ความลับ ที่ไม่ลับ

อย่าเข้าไปเล่นใกล้

หลังจากเก็บ tag พี่สาวครูจุฑารัตน์ ไว้นาน จนลืมค่ะ อิอิ

ความลับเรื่องแรกก็ให้ชื่อว่า ....ช่างสงสัย..

เมื่อสมัยครูเอยังเล็กอยู่ พวกเรามักไปเยี่ยม เล่นที่บ้านคุณตา คุณยายช่วงนั้นเป็นช่วงเกี่ยวข้าวเสร็จแล้ว ก็จะมีการขนข้าวขึ้นไปเก็บบนหลองข้าว ( ยุงข้าว ) แล้วด้วยการทำนาเมื่อสมัย 20 กว่าที่ผ่านมา ยังมีบางแห่งขนข้าวด้วยงัวล้อ ( เกวียน ) เมื่อที่ขนข้าวขึ้นเสร็จ ก็พากันกินข้าวบนเรือน ครูเอก็แอบไปดูวัวที่เขาขนข้าว ด้วยเขาผูกวัวไว้กินหญ้าให้ต้นไม้ แต่ครูเอก็มีความสนใจเกวียนเป็นพิเศษ ก็เดินเข้าไปใกล้ๆ และก็มีเสียงตะโกนจากคุณยายที่อยู่บนเรือนมาว่า อย่าเข้าไปเล่นใกล้เกวียน และด้วยความอยากรู้ ไม่ได้สนใจใส่ใจกับคำพูดที่พูดห้ามบ่อยๆ กลับคิดว่ายายก็พูดแบบนี้ทุกครั้ง ก็เดินเข้าไปใกล้ๆ คิดในใจว่า เอ...วัวพวกนี้ว่าวันจะไปแบกสิ่งนี้ได้อย่างไร และมันจะรู้สึกหนักไหม หนอ.... ว่าแล้วก็เดินเข้าไปจับ ลองยกคานขึ้นดู และทันใดนั้นเองไม้ที่ค้ำเกวียนให้ทรงตัวก็ตกอยู่ที่พื้น .....เหอ... ทำไงดี ครูเอต้องแบกคานที่เชื่อมต่อกับล้อเกวียนไว้ เพราะเดี๋ยวล้อจะเคลื่อน โอ้ย หนักมากๆ......ตอนนี้รู้แล้วเป็นวัวล้อ.....จะเป็นอย่างไง รู้แล้วค่ะ.... ที่แน่ๆ ตอนนี้ต้องเอาไม้ค้ำขึ้นมาก่อน พยายามใช้มือหยิบไม้ขึ้นมาก็ไม่ได้ จะก้ม ก็ก้มไม่ได้ ยิ่งก้มยิ่งแรงกดทับล้อก็เคลื่อน ต้องใช้เท้าเขี่ยเอาไม้ขึ้นมา เล่นเอาสะเกือบ 20 นาที เหงื่อตกกลางแดดร้อนๆ ดีหน่อยที่ไม่มีใครเห็น น่าอายจริง ๆ อิอิ พอเอาขึ้นมาสำเร็จ โห้ย จะจำจนวันตายค่ะ งัวล้อ อิอิ

เขียนใน GotoKnow โดย ครูเอ
ใน ศิลปะในการดำรงชีวิต

คำสำคัญ (Tags): #งัวล้อ

หมายเลขบันทึก: 198500เขียนเมื่อ 3 สิงหาคม 2008 22:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 01:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน