มี...ไว้ให้แบ่งปัน
วันศุกร์เป็นวันที่ต้องสวมชุดพื้นเมือง
แม้ว่าหน้าตาจะเหมาะกับชุดกางเกงแพรปังลิ้น
เสื้อคอจีน ลากเกี๊ยะ เสียมากกว่า
แต่ก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรง
ที่จะต้องสวมผ้าถุง นุ่งเสื้อคนเมือง เดินไปมา
จนผู้ร่วมงานชินกับการเห็นเดินชายผ้าปลิวผึบผับ
ยามรีบเร่ง
ชอบผ้าฝ้าย มากกว่าผ้าไหม
ด้วยสวมใส่สบาย และง่ายต่อการดูแลรักษา
จึงสะดุดตากับผ้าซิ่นผืนสวยที่แขวนอยู่หน้าร้าน
เมื่อคราวผ่านไปทำธุระต่างเมือง
เลือกผืนที่ถูกใจได้แล้ว ยังหยิบผืนนั้น จับผืนนี้ขึ้นมาชม
เห็นผ้าลายแปลก ขนาดกว้างกว่าปกติ
จึงถามเจ้าของร้านท่าทางใจดีที่รอแนะนำอยู่
ได้เห็นการสาธิตวิธีนุ่งผ้าถุงที่ดัดแปลงไปได้หลายแบบจากหนุ่มใหญ่วัยงาม
ทั้งยังคอยตามบอก
ผืนนี้สีตกนะ
ผืนนี้สีใช้ได้
ทำให้ทึ่งกับความคิด
และติดใจอยากชมข้าวของในร้าน
เมื่อได้พบชิ้นงานที่เขียนลวดลายค้างไว้บนโต๊ะ
เรื่องราวดีๆ
ที่เริ่มต้นด้วยคำว่า..อู๊ยยย...สวยจัง..สวยจริงๆ..นี่เขียนเองหรือคะ..
จึงเกิดขึ้น
เป็นบทสนทนาระหว่างชื่นชมกับสีสันบนเส้นสายลายผ้า
ที่แลกเปลี่ยนเรื่องราวแห่งชีวิต
ด้วยไมตรีจิตและมิตรภาพมากกว่าเพื่อการค้าขาย
ชอบศิลปะมาตั้งนานแล้ว
แต่ไม่ได้เรียน
เอ็นทรานส์เลือกศิลปะหมด แต่ไม่ได้ เลยไปเรียนนิติศาสตร์
ทำงานนิติกรของธนาคาร
ผมเสียเวลาไปยี่สิบปี
กว่าจะได้ทำงานที่เรารัก
ชอบผ้า..เลยสะสมมาเรื่อยๆ
จนวันหนึ่งอาชวนให้เปิดร้านขาย
ทำงานอยู่ฝ่ายสินเชื่อ เลยได้ไปตามที่ต่างๆ
ทำให้รู้แหล่งสินค้า
การสนทนายังเลยไปถึงรายละเอียดของอาชีพ
ไม่ใช่แค่คิดแล้วจะทำได้
ต้องสั่งสมประสบการณ์
สั่งสมข้อมูล
นี่รูปที่ไปสอนชาวบ้านมา
ต้องสอนทุกขั้นตอน ไกลๆ ก็ไป
ไม่หวงหรอก
ยินดีสอนทุกคน
เราเองก็ได้ความรู้จากคนโบราณเอามาต่อยอด
จะหวงไว้ทำไม
ให้เผยแพร่ไป คนก็ได้มีอาชีพ
เราก็มีสินค้า
บางทีก็เหนื่อย
สอนสิบคนได้สักสี่ห้าคน
บางทีคัดเลือกเส้นด้าย
ให้ลงลายปัก คัดสีอย่างดี
พอไปดู
คนปักบอกว่าสีไม่สวยอุตส่าห์นั่งรถมาซื้อด้ายให้ใหม่
สีเขียวจี๊ด..สีส้มสะท้อนแสง..หมดกัน..
รบกันเรื่องสี..จนสุดท้ายต้องใช้อุบาย..
นี่เธอ..ถ้าปักใช้สีเขียวสดมากๆ นี่เค้าว่าผัวจะตาย..
ถ้าใช้สีส้มสะท้อนแสงนี่ผัวจะทิ้งนะ
ถึงค่อยดีมาหน่อย..
นี่ผ้าซื้อมาราคาเท่านี้
เอามาตกแต่งทำต่อ
เพิ่มมูลค่าได้นะ
นี่ลายของชนเผ่ามีความหมายนะ
แต่ผมยังไม่เชี่ยวชาญพอต้องศึกษาต่อไป
นี่ผ้าจากพม่า..นี่ผ้าจากติมอร์..
รู้มั๊ย..คนติมอร์ทำผ้าเก่งมากเลยนะ
ดูสิด้านหน้า ด้านหลังเก็บเส้นด้ายเรียบใส่ได้ทั้งสองหน้า
ฯลฯ
เป็นช่วงการสนทนาที่ได้เห็นความงดงามทั้งจากผืนผ้า
และจากประกายของความสุขในชีวิต
ผมโชคดีที่ทำงานธนาคาร
เห็นคนมีเงินมาเยอะ
รู้ว่าเงินไม่ใช่คำตอบ
นี่มีเงินไม่ถึงล้านหรอก..แต่มีความสุข
ต้องรู้จักตัวเอง
รู้จักความชอบของตัวเองก่อนนะ
ถึงจะออกมาทำตามความฝันได้
ถ้าเราได้ทำสิ่งที่เรารัก
ก็มีความสุขแบบนี้แหละ
ตึกแถวเพียงหนึ่งคูหานั้น
จึงไม่ได้มีเพียงผืนผ้าสวย
แต่เปี่ยมไปด้วยความสุข ของคนที่ยินดีจะแบ่งปัน
และในวันที่ได้ค้นพบ จึงเป็นวันที่อิ่มเต็มด้วยความรู้สึกที่ดี
ที่รู้สึกว่า ในโลกแม้มีผู้คนแสวงหาความยิ่งใหญ่
แสวงหาการเป็นเจ้าของ การครอบครอง
ที่ทำให้ต้องแบ่งผู้คนเป็นฝักฝ่าย
แต่มิตรภาพและความสุขยังหาได้
เพียงก้าวไปทักทายกับผู้คน
และเริ่มต้นสนทนาด้วยใจอันอ่อนน้อม..
ขอบคุณ..
คุณสิริวัทน์
เธียรปัญญา(ปุ๊)
ร้านกองหลวง... 423/5 ถ.บรรพปราการ(หอนาฬิกา)
ต.เวียง อ.เมือง จ.เชียงราย
ผู้มอบความสุขผ่านการสนทนาอันเปี่ยมด้วยมิตรภาพ
ความเห็น (33)
สวัสดีครับ สบายดีนะครับ
แวะมาปันความรู้สึกดีๆ ชอบมากครับ
สนทนากันยามดึกๆ เป็นเพื่อนกัน แก้ง่วง จนกว่าจะนอน.
+ สวัสดียามรุ่งอรุณค่ะ....
+ อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ...ทำให้ใจชุ่มชื่น ดั่งสายนำฉ่ำเย็น
+ อ่าน 2 รอบเลยค่ะ...อ่านแล้วใจก้ยิ้มละไมค่ะ...
+ ภาพประกอบได้อรรถรสดีจังเลยค่ะ
+ อ๋อยว่า..อ๋อยก็ได้งานที่ตัวเองชอบนะค่ะ...ครู ครู ครู ครูแดนไกล....
สวัสดีค่ะ ผ้าสวย คนจิตใจงาม จึงถึงพร้อมด้วยความสุขใจ ขอบคุณที่แบ่งปันให้กันค่ะ
พี่เขาเขียน ลายผ้า สวยมากเลยคะ
คนทำงานแบบนี้ ต้องสะสมความเชื่อ ความรู้ ความมั่นใจ มานาน
มากเลยคะ
งานผ้า ออกแบบ ต้องใจรักนะคะ ถึงอยู่ได้จริงๆ
ขอบคุณคะ นำมาให้ได้รู้จักคนดีๆ งานที่งดงาม
ข้อความ+ภาพ ทำให้การนำเสนอความรู้ ความคิดเห็น ได้สมบูรณ์ขึ้น เขียนน้อยลง ให้ภาพช่วยอธิบาย สบายตา สบายใจ สดใจจริงๆบล็อกมงคลวิทยานี่
- เมื่อคืนได้อ่านแล้ว แต่ง่วงมากไปหน่อย รู้สึกยังไม่อิ่มเต็มกับการได้ชมผ้าสวยๆ
- เช้านี้จึงแวะมาเป็นครั้งที่ 2 เพื่อขอรับการแบ่งปันความสุขจากการได้เห็นความงามของผืนผ้าและได้ฟังเรื่องราวของคนที่มีความสุขค่ะ
- ชอบคำนี้ของครูอึ่งค่ะ
- ต้องรู้จักตัวเอง รู้จักความชอบของตัวเองก่อนนะ ถึงจะออกมาทำตามความฝันได้
ถ้าเราได้ทำสิ่งที่เรารัก ก็มีความสุขแบบนี้แหละ - มิตรภาพและความสุขยังหาได้ เพียงก้าวไปทักทายกับผู้คน
และเริ่มต้นสนทนาด้วยใจอันอ่อนน้อม..
- บันทึกนี้ อ่านแล้วอิ่มใจ ให้รางวัล
- "ผู้นำเสนอยอดเยี่ยม"
- และให้รางวัลภูมิปัญญาผู้แบ่งปันความรู้ยอดเยี่ยม
- ขอบคุณค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณพี่อึ่ง
* งาม ละเมียด ประณีต สีสัน สวยมากค่ะ
* เห็นคราใด ใจต้องมนต์ ...
* เส้นสาย รายเรียง สอดรับ
* สีสัน เรียงจับ สลับศิลป์
* เพ่งพิจ ยลได้ เป็นอาจิณ
* ทุกสิ้น ทุกสมัย ผ้าไทยงาม
ขอบคุณค่ะ จรรโลงใจ ค่ะ พี่อึ่ง
สวัสดีค่ะพี่อึ่งขา
งดงามมากๆ เลยค่ะทั้งผืนผ้าทั้งคมความคิด
"ต้องรู้จักตัวเอง รู้จักความชอบของตัวเองก่อนนะ ถึงจะออกมาทำตามความฝันได้
ถ้าเราได้ทำสิ่งที่เรารัก ก็มีความสุขแบบนี้แหละ"
- ธุ พี่อึ่งค่ะ..
ต้อมชอบจังเลบ บันทึกนี้ เหมือนพี่ยาหยีคนสวยว่าไว้นั่นล่ะค่ะ ว่า..งดงามมากๆ ทั้งผืนผ้าและคมความคิด
ผ้าหนึ่งผืน..ไม่ใช่เป็นเพียงแค่ผ้าผืนหนึ่งนะคะ แต่สามารถบอกเล่าเรื่องราว ประวัติความเป็นมา ตลอดจนวิถีของชนชาติได้เป็นอย่างดี
ป.ล.กึ๊ดเติงหาพี่อึ่งค่ะ
งามแต้ๆ เจ้า
อยากเห็นครูอึ่งใส่ซิ่น..อิอิ
สวัสดีค่ะ
- วันนี้คุณสิทธิรักษ์มาเยี่ยม
- ขอให้ได้รับความสุขไปเยอะๆ นะคะ
นมัสการพระคุณเจ้า..กราบขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมบันทึกนี้ค่ะ
แอมแปร์คะ
- ชีวิตครูๆ แบบเราก็มีรสชาติดีนะคะ เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม ครบรส
- เอ๊..ชักอยากกินส้มตำ อิ..อิ
- วันนี้ก็มีภาพน่ารัก เด็กๆ ที่ย้ายไปเรียนต่อโรงเรียนอื่น กลับมาที่โรงเรียน มาช่วยภารโรงรดน้ำต้นไม้ ครูเห็นก็แอบปลื้ม
- ตอนอยู่ก็ไม่ค่อยรดหรอกค่ะ..พอไปแล้วคงคิดถึงต้นไม้^^
สวัสดีค่ะอาจารย์
- บางทีก็มักจะเจอเรื่องราวดีๆ แบบนี้ ในวันที่เดินช้าๆ นะคะ
- ชีวิตปกติมักจะมีแต่เรื่องเร่งรีบ ลองใช้เวลาไปเรื่อยๆ ก็เลยได้มีความสุขมาแบ่งปันกันค่ะ
- ขอบคุณที่แวะมานะคะ
สวัสดีค่ะคุณหน่อย
- เรื่องเริ่มต้นขึ้นได้เพราะไปชื่นชมในฝีมือของพี่เค้านี่แหละค่ะ
- ยิ่งได้ฟังเรื่องราว ยิ่งสนุกสนานกันใหญ่
- ใจของคนทำงานศิลปะนี่ต้องประณีตนะคะ
- ชอบงานศิลปะของคุณหน่อยด้วยค่ะ
พ่อครูบาคะ
- ชอบใจที่พี่เค้าบอกเล่าอย่างไม่หวงวิชาเลย
- วันนั้นเลยได้ทั้งของถูกใจ และ ได้ความรู้สึกดีๆ กลับมาค่ะ
หมอเจ๊ขา
- ได้ความรู้ ได้ข้อคิด มากมายจากการสนทนาในวันนั้นค่ะ
- ชื่นชมในความมุ่งมั่น ที่ไม่ทิ้งความฝัน จนทำให้ได้มีชีวิตอยู่กับสิ่งที่ตัวเองรักด้วย
- เห็นความสุขจากการได้ทำในสิ่งที่รักเลยค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
- ขอบพระคุณสำหรับรางวัลค่ะ
- อิ..อิ..ออกจะเขินหน่อยๆ แต่ผู้ใหญ่ให้ของก็ต้องรับใช่ไหมคะ
- พบเรื่องราวดีๆ ก็อยากแบ่งปัน ถ้าผู้อ่านมีความสุข ก็อิ่มเอมใจค่ะ
- ขอบพระคุณที่แวะมานะคะ
น้อง Poo จ๋า
- พี่ว่าบทกลอนของหนูช่วยทำให้สีสันของผ้าสวยขึ้นนะ
- ขำๆ ตัวเองอยู่ว่า ชอบดูลวดลาย การถักทอของผ้า แต่ว่าไม่ค่อยได้ใส่จริงจังค่ะ
- ยินดีที่น้องชอบนะคะ
น้องสาวจ๊ะ
- การที่คนหนึ่งคน ใช้เวลาเก็บเกี่ยวความฝันตั้งกว่ายี่สิบปี เป็นเรื่องยิ่งใหญ่นะ
- บางทีการได้ยิน ได้ฟังเรื่องราวเช่นนี้ ทำให้มีกำลังใจค่ะ
- คิดถึงนะคะ
น้องต้อมเจ้า
- กึ๊ดเติงหาเน้อ
- ช่วงที่ผ่านมาเหนื่อยๆ เหมือนกัน แต่เรื่องราวเหล่านี้ทำให้มีเรียวแรงค่ะ
- ผ้าหนึ่งผืน ไม่ใช่แค่ผ้าผืนหนึ่งจริงๆ
คุณเพื่อนจ๊ะ
- วันศุกร์ เป็นวัน คุณครูนุ่งซิ่น
- อิฉันใส่แล้ว..แปลงกายเป็น..อาซิ้มล้านนา..ปิ๊ง..^^
- ผ้าสวยมากเลยครับ
- หลงใหลในผ้าไทยครับ
- ไปที่มหาสารคาม
- พบเด็กๆๆใส่
- น่ารักดีครับ
บันทึกทรงคุณค่าเกี่ยวกับผ้าและงานหัตถกรรมพื้นบ้านครับ
ขอบพระคุณครับสำหรับบันทึกดีดี จะกลับมาเก็บรายละเอียดใหม่
ฝากคิดถึงทุกท่านที่เมืองเหนือด้วยนะครับ
- ว้าว พี่อึ่ง ผ้าสวยๆทั้งนั้น
- แถมเจ้าของร้านยังใจดีมีน้ำใจ น่านิยมค่ะ
- สมัยนี้จะหาคนทำการค้าที่ซื่อสัตว์กับลูกค้ายากเต็มทีค่ะ
- ชอบผ้าฝ้ายเหมือนกันค่ะ ดูแลง่าย
- หุหุ ขอบคุณกิ้งกือสีสวยจากดงหลวงด้วยนะคะ
- อยู่ "กุงเต้ป" ดี ๆ พี่ครูอึ่ง พามาแอ่วเจียงฮาย ซะแร่ะ อิ อิ
- ขอบคุณค่า
- คิดและระลึกถึงพี่ครูอึ่งเสมอนะคะ แม้ไม่ค่อยมีเวลามาพูดคุยค่ะ
- ( ^___^ )
เรื่องงดงามจากความในใจของผู้ที่ทำงานด้วยใจรักและเข้าใจชีวิต
ภาพผ้าสีสันลวดลายที่ทำให้คนบ้าผ้าอยากไปเชียงรายในบัดดลค่ะ
แล้วคุณดวงพรไม่อวดโฉมผืนที่ได้เลือกมาครอบครองหรือคะ จะให้ดีต้องถ่านรูปตอนสวมผ้าผืนงาม หน้าตาไม่เป็นปัญหาหรอกค่ะ คนไทยใส่ผ้าไทย อย่างไรก็สวยนะคะ
พี่อึ่งคะ...
"นี่เธอ..ถ้าปักใช้สีเขียวสดมากๆ นี่เค้าว่าผัวจะตาย..
ถ้าใช้สีส้มสะท้อนแสงนี่ผัวจะทิ้งนะ"
..
จริงๆ หรือคะ...
..น่ากลัวจัง..
กึ๊ดเติงหาเน้อ (ซ้อมพูดเอาไว้ค่ะ..อิๆ)
มาดูอีกรอบค่ะพี่อึ่งขา
วันก่อนไปประชุม ก็เห็นภาพนักเรียน
คุณครูเอามาให้ชมค่ะ นร. ฝั่งนี้จะใส่
ชุดพื้นเมือง วันศุกร์ค่ะ น่ารักมากๆค่ะ
-- ชุดแบบเดียว กับภาพของท่านพี่ดร. ขจิตค่ะ - -
- ปูชอบค่ะพี่อึ่ง แต่ให้ใส่เอง คงไม่ค่อยเปิงค่ะ -
มีความสุข กินข้าวเย็นให้อร่อยและอบอุ่นนะคะ
ขอโทษทุกท่านนะคะ ตอบช้าหน่อย กำลังมืนงงอยู่กับการงานและการจัดการตัวเองค่ะ
ขอบคุณคุณน้อง..อ.ขจิต สำหรับภาพผ้าไทยของเด็กๆ นะคะ น่ารักดีค่ะ ทางนี้บางโรงเรียนก็ให้นักเรียนสวมเสือม่อฮ่อม บางทีก็สวมชุดคนเมือง แต่โรงเรียนพี่ไม่ได้สวมค่ะ เกรงใจผู้ปกครองเพราะต้องมีค่าใช้จ่ายเพิ่มอีก มีแต่คุณครูแต่งเป็นตัวอย่าง วันหลังแอบถ่ายรูปคุณครูมาให้บ้างดีมั้ยคะ
ออตมาดูแล้ว..มีคนบ่นถึงออตจริงๆ ตอนไปดูผ้า อยากให้ได้ชมค่ะ วันหลังแวะไปชมของจริงกันนะคะ ตอนนี้ชมภาพไปก่อน
น้องอ๊อตคะ
บางทีก็ซื้อของแบบไม่ได้ตั้งใจซื้อกับอัธยาสัยของคนขายนะคะ แต่ว่า งานนี้รู้สึกประทับใจกับการพูดคุยและเรื่องราวที่ถ่ายทอดด้วยค่ะ เลยนำมาเล่าสู่กันฟัง
สำหรับกิ้งกือ ไม่เคยเห็นสีแปลกแบบนี้ค่ะ ทีแรกว่าจะแถมตัวยึกยืออีกตัวหนึ่งไปด้วย แต่เกรงว่าผู้อ่านจะสยองขวัญเกินไปเลยเก็บไว้ก่อนค่ะ..^^
น้องครูปูคะ
บางทีก็รับรู้ได้นะว่า คิดถึงกัน และต่างคนคงยุ่งนะคะ ว่างก็แวะมา ไม่ว่างก็แค่คิดถึง..นะคะ
สวัสดีค่ะคุณนุช
ภาพผ้าสีสันลวดลายที่ทำให้คนบ้าผ้าอยากไปเชียงรายในบัดดลค่ะ
แหม..อ่านประโยคนี้แล้ว..อยากให้ได้ไปชมผ้าด้วยกันจริงๆ ค่ะ ท่าทางคงจะช่วยกันรื้อ..ช่วยกันชมสนุกสนานนะคะ
สำหรับผ้าที่เลือกมา ยังมิอาจใส่มาโชว์ได้ ขอติดไว้ก่อนนะคะ เนื่องจากอัตคัตความสูงแต่อยากลองนุ่งผ้าถุงแบบไม่เย็บสำเร็จ ผ้ายาวเกินตัวไปหน่อยค่ะ จะตัดก็เสียดาย ยังหาทางจัดการอยู่นี่แหละค่ะ
ช่วงนี้คุณครูเด็กๆ ที่โรงเรียนกำลังนิยมสวมผ้าถุงทอลายง่ายๆ แบบพื้นเมือง กับเสื้อผ้าฝ้าย ราคาไม่แพง น่ารักดีค่ะ
ครูกั๊ตจ่า
นี่เธอ..ถ้าปักใช้สีเขียวสดมากๆ นี่เค้าว่าผัวจะตาย..
ถ้าใช้สีส้มสะท้อนแสงนี่ผัวจะทิ้งนะ"
พี่เค้าใช้อุบาย หาทางไม่ให้ช่างใช้สีจัดชนิดสะท้อนแสงในงานปักค่ะ เห็นบอกว่าเลือกด้ายสีคลาสสิคให้ไป กลับมากลายเป็นสีแสบจ้ากันอยู่บ่อยๆ ไม่รู้จะทำอย่างไร เลยใช้วิธีนี้ค่ะ..^^
ซ้อมอู้คำเมืองแล้วเมื่อไรจะมาใช้จริงคะ..ถ้ามาจะพาเที่ยวจ้า..
น้องปูคะ
แรกๆ พี่ก็ไม่อยากใส่ผ้าถุง เพราะรู้สึกไม่เข้ากับหน้าและบุคลิกตัวเอง แต่ด้วยความที่ต้องเคารพในข้อตกลงของเสียงส่วนมาก ก็พยายามใส่ เลือกแนวที่พอจะไปได้กับตัวเอง ตอนนี้ชินแล้ว ก็รู้สึกสบายดีค่ะ ลองดูบ้างไหมคะ..อิ..อิ..
อ้อ..วันนี้ได้คำตอบแล้วว่า ทำไมทานอาหารเย็นเยอะจัง..อิ๋มจริงๆ ค่ะ
วันนี้ไปสำรวจหมู่บ้านมา ไปเจอบ้านหลังหนึ่ง อยู่เกือบสุดซอย เค้าทำเป็นโรงอบลำไยขนาดย่อม ทำเป็นกิจการครอบครัวแต่ว่าอบลำไยส่งออกให้เมืองจีน ไปนั่งดูคุณป้าคุณยายที่เค้ามาชุมนุมกันรับจ้างแกะลำไย พร้อมกับค้นพบนวัตกรรมใหม่ในการแกะเมล็ดลำไย จากเดิมที่เคยได้ยินว่าเค้าใช้อุปกรณ์ที่ดัดแปลงจากช้อนกินข้าวมาแงะเอาเมล็ดออก เดี๋ยวนี้มีอุปกรณ์ช่วยแกะเป็นด้ามเหล็กติดสปริงขนาดเหมาะมือ แค่กดลงไปตรงขั้วของลูกลำไยแล้วก็หมุนๆซัก 2-3 ครั้ง จากนั้นก็ดึงออกมา"จุ๊บบ"(เสียงเมล็ดลำไยหลุดออกมาจากลูก) เป็นอุปกรณ์ง่ายๆที่น่าทึ่งมาก ช่วยทุ่นแรง แกะลำไยได้สวยงาม และลดอาการแพ้ของผิวหนังของคนที่รับจ้างแกะลำไยได้เยอะทีเดียว(เพราะว่ามือไม่ต้องโดนน้ำหวานของลำไยมาก) ..เป๋าไปนั่งช่วยป้าเค้าแกะลำไยอยู่ตั้งหลายลูกแน่ะ สนุกมากๆ ตื่นเต้นๆ เดี๋ยวจะฝากป้าเค้าซื้ออุปกรณ์มาเป็นตัวอย่างให้อารามลองทำเล่นดู รายนั้นต้องชอบแน่ๆ 555
<img src="http://photos1.hi5.com/0045/439/148/m.cyC3439148-02.jpg" >
โอ๊ะ! รูปไม่ยอมขึ้นแฮะ แย่จัง ..ไม่ได้สมัครสมาชิกก็โพสท์รูปไม่ได้ T-T
เป๋าถ่ายวิดีโอตอนป้าเค้าแกะลำไยเอาไว้ด้วยนะ ..คล่องแคล่วมากๆ เดี๋ยวจะเอามาให้ดู ^-^
ลองแปะอีกทีละกัน ถ้ายังไม่ติดก็ก๊อปลิงค์ไปเปิดดูเองเน่อ >.<
<a href="http://www.hi5.com/friend/photos/displayPhotoUser.do?photoId=1988714746&ownerId=5071110&albumId=138593968"><img src="http://photos1.hi5.com/0045/439/148/m.cyC3439148-02.jpg"></a>
โอ.. ในที่สุดก็เอารูปลงเป็น ^-^"
ตัดสินใจสมัครสมาชิกซะเลย เพราะไหนๆก็จะเข้ามาอ่านบ่อยๆอยู่แล้ว
ถ้ามีเรื่องดีๆจะลองเขียนดูบ้างละกัน หึหึหึ
+ สวัสดีค่ะ....
+ เอาความคิดถึงมาฝากค่ะ...
+ พร้อมกับเข้ามาหาอะไร ๆ ที่มันสุนทรีย์ในอารมย์ความรู้สึกค่ะ
+ มาแล้วทำให้ใจร่ม ๆ ดีจังเลยค่ะ....
+ เป็นอย่างไรบ้างค่ะ....สบายดีไหมท่านพี่...
+ ที่ตานี อ.หนองจิกก็เร่าร้อนทั้งอากาศและเหตุการณ์ค่ะ
+ คิดถึงค่ะ.....
- แปลกดีเนาะ ไม่เคยเห็นเหมือนกัน แต่เปิด วิ.ดิ.โอ ไม่ได้จ้า
- ในชุมชนมีเรื่องราวให้เราได้เรียนรู้อีกเยอะนะ
- แค่..อ่อนน้อม..พร้อมเรียนรู้..นะจ๊ะ คุณหลานที่รัก
- เป็นรวงข้าวที่เต็มไง..อิ..อิ..อากงคงจะยิ้ม..เชียวล่ะ
คุณแม่อ๋อยคะ
- ถ้าเหนื่อยก็แวะมาบ่อยๆ นะคะ
- บันทึกนี้ตั้งใจจะให้เป็นที่พักเหนือยอยู่เหมือนกันค่ะ
- เอ๊ะ..หรือเป็นข้ออ้างสำหรับตัวเองที่จะไม่เขียนเรื่องหนักๆ..^^
- แต่ก็พบว่า เมื่อตั้งใจแบบนี้ ใจก็จะมองหาสิ่งดีๆ ที่มีอยู่รอบตัว เวลาขุ่นมัว ก็พยายามฟื้นตัวเองให้เร็วหน่อย
- พี่รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้ความซับซ้อนต่างๆ มากขึ้น อากาศก็ร้อนขึ้น จริงๆค่ะ
- เมื่อวานนี้แอบภูมิใจเล็กน้อย..หาวิธีไม่ต้องเปิดแอร์ในห้องทำงานได้ทั้งวัน..555..
- เป็นวิธีหาความสุขเล็กๆ ค่ะ
- ขอให้พระคุ้มครองแม่อ๋อย แอมแปร์ และทุกคนนะคะ
ฉวีวรรณ พรหมสะโร
อยากให้สาธิตวิธีนุ่งผ้าไหมไทย เช่น การจับจีบด้านข้าง ด้านหน้า เป็นต้น
- สวัสดีค่ะ คุณฉวีวรรณ
- แหม..เสียดายนะคะ ไม่ได้ถ่ายรูปพี่ปุ๊ตอนสาธิตวิธีนุ่งผ้าไหมไว้ด้วย เอาไว้ถ้ามีโอกาสจะลองหาดูนะคะ
- ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
อยากดู ครูอึ่ง นุ่งผ้าไหม ผ้าฝ้ายมากกว่า
- อาเฮียขา..แน่ใจนะคะว่าอยากดู
- อย่าเลยค่ะ..เดี๋ยวเชียงแสนจะหนาวกว่านี้..อิ อิ
ยินดีครั้บบบบบบบบบบ
เห็นภาพพี่เขาแล้วได้ความรู้สึกและกำลังใจกับตัวเองเพิ่มขึ้น