค่ะพี่
หวัดดีจ้าแม่บล็อกกับแอมแปร์หลานสาวคนเก่งจริงๆ นะ
- น่ารักมากเลยล่ะ ...เด็กอะไรหนอคุยจ้อๆ เก่งก็ปานนั้น เค้ารู้จักคุยด้วยนะเนี่ย
- ประทับใจเป็นที่สุดเช่นกันค่ะสำหรับวันนี้....ที่ได้เจอตัวเป็นๆ น้องครูอ๋อยซะที สวนกันไปสวนกันมาหลายครั้งหลายครา ไม่นึกเลย...ได้เจอกันจนได้
- ไว้คราวหน้าเราค่อยเจอกันใหม่นะคะน้อง
- ครอบครัวน่ารักมากเลย...ชื่นชมด้วยใจจริงจ๊ะ
- อ้อ...พ่อเฒ่า..อาการป่วยดีขึ้นแล้วค่ะ...หมออนุญาตให้กลับบ้านได้แล้วจ้า...ขอบใจนะจ๊ะแอมแปร์
- ไว้ค่อยส่งเสียงตามสายกันใหม่แล้วกันนะคะน้อง
- ขอบคุณค่ะ
เอาไว้พี่จะหอบความคิดถึงและกำลังใจไปให้ทั้งสามท่านถึงโรงพยาบาลเลยนะครับผม
เพราพี่ขับรถผ่านหน้าโรงพยาบาลทุกวันเลยครับ แวะไปให้แป๊บเดียวเอง....สบายมากครับ
ตอนนี้อยู่ไหนครับนักเดินทาง
ดูแลตัวเองด้วยครับผม....พี่สาวเป็นห่วงนะคะ
พาม่อนมาเยี่ยม อย่าเพิ่งลืมม่อนนะครับ มาขอชื่นชมโรงพยาบาลเทพา โรงพยาบาลดีดี ฝากชื่นชมด้วยครับ
ขอบคุณสำหรับก๋วยเตี๋ยวมื้อเที่ยงนะคะ หน้าตาน่าอร่อยมากเลยนะคะนั่น
ส่วนหนุ่มคนนี้อยู่ในหัวใจครูแอนเลยล่ะค่ะท่าน ผ.อ.ใจดี ไม่เชื่อถาม อ.ขจิตได้ค่ะว่าทำไมถึงไม่ลืมหนุ่มน้อยหน้ามนที่ชื่อหนุ่มม่อนได้สักที อาจารย์ขจิตคงกล้ารับประกันให้ล่ะค่ะ
ท่าน ผ.อ.ใจดีต้องดูแลสุขภาพหลังเกษียณด้วยนะคะ
คิดถึงท่าน ผ.อ.ด้วยเหมือนเดิมค่ะ
- มาทักทาย
- และบอกว่ารักษาสุขภาพด้วยนะครับ พี่แอน
- จากแก๊งค์หน้าตาเฉย เชย
- แต่ไม่เฉยชา อิอิ
ขอบคุณน้องคนพลัดถิ่นมากค่ะ
สงสัยพี่ต้องอยู่แก๊งค์น้องเหมาะสุดเป็นแน่เลย คิคิคิ เข้าใจคิดนะคะ..ชื่อแก๊งค์นี้น่ะ
ขอบคุณน้องครับ
คิดฮอดแต๊กา... (^__^)
ขอบคุณสำหรับมื้อดึกค่ะพี่ปู....ทำงานไปชักเริ่มหิวต่อพอดีเลย
อ๊ะ....ขอบคุณหลายๆ ค่ะพี่
สวัสดีค่ะน้องครูแอน
- เป็นกำลังใจให้คุณพ่อหายป่วยโดยเร็วนะคะ
- น้องก็ต้องดูแลตัวเองด้วย จะได้มีเรี่ยวแรงไปดูแลคุณพ่ออีกที
- สู้ สู้ค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่แจ๋ว
- ตอนนี้อาการท่านค่อนข้างดีขึ้นแยะแล้วค่ะ
- กลับมาอยู่บ้านแล้วค่ะพี่
- แต่ตอนนี้น้องกำลังลุยงานที่โรงเรียนต่อน่ะค่ะพี่....
- เลยได้แต่บอกตัวเองว่า "ห้ามล้ม" อย่างเดียวเลยค่ะพี่ (สงสัยจะล้มซะตอนหลังงานนี้แหละค่ะพี่แจ๋ว 5555)
- พี่แจ๋วเองก็ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
- อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยค่ะ
- ขอบคุณค่ะพี่
ขออนุญาตประชาสัมพันธ์
ชมรมพยาบาลชุมชนแห่งประเทศไทย
ร่วมกับ
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)
ขอเชิญร่วมประชุมวิชาการประจำปี 2551
"ทุกย่างก้าวของชีวิตคือ... การพยาบาล"
ระหว่างวันที่ 19-21 มกราคม 2552
ณ โรงแรมอมารี แอร์พอร์ต ดอนเมือง กรุงเทพมหานคร
(มีการนำเสนองานวิจัยเชิงคุณภาพ ประมาณ 100 เรื่อง)
รายละเอียด ติดตามใน
35. supat
หวัดดีค่ะคุณSupat
- ยินดีค่ะ ....สำหรับการร่วมด้วยช่วยประชาสัมพันธ์งานดีๆ ของคนชุดชาว
- หวังว่าผู้ที่เข้ามาอ่านจะตามเข้าไป
https://sites.google.com/site/thainurseclub/
- อ่านนะคะ
- ยินดีค่ะ