64...อาทิตย์สุขสันต์.../...เบื่อคนพาล...แต่มีความสุข
"เบื่อคนพาล....แต่มีความสุข".โดย.ภัทรพล คำสุวรรณ์
“ทำไม ? เดินช้าจัง มองหน้ารึ? อยากเจ็บตัวหรือไง ? นี่แน่ะ”
ผมรีบหลีกจนเกือบพ้นรัศมีเท้า เพราะระวังตัวอยู่แล้ว แต่ก็โดนจนได้ ผมร้องด้วยความเจ็บปวด รีบวิ่งไปอีกฝั่งของถนน มองพี่อ้วนแล้วส่ายหน้าหันหลังกลับบ้าน ด้วยความงุนงงกับเสียงอันดังและเท้าที่หนัก แต่ในหัวใจรู้สึกเศร้ากับความเป็นคนพาลของพี่อ้วน
หมู่บ้านที่ผมอาศัยอยู่ เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ มีความสงบมาก ทุกคนรู้จักกันและอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข โอบอ้อมอารี มีไมตรีจิตซึ่งกันและกัน ผมเห็นมีการแลกเปลี่ยนอาหารกันรับประทานกับบ้านใกล้เรือนเคียงกันแทบทุกวัน ลูกหลานก็เล่นกันดีไม่มีการทะเลาะเบาะแว้ง ทุกคนเป็นเพื่อนของผม
วันนี้อากาศดีไม่ร้อน แต่ครึ้มฟ้าครึ้มฝนมาตั้งแต่เช้า ได้ยินเสียงวิทยุประกาศว่าวันนี้มีลมมรสุมพัดเข้าสู่กรุงเทพฯ ฝนจะตกประมาณหกสิบเปอร์เซ็นของพื้นที่ ผมเดินเล่นอย่างสบายใจจากบ้าน จะไปหาเพื่อนที่ปากซอย ก็แลเข้าไปในบ้านของพี่อ้วน เห็นพี่อ้วนกับป้าจาบกำลังทำอะไรอยู่สักอย่างที่ประตู พี่อ้วนนั้นส่งเสียงดังด้วยความหงุดหงิดด่าทอด้วยคำหยาบดังลั่นซอย รีบวิ่งเข้าไปดูเผื่อมีอะไรช่วยได้
ผมเห็นพี่อ้วนกำลังดึงกุญแจออกจากประตูรั้วแต่ดึงไม่ออก มือก็เขย่าประตู ปากก็ตะโกนด่าไปเรื่อย ป้าจาบซึ่งยืนดูอยู่นานก็ขอดึงกุญแจออกเอง แกดึงเบา ๆ และค่อย ๆ ขยับ พักเดียวแกก็ดึงกุญแจออกจากรูได้ ผมได้ยินป้าจาบพูดกับพี่อ้วนว่า “ ใจเย็น ๆ ซิลูก นี่อะไรทำใจร้อนไปได้ แล้วช่วยอะไรได้มั้ย กุญแจแค่นี้ดึงออกไม่ได้ “
เมื่อป้าจาบถอดกุญแจได้แล้ว พี่อ้วนก็ใช้เท้าถีบประตูรั้วดังโครมให้ประตูรั้วอ้าออก แล้วเดินผ่านออกไป แต่เดินสะดุดกระถางดอกไม้สีขาวริมรั้ว ก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟกับกระถาง เตะกระถางต้นไม้นั้นโด่งเป็นลูกฟุตบอล กระถางปลิวไปติดข้างรั้วของอีกบ้านหนึ่ง แล้วก็ด่าโขมงโฉงเฉงลั่นซอยอีกครั้ง
เมื่อเห็นพี่อ้วนและป้าจาบออกมาจากบ้านได้ ผมก็เดินไปปากซอยหาเพื่อนตามที่ตั้งใจไว้ เดินมาได้สักระยะก็ได้ยินเสียงอันดังของพี่อ้วนก็หันไปดู แล้วรีบหลบ แต่ไม่ทันครับโดนเท้าอันหนักหน่วงของพี่อ้วนเข้าที่ชายโครง คราวนี้ผมร้องเสียงดังลั่นซอยกว่าพี่อ้วนซะอีก
“....เอ๋ง.....เอ๋ง......เอ๋ง.....เอ๋ง...งิง...งิง...”
ฮึ....กลับบ้านดีกว่า ไม่อยากกัดตอบ เดี๋ยวเสียตามสุภาษิต...
สวัสดีครับ
ภัทรพล คำสุวรรณ์
ความเห็น (59)
สวัสดีค่ะ
- ตามมาอ่านตอนดึกค่ะ นอนดึกจังเลยค่ะ
ตามมาอ่านเรื่องสนุกๆของน้องชายของพี่เสมอค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อ๊าว...นึกว่าเรื่องของพี่บ่าว อิอิ
เทคนิคการเล่าเรื่อง..ดีมากค่ะ..
- เมตตา มีคู่ปรับสำคัญอย่างหนึ่งคือความโกรธ
- ความโกรธเป็นศัตรูที่คอยขัดขวางไม่ให้เมตตาเกิดขึ้น
- คนบางคนเป็นผู้มักโกรธ พอโกรธขึ้นมาแล้วก็ต้องทำอะไรรุนแรงออกไป ทำให้เกิดความเสียหาย ถ้าทำอะไรไม่ได้ ก็หงุดหงิดงุ่นง่านทรมานใจตัวเองในเวลานั้นเมตตาหลบหาย ไม่รู้ว่าไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน ไม่ยอมปรากฏให้เห็น
- ส่วนความโกรธทั้งที่ไม่ต้องการแต่ก็ไม่ยอมหนีไป
- บางทีจนปัญญาไม่รู้จะขับไล่หรือกำจัดให้หมดไปได้อย่างไร
หวัดดีหัวเช้าค่ะพี่บาว
* 5 5 5 .... บริหารกายแล้วแต่เช้า
ก็มา บริหารขากรรไกร เอิ๊ก ๆ ... :)
* อ่านอยู่ตั้งนาน ๆ หวางจิรู้เรื่อง
* ... นึกเหมือนท่านอัยการค่ะ ::)
* ดีที่รูปน่ะเนีย ไม่รู้ปูก็ไมเข้าใจหลาว หุ หุ
- - ได้แรงอก วันอาทิตย์อย่างแรงนิ ขอบคุณพี่บาวเหอ :)
สวัสดียามเช้าครับคุณเพชรน้อย
ขอบคุณที่มาเยี่ยมยามดึก ยามดึกสงัด...เงียบสงบ...จินตนาการบังเกิด...เห็นเป็นคืนวันเสาร์ก็เลยปล่อยเลยเถิด แต่บ่อย ๆ เห็นจะไม่ไหวครับ...คุณเพชรน้อยก็นอนดึกเหมือนกันนะครับ หรือเพิ่งตื่นจากหลับอิ่มเต็มที่แล้ว...อิอิ
โชคดีครับผม
สวัสดียามเช้าครับพี่ครูอ้อย
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมบ่อย ๆ ช่วงนี้ภารกิจองค์กรเยอะเลยไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมครับ พี่ครูอ้อยและครอบครัวสบายดีนะครับ
โชคดีครับผม
สวัสดียามเช้าครับท่านอัยการชาวเกาะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมแต่เช้า ก็วันอาทิตย์นี่ครับเลยหาสิ่งที่ช่วยให้โลกชาว G2K สดชื่นนะครับ...อิอิ...ไม่เกี่ยวกับผม ผมนำเสนอเท่านั้นเองครับ
โชคดีครับผม
สวัสดียามเช้าครับน้องครูแอน
ขอบคุณครับ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "เมตตาธรรมค้ำจุนโลกครับ" แต่แตกต่างกับ " โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า" ...อิอิ...เทศนาช่วงเข้าพรรษาซะเลยนะครับน้องครู
โชคดีครับผม
สวัสดียามเช้าครับน้องปู
ขอบคุณที่มาเยี่ยมแต่หัวเช้า อย่าเข้าใจผิดแหล้ พี่บ่าวอดสาหาเรื่องที่มีหลายมุมมอง มาให้อ่าน...ขอให้บายใจแหละหนาน้องปูเหอ...คริคริ
โชคดีนะครับ
คิดว่าจะเจอนักเลงประจำหมู่บ้าน....หรือนักเรียนในคราบนักเลง...ที่แท้ก็....นี่เอง
สวัสดีเจ้าค่ะ ลุงนายช่างจ๋า
ลุงจ๋า ทำอะไรอยู่ค่ะ น้องจิคิดถึง กอดๆๆๆๆๆๆ สบายดีหรือเปล่าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --->น้องจิ ^_^
สวัสดีครับครูนก
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม สิ่งที่ได้คิด อาจไม่ใช่สิ่งที่ได้เห็นครับ...อิอิ
โชคดีครับผม
สวัสดีครับน้อง...จิโจ๊ะ
ตั้งแต่เดือนก่อนลุงชีพจรลงเท้าตลอดเลยจ้า...น้องจิสบายดีนะคะ...มาม่านะอย่าทานมากนัก...เปลืองค่ะ
โชคดีนะคะ
สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่
- การควบคุมอารมณ์เป็นสิ่งที่อย่างยิ่งที่ต้องปฏิบัติใช่มั้ยคะ
- การหงุดหงิด โมโหร้าย ใจร้อน ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
- -----
- ดีนะที่ไปเตะสุนัข ถ้าไปเตะ......เข้าละก็ เป็นเจอสวนแน่เลย
- อิอิอิ
สวัสดีครับป้าแดง
ขนาดหมายังส่ายหน้าเลย สมกับคำที่ครูบาอาจารย์ท่านสอนไว้ว่า"โกรธคือโง่โมโหคือบ้า" จริง ๆ ครับ
โชคดีครับผม
- โอโห พี่บ่าว
- มีฮาอีกแล้ว
- ฮ่าๆๆ
- สบายดีไหม
- คิดถึงๆๆ
สวัสดีครับอาจารย์ขจิต
ติดตามบันทึกของอาจารย์ตลอดครับ เสียดายงานสุพรรณเที่ยวนี้ติดภารกิจองค์กรพอดีครับ ยังสรุปไม่เรียบร้อย ก็เขาเปลี่ยนเรื่อย เราผู้ปฏิบัติต้องทำใจครับ...อิอิ
โชคดีครับผม
สวัสดีครับ นายช่างใหญ่
- บอกว่าใจเย็นๆ..อย่าโมโห
- หรือแบบว่า ใครไม่เกี่ยว..ไปไกลๆๆ
- ขอบคุณมากครับ
...
แหม๊ แหม .. เข้าใจสิค่ะ ... ไม่เข้าใจพี่บาว
แล้วจะเข้าใจใครเนาะ ... อิ อิ รับมุขหิดต่ะ
...
วันก่อนเห็นรถโบราณ แล้วคิดถึงพี่บาวหลาวนิ
เท่ห์ งามอย่างแรงเลย ... รู้สึกว่าน่าจะเป็นยุโรป
จะcopy มา แต่มันล่มไปก่อน ...
...
ให้ทายว่า ที่นี่ที่ไหน ทายถูกม่ายคะ
สวัสดีครับคุณเกษตรยะลา
ก็อย่างว่าความขัดแย้งถึงได้เกิดเต็มบ้านเต็มเมืองครับ..อิอิ
โชคดีครับผม
สวัสดีค่ะ..
แวะมาทักทาย สบายดีนะคะ
หักมุขมาก ขอขำก่อน 5555
มีความสุขกับทุกวันนะคะ ^__^
สวัสดีน้องปูเหอ
เรื่องรถนี่ของชอบ...อิอิ
แต่ให้ทายว่าที่ไหนยากครับภาพก็หีดเดียว...บอกเป็นแนวได้ม่ายครับ....
โชคดีครับ
สวัสดีครับน้องครูตุ๊กแก
ไม่ได้หักหรอกครับ เพราะไม่มีมุมให้หัก ทุกอย่างสดใสครับ...อิอิ....ขอให้มีความสุขกับทุกวันนะครับ
โชคดีครับ
- ธุ นายช่างใหญ่ค่ะ..
“....เอ๋ง.....เอ๋ง......เอ๋ง.....เอ๋ง...งิง...งิง...”
สวัสดียามดึกครับน้องต้อม
เหมือนครับ...กับในเรื่องที่พิมพ์ไว้ครับ....อิอิ
โชคดีครับ
สวัสดีค่ะ..พี่ช่างใหญ่..
ชอบภาพสุดท้ายค่ะ..สงสารมันเนอะ..
พี่ช่างใหญ่สบายดีนะคะ^^
อ่านแล้วได้ใจจริงๆ ครบั
สวัสดียามเช้าครับน้องครูแอ๊ว
เขาทรนงว่าเขาไม้ได้ทำผิดอะไร...เพียงแต่เขาเกิดมาต่ำต้อย...ใครต่อใครเลยคิดว่าเขาเป็นที่รองรับอารมณ์...ดีครับที่เขาไม่ตอบโต้...ความขัดแย้งย่อมไม่งอกเงย...เพียงรอวันสมานฉันท์กันอีกครั้งครับ.....
โชคดีครับผม
มาชวนให้ตามไปดู น้องฟ้า กะนายเมฆ
พร้อมคำ ติ ด้วยค่ะ คำชม ไม่เอาแล้ว
กินข้าวให้หรอย ได้แรงอกนิ พี่บาวเหอ
สวัสดีครับอาจารย์จารุวัจน์
ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ ร่างกายปกติแล้วนะครับ ช่วงนี้ผมห่างหายไปหลายเพลาเหมือนกัน
สะท้อนได้หลายมุมมองครับ เหมือนชีวิตเรา ๆ ในปัจจุบันครับ...ไม่มีใครมาทำให้เดือดร้อน ไม่ไปหาความเดือดร้อนมาใส่ตัวเอง...ก็ถือว่ามีความสุขแล้วครับ...พอเพียงนะครับยั่งยืนสุด ๆ
โชคดีครับผม
สวัสดีน้องปูเหอ
ไปแลมาแล้ว...บางภาพขัดความรู้สึกที่เป็นจริง...แต่เจตนาของผู้ถ่ายต้องการเราไม่ว่ากัน...อิอิ
โชคดีน้องเหอ
มาเยี่ยม นายช่างใหญ่
เออ...เป็นมุมคิดที่ดีมาก
อ่านแล้วได้ สติมาปัญญาเกิดเลยนะนี่ ฮิ ฮิ ฮิ
สวัสดีครับอาจารย์ยูมิ
ตอนนี้ผมใช้วิธีนี้ครับ...ได้ผล
โชคดีครับผม
สวัสดีครับ
ผมเจอประเภทนี้ หลบได้ก็หลบครับ
หลบไม่ได้ก็ต้อง "นิ่ง" เข้าไว้
ใช้ "ความนิ่ง" สยบ "ความเคลื่อนไหว" ครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณสมอลแมน
ดีครับไม่เปลืองแรงด้วย...อิอิ
อย่าถือสาคนบ้าหรือหมาเห่า
อย่ามัวเศร้าเสียใจในเสียงหอน
จะห้ามหมาคงลำบากยากแน่นอน
ห้ามใจก่อนดีกว่าปล่อยหมาไป
จะสอนสั่งอย่างไรได้แค่หมา
จะดุด่าว่าย้ำทำตาใส
อย่าถือโทษโกรธเคืองให้เปลืองใจ
ให้อภัยหมาถ่อยปล่อยหัวมัน
โชคดีครับผม
นายช่างหย่าย............ที่รักคิดถึง
ผมได้เห็นตัวจริงของนายช่างใหญ่แล้ว หล่อมากๆ ผิวขาว(เหมือนไม่ใช่คนใต้บ้านเรา) สูงใหญ่ หุ่นแสตนดาดมาก หล่อกว่ารูปในบล็อกนี้ หากเป็นไปได้อยากให้แฟนๆวิถีคนใต้ได้เห็นภาพที่ใกล้เคียงความจริงมากกว่านี้ ขึ้นรูปที่ใกล้เคียงกับที่ผมเห็นแถวชายหาดทะเลสิชลก็จะดีนะครับ
คิดถึงและขอบพระคุณนะครับ
สวัสดีครับครูนง
คิดถึงครูนงครับ วันนั้นถ้าไม่ติดว่ามีภารกิจอีกยาวไกลก็คงจะได้นั่งคุยกันสักวันครับ ไว้วันหลังว่าง ๆ แล้วค่อยไปนั่งถองขนมจีนด้วยกันครับ
โห...หล่อจังหูแล้วแหละ...อิอิ
ขอบคุณครับ
มาเยี่ยม นายช่างใหญ่
มีความสุขกับการทำงานในทุกวันนะครับผม
ขอบคุณครับอาจารย์ยูมิ
ขอให้อาจารย์มีความสุขกับการทำงานเช่นกันครับผม
โชคดีครับ
สวัสดีครับ
อ่านเรื่องนี้แล้ว ช่วยให้ชีวิตได้มีรอยยิ้มขึ้นมาอีกเรื่อง.
เรามักรู้ตัวดีว่า ไม่ว่าวิถีใด เราก็กำหนดด้วยตัวเรา แต่ในความเป็นจริงของชีวิต หลายวิถีเรากลับไม่มีโอกาสได้กำหนดจังหวะชีวิตตัวเองเสียเท่าไหร่
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ พี่บ่าวนายช่างใหญ่
- ใจเขา ใจเรานะคะ
- เขาก็ชีวิตหนึ่ง เราก็ชีวิตหนึ่ง
- น้องครูปูเลี้ยงหมาที่บ้านเหมือนเลี้ยงลูกเลยค่ะ
- พูดคุยยังกะเค้ารู้เรื่องทั้งหมด จนข้างบ้านแซวและจำคำพูดที่ได้ยินเอามาแซวประจำ
- สงสัยเกิดปีหมาเหมือนกัน เลยคุยกันรู้เรื่องหน่ะค่ะ ....555...
- อิอิ ว่าแต่มีใครในนี้เกิดปีหมาเหมือนกันป่าวคะ (^_^)
สวัสดีครับอาจารย์แผ่นดิน
ชีวิตของคนที่จากบ้านมา ต้องคอยเอาใจเจ้าถิ่น หากเขาพอใจก็ดีไป หากเขาไม่พอใจเราก็เป็นเป้านิ่งให้เขาสกรัม...สู้รึ...บวกลบคูณหารแล้วไม่คุ้ม...ถลำไปเดี๋ยวจะกลายเป็นเหมือน"จอมโจรตี๋ใหญ่" ที่สิ่งแวดล้อมทำให้เขาเปลี่ยนไป คนที่เสียใจคือพ่อแม่พี่น้องที่อยู่เบื้องหลังครับ...ไม่ใช่ไม่ให้สู้คนนะครับ...แต่ต้องการให้สู้ชีวิต....
โชคดีครับผม
สวัสดีครับน้องครูปู
ที่บ้านเลี้ยงไว้เหมือนกันครับ ขณะนี้ก็เหลือเพียง 2 ตัว คุณเสือ กะ คุณขาว คุณขาวตาบอดครับ ต้องคอยดูแลตลอด เป็นเพื่อนยามเหงาวิ่งเล่นภายในบ้าน เพราะจะออกไปกระโลดเต้นเหมือนเด็ก ๆ ก็ไม่ไหวแล้ว...ฮิฮิ
โชคดีครับผม
- ตามมาดูอีก
- ดูว่าหายเจ็บหรือยัง
- อิอิๆ
- ไปใต้ต่อใดพี่บ่าวเอย
- คุณหมอนนทลี
- ฝากมา
สวัสดีครับอาจารย์ขจิต
สาชายโครงช้ำไปหลายวันเชี่ยวแหละ...
ไปต่อวันเสาร์ที่ 9 สิงหาคม อาจารย์เหอ...
ส่วนเรื่องไปอุบลฯ เอาช้างมาฉุดก็ไม่อยู่ครับ...ฮาฮา...กลัวอาจารย์ไม่มีเพื่อน..อิอิ
ขอบคุณครับ
+ หวัดดีค่ะท่านพี่บ่าว...นายช่างใหญ่...
+ อ่านแล้ว...ได้รู้สึก...ได้คิด...พิจารณา...ถึงความเป็นคน...
+ แอมแปร์(ลูกสาวค่ะ)...เวลาถอดเสื้อไม่ได้..หรือทำอะไรไม่ได้...โวยวาย..งึดงัดฟึดฟัด...
+ ต้องเรียกมาเตือนสติกันค่ะ...
+ ต้องบอกเขาให้ใจเย็น ๆ แล้วใช้สติ พร้อมกับบอกให้เขาทำตามช้า ๆ ...เขาก็ทำได้...สิ่งสำคัญอย่าตัดรำคาญด้วยการทำให้ซะเองนะค่ะ...
+ เพราะนั่นหมายถึง...เขาไม่ได้เรียนรู้เลยว่า "ถ้าเขาใจเย็น ๆ..ใช้สติในการแก้ปัญหามีผลดีอย่างไร"
+ การเตือนสติที่ดี...คือตอนก่อนนอน...ก่อนเล่านิทานค่ะ...
+ อ๋อยจะถาม..เพื่อให้แอมแปร์ได้ทบทวนว่าวันนี้ตัวเองเป็นอย่างไรบ้าง.....อะไรบ้างที่แอมแปร์ต้องเรียนรู้จดจำ เปลี่ยนแปลง.....
+ ไม่งั้นก้จะเป้นอย่างที่ท่านพี่เล่ามา...
+ แย่เลย.......
+ ด้วยความขอบคุณค่ะ...สำหรับกำลังใจ...
+ ออ..เมื่อกี้อ๋อยเพิ่งกลับมาจากสถานีรถไฟโคกโพธิ์ค่ะ...ไปซื้อทุเรียนเงาะ มังคุด ของพี่น้องทรายขาวมาค่ะ....
+ กลับมาถึงก็มาเยี่ยมท่านพี่ซะเลยค่ะ...อิ อิ
สวัสดีครับ ท่านนายช่างใหญ่
- แวะมาเยี่ยมครับ
- สบายดีนะครับ
- รักษาสุขภาพด้วยครับ
สวัสดีน้องครูอ๋อย
อ่านจบให้รู้สึกปลื้มครับ น้องแอมแปร์มีแม่และพ่อที่ดี ต่างเข้าใจซึ่งกันและกันนะครับ วันหลังพี่หลบบ้านแล้วค่อยไปเยี่ยมครับ
ครับสถานีรถไฟโคกโพธิ์ ตอนที่เปลี่ยนชื่อเป็นสถานีรถไฟปัตตานีเมื่อเกือบสิบปีที่แล้วมีคนหลงเยอะ ถึงสถานีแล้วไม่ยอมลงเพราะในใจคิดถึงแต่ชื่อสถานีโคกโพธิ์ครับ...อิอิ
ตอนนี้พี่เหลือแต่น้องสาวกับหลานชายเท่านั้นที่อยู่ที่บ้าน น้องสาวพี่ขายขนมอยู่ที่หน้าโรงเรียนบ้านโคกโพธิ์ครับ ไม่ยอมมาอยู่กรุงเทพกับพี่บอกอยู่บ้านเราสบายกว่า
โชคดีครับผม
สวัสดีครับคุณครูโย่ง
ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ ความจริงเราก็อยู่ไม่ไกลกันเท่าไรครับ บ้านผมอยู่ข้างแฟชั่นไอส์แลนด์เองครับ ส่วนที่ทำงานอยู่หน้าราชมงคลคลอง ๖ ครับ แล้ววันหลังค่อยเจอกันนะครับ
โชคดีครับผม
นายช่างใหญ่แล้ว หล่อมากๆ ผิวขาว(เหมือนไม่ใช่คนใต้บ้านเรา) สูงใหญ่ หุ่นแสตนดาดมาก หล่อกว่ารูปในบล็อกนี้
....
อยากจิแลรูปค่ะ ... อยากจะแลรูป ... พี่บ่าวนะพี่บ่าว
พี่สาวครูปู ก็ไม่อยู่ ... เอารูปมาให้ดูกันมั่งตะ ...
แลกกับ รถ โมดิฟาย รุ่นใหม่ 1 รูป นะคะ ...
....
กินข้าวแล้วม่ายคะ หรอยจังหูนะคะ ...
สวัสดีน้องปูเหอ
กินแล้วน้องเหอ ขอบคุณที่เป็นห่วง หล่อตายแหละแก่หนังเหี่ยวหมดแล้ว...อิอิ...ใคร ๆ เห็นก็ตกใจเพ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ เวลาอ่านก็ขำดี แต่หากคิดพิจารณาก็จะเห็นว่าแทบทุกคนที่จะมีเวลาเป็นคนพาลโดยไม่รู้ตัวนะคะ ยิ่งเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง และไม่มีใครกล้าว่าอะไรอีกต่างหาก ไปกันใหญ่ อิ อิ ที่รู้ก็เพราะว่าตัวเองเคยเป็นมาก่อนค่ะ ไอ้ความเป็นคนใจร้อน ขี้หงุดหงิด หากทำอะไรไม่ได้อย่างใจอยู่ ใครอย่ามาเข้าใกล้เชียว แต่เดี๋ยวนี้ขัดเกลาตนเองอาการดีขึ้นเยอะค่ะ
ตอนนี้น้ำที่ท่าน้ำขึ้นเยอะจนมิดสะพานท่าน้ำที่ทำไว้นั่งเล่น หากมีเวลาอยากมาชมบรรยากาศน้ำมากขอเชิญนะคะ คิดถึงป้าจุ๋มด้วยค่ะ
ขอบคุณครับอาจารย์
ก็แอบให้คิดไว้เล็กน้อยครับ...อาจจะพอช่วยดึงสติไว้ได้บ้าง...ทุกคนเป็นคนดีครับ
อยากไปดูมากครับ แล้วจะเรียนป้าจุ๋มนะครับ
สวัสดีครับ
และขออวยพรทุกๆ ท่าน ที่มีวันคล้ายวันเกิดประจำเดือนสิงหาคม - - มีความสุข สมหวัง ดั่งปรารถนาค่ะ .... มี ท่านพี่บ่าวช่างใหญ่ วันไหน ? แน่นะคะ .... ขอร่วมส่งความสุขร่วมกันค่ะ ...
... ท่านพี่บ่าวช่างใหญ่ ค่ะ วันก่อนยังค้างอยู่เลยค่ะ
รู้แต่เดือน แต่ไม่รู้วันไหนแน่ ... โปรดมาแจ้งสัมโนใจใน วันเกิด ด้วยค่ะ ...
สวัสดีน้องปูเหอ
วันเกิดพี่หรือ ผ่านมาแล้วครับ เหอเหอ ทำบุญไปแล้วบายใจ
มร.ซองเฮียวเคียว
สวัสดีครับอ.หมู
จะสู้เขาไหวหรือเปล่ายังไม่รู้นะนี่...อิอิ..คนคงเยอะ
โชคดีครับ
เมื่อ พ. 30 ก.ค. 2551 @ 19:55
765749 [ลบ]