น้องเอกจตุพร การทำความดีอย่าหวั่นไหวนะคะ คิดแล้วทำ ดีกว่าพูดแล้วไม่ทำ หรือไม่ทำแต่พูดนะคะ
หายไปไหนตั้งนานสองนาน กลับบ้าน gotoknow ได้แล้วครับ คิดถึง
สวัสดีค่ะพี่ครูคิม ขอโทษนะคะที่หายหน้าหายตาไปเสียนาน หนูป่วยค่ะพักรักษาตัวอยู่ค่ะพี่ เป็นข้อเข่าเสื่อมระยะแรก เอ็นข้อเท้าฉีกและโรคกระเพาะอาหารเรื้อรังค่ะ ก็ลดน้ำหนักตามหมอสั่งอาการปวดเข่าดีขึ้นมากแล้วค่ะ กระเพาะก็เริ่มดีส่วนเอ็นข้อเท้าฉีกรออีสักระยะอันสุดท้ายนี้เป็นนานมากเพราะซ้อมกีฬานักเรียนแล้วมันพลิกนิดเดียวเองนึกว่าไม่เป็นอะไร แล้วเราก็ไม่ลาไม่ขาดไปโรงเรียนทุกวันไม่อยากทิ้งเด็กค่ะ เลยเดินย่ำเท้าอยู่ตลอดเวลาเลยหายยากค่ะพี่ แต่หนูยังจะไปสอบครูผู้ช่วยดูอีกครั้งค่ะ จะพยายามทำให้ได้ พี่คิมสบายดีนะคะรักษาสุขภาพนะคะแล้วหนูจะแวะมาทักทายใหม่ค่ะพี่
รำลึกถึง "เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร" เพื่อน ๆ พี่น้องที่รักใคร่ จะร่วมมือร่วมใจ ร่วมแรง ร่วมศรัทธา สร้างถนน "สายเกียรติ" ทางเข้าบ้านป่าคา
ถึงแม้น้องจากไป ความอาลัยและคิดถึงยังเหมือนเดิม
งานนี้จะเริ่มขึ้นหลังจากครบ ๑๐๐ วันค่ะ
ที่นี่..เราไม่ทอดทิ้งกันนะคะ..
ภาพนี้ฝืมือ แม่กวาง..ท่าทางที่ เฌวา เกาะแขนลูกชาย คุณสิงห์ ป่าสัก..น่าเอ็นดูจริงๆ..
ตบแต่งจากไฟล์ภาพ คุณสิงห์ ป่าสัก
ท่านหนึ่งบ่นแบบตำหนิติเตียนว่า "โรงเรียนนี้ทำอะไรไม่รู้เรื่อง ทั้งครูและเด็กทำถอดบทโรงบทเรียน แปลกมาก ไม่เหมือนชาวบ้านชาวเมือง" กิริยาแบบ ถากถาง
อีกท่านตำหนิว่า "พฤติกรรมนักเรียน เจอนักเรียนที่โรงเรียนเป็นอีกแบบ เจอข้างนอกเป็นอีกแบบ"
ความเป็นจริงครูยอมรับความจริงกันทุกคน อ่อนด้อย หรือไม่ผ่านการประเมิน แต่ต้องการความเข้าใจที่ตรงกัน และมีความใสสะอาด ยุติธรรมค่ะ
หลักของ สมศ.คือ กัลยาณมิตร นะคะ
ขอบคุณน้องเอกค่ะ ทุกอย่างคือการเรียนรู้ จริง ๆค่ะ
นั่งฟัง สมศ.มาประเมิน คณะกรรมการสถานศึกษา ครูและชาวบ้าน พระ แทบไม่มีโอกาสพูด บอกกล่าว ให้ข้อมูล
บรรยากาศเป็นแบบ "สมศ.มาสอนมาให้การอบรมมากกว่า"
มีผู้เกี่ยวข้อง ยกมือชี้แจงรายละเอียด แต่สมศ.ไม่ยอมฟัง กลับเป็นการตัดบท ไม่มองหน้าคนพูด แสดงอาการไม่พอใจ และพูดสั่งสอนต่อ ทำตัวเป็นผู้รู้บริบทดีกว่าเจ้าถิ่น
เศร้า ๆๆๆๆๆ เสียดายงบประมาณปีละหลายร้อยล้าน
การประเมินเป็นเรื่องดี แต่ผู้ประเมินต้องมีศักยภาพเพียงพอ มีความรู้ ฉลาดสมสมัย ไม่ใช่มาจับผิด ไม่มีกัลยาณมิตร
ไม่ใช่มาว่ากล่าว พูดจาดูถูกดูหมิ่น ไม่เชื่อว่าโรงเรียนบ้านนอกจะมีคุณภาพแบบนี้ เช่นพูดว่า "ผมไม่เชื่อ ต้องค้นหาต่อไป เอกสารหรือภาพถ่ายใคร ๆ ก็ทำได้"
แต่ก็มีคนดี ๆ อยู่บ้าง ไม่ได้หมายความว่าทั้งหมด
ไม่มีความเห็น
สมศ.มาประเมินที่โรงเรียน ติดกรอบคอนกรีตเสริมเหล็กมาเลยค่ะ ไม่เข้าใจว่า "จิตสาธารณะธรรมาภิบาลนักเรียน" เน้นจะให้เปลี่ยนแปลงเป็นประชาธิปไตยให้ได้
แม้จะอธิบายว่า "วิเคราะห์เนื้อหาจากประชาธิปไตยนักเรียน" ก็ไม่ยอมเข้าใจ บอกว่าไม่เคยได้ยิน
ทั่ง ๆ ที่ได้รับการยอมรับ ให้เป็น Best Practice ของ สพฐ.แล้ว มีร่องรอยแสดงให้เห็นชัดเจน
โอยๆๆๆๆๆ ประเทศชาติ ช่างเป็นไปได้กับความคร่ำครึ ไม่ยอมรับความเปลี่ยนแปลงโบร้าน โบราณ จริ้ง
แบบนี้...จะประเมินไปหาพระแสงอันใดหว่า
สวัสดีค่ะ
ขอขอบคุณทุกท่านที่มาติดตามอ่านและให้กำลังใจค่ะ
มันน่าจะเป็นเช่นนั้นแล
กำลังจัดหนังสือที่ระลึกงานของน้องหนานเกียรติ ส่งไปให้ทุกท่านที่เขียนบันทึกไว้อาลัย ภายในสัปดาห์นี้
มีโอกาสได้ต้อนรับ ผอ.พรชัย ภรรยา เทียนน้อย และเกลอวอญ่า พรุ่งนี้ออกเดินทางโดยรถตู้ไปส่งน้องหนานเกียรติ มีพระคุณเจ้าพระมหาแล และพระอธิการโชคชัย ร่วมเดินทาง
น้องออโต้และคุณพ่อไปร่วมด้วย "น้องออโต้ขอบวชเณรหน้าไฟ" ให้คุณอาหนานเกียรติ คุณพ่ออนุญาต
ดีใจที่เมื่อเช้าโทรหาลุงวอญ่า ... ได้คุยกับลุง ฝากให้ช่วย "ทำบุญช่วยงานคุณหนานเกียรติ"
และฝากส่งความคิดถึงพี่คิมและคุณเอกด้วยค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยน่ะค่ะ
เดินทางโดยปลอดภัยนะค่ะพี่คิม
น้องออโตน่ารักมากค่ะ ซึ้งใจจังเลยค่ะ
ขอขอบพระคุณทุกท่านเป็นอย่างสูง ที่ได้กรุณาสมทบทุนการศึกษาของน้องเฌวา "ชมบุญ ม่วงมิตร" ค่ะ ขอให้น้องหนานเกียรตินอนหลับสบาย พวกเราทุกคนรักและปรารถนาดีและจะดูแลน้องเฌวาและคุณกวางค่ะ
ไม่มีความเห็น
นอนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย "ได้กลิ่นกาแฟ" หอมมาก ๆ ทั้งที่ไม่มีใครชงกาแฟเลย ข้างบ้านก็ยังไม่กลับ "กลิ่นกาแฟหอมเหมือนกลิ่นความดี" ของคนทำดีค่ะ
ไม่มีความเห็น
เมื่อวานผู้คนมากมาย เสียงร่ำไห้ โศกเศร้าเสียใจ น้องคงนอนหลับอย่างสบาย ท่ามกลางดอกไม้สดสีขาว แกมเหลือง ล้อมรอบ พบเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวคือปูแม่กลอง กลุ่มพี่คิมมีแมว เจตนา เกม และแป๊ะ
วันนี้มีผู้คนไม่มาก แต่ได้พบกลุ่มเพื่อนสนิทบ้างแล้ว บ็อบบี้ เบิ้ม เต่า กลุ่มพี่คิมมีเอก แป๊ะ ผอ.มนต์สัณธ์
บรรยากาศเงียบเหงาลง แต่ชื่นใจที่มีพวงหรีดส่งมาทุกสารทิศ และพี่คิมจัดการแทนคนอื่นอีกตั้ง ๕ พวง "หอมความดีนะน้อง" คืนนี้พี่คิมและเอกเป็นเจ้าภาพสวดอภิธรรม เอกและเพื่อน ๆ ทำหน้าที่แทน พี่คิมมีธุระต้องจัดการ จึงกลับก่อน
พี่คิมบอกน้องแล้วนะคะ
พี่ใหญ่มาร่วมรำลึกถึงความดีของน้องหนานเกียรติเช่นกันค่ะ..เขียนบันทึกข้างล่างไปด้วยใจแอบมีความหวังว่า เธอจะเข้ามาอ่านด้วยญาณวิถีใดๆค่ะ..
http://www.gotoknow.org/blog/nongnarts/449923
เสียงสะอื้น เมื่อได้ฟังเรื่องเล่าจากน้องเฌวา "คุณพ่อไม่สบาย ไปโรงพยาบาล คุณหมอฉีดยา แล้วคุณหมอก็เอาผ้าห่อคุณพ่อไว้ ใคร ๆ พากันร้องห่มร้องไห้ใหญ่เลย แต่เฌวาไม่ร้อง เพราะเฌวาเป็นคนเก่ง" ค่ะ
เสียใจมากคะ เมื่อทราบข่าวก็รีบมาเลยน่ะพี่คิม ขอให้พี่ทนานเกียรติ ไปอย่างสงบ สู่สรวงสวรรค์น่ะคะ เป็นกำลังใจให้น้องเฌวา เสมอคะ
เฌวาจ๋า คุณพ่อหลับสบายดีมากเลยค่ะ เชื่อว่าคุณพ่อคงยิ้มที่เห็นว่า เฌวาไม่ร้องไห้ แต่ป้าๆ เห็นหนูแล้วมันเศร้ายิ่งกว่าลู
ขอให้น้องหลับสบาย วันนี้เป็นอีกวันที่พี่คิมและน้องเอก ได้ทำหน้าที่ "เพื่อน้อง" ได้เปิดบัญชีธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาห้าแยกโคกมะตูม พิษณุโลก ชื่อ บัญชี นางนพวรรณ พงษ์เจริญ/นายจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร เพื่อ ด.ญ ชมบุญ ม่วงมิตร เลขที่ บัญชี 730-225294-9 บัญชีเงินฝากออมทรัพย์
ไม่มีความเห็น
โปรดทราบ คุณเกียรติศักดิ์ ม่วงมิตรเสียชีวิตแล้ว ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อเวลาตี ๔ ศพอยู่ที่วัดน้ำหัก จังหวัดตาก
ไม่มีความเห็น
ไปช่วยงานที่โรงเรียนเหมือนเดิม เพราะยังมีงานต้องทำ แขนข้างขวายังใช้งานไม่ได้ เพื่อน ๆ รีบจัดการตั้งโน้ตบุ๊คให้ แนะนำว่าให้ใช้มือและแขนข้างซ้ายเล่นเน็ตไปก่อน เพื่อที่จะให้ใช้แทนมือขวาถนัดขึ้น ขอขอบคุณในโอกาสและความปรารถนาดีจริง ๆ ทำให้มือซ้ายมีคุณค่าขึ้นอีก
หายไว ๆ นะครับ พี่คิม ;)...
นิ้วมือซ้าย ไร้เทียมทาน
สวัสดีค่ะอาจารย์ Wasawat Deemarn
ขอบคุณค่ะอาจารย์ ครูมีความเชื่อเรื่องการฝึกสูงค่ะ
ไม่ได้เข้ามาอ่านบันทึกครูคิมนานมาก หน้าตา gotoKnow เปลี่ยนไป แต่ครูคิมคงยังทำงานหนักเหมือนเดิม แขนหักยังไม่หยุดพักบ้างเหรอคะ ขอให้หายเร็วๆนะคะ
อุบัติเหตุพลาดพลั้งได้ โดยไม่ทันตั้งตัว
สวัสดีค่ะ
ขอขอบคุณค่ะ อาจารย์หนานวัฒน์ พี่ใหญ่ และคุณน้ำชา ที่เป็นห่วงค่ะ
@86850 ชมข่าวเกี่ยวกับน้ำท่วมไชยา เป็นห่วงอาจารย์พินิจเหมือนกันค่ะ หยิบโทรศัพท์มาแล้วหละ พอดีได้อ่านหน้าอนุทินของน้องขจิต ก็หายห่วงค่ะ
ไม่มีความเห็น
@86837 มาให้กำลังใจค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ค่ะ
พี่คิมตรวจผ่านไปแล้วของเดือนมีนาคมทุกปีเช่นกันค่ะ แวะนำลิงค์บันทึกใหม่มาฝากค่ะ ที่นี่นะคะ
ไม่มีความเห็น
@86799 เคยลืมเหมือนกันค่ะ เดินออกมาแล้วได้ยินเครื่องร้องติ๊ด ๆ เมื่อหันกลับไปมองบัตรถูกกลืนไปแล้ว พอดีเป็นตู้หน้าธนาคารได้คืนเดี๋ยวนั้นเลยค่ะ
สำหรับวันนี้ต้องขอประทานอภัยมากค่ะ ที่เป็นคนละเลยต่อโทรศัพท์ วางไว้เรื่อยไปโดยไม่ใส่ใจ เพียงแต่ตั้งใจว่า "วันที่ ๒๘ จะนำโทรศัพท์ติดตัว เพื่อรับสายจากอาจารย์ค่ะ"
หากจะโทรหาใครก็ไปหามา โทรเสร็จแล้วก็เหมือนเดิมค่ะ นอกจากมีนัดกับเพื่อนว่าจะโทรหากันก็นำมาไว้ใกล้ ๆ ค่ะ
หากทราบว่ามีใครโทรมา เครื่องยังไม่ปิดก็จะโทรกลับไปค่ะ
วันพรุ่งนี้จะรีบไปดำเนินการให้อาจารย์ค่ะ ขอขอบพระคุณแทนผู้คนในสถานสงเคราะห์เป็นอย่างมากค่ะ
ไม่มีความเห็น
วันนี้เพิ่งมีเวลาเข้าเน็ตเวลา ๒ ทุ่ม เปิดเมล์ก่อนอื่น ได้ทราบว่ามีเพื่อน ๆ ได้ "อวยพรวันเกิด" ให้มากมาย ทั้งใน facebook และ GotoKnow
ขอขอบคุณค่ะ คุณเนิ่ม ชมภูศรี http://gotoknow.org/blog/450/432000
คุณอิงจันทร์ http://gotoknow.org/blog/tamyimwan/432017
และเพื่อน ๆ น้อง ๆ กัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ
ไม่มีความเห็น