เสียใจครับ...อาจารย์

เรื่องนี้ขอใส่ในหมวดธรรมชาติแล้วกันนะครับ เพราะรู้สึกว่าชีวิตที่วุ่นวายของผมกลายเป็นสิ่งที่ธรรมชาติได้สร้างขึ้นมาคู่กับผมแล้ว

ในหนึ่งวันมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย ทั้งเรื่องราวของเราและเรื่องราวของผู้คนรอบข้าง ซึ่งเรื่องราวที่เกิดขึ้นของแต่ละคน ก็จะส่งผลกระทบต่อเรื่องราวของคนอีกหลายคน อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ช่วงนี้รู้สึกว่า ชีวิตมันยุ่งๆยังไงก็ไม่รู้ การบ้านมากมาย แต่ก็ ยังอยากทำอะไรอีกตั้งหลายอย่าง อย่างเช่น มีเวลานั่งอ่านหนังสือนิยาย หรือว่านอนดูทีวี ก็คงดีเหมือนกัน

วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยจริงๆเลย เพราะว่าเดินทางเยอะมากๆ ต้องไปตึกนู้นตึกนี้ เดินจนล้า เพราะความวุ่นวาย ขนาดว่าเตรียมมาดีแล้วนะ อิอิ ยังไม่วายอาจารย์ก็อยากเห็นนู่นเห็นนี่ ไปหมด แต่ก็ดีครับ ฝึกตัวเองด้วย ไปจากบ้าน แหม ฤกษ์งามยามดีครับ รถน้ำมันหมด เหอๆ เข็นสิครับ พี่น้อง (เป็นเรื่องปกติของธีรัชภัทรครับ ถามพี่ๆที่เรียนด้วยกันดู) แล้วบ้านของกระผมก็ห่างไกลจากมหาวิทยาลัยใช้เวลาเดินทาง 2 ชั่วโมงครับ ดีนะครับ ที่ออกตัวเร็วไม่งั้นช้าอีก เพราะรถดันเสีย ต้องรอเปลี่ยนคัน ถึงม.ก็ทบทวนครับ มีโทรไปถามความเห็นจากพี่ๆที่สอบไปแล้ว บอกว่า น้องชายคนเล็กจาสอบแล้วนะครับ สู้โว้ย อิอิ

ขอบคุณกองเชียร์ที่แสนดีทุกท่าน

มาตอนบ่าย อาจารย์ใจดีครับ ซักละเอียดยิบ แต่ผมถือคติ ชีวิตยังมีค่าอย่ามาซ่าส์กับธีรัชภัทร พยายามใช้ความลื่นไหลในการตอบคำถาม อาจารย์เล่นถามละเอียดซะขนาดนั้น

คำถามที่บางครั้งต้องแปลกใจว่าอาจารย์คิดได้ไง

คำถามสุดท้าย อาจารย์ถามว่า อาจารย์จะเอาเราไว้เรียนอีกสักหนึ่งเทอมได้ไหมเนี่ย ผมก็ต้องตอบไปตามประสาซื่อ เสียใจครับ อาจารย์ แต่เรียนปริญญาเอกก็ยังพอว่าหน่อย อิอิ ถึงตอนสำคัญ ดีใจมากครับพอรู้ว่าผ่านแล้วแต่ก็ต้องปรับปรุงแล้วรีบส่งรูปเล่มเหมือนเช่นท่านพี่คนอื่น เท่านั้นแหละครับ

อยากจะร้องเย้ให้ดังๆ ให้สมกับความหวังของพ่อแม่และกำลังใจจากทุกคนที่ส่งมาให้ไม่ขาดสาย ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ ที่มีกำลังใจดีดีให้ผมได้มีแรงใจ

ดีใจอ่ะ

ไม่จำเป็นต้องยิ้มแค่ยามสุข
ไม่จำเป็นต้องทุกข์ยามยิ้มหาย
ไม่จำเป็นต้องเศร้าเมื่อยิ้มคลาย
ไม่จำเป็นต้องคล้ายชื่นจึงเผลอยิ้ม

แม้ชีวิตขาดสุขซุกทุกข์หวั่น
แม้ชีวิตขาดฝันไร้ชื่นอิ่ม
แม้ชีวิตขาดรักดังหวังลิ้ม
แม้ชีวิตขาดยิ้มยังต้องฝืนมี

ยิ้มคือแรงแบ่งปันดันทุกข์ห่าง
ยิ้มคือแรงแบ่งขวางกั้นสุขหนี
ยิ้มคือแรงแบ่งฝันให้ใจลี้
ยิ้มคือแรงแบ่งที่ห้ามช้ำรุก

ยิ้มเข้าไว้เพื่อสู้ทุกข์ดื้อด้าน
ยิ้มเข้าไว้เพื่อต้านยามไห้ปลุก
ยิ้มเข้าไว้เพื่อปลดดับโศกซุก
ยิ้มเข้าไว้เพื่อลุกหนีแผลแพ้

สุขไม่สุขต้องยิ้มเข้าไว้ก่อน
สุขไม่สุขต้องสอนตนหัดดัดแก้
สุขไม่สุขต้องยิ้มไร้ข้อแม้
สุขไม่สุขต้องอย่าแย่หมดรอยยิ้ม

ขอบคุณครับ พี่น้อง

เขียนใน GotoKnow โดย คนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย)
ใน เรื่องทั่วไปของนายธีรัชภัทร

คำสำคัญ (Tags): #ขอบคุณทุกกำลังใจครับ ขอบคุณจริงๆ#ชีวิตที่สนุกสนาน

หมายเลขบันทึก: 213637เขียนเมื่อ 2 ตุลาคม 2008 19:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 02:28 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (43)

พระปลัด

เขียนเมื่อ 2 ตุลาคม 2008 19:21 น. ()

เจริญพร โยมคนพลัดถิ่น

ชีวิตนี้มีหวังยังต้องเกิด

รีบทำเถิดเกิดดีย่อมมีผล

บุญจะทำตามลิขิตชีวิตคน

เจริญพร

คนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย)