การเปิดการเรียนการสอนในระดับมัธยมศึกษาในกรณีที่มีคณะศึกษาศาสตร์ หรือ คณะที่เกี่ยวข้องกับการเรียนการสอนในระดับดังกล่าวไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาด เพราะถือว่าเป็นสถานที่ฝึกงานให้กับนักศึกษาในคณะดังกล่าว แต่การเปิดสอนในมหาวิทยาลัยที่ไม่มีคณะที่เกี่ยวข้องทางด้านการศึกษา แถมเก็บค่าเทอมแพงลิบลิ่ว จนประชาชนท้องถิ่นนินทา ว่าเป็นการศึกษาเชิงพาณิชย์นั่นน่าจะไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง เพราะรัฐบาลเก่าๆ เคยหาเสียงไว้ว่าจะให้ลูกหลานประชาชนเรียนฟรี จนจบมัธยมปลาย คือ 12 ปี เอานโยบายนี้โยนทิ้งน้ำหรืออย่างไร หรือการบริหารจัดการในระดับปริญญามีปัญหา ไม่สามารถทำกำไร ที่จะสามารถเลี้ยงตนเองได้แล้วหรือ หรือเป็นการดูถูกดูหมิ่นว่าการบริหารจัดการการเรียนการสอนนระดับมัธยมในท้องถิ่นไร้สิ้นซึ่งฝีมือ ที่จะสามารถผลิตนักเรียนที่มีคุณภาพที่เป็นเลิศได้ จนต้องออกแรงมาทำเอง ทั้งๆที่ความต้องการการศึกษาในระดับปริญญาตรี ปริญญาโท และปริญญาเอกที่มีคุณภาพ ก็ยังมีความต้องการสูงอยู่ การทุ่มเทมันสมองของบุคลากรที่มีคุณภาพ โดยนำไปใช้ในระดับนี้ เท่ากับว่าเป็นการดูถูกการบริหารการจัดการของหน่วยงานที่รับผิดชอบในระดับกระทรวงศึกษาธิการว่าล้มเหลวในการจัดการระดับมัธยมใช่หรือไม่ และดูถูกมันสมองของตนเองในการบริหารจัดการในระดับสูงขั้นอุดมศึกษาใช่หรือไม่ และการวิจัยที่มีคุณภาพ ที่สามารถแก้ไขปัญหาของประเทศชาติได้ ผู้ใดเล่าจะเป็นผู้ทำ ???
และยิ่งน่าสงสารมากกว่านั้นอีก คือความอ่อนด้อยในประสบการการบริหารจัดการธุรกิจการก่อสร้าง การวางแผน การบริหารจัดการ ทำให้หน่วยงานหนึ่งต้องสูญเงินมากกว่า 7 ล้านบาท แถมยังมีปัญหาในการแก้ไขผลพวงที่ตามมาอีกมากกว่า 10 ล้านบาท ขอถามหน่อยใครจะเป็นผู้รับผิดชอบผลงานโบว์ดำชิ้นนี้ หรือจะโทษว่า เป็นการบกพร่องโดยสุจริตอีกหรือ ??????
ไม่มีความเห็น