เปลี่ยนตัวเองง่ายกว่าการให้คนอื่นเปลี่ยน
บันทึกของวันนี้ ฉันอยากบอกเรื่องการสนทนา 4 ระดับที่ได้ตามไปอ่านที่บันทึกของคุณหมอวิธาน ฐานะวุฒิมาค่ะ
คุณหมอได้เล่าถึง การสนทนา 4 ระดับ ที่ออตโต ชาร์มเมอร์ เจ้าของทฤษฎีตัวยู ได้เอ่ยไว้ เริ่มตั้งแต่ การสนทนาระดับผิวๆ ไปจนถึงการสนทนาระดับลึกมากๆ โดยบอกว่าความแตกต่างของการสนทนาแบบผิวๆกับการสนทนาแต่ละระดับที่ลึกกว่า อยู่ที่ปฏิกิริยาต่อการพูดคุย ผลลัพธ์จากการฟัง การทำงานของใจ และความคิดขณะที่ฟังของคู่สนทนา
ลักษณะของการสนทนาที่จัดเป็นการสนทนาระดับผิวๆ ได้แก่ การสนทนาแบบรักษามารยาท การสนทนาแบบนี้สิ่งที่พูดคุยกันกับสิ่งที่คู่คุยคิดนั้นไม่ใช่เรื่องเดียวกัน
ปฏิกิริยาต่อกันของคู่สนทนาจะมีความรวดเร็ว เป็นการพูดคุยที่เมื่อผู้ถามถามขึ้น ผู้ฟังจะตอบไปทันควัน เป็นคำทักทายกันทั่วๆไปที่ใช้กันในสังคม เป็นการคุยกันแบบไปไหนมาสามวาสองศอก การสนทนาแบบนี้มักจะเป็นอะไรที่ผิวเผิน เป็นอะไรที่เบาๆสบาย ณ เวลาขณะคุย
( ดอกหญ้าและดอกไม้ ถ่ายจากหลังบ้านและสวนป่า นำมาให้ ฝึกการฟังตัวเองค่ะ)
การสนทนาที่ลึกขึ้นมาอีกระดับ ได้แก่ การสนทนาที่คู่สนทนาใช้ความคิดกับเรื่องที่พูดกันไปด้วย ด้วยคาดหวังอยู่ว่าจะมีอะไรที่ได้กลับจากการสนทนากัน จะเริ่มมีความตึงเครียดผนวกเข้ามาในปฏิกิริยาระหว่างคู่สนทนา การสนทนาในระดับนี้ลงเอยด้วยข้อสรุปเรื่องถูก-ผิด ใช่-ไม่ใช่ หรือมีการขัดกันแย้งกันในระหว่างการสนทนา เป็นการสนทนาที่ไม่ใคร่เบาสบาย ไม่ผ่อนคลายเท่าไร
การสนทนาที่ลึกขึ้นมาอีกระดับ ได้แก่ การสนทนาที่คู่คุย เปิดหัวใจต่อกัน เปิดพื้นที่การฟังให้กับการพูดของคนตรงหน้า เป็นการสนทนาที่คนฟัง ฟังอย่างตั้งใจว่า เหตุการณ์ที่ได้ฟังอยู่นั้นไม่มีใครผิดและถูก ฟังแบบละไว้ซึ่งการหาประเด็นถูก-ผิด ฟังแบบไม่วิเคราะห์เพื่อตัดสิน ฟังจบแล้วสะท้อนสิ่งที่เห็นและรู้สึกต่อสิ่งที่ ได้ยินนั้นให้ตัวเองฟังในใจ บรรยากาศการสนทนาเยี่ยงนี้จะให้ความผ่อนคลาย คู่สนทนานั้นเล่าก็ได้พบเรื่องใหม่ ได้ความคิดใหม่ๆเกิดขึ้นมากับตัวเองค่ะ
( ภาพเด็กและดอกไม้ รวบรวมมาจากหลาย web ให้ใช้ฝึกฟังตัวเองเช่นกันค่ะ)
การสนทนาระดับลึกที่สุด ได้แก่ การสนทนาที่เกิดขึ้นภายหลัง คู่สนทนาได้สะท้อนสิ่งที่เห็นและรู้สึกต่อสิ่งที่ได้ยินกับตัวเอง ความรู้ที่เรียนรู้จากการสะท้อนและรู้สึกต่อสิ่งที่ได้ยินนั้นหลอมรวมกับความรู้ในตนเกิดเป็นนวตกรรมใหม่ความคิดใหม่ๆ แล้วสนทนาสดๆ ออกมา ณ เวลานั้นๆ การสนทนาระดับนี้ คู่สนทนาจะช่วยส่งให้เกิดความคิดซึ่งได้หลอมและรวมความคิดของกันและกัน สร้างสรรค์ออกมาเป็นเรื่องใหม่ที่ไม่เคยเกิดมา บรรยากาศการสนทนาจึงมีความสุขและความผ่อนคลาย ไม่มีความขัดแย้ง สิ่งที่คุยกันนั้นมีเนื้อหาสาระแต่ไม่ทำให้เครียด
ใครที่ตามมาอ่าน ลองทบทวนนะค่ะว่า เหตุการณ์ตรงหน้าที่ท่านกำลังอยู่กับมัน เป็นการคุยระดับไหน คุณหมอบอกไว้ว่า ส่วนใหญ่คนเรานั้นจะสนทนากันอยู่ใน 2 ระดับแรกมากกว่า ใครที่มักจะเครียดกับการคุยกับตัวเอง หรือ คุยกับคนอื่น ลองวิเคราะห์ตัวเองดูสักหน่อยนะค่ะ
ความรู้ที่ได้นี้ ฉันเคยนำไปลองจัดหลักสูตรให้กับเจ้าหน้าที่ เกี่ยวกับเรื่องการฝึกฟัง เขาทั้งหลายบอกว่า เขามีความสุขขึ้น เมื่อฟังออกได้ว่า ความเป็นไปของคนเกิดจากความแตกต่างที่มันเป็นของมันอยู่แล้วเช่นนั้นเอง หามีใครสามารถที่จะเปลี่ยนมันไม่ การที่เกิดความเครียดในตัวเขาเองนั้นไซร้ เกิดมาจากตัวเขา คาดหวังคนอื่นให้เปลี่ยนแปลง
ที่สุดของความคิดที่อุบัติขึ้นมาใหม่จากคนที่ได้เข้าอบรม เขาบอกออกมาว่า “เปลี่ยนตัวเองง่ายกว่าการให้คนอื่นเปลี่ยน” “การฝึกตัวเองให้ฟังเป็นทำให้ได้พบเรื่องดีๆในตัวเอง” น่าดีใจและเป็นปลื้มกับเขาจริงๆค่ะ
11 กรกฎาคม 2551
ความเห็น (34)
อ่านบันทึกหมอเจ๊...แล้วได้ประโยชน์..มากมาย...ผมขอไม่แลกเปลี่ยน..แต่ผมขอเรียนรู้....ให้อิ่มเลยนะครับ
- ดีใจจังที่พี่หมอเอาไปจัดหลักสูตรได้
- เกิดประโยชน์แก่เจ้าหน้าที่มากๆๆ
- การฟังแบบที่สี่นี้คนไม่ค่อยได้ใช้เท่าไร
- พยายามเอาวิธีการ reflective thinking
- ไปใช้กับนิสิตอยู่เหมือนกัน
- มาขอบคุณเรื่องคุณป้า
- วัดน้ำตาลได้ตั้ง 200
- ทำไมมากจังเลย งง งง
สวัสดีวันหยุดค่ะคุณหมอเจ๊
เป็นบันทึกที่ได้ข้อคิดมาก ๆ ค่ะ บันทึกก็สวยงาม มีภาพ บรรยากาศดีค่ะ
เห็นด้วยและขอนำไปใช้เตือนตัวเองค่ะ
“เปลี่ยนตัวเองง่ายกว่าการให้คนอื่นเปลี่ยน”
(^__^)
สวัสดีค่ะท่านพีหมอเจ๊คนสวย
สบายดีไหมคะ ตามมาทักทายเพราะความคิดถึงคะ อิอิ
แหมเป็นทุกระดับประทับใจได้ไหมคะ เพราะการคุยต้องอยู่ที่คุ่สนทนาด้วยว่าคือใคร และเหตุการณ์ด้วยคะ หลัง ๆ ต้องคิดก่อนพูดเยอะๆ คะ ทำให้เราได้อะไรเยอะในการคิด รวมถึงรู้จักแบ่งความเข้าใจในตัวผู้ที่เราพูดด้วย
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงไม่แพ้ คิดถึงไม่ชนะ(คิดถึงเสมอค่ะ)
สวัสดีครับ การปรับเปลี่ยนตนเองตามหลักของศาสนา คือผู้ครองธรรม ที่สุพรรณเป็นเช้าที่สดใส นำความสดชื่นมา พร้อมความสุขสดใสมามอบให้ครับ
- ครู พิสูจน์ ค่ะ
- ไม่แลกเปลียนก็ไม่เป็นไรค่ะ อ่านมาแล้วก็อยากให้คนอื่นได้รู้ด้วยค่ะ มาอ่านกันเยอะๆนี่ดีนะค่ะ
- การฟังระดับสุดท้าย ไม่มีความเครียด ด้วยว่า สิ่งที่คนอื่นพูดนั้น ได้ผสมความเป็นตัวตนของคนฟังอยู่ด้วยค่ะ
กลับมาอีกครั้ง...นำภาพมาฝากค่ะ
ถูกต้องครับพี่หมอเจ๊****ยศและลาภหาบไปไม่ได้แน่ เว้นเพียงแต่ต้นทุนบุญกุศล ทิ้งสมบัติทั้งหลายให้ปวงชน ร่างของตยเขายังเอาไปเผาไฟ......
จงทำวันนี้ให้ดีที่สุดครับ***จงเตือนตนด้วยตนเอง***
สวัสดีค่ะ อ.หมอเจ๊
- เดี๋ยวนี้ใครๆก็มีแนวคิดมาพัฒนาและเปลี่ยนแปลงตัวเองกันนะคะ
- ตัวเองเปลี่ยนเดี๋ยวคนรอบข้างก็เปลี่ยนตามเป็นความเชื่อที่มีคนพิสูจน์มาแล้ว
- ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันเรื่องราวดีๆค่ะ
- คิดถึงจังค่ะ
-
- น้อง ขจิต ฝอยทอง จ๋า
- พี่เคยจัดมาแล้ว 2 หลักสูตร พบว่า คนของพี่มีความสุขกับชีวิตมากขึ้นค่ะ
- .......
- พี่ได้ประสบการณ์ว่า หากนำคนที่คุ้นชินกับการสอนคน มาฝึกการฟัง แค่คาดหวังให้ฟังให้ลึกถึงระดับที่ 3 ก็ยากสำหรับกระบวนกรแล้วค่ะ
- ........
- การฝึกการฟังให้ลึกได้ถึงระดับ 3 จึงนับว่าเป็นประสบการณ์หนึ่งของการเดินออกจากไข่แดงของคนที่ชอบสอนคนอย่างหนึ่งค่ะ
- คนไม่มีราก ค่ะ
- ในเมื่อชมมาแล้ว ก็ขอรับไว้ค่ะ
- ................
- อันที่จริงนั้นภาพที่นำมาประกอบ มีความหมายซ่อนอยู่ค่ะ
- คนส่วนใหญ่คุ้นกับการฟังถึงระดับ 2 จะคุยไปได้ถึงระดับ 4 ต่อเมื่อได้อยู่กับธรรมชาติ
- ธรรมชาติมันเป็นปัจจุบันขณะ เป็นอย่างที่มันเป็น
- เวลาคุยกับธรรมชาติแล้วมีเรื่องราวบอกสิ่งที่ได้ยิน ก็เพราะว่าแท้จริง คู่คุยคือตัวเอง ที่ธรรมชาติแอบจับให้นะเองค่ะ
- การฝึกคุยกับตัวเองผ่านบรรยากาศธรรมชาติ ในแบบที่ตั้งใจทำ ต้องจริงใจกับตัวเองมากค่ะ จึงจะฟังตัวเองผ่านลึกถึงระดับ 4 ได้ เอาแค่ผ่านระดับ 3 บางคนก็ตกม้าตายก่อนแล้วค่ะ
- ..................
- การฝึกฟังตัวเอง จึงเป็นเรื่องฝืนความคุ้นชิน ในการออกจากพื้นที่ไข่แดงอีกรูปแบบหนึ่ง
- .................
- หมอเจ๊พบบางคนแปลก แปลกที่มีความกลัว กลัวการคุยกับตัวเอง คนส่วนใหญ่จึงไม่ใคร่คุยกับตัวเองให้ลึกถึงระดับ 4สักเท่าไร นอกจากคนๆนั้นตั้งใจเปลี่ยนแปลงตัวเอง
- ................
- การที่คนกลัวการคุยกับตัวเอง แล้วคุยลึกแค่ระดับ 2 เท่านั้น จะไม่มีวันที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เกิดเป็นคนใหม่ได้เลย
- ................
- ขอบคุณที่นำภาพมาร่วมให้บันทึกนี้มีสีสัน
- ไหนๆก็นำมาแล้ว ลองสะท้อนกับตัวเองดูซิค่ะว่า เมื่อเราเห็นภาพนี้ ตัวเราคุยกับตัวเองอย่างไร
- ................
- สำหรับตัวหมอเจ๊ ตัวเองคุยบอกกลับมาว่า แวบแรกที่มองภาพนี้ ตัวเองอยู่ในภาวะผ่อนคลายค่ะ พร้อมรับรู้มาว่า อ้อ! ไม่ใช่เมืองไทย และไม่มีคำว่า "สวย-ไม่สวย"
- แล้วต่อมาก็มีคำคุยเพิ่ม "เออ! การสังเกตเราไม่ดี แค่แวบแรกที่มอง รู้แต่มีทะเลและตึก มีฝีมือเก็บรายละเอียดอยู่แค่ข้างบนเอง เวลามองแค่แวบมอง"
- ตอนที่ได้ยินเรื่องหลัง ภาพไม่ได้อยู่ตรงหน้าแล้วค่ะ
- ...............
- ลองพิจารณาดูนะค่ะ การฟังตัวเองที่หมอเจ๊เล่า เป็นการฟังลึกระดับไหน
- .................
- สำหรับหมอเจ๊นั้น หมอเจ๊ว่าการฟังที่เล่ามา ยังเป็นแค่ลึกระดับ 3 ไม่ใช่ 4
- น้อง Ranee คนงาม
- ก่อนอื่นขอขอบคุณ ภาพงามที่ส่งมาให้ได้ชมอยู่เรื่อยๆนะค่ะ
- หมอเจ๊อ่อนเรื่องการใช้เทคโนโลยี จึงไม่ใคร่ได้ตอบกลับค่ะ
- เอาไว้ได้เจอกันอีก จะจับให้นั่งสอนพี่เพื่อเพิ่มพูนความรู้พี่นะค่ะ
- ..........
- การคุยทุกระดับที่เอามาเล่านี้ เขาหวังให้ตัวเราใช้คุยกับตัวเราเองให้ได้ลึกถึงระดับ 4 ค่ะ ไม่ว่าอยู่ในสถานการณ์อะไรในสังคมที่เราอยู่
- ผู้ที่นำมาแนะ มีประสบการณ์พบว่า ถ้าเราวิเคราะห์ตัวเราในฐานะคู่คุย ฝึกจนเราฟังได้ลึก ลึกจนถึงระดับ 4 ตัวเราจะเปลี่ยนแปลงเสมือนเกิดเป็นคนใหม่เลยค่ะ
- ...........
- ลองฝึกดูนะค่ะ
- สนุกนะค่ะ เชียร์ค่ะ
- ขอมอบกอดดดดดดดดดดดดดด ตอบกลับความคิดถึงที่มีต่อกันค่ะ
- ท่าน ครูนายประจักษ์ เจ้าขา
- หมอเจ๊ขอบคุณค่ะ
- เห็นดอกกุหลาบอาจารย์ ทั้งๆที่กำลังปวดหัว เพราะเมื่อคืนนอนน้อยไปหน่อย หมอเจ๊สัมผัสกับความสดใสในขณะนี้ของใจตัวเองได้ค่ะ
- คุณน้อง วัชรินทร์ เขจรวงศ์ เจ้าขา
- เรียกหมอเจ๊ว่าพี่ จึงขอรับเอาไว้เป็นน้องชายอีกคนบนโลกเสมือนแห่งนี้ ด้วยความยินดียิ่งค่ะ
- ...............
- หมอเจ๊ฝึกตัวเองกับการสนทนา 4 ระดับมาแล้วระยะหนึ่งค่ะ
- แล้วก็ได้ข้อเตือนตนอย่างที่น้องว่า "จงเตือนตนด้วยตนเอง" เป็นข้อจริงในโลก ที่คนเราพึงกระทำอย่างยิ่ง
- การฝึกสนทนาให้ได้ลึกถึงระดับ 3-4 ทำให้พี่ได้พบว่า สิ่งดีๆในชีวิต มันเดินมาสู่มือพี่เอง โดยไม่ต้องใช้ความพยายามจะคว้ามัน
- pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ] ค่ะ
- คิดถึงป้าแดง มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
- หมอเจ๊เพิ่งได้รับคำสั่ง ให้เข้ากทม.มาร่วมประชุม เตรียมรับการรับรองรอบ 4 ของ HA กลางเดือนสค.นี้
- ป้าแดงเข้าไปด้วยมั๊ยเอ่ย ถ้าเข้าไปจะชวนไปบุกบ้านป้าจุ๋ม และเรือนนอนของนักเรียนโข่งวิทยากันค่ะ
- ................
- ขอแลกเปลี่ยนกับข้อนี้ "ตัวเองเปลี่ยนเดี๋ยวคนรอบข้างก็เปลี่ยนตามเป็นความเชื่อที่มีคนพิสูจน์มาแล้ว"
- .................
- ในความจริงก็คือ ไม่มีใครเปลี่ยนตาม มีแต่เราที่เปลี่ยน แต่การเปลี่ยนของเรา ทำให้เราเปิดใจรับคนอื่นได้มากขึ้น เข้าใจคนอื่นมากขึ้น เมื่อเกิดความเข้าใจ คนอื่นที่เราเห็นก็เป็นคนใหม่เช่นกัน
- .................
- มุมนี้ต่างหากค่ะ ที่ไปทำให้เกิดเป้นข้อสรุปข้างบน
- .................
- หมอเจ๊ขอยืนยันว่า "ไม่มีใครเปลี่ยนคนอื่นได้ นอกจากตัวคนอื่นคนนั้นเขาเปลี่ยนตัวเองค่ะ"
สวัสดีค่ะพี่หมอเจ๊
- อ่านเรื่องการฟังนี้แล้วคิดถึงสถานการณ์ในที่ทำงานค่ะ ในวงการประชุมหลายๆ กลุ่ม และหลายระดับ ที่มีโอกาสเข้าไปร่วมด้วย พบว่า แทบไม่มีเลย คนฟังในระดับสาม สี่
- อยากได้หลักสูตรแบบนี้บ้าง อยากให้คนรอบข้างหลุดออกจากพื้นที่ไข่แดง แต่เรารู้ดีว่า เราไม่ใช่คนที่จะชี้ บอกทางเขาได้ค่ะ และอีกเหตุผลคือ คนในพื้นที่ทำงาน วิเคราะห์ดูแล้ว ชอบให้คนนอกเป็นคนบอกทาง ไม่ว่าคนในจะมีคุณสมบัติยอมรับได้แค่ไหน
- เห็นด้วยค่ะว่า “เปลี่ยนตัวเองง่ายกว่าการให้คนอื่นเปลี่ยน”
- เปลี่ยนแต่ตัวเองไปก่อน คนอื่นจะเปลี่ยนเมื่อไรอยู่ที่ตัวเขาแล้วนะคะ ดาวลูกไก่ยอมรับและทำใจเลยค่ะ
- ทุกวันนี้เวลาเข้าร่วมกิจกรรมประชุม (refresh) กลุ่มงานต่างๆ ฝึกตัวเองในการฟังแบบห้อยแขวนไว้ (ใช่ไหมคะ) ไม่ตัดสินอะไร ไม่ให้เกิดอาการเอียง แล้วแปลกที่สามารถเสนอความเห็นเป็นกลางๆ ให้เพื่อนร่วมงานได้ค่ะ แปลกใจตัวเอง (แต่บอกเพิ่มว่า อย่าเพิ่งตัดสินใจเชื่อ ลองทดลองและถ้ามันไม่ใช่ก็ปรับๆ ตามที่เห็นว่าน่าจะ...ฯลฯ ค่ะ กลัวกลายเป็นผู้มีอิทธิพล อิอิ 55)
- ^^ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับพี่หมอเจ๊
สบายดีไหมครับ แต่เห็นกิจกรรมแล้วสุขใจไปกับกิจกรรมครับ เลยขอสนับสนุนสั้นๆ ว่า
ทำใจตนเองง่ายกว่าทำใจคนอื่น เกิดมาเพื่อทำใจครับ ทำใจตัวเอง ทำใจให้สบาย ทำใจกันต่อไปครับ
ขอบคุณมากๆ นะครับ
- น้อง ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี เจ้าขา
- พี่ว่าน้องไม่ต้องจัดหลักสูตรอะไรพิเศษหรอกค่ะ
- ที่เล่ามาถึงประสบการณ์ตัวเองเวลาประชุมนั่นแหละค่ะน้อง ฝึกต่อไปเถอะค่ะ เดี๋ยวคนหลายคนก็เป็นวิทยากรให้กันเองเองได้
- ฟังที่เล่ามามีการฝึกสนทนาให้ได้ลึกระดับ 3 กันอยู่แล้วนี่ค่ะ
- เพียงเติมเวทีให้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง จากรูปแบบการฟังส่วนตนที่เปลี่ยนไป เดี๋ยวน้องก็จะนำพาไปได้ถึงระดับ 4 กันเองค่ะ
- น้อง เม้ง สมพร ช่วยอารีย์ จ๋า
- ทำใจจริงๆนั้น ไม่สามารถทำโดยสั่ง ไม่ลงมือฝึกฝนให้ได้สนทนากับตัวเองได้ลึกถึงระดับ 3 ละก็จะไม่มีทางทำใจได้จริงๆเลยจ๊า
- การฝึกสนทนาที่พี่ว่าไว้ข้างบน เอาไว้เพียงแค่ฝึกให้ได้ถึงระดับ 3 อย่างเราๆที่ร่ำเรียนมาด้วยการหนักใช้สมองซีกซ้ายมาตลอด ทำยากมากนะค๊า คุณน้องเจ้าขา
- ลองฝึกดูนะค่ะ สนทนาอย่างไรที่จะทำให้เราวางตัวตนในฐานะผู้ฟังได้อย่างไม่มีการผนวกการตัดสินผิด-ถูกของตัวเรา หรือกฎเกณฑ์ใดๆ ฟังแบบไม่ผนวกความคิดของเราลงไปในระหว่างการฟังเพื่อให้เรื่องที่ผู้พูดพูดไม่มีความใดๆลงไปปนเปื้อนโดยผู้ฟังแอบใส่ลงไป ฟังแบบไม่ตัดสินในใจกับเรื่องที่กำลังสนทนาก่อนเริ่มฟัง ฟังแบบไม่ตั้งธงในใจตัดสินคนพูดก่อนเริ่มฟัง ฟังแบบยกเอาคำตัดสินต่อเรื่องราวที่กำลังสนทนาไปวางไว้ที่อื่นก่อนเริ่มสนทนา สนทนาจบแน่แล้ว จึงหยิบมันมาผสมเจือปนลงไปเพื่อให้ได้ความคิดใหม่ๆจากการสนทนา
- ไม่ง่ายๆๆๆๆๆๆ เลยค่ะ ขอบอก
- แต่ถ้าทำได้ ยอดคนจริงๆค่ะ
สวัสดีครัีบพี่หมอเจ๊
ขอบคุณมากครับ การที่เราเข้าไม่ถึงการฟังในระดับสามหรือสี่ นั้น จินตนาการที่เราคิดจินตนาการตามแล้วเอาความคิดเราไปคลุกอยู่ด้วยหรือเปล่าครับ เพราะฐานคิดและฐานอารมณ์ของตัวเรามันจ้องจะเล่นงานอยู่หรือเปล่าครับ...
จากแผนภาพนี้ หากมีเป็นแบบนี้จริง เราควรจะตัดขาทั้งสองข้างออกไปก่อนไหมครัีบ ในขณะที่ฟัง....
ในภาพรวม แนวทางนี้น่าสนใจดีครับ เป็นการปิดสวิทช์บางตัวทิ้งในขณะกำลังฟัง ฟังใ้ห้รับให้หมดก่อน แล้วค่อยเอาฐานคิดตัวเองไปคลุก เพื่อให้เกิดสิ่งใหม่ๆร่วมกัน
ดูแล้วเป็นการฝึกธรรมอย่างหนึ่งเลยนะครัีบ
ขอบคุณมากๆ นะครับ หากผมเข้าใจอะไรผิดไปรบกวนชี้แนะด้วยครับผม
สวัสดีค่ะ
- ตามประสบการณ์ส่วนตัวของพี่
- การสนทนาให้ได้ลึกถึงระดับ 3 นั้น ต้องปิดสวิทช์ของทั้งแขนและขาในภาพเลยค่ะ เสมือนว่าฐานคิดนั้นว่างเปล่า ไม่เคยบันทึกอะไรไว้
- สนทนาจบแล้ว จึงเริ่มเปิดสวิทช์ทั้งภาพค่ะ เอาฐานคิดที่รับมาใหม่ ลงไปผสมผสานกับฐานคิดเดิม
- แล้วตอนนี้แหละที่สมองของเราจะได้ประสบการณ์ว่า เรียนรู้เรื่องใหม่อะไร
- ...........
- คล้ายๆสมองเด็กที่ค่อยๆต่อเติมฐานคิดลงไปทีละเล็กทีละน้อยจากประสบการณ์ในชีวิตที่ตัวเองก็อธิบายวิธีบันทึกในตอนนั้นไม่ได้ แต่ธรรมชาติมันวางกลไว้ให้บันทึกเองด้วยผัสสะทั้ง 5 คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และ ใจ
- ...........
- ดังนั้นถ้าให้พี่ต่อภาพของเม้งให้สมบูรณ์ พี่ว่าส่วนที่ยังขาดคือ ก่อนถึง 2 ขาค่ะ
- เป็นภาพความสัมพันธ์อยู่ 2 ขั้นตอน คือ
- ขั้นตอนแรก ผัสสะ 4 กับฐานใจ ขั้นตอนต่อมา จึงเกิดฐานคิดค่ะ
- อยากจะแก้ภาพให้เอง แต่จนใจด้อยทักษะด้านคอมฯค่ะ
- จึงขอใช้คำอธิบายแทนนะค่ะ
- ดีจังค่ะ ที่ได้แลกเปลี่ยน และเม้งช่วยถอดออกมาให้เข้าใจง่ายขึ้น
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับคุณหมอเจ้ คนสวย
- แวะมาเยี่ยมหมอเจ้ครับ
- มาอ่านบันทึกครับผม
- เห็นด้วยครับ
- เราเปลี่ยนตัวเอง
- ง่ายกว่า
- เปลียนคนอื่นจริง ๆ ครับ
- ขอบคุณหมอเจ้ นะครับ
- ยังไงก็รักษาสุขภาพนะครับ
- ครูโย่ง ค่ะ
- หมอเจ๊หมายมาดว่า จะมีโอกาสไปเยี่ยมเมืองสุพรรณให้ได้สักวันนะค่ะนี่
สวัสดีครัีบพี่หมอ
ขอบคุณมากๆ ครัีบ สำหรัีบประสบการณ์ที่ดีครับ ในภาพพอดีผมมองแขนคือการรับรู้จากภายนอกแขนใดแขนหนึ่ง อาจจะเป็นการฟังหรือการรับรู้ปัญหา หรือการรับรู้จากภายนอก โดยเราตัดส่วนฐานภายในตัวเราคือปิดสวิทช์ขาทั้งสองส่วนคือฐานสมองและฐานใจไปก่อน แล้วรับฟังสิ่งนั้นให้เต็มที่ เมื่อรับจนก็ให้เปิดสวิทช์ขา เพื่อเข้าสู่การประมวลผลครับ
สำหรับแฟ้มภาพใน PowerPoint พี่ดาวโหลดไปแก้ไขได้เลยนะครับ ที่นี่นะครัีบ
http://www.schuai.net/gotoknow/thinking-base.ppt
มีอยู่สองหน้านะครัีบ พี่คัดลอกหน้าที่สองไปวางในหน้าใหม่หน้าที่สามแล้วแก้ไขได้เลยครับ แล้วรบกวนพี่ส่งมาให้ผมด้วยนะครับ จะได้ต่อยอดกันไปเรื่อยๆ ครัีบ
การถกในเรื่องฐานคิดคน เขียนไว้ที่นี่ครัีบ ฐานคิดคน...สมดุลคน
ขอบคุณพี่มากๆ นะครัีบ ชื่นชมทีมงานนะครัีบ
- ดีจังที่ได้แลกเปลี่ยน ทำให้พี่ได้ขยายอะไรที่อยู่ในหัวขมองออกมา
- การได้ลองเขียนดูสักตั้ง ทำให้พี่เข้าใจตัวเองชัดขึ้น
- การที่ได้ใคร่ครวญประสบการณ์ที่ตัวเองเรียนรู้เพื่อจะบอกออกมาอย่างไร เหมือนได้ทบทวนว่าเรารู้อะไรอย่างไรด้วย
- ขอบคุณมากนะเม้ง
ตามมาเรียนกับพี่หมอเจ๊มั่ง เข้าใจเรื่องการสนทนามากขึ้นครับ มีประโยชน์มาก ยังนึกเสียดายที่ไม่ได้ไปร่วมฝึกการฟังด้วย แต่ก็จะได้เรียนในหลักสูตรที่ผมกำลังเรียนด้วยครับ เรียนแล้วจะได้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะครับ
อ้อ..พี่หมอครับ เรื่องที่เมล์กันได้ข้อมูลเพิ่มเติมเป็นข้อเท็จจริงบางอย่างที่เป็นประโยชน์ แต่ปัญหาอยู่ที่ถ้าระดับสูงลงไปเล่นด้วยแล้วใครจะเป็นกรรมการละครับ กำลังหาทางแก้ไข กำลังจะเขียนบันทึกเพื่อเตือนสติทุกฝ่ายกันครับ แต่ไม่ใช่เข้าข้างใคร เพราะหากจะเข้าไปไกล่เกลี่ยเราต้องวางตัวเป็นกลางครับ
- อัยการชาวเกาะ ค่ะ
- พี่ก็หวังอยู่ว่า บันทึกที่เขียนเตือนสติทั้งหลาย จะช่วยไกล่เกลี่ยให้เกิดความเข้าใจกันได้ค่ะ
- .........
- ดีจังที่หลักสูตรของโรงเรียนโข่งวิทยา มีบทเรียนการสนทนาด้วย
- วันนี้ เอก(จตุพร) มากระบี่ เพิ่งพาไปลิ้มรสอาหารทะเลกันมา น้องเขามาถึงที่นี่ 2 ทุ่มครึ่งเห็นจะได้ เพิ่งแยกจากกันมา
- ก็ยังได้คุยกันถึงหลักสูตรโข่งวิทยา และเรื่องราวมากหลาย รวมทั้งสไตล์การสนทนาระดับต่างๆค่ะ
- เราได้แลกเปลี่ยนกัน เกี่ยวกับความเข้าใจของการจัดและดำเนินการเกี่ยวกับการสนทนาไปบ้าง แต่ไม่ได้ลงลึกไปเท่าไรค่ะ
- พี่เลยได้ข้อมูลว่า น้องชายคนดี เป็นขวัญใจของรุ่นทีเดียวเชียวนะ
- อิอิ.....ที่อื่นเขาเลือกขวัญใจรุ่นเป็นผู้หญิงกันนะ....โข่งวิทยานี่แปลก.....เลือกผู้ชายเป็นขวัญใจรุ่น
- คารมเป็นต่อ แถมรูปหล่ออีกต่างหาก เลยชนะใจพ่อยกแม่ยกอย่างสบาย ยห. อย่าห่วงเลยนี่นา....ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
- คิดถึงค่ะ..จึงตามมา
- ได้อ่านเรื่องราวดีๆอีกด้วย
- รักษาสุขภาพด้วยนะคะ..เห็นทำงานเยอะจัง
- ป้าตี๋..ไปสบายและค่ะอาจารย์
- พี่กำลังทบทวนตัวเองเรื่องการทำงานอยู่เหมือนกันจ๊าหนูรัตน์จ๋า
- ไปต่อเรื่องป้าตี๋ไว้แล้ว ดูหน่อยนะค่ะ น่าสนใจที่จะให้ป้าตี๋เป็นครูเรานะน้องนะ
สวัสดีค่ะพี่หมอเจ๊
หนิงตั้งใจมาบอกว่า หนิงก็จะไปอบรมฯที่กทม. ช่วง ต้นเดือนสค.ค่ะ 4- 16 จะได้ไปซื้อหวย 814 เอ๊ย..ขอกอดคนแซ่เฮ โดยเฉพาะพี่หมอเจ๊ไงคะ อิอิ
- น้องหนิงเจ้าข้าเอ๊ย
- พี่เข้ากรุง 30 กค. นะค่ะ และจะกลับ 3 สค. เย็นค่ะ
- ผ่างๆๆๆๆ บอกกล่าวมาเพื่อทราบทั่วกันค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ ได้ประโยชน์จากบันทึกนี้มากมาย ค่ะ ขอบคุณมากค่
- น้อง paula ที่ปรึกษา~natadee ค่ะ
- ถ้าเราเอามันมาใช้ให้เป็น เราจะช่วยเพื่อน ช่วยคนได้อีกมากมุม ที่สำคัญคือ ทำให้เรียนรู้ความรู้สึกในใจเราด้วย ฟังตัวเราได้ยินด้วยค่ะน้องขา