๖๑...สุขสันต์วันอาทิตย์.../...โถใครจะไปจำเธอได้
เรื่องแรก...โถใครจะไปจำเธอได้
หญิงวัยกลางคนนางหนึ่ง...หัวใจวายตายกระทันหัน วิญญานเธอล่องลอยไปพบกับพระยายม พระยายมเห็นแล้วสงสาร จึงบอกว่า...เป็นการทำงานที่ผิดพลาดของทีมงาน...อิอิ...ความจริง...เธอจะต้องมีชีวิตต่อไปได้อีก 10 ปี แล้วสั่งให้ยมทูตนำวิญญานเธอมาคืนร่าง
เมื่อฟื้นขึ้นมาใหม่ เธอรู้ชะตาชีวิต...เธอจึงตัดสินใจใช้ชีวิตที่เหลือให้คุ้มค่า ด้วยการไปผ่าตัดแปลงโฉมเป็นสาว สวยเช้ง
เมื่อออกจากโรงพยาบาล... ระหว่างเดินข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามเธอก็ถูกรถชนตายอีกครั้ง...
เธอก็ต่อว่าพระยายมอีกครั้งเหมือนกัน "ไหนท่านบอกว่าอิชั้นจะมีอายุยืนอีก 10 ปีไงคะ"
พระยายมเขม้นมองเธออยู่นาน...ก่อนพูดเบา ๆ ว่า
" ขอโทษอีกครั้งเถอะจ๊ะ...โถใครจะจำเธอได้...ก็เธอไปทำศัลยกรรมจนฉันจำเธอไม่ได้จริงๆ"...หึหึหึ
เรื่องถัดมา...โชคดีที่เจอเลือด
ณ ถ้ำค้างคาวแห่งหนึ่ง
ค้างคาวดูดเลือดตัวหนึ่งสะกิดเพื่อนที่ห้อยหัวอยู่ใกล้ ๆ เบา ๆ แล้วพูดว่า
" เฮ้! เพื่อน...เราออกไปหาเลือดกินสด ๆ กันดีกว่าไม๊ " ตัวแรกชวน
" จะบ้าเหรอเธอ...จะไปหาเลือดที่ไหนอิตอนตีสอง " เพื่อนปฏิเสธ
"ไม่เชื่อหรือ...งั้นเดี๋ยวข้าจะไปกินเลือดให้ดู" ตัวแรกบอก
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ค้างคาวตัวแรกก็บินกลับมา มีร่องรอยเลือดสดๆ ติดอยู่ที่ปาก
" เฮ้ย! โชคดีจริงๆ แกไปหาเลือดได้ที่ไหนล่ะ " ค้างคาวตัวที่สองถาม
" แกเห็นต้นไม้นั่นมั๊ย " ตัวแรกถาม
" เห็นซี ที่นั่นมีเลือดเหรอ " เจ้าตัวที่สองตอบไปพร้อมอาการทำหน้างง ๆ
" เปล่าหรอก...ข้าตาลายบินชนต้นไม้นั้นเข้าเต็มเปา...แล้วสลบ...เพิ่งมีแรงบินกลับมานี่แหละ "...เหอเหอเหอ
เรื่องรอง...หลักฐาน
ชายคนหนึ่งเพิ่งย้ายบ้านจากกรุงเทพฯ ไปอยู่ในชนบท
วันหนึ่งเขาไปหาซื้ออาหารให้ไก่ที่เลี้ยงเอาไว้กินไข่ เขาเจอร้านขายของชำเพียงร้านเดียวที่อยู่ห่างไปประมาณ 5 กิโลเมตร
เมื่อเข้าไปในร้านขอซื้ออาหารไก่ เจ้าของร้านรีบหยิบมาให้ แต่บอกว่า
" ก่อนจ่ายเงิน คุณต้องแสดงให้เราเห็นว่าคุณเลี้ยงไก่จริงๆ เพราะเรากลัวว่าคนซื้อจะซื้อเอาไปไว้กินเอง หรือ ไปใช้ในกิจกรรมอย่างอื่น ต้องเป็นคนเลี้ยงไก่จริง ๆ จึงจะซื้ออาหารไก่ได้ "
ชายคนนั้นคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไร้สาระที่สุดที่เขาเคยพบมา...จึงเกิดการโต้เถียงกัน
ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้ ขับรถกลับบ้านอุ้มไก่ตัวหนึ่งไปให้เจ้าของร้านดูเขาจึงซื้ออาหารไก่ได้
สัปดาห์หนึ่งผ่านไป ชายคนนั้นไปซื้ออาหารหมาที่ร้านเดิม ด้วยความสะเพร่าเขาลืมอุ้มเจ้าหมา มาด้วย เจ้าของร้านยืนกรานที่จะต้องเห็นตัวหมาก่อนจึงจะยอมขายให้ เขาต้องเสียเวลาย้อนกลับมาอุ้มหมา กลับไปจึงสามารถซื้ออาหารให้หมาได้
สองสามวันต่อมา ชายคนนี้ได้ไปที่ร้านเดิมอีกครั้ง คราวนี้เขาถือกล่องรองเท้าที่ปิดฝาไว้อย่างมิดชิด แต่เจาะรูเล็กๆ ไว้รูหนึ่ง
เมื่อเดินเข้าไปในร้าน เขาวางกล่องลงบนเคาน์เตอร์
" ลองเอานิ้วแหย่ลงไปในรู แล้วจิ้มเอามาดมดูซิครับ " ชายคนนั้นบอกเจ้าของร้าน
หลังจากเจ้าของร้านแหย่นิ้วลงไปและควักออกมาดมดูก็ร้องเสียงลั่นร้าน...
" เฮ้ย! นี่มันอึนี่..."
" เอ้อ...ผมมาขอซื้อกระดาษชำระหนึ่งม้วนครับ "...อิอิ...สาแก่ใจจริง ๆ
โชคดีครับผม
ความเห็น (33)
- สวัสดีค่ะ
- ขอบคุณที่ทำให้หลายคนมีความสุขในวันหยุด
สวัสดีครับครูหล้า...
โห...ท่านผอ.หายไปหลายเดือนนะครับ...สบายดีนะครับ
ขอบคุณครับ
เออ ว่าแต่ พี่จำหนูได้ป่าวเนี่ยะ อิอิ
อรุณสวัสดิ์ พี่บ่าวช่างใหญ่
- เห็นภาพงานกอดกันกลม เมื่อวานแล้วนะคะ
- แหม ใครจะไปจำพี่บ่าว ได้ เฮอๆ
- ไม่เหมือนในรูปเลย .. นั่นสิคะ
- อยากรู้จริงว่าตอนเจอกันเมื่อวาน
- พี่บาวพอเดาได้หม่ายว่า คนไหนครูพี่ปู
พี่บาวไม่เอาภาพมาให้ชม ให้ดูกันมั่งม่ายยคะ
อยากเห็นหลายๆ เวอร์ชั่นๆ กอดกระจาย ...
เอามาเติมวันอาทิตย์ อิอิ ชายคนหนึ่งไปซื้อเป็ดปั๊วฉ่าย จึงไปที่ตลาดขายเป็ด บอกเด็กขายเป็ดว่าเอาเป็ดปั๊วฉ่าย ๑ ตัว เด็กหยิบเป็ดหลังร้านมายื่นให้ ชายหนุ่มเอานิ้วจิ้มก้นเป็ดแล้วส่ายหัว แล้วพูดว่า
"ไอ้หนุ่ม อย่ามาหลอกพี่ ไอ้นี่มันเป็นเชอรี่ อย่ามั่ว"
เด็กขายเป็ด หัวเราะแหะๆ โทษทีพี่ผมไม่ทันดู แล้วเดินหายไปหลังร้าน ออกมาพร้อมกับเป็ดอีกตัวหนึ่ง ชายหนุ่มเอานิ้วจิ้มก้นเป็ดแล้วบอกว่า
"ไอ้หนุ่ม อะไรวะเอ็งนี่ ไอ้นี่เป็ดไชยา ทำไมเอ็งมั่วอย่างนี้วะ พี่เลี้ยงเป็ดมานานรู้ดีเรื่องเป็ด เอ็งเป็นใครมาจากไหนวะถึงกล้ามั่วกับพี่"
เด็กขายเป็ด ยิ้มมุมปาก แล้วถอดกางเกงหันก้นไปทางชายหนุ่มแล้วพูดว่า
"พี่ลองจิ้มดูซิ"
ฮ่าๆๆ
- สวัสดีครับ นายช่างใหญ่
- เรื่องแบบนี้บางทีก็มาจากเรื่องจริง
- พวกหนังตลุงไม่รู้ไปหามาจากไหน ตลกได้ทั้งคืน
- แต่ของท่านอัยการน่ากลัว ฮิๆ
- ขอบคุณมากครับ
สะใจเรื่องทิชชู่จังค่ะ..แบ่บเนี้ยะ..เค้าเรียก หนามยอกก็ต้องเอาหนามบ่งนะคะ..ส่วน..ท่านนายช่างใหญ่ ถ้ามิใส่แว่น ! ร๊าวัง..จาเป็นเหมือนค้างคาวตัวแรกนะ..จะบอกให่..เอ..วันก่อนโดนถอนฟัน..เพราะไม่ใส่แว่นอ๊ะป่าวเอ่ย ? อิ..อิ..
สวัสดีครับน้องครูปู
ถ้าจำเรื่องรองเท้าได้...เรื่องกินถั่วแล้วเกิดระเบิดในห้องเรียนได้...อิอิ...ต้องจำได้แน่ ๆ เลย
ขอบคุณครับ
ไอ่หยา ! ผี่บ๋าว ! ค่นเอิ๋นเค้าไป่ผ่อบกั่นแม๊ดแหล่วหนา ! (ไป่เถี่ยว blog อ. ขจิต แล่ต่ะ อึ๊ ! เต๋มจ๋อขิ่ดหว่ะ !) เลื๊อ OOHOOH นี่แฮ เถ่ไมดายผ่อบที่ เซี๊ยด๋ายจั๋ง ทาหม้ายติ๋ดต็องเตรี๋ยมอ่อบร่ม ผี่เฮ๊อ ! ผ่อบกั่นแหน่น่อน ! ฮ่าย ! หว่ะเซี๊ยด๋าย !
สวัสดีน้องปูเหอ
แลที่อ.ขจิตนั้นแหละครับ เพราะถ่ายกล้องเดียวแล้วค่อยดึงภาพจากอัลบั้มครับ
อึ๊...ในรูปถ่ายแก่หนาดนั้น ตัวจริงอิแก่หนาดไหน แต่มีคนถูกอำงานนี้ ไปอ่านแลที่บล็อคอ.ขจิตนะครับ...
โชคดีน้องเหอ
สวัสดีครับท่านอัยการชาวเกาะ
งานนี้...อึ๊...สาเป็ดพ่านทั้งหลาด...อิอิ...ไม่เชื่ออย่าลบหลู่...เลยเจอดีเข้าให้
ขอบคุณครับ
มาขำๆๆค้างคาว แต่เรื่องเมื่อวาน ขำกว่า จนน้ำตาไหล ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีครับ ท่านนายช่างใหญ่
- แวะมาทักทาย
- และมาอ่านบันทึกครับ
- เอ้า ฮา
สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่
- มณีแดงไม่น่าไปศัลยกรรม มาเล้ย อิอิอิ
สวัสดีครับคุณเกษตรยะลา
หนังลุงเวลาไปเล่นที่ไหน นายหนังต้องออกไปหาข้อมูลตามในหลาดแถวนั้นก่อน เป็นวัตถุดิบ...ถึงเล่นได้หลกทั้งคืนครับ
อึ๊...เรื่องนั้นเป็ดพ่านทั้งหลาดครับ
โชคดีครับ
สวัสดีน้องโอ๋เหอ
กระดาษทิชชู่นี่ขาดไม่ได้ต้องมีครับ....ขณะกินอาหารเดี๋ยวโดนว่า...อิอิ
อ่อ...ข่าวถึงแล้วหรือครับ...น้อง ๆ ที่มาจากสงขลาท่าทาง(ไม่ใช่ชื่อวัดนะครับ...อย่าเข้าใจผิด)เอางานเอาการทั้งสองคนน่ะครับ...สงขลาจงเจริญ
โชคดีครับนะ
สวัสดีครับอาจารย์ขจิต...
ถึงกำแพงแสนแล้วหรือครับ...พรุ่งนี้ออกศึก...สู้สู้
เรื่องถั่วระเบิดนี่...เล่ากี่สมัยก็ยังทันสมัยครับ...ส่วนเรื่องรองเท้ามีสะสมเพิ่มขึ้นทุกปีครับ...ฮาฮาฮา
แล้วค่อยพบกันเมื่อพี่ชาติต้องการครับ...อิอิ
โชคดีครับ
สวัสดีครับครูโย่ง...
ก็กะจะเลิกบันทึกแล้วละ...เอาหลักฐานเป็นฉบับสุดท้ายครับ...อิอิ...ช่วงนี้ภาระกิจองค์กรเพิ่มขึ้น...
ค่อยพบกันใหม่นะครับ
โชคดีครับผม
สวัสดีครับป้าแดงน้องเล็ก...
เห็นแล้วครับว่า...ชุดนี้ทำให้รูปถ่ายป้าแดงเปลี่ยนไป..ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นครับ...
แล้วค่อยพบกันใหม่นะครับ...บ๋ายบาย
โชคดีครับผม
สวัสดีค่ะ พี่นายช่างใหญ่
น้องครูปู มีของมาฝากค่ะ คริคริ
สวีสดีค่ะ
มีเด็กกับยิ้มใสๆมาฝากค่ะ อิอิ
เสียดายจัง(หู้)...พลาดส่งนายใหญ่ขึ้นเครื่อง..:)
หวัดดีค่ะ...นายช่างใหญ่
มาขำ ๆ ค่ะ อะเอิ๊ก ๆ
เอ๊...แล้วจะเอาอะไรมาฝากดีค๊ะ...
เอางี้แล้วกัน...
หวัดดีคะ..ตามมาขอบคุณ และมาอ่าน ...เรื่องคลายเครียดคะ ขอบคุณคะ...:)
ยู้ฮู้ ... กำลังนินทาหยก ๆ หายไปไหนแล้วหนา
พี่บ่าวช่างใหญ่ ... จะไปไหนคะ ...
... เดินทางปลอดภัย ราบรื่น นะคะ
... กลับมาเร็วๆ นะ มีคนรออยู่ตั้งกะเอ ...
สุขสันต์ หรรษา เบอร์ห้า ค่ะ พี่บ่าว ...
หวังเหวิดตึนอย่างแรง นิ เรา
ไปไส ม่ายหรู่ อิอิ
แหม เห็นป้ามณี บอกว่ามีวิธีแก้เผ็ด คลิกเข้ามา
คิดถึงพี่บ่าวช่างใหญ่มาแล้ว ... หายไปนมมนานนเยย
... คิดถึง ๆๆๆ ที่ซู้ดดดด ... หลบมาแค่ๆ เร็วๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ
- สบายดีนะค่ะ
- แวะมาคลายเครียดยามดึกด้วยคน อิอิ
- ขอบคุณค่ะ
แวะมาทักท้ายกับหยุดสาบายๆๆ
ที่คนทำงาน อย่าง เราไม่มีวันหยุด แบบ อาทิตย์ๆๆ
สวัสดี มาอีกที่ ยามดึกก...นอบ ฮับ
สวัสดีวันงานบุญเข้าพรรษานะค่ะนายช่างใหญ่
สวัสด่ครับ นายช่างใหญ่
- แวะมาทักทายครับ
- สบายดีไหมครับ
- แวะมาเยี่ยมในวันหยุดครับผม
พี่บาวช่างใหญ่ค่ะ
หายไปไหนค่ะ หนูนุ้ยเป็นห่วงค่ะ
หวังว่าพี่บาวคงสบายดีนะคะ
คิดถึงจริง คิดถึงจัง คิดถึงอย่างแรง
ให้พี่บาวสะสางภารกิจให้เสร็จ รีบกลับมานะคะ
... จะรอ จะรอ ... ค่ะ ..