พ่อค่ะ.........หนูเขิน
วันนี้มีโอกาสพาพ่อไปติดตามผลการรักษาที่โรงพยาบาลที่บ้าน
ไปยื่นบัตร รับคิว .........เฉยๆ ไม่พูดว่าอะไร
ไปพบพยาบาลที่ OPD........พ่อ...หันหน้ามาทางลูกสาว...... หันหน้าไปคุยกับพยาบาลบอกว่า....ลูกสาวคนโต เป็นพยาบาล ที่ศรีนครินทร์......
รอพบแพทย์....หันมาบอกเราว่า .......เข้าไปฟังหมอคุยกับพ่อหน่อยนะ
เข้าไปพบแพทย์......มองเรา...แล้วบอกหมอว่า...ลูกสาวทำงานที่ศรีนครินทร์ วันนี้พามาตรวจ
อ้อ พ่อคงเกรงใจหมอว่า มีคนเพิ่มอีก 1 คนในห้องตรวจ เลยรีบบอกเป็นทำนองขออนุญาต เพราะที่ผ่านมา พ่อมักเข้าไปคนเดียว
หมอก็คุยกับทั้งคนไข้และญาติ
พบเภสัชเพื่อรับยา.......หันมามองเรา แล้วบอกกับเภสัช ว่า ....... ลูกสาว เป็นพยาบาล ทำงานที่ศรีนครินทร์
โธ่.... พ่อค่ะ พ่อเล่นประกาศ โฆษณาไปทุกจุด หนูเขิน แย่เลย
แต่วินาทีนั้น รู้สึกได้ทันทีว่า พ่อ คงภูมิใจในตัวลูกคนนี้ ที่มีโอกาสทำงานในอาชีพที่พ่อปรารถนาให้เป็น คาดหวังว่าจะได้ดูแลพ่อ แม่ ยามเจ็บป่วย
แต่...... พ่อค่ะ หนูรู้สึกผิดมากเลย ที่ช่วงที่พ่อนอนโรงพยาบาล 4 วัน หนูไม่ได้กลับไปนอนเป็นเพื่อนพ่อ ได้แต่โทรศัพท์ ให้กำลังใจ ถามข่าว โทรฝากหลานที่เป็นพยาบาลช่วยดูแล ทั้งๆ ที่เขาก็ดูแลอยู่แล้ว
เหตุผลที่หนูบอกพ่อคือ รอเด็กๆ ปิดเทอม ช่วงนี้แลกเวรออกไม่ได้
ณ เวลานี้
จริงหรือที่แลกเวรออกไม่ได้
เทคโนโลยี ที่ทันสมัย มีโทรศัพท์มือถือ จนอยู่ที่ไหนก็คุยกันได้ โดยไม่ต้องเสียเวลาเดินทาง ทำให้บางครั้งเราละเลยบางสิ่งบางอย่างไปหรือไม่
ถ้าเราไปนอนเป็นเพื่อนพ่อช่วงนั้น พ่อคงดีใจยิ่ง หรือไม่
พ่อค่ะ.............. หนูขอโทษ
ความเห็น (30)
- แนะนำว่า
- แกล้งเอาบันทึกนี้ให้คุณพ่ออ่านด้วยได้ไหม
- ท่านต้องดีใจแน่ๆๆเลย
- อิอิๆๆ
มาเยี่ยมครับ
ที่ 1 อีกแล้ว ไชโย
ขอบคุณค่ะ อาจารย์......
เขินจริงๆ นะค่ะ
ขอบคุณและสวัสดีค่ะ
ไปมหาวิทยาลัยบ่อยมั้ยค่ะ
เรียนเผื่อด้วยนะค่ะ
- ความสำเร็จของลูกคือความภาคภูมิใจของคนเป็นพ่อเป็นแม่
- ลูกครูวรางค์ภรณ์ยังเรียนไม่จบเลย ก็ยังภูมิใจเป็นนักเป็นหนา เพราะลูกไม่เก และเรียนเก่ง รักและห่วงใยพ่อแม่ ยาย และน้อง
- ส่วนคุณพ่อของคุณกระติกก็ยิ่งมีความรักความภาคภูมิใจต่อลูกสาวที่ประสบผลสำเร็จในหน้าที่การงาน ท่านก็เลยอยากจะบอกกล่าวเล่าความให้คนอื่นได้ล่วงรู้ถึงความภาคภูมิใจในลูกสาวคนนี้ของท่าน
- คุณกระติกเป็นคนมีบุญที่ทำให้คุณพ่อมีความสุขใจ
- ดูแลสุขภาพคุณพ่อให้มาก ๆ นะคะ
ครูขา......
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับความรู้สึกดีๆ ที่แบ่งปัน
สวัสดีครับคุณกระติก
"พ่อคะ...หนูขอโทษ"
บุพการีที่ยังอยู่ควรดูแลอย่างห่วงใย
อย่าปล่อยให้จากไปจึงครำครวญให้วุ่นวาย
ความตายมาพรากจากคนส่วนมากมักนึกได้
โอกาสรีบฉกฉวยทดแทนคุณยามป่วยไข้
(รำพึงมาในฐานที่มีลูกเป็นพยาบาล)
- เห็นภาพคุณพ่อชัดเจนครับ
- นึกว่าเราเป็นเด็กเสมอ
- บางครั้งลืม แม้แต่คุยกับคุยกับคนอื่น
- บวกความภาคภูมิใจเข้าไปด้วย แล้วล่ะก็...
เห็นด้วยกับท่านบังหีมครับ
คนเราชอบคิดว่า เวลามีเยอะ เดี๋ยวค่อยนู่น เดี๋ยวค่อยนี้ก็ได้
หารู้ไม่ว่า การพลัดพรากสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเพลาครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
• คนเป็นพ่อก็ภูมิใจที่ลูกเป็นพยาบาลสมใจนึก นี่แหละพ่อล่ะ
• ขอโทษแล้ว ..สาธุ
• ขอบคุณที่แวะไปเยือนบล็อก ครับผม
ขอบคุณค่ะ สำหรับแนวคิดดีๆ ที่มีให้ลูกทุกๆ คน
ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
คงเหมือนกับเรา ที่ยืดอก หน้าบาน เวลาลูก ทำให้ชื่นใจนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ ที่มาเยี่ยม
คนพลัดถิ่น~natachoei(หน้าตาเฉย)
ขอบคุณหัวหน้าทีม
คนเราชอบคิดว่า เวลามีเยอะ เดี๋ยวค่อยนู่น เดี๋ยวค่อยนี้ก็ได้
มีเวลานอนน้อยลงแล้ว เดี๋ยวจะราตรีสวัสดิ์แล้วนะค่ะ
สวัสดีและขอบคุณค่ะ
สำหรับข้อคิด ที่ชวนขบและคิดต่อยอด
ยินดีครับ พี่กระติก มาเป็นทีมเดียวกันเลยนะครับ
สวัสดีค่ะ
ปุ้ยก็อยากจะทำให้ทุกคนสมหวังเหมือนกัน...เป็นกำลังใจให้นะคะ
ส่วนเรื่องคนเป็นพ่อเป็นแม่ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญสำหรับคนแก่ - - คนแก่ที่น่ารักของเรามักน้อยใจง่ายแต่ไม่แสดงออก...อืมมมมม พ่อของปุ้ยก็น้อยใจง่ายค่ะ แต่ง้อนิดนึงก็หาย (ยังดีนะคะเนี่ย)
มาให้กำลังใจคะ น้องกระติก
- พ่อภูมิใจมากนะคะที่ลุกสาวเป็นพยาบาล
- พ่อพี่ก็จะเล่าอย่างภาคภูมิ
- พี่ดีใจนะคะที่พ่อกระติกหายป่วย หมั่นดูแลท่าน ดีแล้วคะ
- การดูแลพ่อแม่เมื่อมีโอกาสคือความภูมิใจของลุก
- พี่ไก่ พ่ออยู่บ้านตรงกันข้าม บางวันก็ไม่ได้คุยและดูแลพ่อเลย รู้สึกแย่เหมือนกันเราทำอะไรอยู่นะ
- หลายวันก่อนมานั่งทบทวน ตอนนี้ก่อนเข้าบ้านหลังเลิกงานจะแวะเอาผลไม้ น้ำผลไม้ให้ ก่อนถามข่าวคราวก่อน
- ยาพ่อหมดยังไม่เบิกให้ วันนี้ต้องไปหาหมอให้พ่อแล้ว
สวัสดีค่ะ คุณกระติก ตามไปดูรูปในบันทึกใยมดหน่อยน่ะค่ะ
พึ่งเข้า net ได้
แล้วคุณปุ้ย ง้อ พ่อ ยังไงค่ะ เผื่อได้ใช้น่ะคะ
ดีจังค่ะ อยู่ใกล้ๆ กัน ได้พูดคุยกัน
ไม่ต้องเสียเวลาเดินทางไกล เฮ้อ....
ดูแล้วนะค่ะ เป็นชายหนุ่ม คลับคล้ายว่าจะเคยเห็นที่ไหนหนอ
รู้สึกว่า ลูกเล่นจะแพรวพราวจังนะค่ะ ทั่นประธาน
เฮ้อ...เราก็แก่เลี้ยว ได้แค่นี้ ก็หรูแล้วละ
เฮ้อ มีแต่คนร่ายกลอนเก่งๆ เราก็ได้แต่กลอนประตู
ขอบคุณค่ะ ที่เอากำลังใจมาฝาก
สวัสดีค่ะ
- อ่านแล้วซึ้งค่ะ
- การแสดงความรักต่อพ่อ แม่คือความใกล้ชิดและการดูแล
- คนแก่คนเฒ่า..จิตใจอ่อนแอคล้าย ๆ เด็กนะคะ
- ความปลาบปลื้มใจ..จะแสดงออกคล้ายเด็กค่ะ
- แอบมาเยี่ยมตอนดึกๆ
- เจ้าของบ้านคงหลับไปแล้ว
- จำกลอนนี้ได้ ซึ้งใจ และจำขึ้นใจไม่มีลืม
- ยามอยู่ชุ่มชื่นใจ ยามห่างไกลอาลัยเหลือ
- รู้สึกมีความหมายทุกตัวอักษรโดยไม่ต้องแปล
- มาแนะนำตัว เราอยู่ก๊วนเดียวกันแล้วนะ
- อยู่ รพ.ส่งเสริมสุขภาพ ศูนย์อนามัยที่ 10 เจียงใหม่เจ้า
net ล่มบ่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ เข้าได้ เป็นช่วงๆ เหมือนฝนตกเป็นหย่มๆ
เทคโนโลยี่ เรายอมรับว่ามันสื่อสารกันดีจริง แต่พ่อไม่ยอมพกพา ปฏิเสธอย่างเดียวเลย ยิ่งเวลาเข้า รพ. จำเป็นนะ อยากโทรถามว่าเป็นไงบ้าง แต่คนแก่ไม่ยอมใช้มือถือ ให้ไว้ใช้ก็กลัวหาย นอนไม่หลับอีก โอ..พระเจ้า
แวะมาอ่านครับ
อาชีพพยาบาลเป็นอาชีพที่มีเกียรติ
พ่อคงภูมิใจมากนะครับ
แวะมาให้กำลังใจก่อน
สบายดีนะครับพี่
คิดถึงอย่างแรง นิ
- สวัสดีครับ
- ได้ข้อคิดที่น่าคิดครับ
- ขอบคุณนะครับ
แวะมาอ่าน ได้ข้อคิดดีๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สุขภาพแข็งแรงนะคะ
สวัสดีค่ะ
- หายหน้าไป..
- ก็รู้สึกคิดถึงนะคะ
ขอบคุณค่ะที่มาทักทาย
เรื่องของเรื่องคือ หาปุ่มเปิด รับสายยังไม่เจอ คุยเสร็จแล้วจะปิดยังไง
ต้องบอกว่า ถ้ามีเสียงดังขึ้น ให้กดปุ่มนี้ คุยเสร็จ ไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวทางโน้นเขาจะตัดสายเอง
เฮ้อ.......
คิดถึงอย่างแรง นิ
เหมือนกันเลยยยยยยยยย
ขอบคุณค่ะ
ให้เรียกว่าไงดีค่ะ
เสธ. ......
ท่านรอง ......
หรือ......
เป็นห่วงทหารตามแนวชายแดนทุกท่านค่ะ
ไม่ทราบจริงๆค่ะ
26. @..สายธาร..@
มีโอกาสแวะไปเยี่ยมอยู่เรื่อยๆ แต่ไม่ค่อยมีโอกาสเม้นต์นัก ช่วงนี้น่าจะดีขึ้นนะค่ะ (อากาศ) อิ อิ
27. ครูคิม
ครูขา
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลง
อารมณ์แปรปรวน
จิตใจรวนเร
โอ้ละเห่ ......นอนเลย
งงงงงงงง