รู้เรา...รู้เขา
ตำราพิชัยสงครามซุนวู กล่าวไว้ความตอนหนึ่งว่า “...รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง...” แต่จะมีใครสักกี่คนเล่าที่สามารถทำได้ถึงขั้นนี้ ในสังคมมนุษย์บอกเราให้รู้เราว่าคนจำนวนมากที่มั่นใจว่ารู้จักตนเองและฝ่ายตรงข้ามได้ดี แท้จริงแล้วกลับไม่รู้ “เรา และ “เขา” บางทีก็รู้แต่ “เขา กลับไม่รู้ “เรา”
ระหว่าง “ไม่รู้เขาไม่รู้เรา” กับ “รู้เขา แต่ไม่รู้เรา” เราจะเลือกแบบใดดี
พวก “ไม่รู้เขา ไม่รู้เรา” ส่วนใหญ่คนประเภทนี้จะไม่ตัดสินใจทำอะไร เพราะยังไม่รู้ เกิดความขลาดที่จะกระทำ หรือถ้าลงมือทำก็จะมีขอบเขตจำกัด เนื่องจากไม่รู้เขา ไม่รู้เรา จำต้องเคลื่อนไหวแบบรอบคอบ ค่อยเป็นค่อยไป เพราะทำให้อยู่รอด ลดความเสียหายได้
ภาพนี้เอื้อเฟื้อจากพี่ดาวฯ
พวก “รู้เขาแต่ไม่รู้เรา” เมื่อรู้เขาแล้ว ตัวเองมักคิดว่าโอกาสและเงื่อนไขเหมาะสม จึงทำการเคลื่อนไหว การทำเช่นนี้ใช่ว่าจะสำเร็จ แต่โอกาสพ่ายแพ้มากกว่า เพราะ “รู้เขาแต่ไม่รู้เรา” ทำให้ตกหลุมความคิดที่เหมาเอาเองว่าทุกสิ่งทุกอย่างได้ผ่านการประเมินมาแล้ว สามารถควบคุมได้ แต่สภาพที่ “ไม่รู้เรา” ทำให้ตกม้าตายก็อาจเป็นได้
ภาพนี้เอื้อเฟื้อจากพี่ดาวฯ
การรู้จักตนเองจึงสำคัญยิ่งกว่าการรู้จักคู่แข่งก็ด้วยเหตุฉะนี้ ดังนั้นการรู้จักตนเองเท่ากับรู้จักฝ่ายตรงข้าม ข้อพึงสังวรณ์บุคคลสามพวก คือ
พวกที่คิดว่าตัวเองถูกต้องเสมอ ที่จึงคือเข้าใจตัวเองเล็กน้อย แต่เชื่อมั่นในตัวเองมากเกินไป การคิดว่าตัวเองถูกต้องหมดนั้น ถ้าคุณคิดเช่นนั้น แสดงว่าคุณคิดผิด เพราะเมื่อเวลาผ่านไป สภาพแวดล้อม สถานการณ์ต่าง ๆ มีการเปลี่ยนแปลง อาจพลาดท่าเสียทีได้
พวกหลบหนีตัวเอง คนประเภทนี้ไม่ชอบการเผชิญหน้ากับความจริงของตัวเอง กลัวความจริงของตัวเองจะถูกเปิดเผย
พวกหลอกตัวเอง คนกลุ่มนี้รู้จักนิสัยตัวเอง และสามารถของตนเองดี แต่กลับหลอกตัวเองมาโดยตลอดว่าไม่ใช่อย่างนี้ วาดฝันให้ตัวเองเลิศลอย
แล้วเราจะอยู่ในประเภทใดดีครับ
ความเห็น (16)
ก็พยายามเข้าใจตนเองอยู่ค่ะ เพื่อที่จะเข้าใจคนอื่น
ขอบคุณในข้อคิดดีๆค่ะ
มีแต่สิ่งดีๆ สุขภาพแข็งแรง
เก็บดอกไม้ ที่โรงเรียนมาฝากค่ะ
สวัสดีครับคุณสายธาร
โอ...ตื่นแล้วหรือครับ หรือว่ายังไม่ได้นอน
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
รู้จักตนเองก่อนรู้จักคนอื่น
สวัสดีค่ะ
* แวะมาให้เขารู้เราและเราก็รู้เขาค่ะ
* บางคราวก็งงๆ นะคะ
* ขอให้สุขกายสุขใจนะคะ
- ส่วนมาก
- ชอบรู้เขา รู้ไปเสียทุกเรื่อง
- แต่ไม่รู้จักตัวเองสักกะเรื่อง
- เหมือนกัน
- ก็เพราะแบบนี้แหละครับ
- มะม่วงเลยลูกเล็ก ฟักทองลูกใหญ่
สวัสดีครับครูพรรณี
- หากคุณยังไม่เข้าใจตัวเองก็ยากที่จะไปเข้าใจคนอื่นครับ
- " รู้เรา รู้เขา ร้อยรบ บ่พ่าย "
- คือต้องรู้เราก่อนครับ....
- ขอให้พบทางออกครับ
สวัสดีครับท่าน ผอ.
- คนเราส่วนมากไม่ชอบสำรวจตัวเอง
- แต่เห็นปัญหาของเพื่อร่วมงาน
- ขอให้มีความสุขครับ
สวัสดีครับคุณวัชรา
* รู้เขารู้เราย่อมอยู่ร่วมกันได้เสมอ
* เขาไม่รู้เรา เราไม่รู้เขา อยู่ร่วมกันได้ด้วยความดีมีน้ำใจ แล้วจะรู้เขารู้เรา
* การช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจจริงนั้นประเสริฐ
* ความรักที่เกิดจากพ่อแม่ย่อมยิ่งใหญ่กว่าชีวิตพ่อแม่ที่มีต่อลูกเสมอ
+ หวัดดีค่ะท่านพี่ไข่...
+ ตอนเย็นกำลังจะไปเยี่ยมท่านพี่...
+ คุณพ่อสัมดันขอเช็คศึกษาคำพิพากษาศาลฎีกา เรื่อง ความประมาท..
+ นี่แหละค่ะเพิ่งเสร็จ...
+ ว่าแล้วก็มาเยี่ยมท่านพี่ดีกว่า...
+ มาถึงก็...เอ้อเหอ..." รู้เขา รู้เรา "....
+ ส่วนใหญ่จะรู้เรา..แต่ก้มีบางส่วนที่ไม่รู้เรา....
+ ส่วนน้อยรู้เขา...แต่ก้มีบ้างส่วนที่รู้เขา...
+ งง...งง...งงไหมพี่ไข่....
+ บันทึกนี้ได้แรงอกค่ะ....แต่คนที่มาอ่านก็รู้เขารู้เราทั้งนั้น...
+ คนที่เราอยากให้อ่านเพื่อว่าจะได้รู้เขารู้เราบ้าง...กลับไม่ได้อ่าน..เฮ้อ...
+ ทั้งนี้เพราะคนพวกนั้นไม่สนใจเขาและสนใจเรา...ไม่รู้สนใจอะไร...
+ เบื่อค่ะ...เบื่อมาก....
+ ปลงซะ....จึ๋ยยยยยย
+ ออ..พี่ไข่ยุ่งพอดี ๆ ใช่ไหมค่ะช่วงนี้...
+ เราเลยได้มาทักทายให้หายคิดถึงกันบ้าง....
+ คิดถึงค่ะ
- พี่ไข่คะ..
มาชวนไปดู "ความลับ" ของพี่สาวต้อมค่ะ ^^ รู้เขา รู้เรา ว่าแต่พี่ไข่เอาพี่จ๊ะไปซ่อนที่ไหนหนอ???????
คุณ dacha ครับ
ส่วนเราจะรู้เขามากกว่า
เรารู้จักเราดีนะครับ เป็นทบทวนตัวเราเอง
สวัสดีครับครูอ๋อย
ใครกันครับที่อยากให้เค้าอ่าน รูเขา แต่ไม่ค่อยจะรู้เรา
เรื่องของคนอื่นบางเรื่องที่คนชอบรู้ เขารู้สึกอย่างไร
แต่เมื่อคนอื่นมารู้เรื่องของเราที่ไม่อยากให้ใครรู้ เรารู้สึกอย่างไร
งงไหมครับครูอ๋อย
อย่าเพิ่งเบื่อนะครับ โลกนี้ยังมีอะไรที่ต้องเรียนรู้อีกมาก
ก็คิดเรื่องที่ดี ๆ สำหรับเขาก็จะรู้สึกมีกำลังใจขึ้น
สวัวดีครับ
น้องต้อมครับ
ยังมีความลับอีกหรือครับ
ว่าแต่จะไปส่งพี่จ๊ะขึ้นเครื่องหรือเปล่า...
คุณไข่คะ
พูดลำบากจัง แต่ทบทวนตัวเองอีกครั้ง ก็คงต้องรู้ว่าควรปล่อยวางหรือว่าผลักดันใหม่ แต่ปรากฏการณ์สามทหารเสือกำลังเกิดขึ้น จากจุดนั้นค่ะ
มาเป็นทหารเสือกับพี่ๆ ด้วยกัน...ไหมคะ
พี่คัดลอกข้อความจากหนังสือที่มาเป็นกำลังใจในวันหยุดนี้ค่ะ เผื่อจะลองดูอีกสักหนึ่งอึดใจ
"อย่าเผลอคิดว่าตัวเองไม่เคยเปลี่ยน
อย่ามั่นใจคิดว่าคนอื่นไม่เคยเปลี่ยน
ถ้าอยากมีความสุข ถอดภาพเก่า ความรู้สึกเก่าทิ้งไป
เรียนรู้ตัวเองในวันนี้
เรียนรู้และทำความรู้จักคนที่เราเคยคาดหวังในวันเก่าเสียใหม่
ในวันนี้
วันที่เขาอาจจะเปลี่ยนไป
วันที่ตัวเราเองก็อาจจะเปลี่ยนแปลง"
(โดย ต้นกล้า นัยนา จากหนังสือ "หมุนตามโลก หมุนตามหัวใจ หน้า 8)
ข้อสำคัญ เมื่อเรามีจุดยืนของเราเพื่อสนองต่อนโยบายชัดแจ้งขององค์กรแล้ว หากผู้นำที่เสนอตัวเองเข้ามาอยู่ในระดับที่ได้รับอำนาจ(ที่ใช่ว่าจะใหญ่ยิ่งอะไร!) ในการตัดสินใจเรื่องหนึ่ง จะยังคงขาดวิสัยทัศน์ที่กว้าง และรู้ลึกบทบาทของตัวเอง มองไม่ออกในพันธกิจที่เรากำลังมุ่งหน้าไป พี่ว่ามันก็เสียเวลาเปล่าๆ ที่จะทำอะไรซ้ำๆ เพราะบทเรียนที่บอกว่าเราได้รู้เขาแล้วนั่นนะ..
ตอบคำถามก่อน พี่ว่าพี่เป็นประเภท พวกหลอกตัวเอง ...^^...
(โชคดีนะ เขียนแล้ว Copy ไว้ เหอๆ เมื่อกี้ระบบล่ม...ถ้ามีข้อความซ้ำ ก็ลบ คอมเม้นนี้นะจ๊ะ)
พี่ดาวฯ ครับ
ในความคิดของที่ผมที่เป็นตัวตนจริง ๆ ทุกวันนี้ ไม่ได้คาดหวังอะไรมากในการระทำของตัวเอง แต่มีความคาดหวังไว้ลึก ๆ ว่าคงได้ผล ถึงแม้ว่าจะไม่มาก จะได้ไม่ต้องผิดหวัง
ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย
ก็คิดนะครับว่าเป็นประเภทหลอกตัวเองเหมือนกัน
แต่ถึงแม้ว่าจะหลอกตัวเอง แต่ก็หลอกเพือน ๆ ด้วย เพื่อหลอกให้เขาได้รู้ในสิ่งที่เราตั้งใจหลอก
งง...ไหมครับ
รู้สึกว่าผมจะงงเอง
- มาจากคำแนะนำของคุรดาวลูกไก่ ฯ ด้วยเหตุที่ว่าเป็นคนใต้ด้วยกัน
- อ่านบทความข้างบนแล้ว ยังตอบไม่ได้ว่าเป็นคนแบบไหน
- น่าจะเป็นแบบแกงสมรมบ้านเรา คือรวมๆกันหลายแบบ แล้วแต่กาละ และ เทศะ
สวัสดีครับคุณมนัญญา
- เอาเป็นว่าเป็นทุกประเภทก็แล้วกันครับ
- จะได้รู้ทุกรส
- ขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย