16 กย. 51 วันที่เราภูมิใจ
การควบคุมป้องกันโรคเบาหวาน
โดยชุมชน เพื่อชุมชน
ผู้เขียน เคยเขียน ถึง การได้ทำ กับ การทำได้ มาแล้ว ครั้งหนึ่ง เมื่อวันที่ 28 มิถุนายน. 2551 ซึ่งได้เล่าถึงการคัดกรองโรคเบาหวานและการจัดทำกิจกรรม ลดเสี่ยง
16 ก.ย. 51 วันที่เราภูมิใจอีกครั้ง สอ.บ้านป่า เป็น 1 ใน 2 ทีม ที่ได้รับการคัดเลือกเพื่อเข้ารอบชิงชนะเลิศการประกวด ทีมสำหรับการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวานเป็นระดับปฐมภูมิ และมีโอกาสต้อนรับ คณะผู้ประเมิน จากสมาคมผู้ให้ความรู้โรคเบาหวานแห่งประเทศไทย ผลพวงเหล่านี้จะเกิดขึ้นไม่ได้ หากเราไม่มีทีมที่เข็มแข็ง
ทีม เรา ไม่ได้หมายถึง เจ้าหน้าที่ สอ.บ้านป่า แต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ยังรวมไปถึง ชุมชน ซึ่งเราให้ความสำคัญมาเป็นอันดับหนึ่ง หากไม่มีชุมชนที่เข็มแข็ง เราคงไม่มีวันนี้ และหากเราไม่มีทีมพี่เลี้ยง ที่คอยส่งเสริมเราก็คงไม่มีวันนี้เช่นกัน ทั้ง 3 ทีมเล็ก ๆ รวมกันเป็นทีมใหญ่ที่เข็มแข็ง โดยแต่ละทีม มีบทบาทหน้าที่ ที่แตกต่างกันออกไป แต่มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือ
มุ่งหวังให้ประชาชนมีสุขภาพดี บนวิถีชีวิตดั้งเดิม
เหตุการณ์วันนั้น... ยังทำให้เราตื่นเต้นไม่หาย
เริ่มตั้งแต่ หัวหน้าสอ. (พี่วิเศษ) และผู้เขียนไปคอยต้อนรับคณะผู้ประเมินฯ ที่สนามบินตั้งแต่เวลา 6.30 น. จากนั้นก็พาไปรับประทานอาหารเช้า แล้วมา รพ.พุทธชินราช ตอนแรก วางแผนไว้ว่าเวลา 9.00 กล่าวต้อนรับคณะ น. แต่พอมาถึงวันจริงๆ 8.15 น. คณะบอกว่าขอเปลี่ยนแปลงโปรแกรม จากตารางที่จะไปดูชุมชนบ่าย ให้ไปเช้านี้ 9.00 น.
โอ๊ะ พระเจ้าช่วย ! ผู้เขียนเองวิ่งหน้าตื่น (จากที่ไม่ค่อยจะตื่นดี) ไปหาหัวหน้า “เอาไงดีละพี่ เรานัดชุมชน ไว้ตอนบ่าย”
โชคดี พี่วิเศษหัวหน้า ผู้ใจเย็นและมีสติ บอกว่า (ทัน) ทั้น...ลากเสียงยาวๆ แล้วก็โทรศัพท์ ประสานงานไปยังทีม ที่ตำบลบ้านป่า (อยู่ห่างจาก รพ.พุทธชินราช 20 กม.) ส่วนตัวผู้เขียนเอง คณะประเมินบอกรีบนำเสนอผลงานเลย แบบด่วนจี๋นะ อยากไปดูชุมชนมากว่า พอให้รู้ประเด็นก็พอ จากนั้น ผอ.มาถึงก็กล่าวต้อนรับ และตามด้วยทีมพี่เลี้ยง โดยการนำของ อ.นิพัธ ก็เล่าพอหอมปากหอมคอ
ประมาณ 9 โมงกว่าๆ ทั้งผู้เขียน หัวหน้า และทีมพี่เลี้ยง จาก รพ.พุทธฯ เกือบจะทุกฝ่าย ที่ช่วยสนับสนุนการดำเนินงานของเราด้วยดีมาตลอด ก็พาคณะผู้ประเมินไปยังวัดบึงกระดาน ซึ่งจัดเป็นสถานที่ต้อนรับคณะ
ตลอดทาง ผู้เขียน ใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลย ภาวนา ให้ทีมประสานชุมชน ได้ทีเถอะ นึกไปสารพัด ถ้าไม่มีใครมาจะทำอย่างไร จะโทรศัพท์คุยกับทีม ก็ไม่ได้ เพราะต้องคอยตอบคำถามคณะประเมินฯ นึกในใจ เอาละวะ (ขอโทษค่ะ ที่ใช้คำไม่สุภาพ แต่ มันได้อารมณ์ค่ะ) แค่ไหนก็แค่นั้นโอ้โห ! เกินความคาดหมาย... พอไปถึงวัดบึงกระดานซึ่งเป็นที่นัดหมาย คนมาจากไหนกันนี่ (ผู้เขียนรู้สึกทั้งดีใจ ทั้งโล่งอก จนยากจะบรรยาย)
วันนั้น ผู้เขียนเองพึ่งรู้ถ่องแท้ว่า ทีมเราเข็มแข็งจริงๆ ขอยกนิ้วให้ค่ะ ทั้งระดับเจ้าหน้าที่ด้วยกัน และ ระดับชุมชน
“ ทีมที่เข็มแข็ง คือ ขุมพลังที่ยิ่งใหญ่”
ความเห็น (8)
สวัสดีครับท่าน ใฝ่รู้
เพราะ ศรัทธา จึงเกิด พลังชุมชนอันยิ่งใหญ่
ทีมท่านได้ศรัทธา จากชุมชนแล้วครับ
ชุมชนบ้านป่าเข้มแข็งจริงๆ ติ๋ว ไม่ว่าจะได้รับรางวัลหรือไม่ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทรงพลังเข้มแข็งเช่นนี้ตลอดไปนะ
- มาเป็นกำลังใจให้ทีมที่เข้มแข็งของบ้านป่าค่ะ
- ขอแลกเปลี่ยนหน่อยจ๊ะ น้องติ๋ว! ถ้าอยากแต่งรูปสวยๆ ขอแนะนำไปดาวน์โหลดโปรแกรม Photoscape นี้มาใช้ได้นะ เค้าให้ดาวน์โหลดฟรีจ๊ะ ไปที่ http://photoscape.en.softonic.com/
- ตัวหนังสือของติ๋วตัวใหญ่ดีจังเลย..อิอิ
สวัสดีค่ะ
- ประทับใจ ตัวหนังสือจังเลยค่ะ
- ยินดีที่รู้จักค่ะ
จากครูอ้อย
ใฝ่รู้ บ้านป่า
ขอบคุณค่ะพี่ หนูทิม ว่างๆ จะเข้าไปหาช่วยสอนวิธี แต่งรูปหน่อยนะค่ะ ที่ตัวหนังสือใหญ่ เพราะ คนทำตาไม่ดี คิดว่าคนอ่าน ก็ตาไม่ดีเหมือนเรา ฮิๆๆๆ
ดีใจด้วยนะติ๋ว สุ ที่มีพลังชุมชนที่เข็มแข็ง พี่โต้งว่าพวกเราได้รางวัลที่สุดยอดละค่ะ รักษาไว้ให้ดีนะคะ แสดงว่าเราได้รับความรักและศรัทธราจากชุมชนแล้วหละนะ ให้กำลังใจนะคะ สู้ตายจ้ะ....