เลือกที่จะทำ...มากกว่าที่จะเทศน์
ในห้องผ่าตัด เมื่อได้ยินการสอนของอาจารย์แพทย์แบบ...แว้ด..แว้ด...แล้วแก้วหูจะระเบิด พาลปวดสมอง
โดยส่วนตัวแล้วฉันไม่ชอบคนจู้จี้ขี้บ่น และฉันก็ไม่ใช่คนขี้บ่น ไม่ใช่คนช่างว่า พยายามมองข้ามไปบ้าง พยายามมองผ่านเลยคล้ายคน(แกล้ง)ตาบอดบ้าง หูหนวกบ้าง ปล่อยปละละเลยบ้าง .....ดูไม่ดีเพราะคล้ายๆดูดาย จนคนข้างกายมองว่า ใจดี(เกินไปมั้ย) เหตุเพราะสิ่งเหล่านั้นทำให้รำคาญใจ มันเหนื่อยที่จะวิ่งตามอารมณ์(ของตัวเอง)
...ฉันจึงนิยมนิ่ง มอง หายใจเข้าลึกเต็มปอดแล้วหายใจออกช้าๆให้เกิดการแลกเปลี่ยนออกซิเจนได้นานกว่าปกติ(เพราะถ้าหายใจออกเร็ว คนข้างๆจะจับได้ว่า “ถอนใจ”)...ดูจะเหนื่อยน้อยลง...
เลยทำให้ได้มาทบทวนตัวเองว่า...เราไม่จู้จี้ขี้บ่นจริงรึ?...แล้วมันดีมั้ย?
พฤติกรรมการทำงานของคนที่รับผิดชอบไม่มากพอ ไม่ตรงทั้งต่อเพื่อนและต่อเวลา พูดมากๆ พูดเหมือนรู้จัง ทำเหมือนรู้ดี...แต่รู้ผิด เรื่องนี้ยิ่งใหญ่ ยอมไม่ได้ที่จะปล่อยผ่าน มันสร้างความลำบากในการที่ต้องตามแก้ไขข้อผิดพลาด...จึงอดไม่ได้...ต้องพูด...
บางเรื่อง...การ "แก้ไขงาน" ยากยิ่งกว่าการเอางานกลับไป "ทำใหม่" ซะอีก...
ยกตัวอย่างเช่น การนำงานของผู้อื่นออกประชาสัมพันธ์ทั้งๆที่ไม่ทราบในรายละเอียด ดูมีน้ำใจแต่ฉันไม่มีโอกาสได้ตรวจทานความถูกต้อง....จับข้อมูลแพะมาชนแกะ.....ผิดพลาดทั้งข้อมูลและความหมาย...เลยมองว่า...เกือบ(จะมั่ว)ไป
...ขอร้องทีเถอะ...รู้ไม่จริง...อยู่นิ่งๆจะดีกว่าค่ะ...อิ...อิ...
งวดนี้น้องเลยได้ยินเสียงพี่พูดเยอะ เหมือนบ่น...
...จะว่าไป... พี่ชอบเลือกที่จะทำให้น้องดู มากกว่าเลือกที่จะเทศน์ให้น้องฟัง เพราะเสียงบ่นมันทำให้บรรยากาศไม่ดี และน่ารำคาญ แต่หากเป็นการเรียนการสอนของอาจารย์ ลูกศิษย์... ไม่บ่นไม่ว่า คงไม่ได้...ไม่งั้น ไปกันใหญ่
...อ้าว!....แล้วที่ฉันทำอยู่นี่...บ่นหรือเทศน์เนี่ย...
...เฮ้อ!....(อุ๊ย!..เผลอถอนหายใจ)...อิ...อิ....
ความเห็น (20)
สวัสดีครับ
ไม่ชอบเหมือนกันครับ
เป็นเกร็ดชีวิตที่สะท้อนภาพชีวิตในมุมที่น่าสนใจมากครับ
หลายครั้ง
เราเองก็มองว่า ความปรารถนาดีที่พร่ำพูดนั้น กลายเป็นเรื่องของการบ่นไปเฉยเลย
บันทึกนี้. อ่านแล้ว "โดนใจ" วัยที่เลยวัยรุ่นอย่างผมมากเลยทีเดียว
ขอบพระคุณครับ
พี่ก็ไม่เป็นคนที่พุดซ้ำซากค่ะ ถ้าจะตำหนิ จะทำเลย แล้วจบ ไม่ค่อยบ่นค่ะ ..
- พี่ติ๋วครับ
- ไม่ชอบบ่น
- มาติดกันเทศน์ครับ
- อิอิๆๆ
สวัสดีค่ะ คุณธ.วั ช ชั ย
- พวกผู้ชายส่วนใหญ่มักไม่ชอบผู้หญิงบ่น...ใช่มั้ยคะ...เพราะทำให้จับประเด็นความสำคัญยาก(หรือเปล่าคะ)
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องแผ่นดิน
- พี่ไม่ขี้บ่นทำให้เด็กๆขาดวินัย ดูสุขสบายเพราะไม่จู้จี้ งานหลายๆอย่างเลยขาดความสมบูรณ์ด้วยตัวของเขาเพราะเราเติมส่วนที่ขาดให้
- กรณีพร่ำสอนเป็นประโยขน์แก่นักเรียนมากๆค่ะ...แม้คนได้ยินจะออกรำคาญ แต่ในเนื้อหาที่อาจารย์พูดน่ะ...มันใช่น่ะ...ยิ่งละเอียดมากๆ ยิ่งบ่นมาก...และที่พรั่งพรูออกมาคือเทคนิค ศิลปการทำงานที่ไม่มีในตำรา...ประสบการณ์ล้วนๆ...
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
- สุขสบายกันดีทั้งครอบครัวนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณพี่Sasinanda
- เท่าที่ได้อ่านบันทึกและคุยกับคุณพี่ คุณพี่ไม่ใช่คนขี้บ่น...เป็นคนรักความถูกต้อง..ประมาณไม่พูดมาก...หากจะต่อว่าก็ว่าเลย...แล้วจบ..จริงๆค่ะ ไม่ร่ำไร
- (แบบนี้ติ๋วเป็นแม่หมอได้มั้ยคะ...อิ..อิ...)
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณน้องขจิต
- ใจบุญจริงนะคะ...ชาติหน้าขอให้มีความสุข ความเจริญ..และไม่จู้จี้ขี้บ่นแบบนี้นะคะ อิ...อิ...
- ขอบคุณค่ะ
หากอึดอัดใจ บ่นๆ ออกมาบ้างก็ดีเหมือนกันค่ะ ไม่เก็บกด แต่ระวังคำบ่น จะไปกระทบใจใครๆ ที่ไม่เกี่ยวข้อง อาจเข้าใจผิดได้ค่ะ- ดิฉันเองกับลูกน้อง ไม่บ่น แต่ติดจะเอาใจพวกเค้ามากกว่า จนดูใจดีเกินไป แต่ที่บ้านจะติอยู่บ่อยๆ ว่าขึ้บ่นค่ะ โดยเฉพาะเวลาขับรถค่ะ
- นอนหลับฝันดีค่ะ
การกระทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดี ย่อมดีกว่าคำพูดจริงๆ ค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะคุณติ๋ว ตัวเองคิดว่าการบ่น หรือ การเตือน การสอนก็ตามเพื่อต้องการให้งานพัฒนาขึ้นนั้น สิ่งหนึ่งที่เราต้องพึงระวัง ต้องมีสติ คือควรรู้ตัวว่าเรากำลังทำด้วย อัตตา หรือ ด้วย เมตตา เมื่อไหร่ทำด้วย อัตตา ย่อมมีเสียงแว้ด แว้ด แบบสติหลุด เคยเป็นคนแบบใช้อัตตาและคำนึงถึงแต่งานๆๆๆมาก พอมาเข้าใจเรื่องอัตตา จึงทำให้ อัตตาลดลงมากและมีเมตตายิ่งขึ้นค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ติ๋ว
- แวะมาเยี่ยมค่ะ
-
เห็นด้วยกับข้อความนี้ค่ะ
-
...ขอร้องทีเถอะ...รู้ไม่จริง...อยู่นิ่งๆจะดีกว่าค่ะ...อิ...อิ...
มีเรื่องมาบอกอีกเรื่องค่ะพี่ติ๋ว
- วานนี้พี่แก้ว ไก่ กับ เกศ จัดอบรมแนะนำน้องพยาบาลทำบล็อก
- ช่วงเช้าพี่แก้วแนะนำน้อง ๆ ให้รู้จักบล็อกเกอร์คนเก่งหลายคน และหนึ่งในนั้นมีพี่ติ๋วด้วยค่ะ
- ช่วงบ่ายไก่ช่วยพี่แก้วแนะนำด้านเทคนิคต่อที่ CAI ค่ะ
- ชวนพี่ติ๋วไปดูผลงาน ที่นี่ ค่ะ
- ฝากบล็อกเกอร์น้องใหม่ศรีนครินทร์ด้วยนะคะพี่
สวัสดีค่ะ คุณBright Lily
- ไม่พบกันนานเลย สบายดีนะคะ
- บทบาทของหัวหน้าที่พูดจากับลูกน้องดี...ได้ใจกันมาเยอะแล้วนะคะ...ทำงานให้ถวายหัวเลย ถ้านิดๆหน่อยๆก็ตินี่...จ้างให้ก็ไม่ทำถ้าไม่อยู่ในเวลาราชการ อ้างว่าไม่มีเวลา แต่ถ้าได้ใจละก้อ...ทำไม่ได้ก็พยายามฝึกปรือ จนได้..และทำให้แม้ดึกๆ ดื่นๆ
- ..เป็นหัวหน้าก็ลำบากหน่อยนะคะ ต้องมีเทคนิคที่ดีเพื่อผลสำเร็จของงาน...
- ขอบคุณสำหรับข้อคิด และการแลกเปลี่ยนที่มีประโยชน์ยิ่งค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องรองกมลวัลย์
- กว่าเขาจะรู้ว่าที่ทำให้ดูนี่เป็นแบบอย่าง..ก็ต้องใช้เวลาค่ะ เด็กสมัยใหม่ไม่ค่อยเข้าใจ เพราะต้องต่อสู้กับกระแสความนิยม หรือยุคสมัยที่อยู่รอบตัวเค้า...แบบอย่างที่ดีเก่าๆมักจะจางหายไป
- พี่ชื่นชมอาจารย์อาวุโสที่ใกล้เกษียณอายุท่านหนึ่งค่ะ....อาจารย์สอนไป ดุไป แทรกจริยธรรมไปด้วย...เช่นบอกว่า "รู้มั้ยว่าไอ้ที่พร่ำบ่น ปากเปียกปากแฉะกับพวกเอ็งเนี่ย เพราะอยากให้พวกเอ็งได้ดี.... เดี๋ยวนี้ยิ่งเสี่ยงกับการฟ้องร้องเยอะด้วย...พวกเอ็งจะทำชุ่ยๆได้ยังไง...ทำดีๆ"
- ขอบคุณน้องรองค่ะ...สบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณคุณนายดอกเตอร์
"สิ่งหนึ่งที่เราต้องพึงระวัง ต้องมีสติ คือควรรู้ตัวว่าเรากำลังทำด้วย อัตตา หรือ ด้วย เมตตา"
- ชอบประโยคนี้มากๆค่ะ
- ถ้าคนสอนรู้ตัวว่าทำด้วยเมตตา ความยับยั้งทางอารมณ์ที่เกิดเพราะ(อัตตา)เขาทำไม่ถูกใจตนก็จะลดลง นั่นคือควบคุมตนเอง และสถานการณ์ได้ ไม่งั้นลามปามไป...ใครอยู่ใกล้ก็โดนร่างแหไปด้วย...บรรยากาศการทำงานไม่สนุก
- ...ถ้าเจอแบบนี้คนสร้างบรรยากาศที่ดีให้กลับคืนมาก็จะเหนื่อยหน่อยค่ะ...
- ขอบคุณมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องไก่
- แวะไปชื่นชมมาแล้วค่ะ ชาวศรีนครินทร์...เก่งๆทุกคนค่ะ โดยเฉพาะทีมวิทยากรที่มีเทคนิคการถ่ายทอดที่ดีเยี่ยมจนลูกศิษย์ทำออกมาได้ดีจริงๆ
- ฝากขอบคุณพี่แก้วด้วยค่ะ ที่ให้เกียรติกล่าวถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ติ๋ว
หนูฝุ่น ชอบทำไปบ่นไปค่ะ 555
คล้าย ๆ นายกฯ สมัครนะคะ ที่เค้าชิมไปบ่นไป
- ธุค่ะ..
คิดว่าเมื่อก่อนตัวเองค่อนข้างนิยมการนิ่ง เงียบ สงบ แต่พักนี้รู้สึกว่า เอ..ทำไมเหมือนเราจะขี้บ่นนะ มองอะไรก็ขัดหู-ขัดตา-ขัดใจ ไปหมด เลยคิดอยู่ในใจ แล้วต่อมาคงเผลอออกมาเป็นคำพูดหล่ะมั้งคะ
- สวัสดีคะ พี่กฤษณา
- เป็นอาจารย์สอนก็ มีบ่นกับลูกศิษย์บ้างคะ ไม่รู้ว่าตอนนี้ลูกศิษย์คงไม่ชอบขี้หน้าแล้วคะ
สวัสดีค่ะ คุณstardust คุณเนปาลี คุณกรรณิการ์ วิศิษฏ์โชติอังกูร
- เสียงพร่ำสอน(คล้ายเสียงบ่น)ด้วยมีเจตนาที่ดีค่ะ หวังให้เขาได้ดีหรือทำให้ดีได้มากกว่านี้ค่ะ คนที่ได้ฟังเรื่องที่เราสอนคงเข้าใจเจตนาค่ะ
- ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาคุยด้วยค่ะ
- ทุกท่านสบายดีนะคะ