ความตั้งใจเล่าเรื่องของโรงเรียนเพื่อเป็นการขอบพระคุณอาจารย์ขจิต ฝอยทอง ที่มีความสนใจเกี่ยวกับโรงเรียนและเพื่อสมาชิกที่สนใจว่าครูบ้านนอกนั้นเป็นอย่างไร "โรงเรียนวิทยสัมพันธ์" นั้นอยู่ที่ไหน
โรงเรียนวิทยสัมพันธ์ ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านซำรู้ อำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก (ไม่ทราบแย่ง ผอ.เขียนเรื่องนี้หรือเปล่า) ห่างจากที่ว่าการอำเภอ 22 กิโลเมตร ห่างจากสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพิษณุโลก เขต 3 ประมาณ 110 กิโลเมตร โรงเรียนตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ.2515 ชื่อโรงเรียนบ้านซำรู้ ภายหลังได้ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น "วิทยสัมพันธ์" ตามชื่อของบิดาครูใหญ่คนแรกคือนายวิทยา แสงนภากาศ เพราะคนในชุมชนมีความเคารพและศรัทธาครู
ปัจจุบันมีนักเรียน 249 คน เปิดสอนต้งแต่ชั้นอนุบาลปีที่ 1 ถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 มีครู 10 คน พนักงานราชการ 3 และครูจ้างสอนอีก 1 รวมเป็น 14 เราทำงานเหมือน ๆ กัน สิ้นเดือนกันยายน 2551 นี้จะเหลือครูทำการสอนเพียง 12 คนเท่านั้น ลาออกตามโครงการเพราะมีปัญหาด้านสุขภาพ 2ท่าน ทุกวันนี้ก็สนุกพอสมควรอยู่แล้วนะคะ รับผิดชอบกันคนละ 22-25 ชั่วโมง ถ้าถามว่าเหนื่อยไหม เบื่อไหม ลำบากไหม พวกเราคงไม่มีคำตอบให้ แต่บอกได้เพียงสั้น ๆ ว่ามีความสุข และคำถามเดิม ๆ ที่ว่า.."ทำไมต้องไปสอนที่โรงเรียนบ้านนอกล่ะ"..ถ้าตอบตามใจก็คงจะเป็นความรู้สึกที่ไม่ดีกับผู้ฟัง เป็นเอาว่า "เพราะพวกเราเรียนมาน้อย" นั่นเอง
ชุมชนที่โรงเรียนตั้งอยู่ ถ้าเปรียบเทียบกับประวัติความเป็นมาของอำเภอนครไทย นับว่าหมู่บ้านซำรู้เป็นชุมชนตั้งใหม่ เมื่อ พ.ศ. 2498 โดยครอบครัวของคุณยายแมง ได้ย้ายที่ทำกินเรื่อยมาจากอำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย มีอาชีพในการทำไร่และเลี้ยงสัตว์ เมื่อมาพบบริเวณนี้จึงพอใจเพราะฤดูน้ำหลาก น้ำจะไหลแรงทำให้ต้นไม้ที่อยู่ริมธารไหลลู่ไปตามแรงของกระแสน้ำ เมื่อคราวน้ำลด น้ำก็จะรวมตัวกันเป็นแอ่ง (ซำ = ภาษาท้องถิ่นนครไทย)ไม่แห้งเหือด ทำให้มีน้ำใช้ได้ตลอดปี ต่อมามีผู้คนอพยพมาอยู่เพิ่มขึ้นและเรียกบริเวณนี้ว่า "ซำลู่" ความเป็นปึกแผ่นหนาแน่นขึ้นจึงได้ตั้งเป็นหมู่บ้านซำลู่ ตำบลบ้านแยง อำเภอนครไทย ผู้ใหญ่บ้านสมัยนั้นคือนายศรีมอญ ยศตระโคตร ได้มีความเห็นว่าควรจะเปลี่ยนชื่อหมู่บ้านให้เป็น "ซำรู้" อันหมายถึงการมีวิชาความรู้
เมื่อมีเหตุการณ์เกี่ยวกับความเปลี่ยนแปลงทางการเมือง ประมาณ พ.ศ.2516 คนกลุ่มหนึ่งรวมทั้งนักศึกษาหนีเข้าป่า และไปอยู่ที่ภูหินร่องกล้า ทำให้หมู่บ้านซำรู้เป็นเส้นทางลักลอบนำเสบียงของทหารป่า ผู้คนจึงพากันอพยพไปอยู่หมู่บ้านซำรู้มากขึ้น เพื่อไปทำการค้าให้กับทหารป่า จากโครงงานนักวิจัยรุ่นเยาว์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ปีการศึกษา 2548 ทำให้ทราบว่าคนในชุมชนได้อพยพมาจากท้องถิ่นต่าง ๆ ในประเทศไทยจำนวน 22 จังหวัดและจากอำเภออื่น ๆ ของจังหวัดพิษณุโลก และเมื่อ พ.ศ. 2546 อิทธิพลของกองทุนเงินล้านของรัฐบาลได้เริ่มขึ้น ทำให้หมู่บ้านซำรู้ถูกแบ่งออกเป็น 2 หมู่บ้านคือหมู่บ้านซำรู้ หมู่ที่ 4 และหมู่บ้านสัมพันธ์ หมู่ที่ 7 ตำบลห้วยเฮี้ย อำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก
ก่อนที่จะย้ายมาจากโรงเรียนที่ตั้งอยู่บนเขา เพราะอัตราครูเกินเกณฑ์ (มีสิทธิ์เลือกโรงเรียนในเมืองหรือโรงเรียนใกล้บ้าน) แต่ได้ศึกษาโรงเรียนที่มีอัตราครูต่ำเกณฑ์ เห็นว่าโรงเรียนนี้มีอัตราครูต่ำเกณฑ์ถึง 5 อัตราและขาดครูสอนภาษาอังกฤษ โดยที่ไม่เคยทราบว่าโรงเรียนอยู่ที่ไหน แต่เข้าใจว่าคงจะเป็นโรงเรียนท้องถิ่นกันดารเพราะชื่อ..ไพเราะดี เมื่อได้เรียนรู้ที่ตั้งของโรงเรียนและมีความต้องการครูจริง จึงได้เลือกย้ายมาที่โรงเรียนแห่งนี้เมื่อปีการศึกษา 2546 (ห่างจากบ้านประมาณ 80 กิโลเมตร)
แม้ว่าเราจะต้องเดินทางไป กลับวันละเกือบ 200 กิโลเมตร ก็ไม่ได้มีปัญหาอุปสรรคเรื่องการเดินทาง เพราะเราสามารถโดยสารรถประจำทางได้หลายสายคือพิษณุโลก -นครไทย/พิษณุโลก-ชาติตระการ/พิษณุโลก-ด่านซ้าย/พิษณุโลก-อุดรธานี/เชียงใหม่-นครพนม/เชียงราย-นครพนม โรงเรียนอยู่ถนนใหญ่ประมาณ 100 เมตร และเป็นเรื่องสะดวกเมื่อเราขับรถไป กลับด้วยตนเอง
การเดินทางไปโรงเรียนบนถนนมิตรภาพหมายเลข 12 พิษณูโลก - หล่มสัก ซึ่งได้รับสมญาว่าเป็น GREEN ROUTE มีธรรมชาติที่สวยงามทุกฤดูกาล ซึ่งหาดูได้ยาก ผ่านน้ำตกสกุโณทยาน น้ำตกถิ่นไทยงาม น้ำตกแก่งซอง น้ำตกปอย น้ำตกห้วยแก้ว และน้ำตกแก่งโสภา (สามารถเดินทางต่อไปทุกจังหวัดของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) ถึงกิโลเมตรที่ 68 สามแยกบ้านแยงแล้วเลี้ยวซ้ายไปอำเภอนครไทย กิโลเมตรที่ 78 หมู่บ้านซำรู้ เลี้ยวขวาถึงโรงเรียนวิทยสัมพันธ์
จะรอฟังนะคะ
ทำอย่างไร ครูจะสอนเด็กบ้านนอกให้เก่งๆได้อย่างไร
สวัสดีค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแก้วและคุณบัวปริ่มน้ำ
ขอขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมและเป็นกำลังใจอย่างยิ่ง ครูบ้านนอก ตั้งใจว่าจะมีอีกสักเรื่องในนิยามของครูบ้านนอก ครูคิมอยู่โรงเรียนขยายโอกาสค่ะ เด็ก ๆ ไม่เก่ง ครูก็พยายามจริงจะให้เด็กเก่ง ก็ได้แต่ฝัน...อีกยาวไกลเพียงใดจะไปถึงฝัน ก้ไม่ทราบ
สวัสดีค่ะคุณครูอ้อย
ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
เตรียมตัวจะไปโรงเรียนแล้วนะคะ แนวคิดของครูอ้อยได้ถูกนำไปใช้ก็ได้ผลหลายเรื่องนะคะ
ชีวิตครูในชนบทมีความสุข สนุกกับการทำงาน รักษาสุขภาพกายและสุขภาพจิตให้ดีชีวีก็เป็นสุขครับ...แสงเรืองเรีองที่ส่องประเทืองไปทั่วเมืองไทย
คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง..
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณครู ผมจะคอยติดตามเรื่องเล่าของคุณครูต่อไปเหมือนกันครับ
เรียนอาจารย์ขจิต ที่นับถือค่ะ
โอ้โห...อะไรอลังการขนาดนี้นี่..
ขอขอบพระคุณอย่างสูงยิ่งค่ะอาจารย์ขจิต..เห็นแล้วอายจังค่ะ
คุณครูลาออก 2 ท่านสุขภาพไม่ดีค่ะ
ดังแบบไหนคะ...ยัง...แค่เสียงดังในโรงเรียน เพราะเสียงเบา ๆ เด็กไม่กลัวนี่คะ
วันนี้หนุก ๆ ๆ ๆ 3 ชั่วโมง 8 ชั้นเรียน ครูลาป่วย 2 อบรม 2
ให้เด็ก ๆ ไปอยู่ใต้ถุนอาคาร
ชั่วโมงแรก ม.1/ป.5
ชั่วโมง 2 ม.1 / ม.2 /ป.6
ชั่วโมง 3 ม.1 /ม.2/ม.3 อาจารย์ขจิตไม่มันเท่านี้หรอกนะคะ
สวัสดีค่ะคุณจิตตรัย
ก็จะพยายามเขียนไปเรื่อย ๆ ค่ะ แต่ก็มีเรื่องแบบฉบับครูบ้านนอกที่นี่ค่ะ ติดตามอ่านได้นะคะและโพสข้อความได้ที่เว็ปบอร์ด
เรียน ผอ.ประจักษ์ที่เคารพค่ะ
เป็นพระคุณอย่างสูงยิ่ง ที่มีคนหน้าตาดีให้เกียรติมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจ จะพยายามเป็นกัลยาณมิตรต่อทุกท่าน ยังไปไม่ถึงฝันค่ะ ที่นี่เป็นเว็ปที่ฝึกหัดทำขึ้น เรียนเชิญท่าน ผอ.ไปเยี่ยมถ้าว่างนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นเดียวกันค่ะ ครูคิม
ฟังการเลือกโรงเรียนของครูคิมแล้ว คารวะหัวจิตหัวใจจริงๆครับ
ต้องรีบ ๆ ทักทายกันก่อนนะคะ ก่อนที่จะย้ายระบบ
คุณครูกัญญาพัชร ขอขอบคุณค่ะที่มาให้กำลังใจ
นมัสการพระคุณเจ้า เจ้าค่ะ
ขอขอบคุณในกำลังใจ และขอน้อมรับพรอันเป็นกุศล
ไปฝากเพื่อน ๆ และนักเรียนด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูน้องแอน
พี่คิมพูดภาษาได้คล้าย ๆกับลูกครึ่งเชียวนะคะ
กึ่งพิษโลก กึ่งนครไทย กึ่งน้ำปาด ก็พอไหวค่ะ
อ้อ..อยู่ใกล้ ๆ กัน ถ้าโรงเรียนปิดจะไปเยี่ยมนะคะ
ขี่จักรยานไปเพราะ..ใกล้กัน..นี่เองค่ะ
เรียนคุณครูธนิตย์ค่ะ
วันแรกที่ย้ายไปโรงเรียนใหม่ (นี้) ขับรถผ่านหน้าโรงเรียน
เพื่อน ๆ บ่น..เสียฟอร์มหมดเลย
รักเด็ก รักเพื่อน รักชาวบ้านและรักโรงเรียนค่ะ
มีความสุขในวันนี้ และ ทุกๆวัน นะคะ
ขอบคุณ...สิ่งดีๆที่มีให้เรียนรู้เสมอมา
รักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
วันนี้มีโอกาสดีคุณครูไม่อยู่เลยแอบมาส่งความคิดถึงให้ครูคิม หนูได้ข่าวมาว่าครูกำลังเหนื่อยใจกับน้องๆ หนูขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจส่งให้คุณครู ขอให้คุณครูอย่าเพิ่งท้อนะค่ะ ลูกศิษย์คนนี้จะขอเป็นกำลังใจให้ค่อ และฝากบอกน้องๆ ด้วยว่าอย่าดื้อกับคุณครูนะค่ะ ขอให้น้องๆตั้งใจเรียนจะดีกว่า อ้อ..ลืมไปฝากความคิดถึง...ถึงคุณครูทุกท่านด้วย และขอHAPPY BIRTHDAY คุณครู ชโลมใจ ย้อนหลังด้วยนะค่ะ
สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณครูทุกท่าน (โดยเฉพาะคุณครูคิม)มอบสิ่งดีๆให้กับน้องๆต่อไป สู้..สู้...นะค่ะ รักครูคิมเสมอค่ะ
สวัสดีครับ
ได้รู้จักโรงเรียนเพิ่มขึ้น
กลับข้อคิดที่ว่า
พวกเราเรียนมาน้อยเลยต้องมาอยู่ที่นี่
ก็อ่านแล้วขอเพิ่มเติมนิดนึงนะครับ
เรียนในหลักสูตรก็เรื่องหนึ่ง แต่ขอให้เรียนรู้ในชีวิตต่อไปนะครับ
ปริญญา หรือ วุฒิการศึกษาไม่ได้ตราค่า คุณงามความดีของคนครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ
ได้รู้จักโรงเรียนเพิ่มขึ้น
กลับข้อคิดที่ว่า
พวกเราเรียนมาน้อยเลยต้องมาอยู่ที่นี่
ก็อ่านแล้วขอเพิ่มเติมนิดนึงนะครับ
เรียนในหลักสูตรก็เรื่องหนึ่ง แต่ขอให้เรียนรู้ในชีวิตต่อไปนะครับ
ปริญญา หรือ วุฒิการศึกษาไม่ได้ตราค่า คุณงามความดีของคนครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีคะครูคิมหนูเป็นศิษเก่าที่นี่ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ และดีใจกับรุ่นน้องที่ได้เรียนกับคุณครูใจดีอย่างครูคิมคะ