บันทึกเก่าๆ เรื่อง "ลูกสาว"
ระหว่างออกจากบ้าน ผมหยุดรถ ค่อยไขกระจกลง ลูกสาวตัวเล็กเดินดิ่งเข้ามา
"พ่อไปไหน" เธอถาม แหงนหน้าขึ้นสบตา
"ไปธุระกับลุงนี่ไง" เพื่อนผมนั่งอยู่เบาะข้าง
"ที่ไหนล่ะ" น้ำคำเธอเน้นขึ้น
"พ่อบอกก็ไม่รู้หรอก"
"เถอะน่า! บอกก่อน" เธอลากเสียงยาว คิ้วย่น (มันเหมือนใครวะ?) ผมวาบในใจ
"เดี๋ยวพ่อกลับมาก็แล้วกัน"
"เวลาไหน" เธอพูดเร็วรัว แววตาใคร่รู้ (มันจะมากไปหน่อยแล้วมั้งแม่คุณ!) ผมย้อนเธอเบา ๆ ในคอ สีหน้าซ่อนพิรุธ
"บ่าย ๆ มั้ง"
"พ่อกลับเร็ว ๆ นะ" เธอเอียงคอเอ่ย ท่าฉอเลาะ เช่นทุกครั้ง ผมเคลื่อนรถ ค่อยไขกระจกขึ้น
"ห่วงพ่อจังเลยนะ..ลูกสาวน่ะ" เพื่อนนั่งเบาะข้างยิ้ม กระเซ้า
"ผู้ช่วยแม่มัน..ฝ่ายปกครอง" (ฮา)
(๖ พ.ย. ๒๕๔๐ , ๑๐.๒๙ น.)
ความเห็น (32)
เมื่อผมรับโทรศัพท์จากคุณแม่เล็ก
"พ่อ อยู่ใหน"
"อยู่........"
"อยู่กับใคร"
"อยู่กับเพื่อน"
"กลับบ้านเมื่อไร"
"อีกประเดี๋ยว"
"ไม่ต้องประเดี๋ยวเลย ให้กลับมาเดี๋ยวนี้ กลับมาเดี๋ยวนี้เลย"
(ผมเดาเอาว่า ขณะคุณแม่เล็กส่งเสียงมาตามสาย คุณแม่ใหญ่คงจะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างภาคภูมิใจเป็นแน่แท้)
ใช่ๆครับ! เหตุการณ์เป็นอย่างว่าเปี๊ยบเลย
ขอบคุณรองวิชชาครับ
- เด็กน้อยน่ารักดีครับ
- อยู่ชั้นไหนแล้ว
- กลัวเหมือนกันว่า
- พอมีครอบครัว
- จะเจอคำถามนี้
- ไปไหน
- ไปกับใคร
- กลับเมื่อไร
- เฮ้อ คงไม่รอด
เรียน อ.ขจิต
ตัวไม่เล็กและเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 3 แล้ว มนุษย์ อังกฤษ มช. "อย่ากลัวและรีบๆครับ เดี๋ยวจะพลาดไม่ได้ทำหน้าที่สิ่งมีชีวิตที่ดี..." (ฮา)
อิจฉาคนมีลูกสาว จัง! อยากมีมั้ง! ทำไง?หว่า! เมียเก่าก็แก่แล้ว จะมีใหม่เราก็เดี้ยง(ถูกตอน) คงต้องรอให้ลูกชายเขาทำให้ก็แล้วกันนะ เออ! ถูกต้อง ลูกสาวคุณธนิตย์ช่างเหมือนคุณย่าจริงๆ (เมียผมเขาบอก) met กันคราแล้วว่างแผนผิดไปหน่อยเลยพลาด เจอคราหน้าไม่พลาดแน่ ให้มันเพี้ยนไปเลย ฮ่าๆ มีแผนการตอน Horiday ในเดือนธันวาหรือยังถ้ามีแผนประการใดก็แจงมา ต้องขอแก้ตัวอีกสักครา
อ.สุดใจ
ยังไม่มีแนวคิดใดๆเลย..ขอบคุณที่ติดตาม
สวัสดีค่ะ อ.ธนิตย์ krutoi ตามไม่ทันแล้วค่ะ
ลูกสาวคุณครู น่ารักมากค่ะ เหมือนลูกสาว krutoi ก็เป็นแบบนี้ค่ะ ปัจจุบันนี้ไปไหนห่างกัน 1.2 วัน พอเจอกันกระโดดดอกคุณพ่อค่ะ ส่วนแม่ก้จะมากอดคอกัน เป็นเพื่อนกัน แต่เขาซี้คุณพ่อค่ะ
ฟังเล่าถึงครอบครัวแล้ว น่ารักจัง...ขอบคุณ krutoi ครับ
วันนี้ไปซื้อกับข้าว 18.00 น. เลยแวะมาบ้านสุดใจ กำลังส่งข้อความถึงธนิตย์ เลยขอส่งมั่ง มองเห็นความเห็นความสุขอยู่ข้างใน เราเองละเลยที่จะทำให้เป็นรูปธรรม แต่ข้างในมีความสุขเสมอเมื่อเห็นเพื่อนมีความสุข มึน เป็นอย่างนี้ประจำไม่รู้จะเขียนอะไร มีแต่ความรู้สึกดี ๆ แต่ไม่รู้จะถ่ายทอดอย่างไร เหนื่อยว่ะ ไม่รู้จะพิมพ์อะไรแล้วจร้า....บายครับ
สวัสดีค่ะ
แม่เล็กของคุณครูธนิตย์น่ารักนะคะ
อิจฉาจัง ขอแสดงความยินดีที่มีลูกสาวน่ารัก
- วันนี้ทำกับข้าวอะไร
- วันนี้ เวลานี้(18.41 น.)สบายดีหรือยัง (ฮา)
- ขอบคุณ คุณสุพรรณมากครับ
- ชอบบอกลูกว่า"สวยกว่าใครๆ(ในสายตาพ่อนะ) "(ฮา)
- ขอบคุณครูคิมครับ
ธารณา สุวรรณเจริญ
ตอนที่หนูกำลังอ่านทความอันนี้อยู่ หนูยังไม่ได้เปิด E-mail ของพ่อที่ส่งมาเลย แต่ก็น่าจะใช่แล้วแหละว่าเป็นบทความอันนี้ แล้วก็ใช่จริงๆด้วย5555
เหมือนหนูเคยอ่านบันทึกอันนี้ของพ่อแล้ว แต่พอได้มาอ่านอีกทีก็ตลกตัวเอง
หนูก็เพิ่งรู้ว่าตอนเด็ก หนูเป็นคนพูดมากขนาดนั้น 555
รักและคิดถึงค่ะ
"เป็นอย่างนี้จริงๆค่ะ ฮา!..ยืนยัน"
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณอา
ว้าวววว ลูกสาวคุณอา อายุเท่าไหร่หรอค่ะ อิอิ ซนเหมือนน้องจิหรือเปล่า อิอิ แต่ท่าทางจะหน้าตาดีเหมือนกัน 555555+++...แวะมาเยี่ยมค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ คิดถึงเจ้าค่ะ...หนูจิ
- น่าจะมากกว่าหนูจิสักปีสองปี หรือ อาจเท่าๆกัน
- ขอบคุณหนูจิครับ
- สวัสดีค่ะ
- มีคนห่วงใย ดีเป็นไหนๆค่ะ
- อิอิอิ
ขอบคุณ..ป้าแดง คนสวย แซ่เฮ ครับ
อิ อิ ลูกสาวน่ารักจังเลยคะ ^^
ตอนนี้ให้ลูกสาวหวงคุณพ่อไปก่อนนะคะ เดี๋ยวต่อไปก็เปลี่ยนสลับหน้าที่กันค่ะ
- ลูกสาวเรียนอยู่ที่นี่แหละครับ!
- ขอบคุณ คุณดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี ครับ
สวัสดีค่ะ
- ฝากไปเที่ยวประจวบฯ ด้วยคน
- เดินทางปลอดภัยนะคะ
- ได้ลงชื่อขอหนังสือให้ 1 โรงเรียนนะคะ
- เขาสำรวจมาก่อน บอกว่าจะแจกให้โรงเรียนในพิษโลกค่ะ
- krutoi ไปประจวบฯครับ มิใช่ผม..
- ขอบคุณอยู่ดี เพราะชอบปลอดภัย
- เรื่องหนังสือ ขอบคุณ ครูคิม มากๆครับ
เจอผู้ช่วยคุณแม่ซะแระ..แต่เพราะความเป็นห่วงคุณพ่อนั่นเอง..น่ารักดีค่ะ
ตามเสียงเรียกมาค่ะ ยินดีกับความสุขนะคะ มีลูกน่ารัก ชื่นใจๆ น้องเก่งนะคะ เดินทางไปเรียนไกลบ้าน ไปเยี่ยมบ่อยไหมคะ
ลูกสาวครูต้อย สมัยที่ไปเรียนศิลปากร วิทยาเขตเพชรบุรี ทั้งคุณพ่อ คุณแม่ พร้อมใจกันวิ่งทัวร์ สัปดาห์หนึ่งอย่างน้อย 1 รอบ แต่มันเป็นความสุขนะคะ ที่ได้ทำให้ลูก
- ไปไม่บ่อย..แต่โทรศัพท์ทุกคืนครับ
- ลูกสาว krutoi คงจบและทำงานแล้ว
- ขอบคุณ krutoi ครับ
ย้อนมาอ่านความน่ารักของพ่อ-ลูกผูกพัน
พี่ใหญ่ไม่กล้า " แหยม " เรื่องของพ่อเลยค่ะ..มีแต่พ่อที่ชอบ " ตอแย " ลูกสาวด้วยความห่วงใยตลอดชีวิต..คิดถึงพ่อค่ะ..
-
เจ้าของบันทึกบอกว่า "บันทึกเมื่อ : 6 พ.ย.2540 , 10.29 น....คิดถึงเมื่อ : 21 ต.ค.2551 , 13.01 น.
-
ให้ดอกไม้และแสดงความเห็นเมื่อ 30 มิถุนายน 2555
-
น่ารักจังค่ะ อ.วิไม่มีประสบการณ์น่ารักๆ เช่นนั้น เพราะพ่อของลูกจากไปตั้งแต่ลูกสาวอายุ 5 ขวบ
-
ไม่ทราบว่าลูกของ "คุณครูธนิตย์" ยังทำหน้าที่นั้นอยู่หรือเปล่านะคะ
- เป็นเหตุการณ์ตั้งแต่ลูกสาวยังเล็กๆ ช่วงนั้นแกประมาณ 11 ขวบครับ
- ปัจจุบันเช่นกันครับพี่ใหญ่ พ่อและแม่เป็นฝ่าย"ตอแย"ลูกๆเสียมากกว่า(ฮา)
- ขอบคุณพี่ใหญ่ นงนาทครับ
- วันนั้นคิดถึงลูก คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา จึงไปค้นบันทึกเก่าๆตัวเอง เพื่อนำมาเสนอไว้เป็นที่ระลึกบนgotoknowครับ
- เดี๋ยวนี้แกก็ยังทำหน้าที่นี้อยู่บ้าง แต่ด้วยการกระทำเสียมากกว่าครับ ด้วยคำพูดเหมือนครั้งเป็นเด็กไม่มีแล้ว(ฮา)
- ขอบคุณอ.ผศ.วิไล แพงศรีครับ