อ่านหนังสือเพราะอาชีพเรา แต่ก่อนสนามหลวง หรือจตุจักรชอบมาก
ผมซื้อมาหลายเล่มยังไม่ได้อ่านเลย ต้องลับขวานให้คมอยู่เสมอครับ
หนังสือคือทรัพย์มหาศาล
หนังสือคือคำตอบในหลายๆเรื่อง
จากที่มีชีวิตอยู่มายาวนาน เลยอยากจะใช้เวลาว่างที่มีอยู่มาอ่านหนังสือ หรือไม่ก็มีไว้เพื่อการค้นคว้าสิ่งต่างๆ เริ่มเดิมทีหากจะให้สอนเรื่องอะไรการเตรียมตัวก็ไปหาหนังสือมาเก็บๆไว้ ค้นหาสิ่งต่างๆมารวบรวม สอนหลายวิชา จากกรรมของลุงเอกจึงมักจะได้สอนวิชาที่ไม่มีสอนที่ไหนหลายวิชา หลายๆครั้งเข้าทำให้มีมากขึ้น
ต่อมามีงานศึกษาวิจัย หรือมีคนมาให้ช่วยศึกษาหรือทำยุทธศาสตร์ของเขา ในการวางแผนต่างๆ ก็เลยต้องหาหนังสือมาค้นคว้าอีก นานๆเข้าเอาละซีเต็มบ้านไปหมด
ลุงเอกพยายามจัดๆๆ ทำท่าจะเรียบร้อย อุตส่าห์ให้ลูกสาวสร้างโปรแกรมเอาไว้เก็บหนังสือจะได้ค้นหาง่ายๆ ความที่บ้านก็ต้องขยับขยายย้ายห้อง เลยต้องขนของโดยเฉพาะหนังสือกันชุลมุน สักสามรอบเห็นจะได้ ต้องแบกย้ายไปมา ปวดเมื่อยไปทั้งตัว
จัดเข้าตู้แล้วดูน้อยหน่อย อันที่จริงลุงเอกไม่ใช่เป็นหนอนหนังสือเลย เป็นขี้ไรหนังสือมากกว่า ถ้าหนอนหนังสือคงอ่านหมดแล้ว นี่ก็ฝันว่าเกษียณแล้วจะหาเวลาอ่าน
จะว่าเกษียณจากราชการก็เกษียณแล้ว มาจนบัดนี้ก็ยังไม่ได้อ่านอย่างจริงๆจังๆ เพราะต้องทำงานต่อ ส่วนใหญ่ก็บริหารสำนักสันติวิธีและธรรมาภิบาลที่ สถาบันพระปกเกล้า สอนหนังสือ ฝึกอบรม งานวิจัย ถ้าเขาให้ทำงานจนครบอายุก็ถึง 70 ที่กำหนดไว้ ไม่รู้จะเอาแรงที่ไหนมาใช้อ่านเหมือนกัน อาจจะนอนอ่าน อ่านแล้วจะเอาไปทำอะไรไม่รู้ ทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตจริงมากกว่าตำรา เอาเป็นว่าใช้ต่อยอดก็แล้วกัน
แต่หนังสือนี้มีคุณค่ามหาศาลจริงๆ บางครั้งเราได้ใช้เตรียมความรู้ทำอะไรต่างๆได้ดี บางเล่มดูรูปก็เพลิน บางเล่มเป็นหนังสือเก่าที่ชอบเก็บเอาไว้
ถามว่านานแค่ไหน ก็ไม่ต่ำกว่า 100 ปี เอาไปบริจาคให้พิพิธภัณฑ์บ้างก็มี จากหนังสือเก่าทำให้เรารู้ว่าแต่ก่อนนี้สมัย ร.7 กองทัพอากาศไทยเคยสร้างเครื่องบินได้สองแบบ คือ ประชาธิปก หนึ่งแบบและบริพัฒน์ อีกหนึ่งแบบ จึงถึงบางอ้อว่าเราทิ้งสิ่งที่ดีงามในอดีตไปซะหมด แล้วมาซดของสดๆจากชาติอื่น
บางครั้งก็สะสมหนังสือไว้เพื่อแจก หลายๆคนคงได้รับแจกไปจากลุงเอกเล่มใหญ่บ้างเล็กบ้าง อย่าว่าแต่แจกอย่างนี้เลย ลุงแหวงโดนมาแล้วลุงเอกจัดส่งให้ถึงขอนแก่นเลย แบกแทบไม่ไหว มีหนังสือดูพระ พระและอื่นๆ
หนังสือที่ยังไม่ได้เรียงเข้าตู้ก็อีกโข บางเล่มเก่าๆแต่อ่านแล้วได้สาระดี นี่ก็ทั้งแจกทั้งชั่งกิโลขายไปโขเหมือนกัน
ความฝันอยากมีห้องสมุดในบ้าน อีกฝันที่กำลังทำคือพิพิธภัณฑ์ในบ้าน ค่อยเล่าให้ฟังต่อไป
สุดท้ายสมบัติต่างๆที่สะสมไว้ คงได้เผาไปพร้อมๆกับเรานี่แหละ นี่คือชีวิตจริงที่หลอกให้เราวิ่งหาสิ่งที่ไม่จริงอยู่ทุกวัน
หมายเลขบันทึก: 184497เขียนเมื่อ 25 พฤษภาคม 2008 23:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:05 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (35)
อยากมีห้องสมุดในบ้านเช่นกันค่ะ หนังสือที่โหลดๆ มาก็ต้องพริ้นต์ออกมาอ่าน อ่านจากหน้าคอมฯ ก็มองไม่เห็น อ่านยาก ไม่เหมือนอ่านเป็นเล่มค่ะ ตอนนี้ห้องทำงานก็เลยกลายเป็นห้องสมุดค่ะ
สวัสดีค่ะลุงเอก
หนังสือนี่ ตั้งใจอ่าน สักวันก็จะต้องหมด
แต่ใจคนนี่ต่างหาก ที่อ่านไม่รู้จักหมด
จำๆมาค่ะลุงเอก ไม่มีอะไรหรอก
คิดถึงลุงเอก
เห็นแต่เรื่องราว ลุงเอก ไปเป็นพระเอกอยู่เรื่อยๆ
ภูมิใจที่เป็นหลานลุงค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณลุงเอก
- หนูเข้ามาแอบดูรูปภาพเจ้าค่ะ อิ อิ อิ
- หนังสือเยอะมากเลยค่ะ...
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีหลานรุ่งสบายดีใหมได้ข่าวว่าป่วย
ถ้าลุงเอกอ่านหนังสือนี้หมด คงหนักหัวแน่ ไม่ใช่พระเอกดอก คนมีกรรมน่ะ
สวัสดีครับ อาจารย์เอก ( ลุงเอก )
- ความฝันเหมือนกันเลยครับ อยากมี "ห้องสมุดส่วนตัว"
- การจัดการความรู้ (ในหนังสือ) ชัด ๆ นะครับ
ขอบคุณครับ :)
โอ้โฮ้...บ้านลุงเอก เต็มไปด้วยหนังสือ น่าอิจฉาครับ บ้านกระผมที่ปายก็ไม่น้อยหน้านะครับ เยอะพอกัน ผมชอบอ่านครับ และชอบสะสมไปด้วยกัน
หากมีเผื่อผม ฝากลุงเก็บไว้ให้ผมบ้างนะ
เอกพี่เอาหลบไว้ข้างบ้าน คนเข้ามามองไม่เห็น มีห้องสมุดและพิพิธภัณฑ์แต่จัดเท่าไรก็ไม่เสร็จสักที พี่มีหนังสือแจกด้วยหนาวันหลังแวะมาเยี่ยมนะ
สวัสดีครับลุงเอก
พ่อผมชอบอ่านหนังสือ ผมเห็นพ่ออ่านหนังสือตั้งแต่เด็ก พอไปเรียนหนังสือที่กทม.ผมชอบไปสนามหลวงซื้อหนังสือลดราคาประเภทต่วยตูนและพอคเก็ตบุ๊คมาอ่าน ๓ เล่ม ๕ บาทหรือ ๑๐ บาทไม่แน่ใจ พอทำงานก็ซื้อหนังสืออ่านทั้งนิตยสารและพ๊อกเก็ตบุ๊ค ซื้อมาอ่านทุกอย่างที่อยากอ่าน บางช่วงบ้าธรรมะ ก็ซื้อแต่หนังสือธรรมะมาอ่าน พอบ้าอ่านหนังสือแปลก็ซื้อหนังสือแปลมาอ่านหูดับตับไม้ บางช่วงอยากจัดสวน,จัดบ้านก็ซื้อมาอ่าน อย่ากเล่นพระเครื่อง,เล่นกล้อง,ซื้อหนังสือมาอ่าน ฯลฯ จึงทำให้โม้กับเขาได้ทั่วทุกสาขาวิชา อิอิ แต่รู้ไม่จริง ฮา...
ไปตลาดทุกทีต้องแวะร้านหนังสือ จนคุณแอ๊ดบ่นว่าถ้าจะหาสมบัติของผมก็นี่แหละมีแต่หนังสือนี่แหละไม่ได้ซื้อที่ดิน ไม่ได้ซื้อทองหยองติดตัว ให้ไปกับการศึกษานี่แหละ แถมแต่ละเล่มที่ซื้อมาก็อ่านไม่ค่อยจบหรอกแต่อยากซื้อ ตั้งใจไว้ว่าเกษียณเมื่อไหร่จะต้องหน้าตั้งตาอ่านหนังสือ แต่ไม่รู้จะได้อ่านไหม เพราะของอัยการเกษียณ ๗๐ ปี อิอิ
คุณลุงเอกคะ...หนูก็ชอบอ่านหนังสือค่ะ..ต้องขอบคุณคุณแม่มากๆเพราะแม่จะชอบอ่านหนังสือนิยายทำให้หนูอยากอ่านบ้าง..แล้วก็อ่านนิยายมาตั้งแต่ละอ่อนน้อยเลยค่ะ..เล่มปึกใหญ่ๆน่ะค่ะ..อานิสงส์ก็เลยทำให้อ่านได้เร็วและชีวิตไม่ค่อยจะได้เหงาเลยค่ะ..
มีหนังสือเป็นเพื่อนเนี่ย.ดีนะคะ..ทำให้เราฉลาดและไม่เหงาอีกด้วย..
เห็นภาพตู้หนังสือแล้วเหมือนที่บ้านมากเลยค่ะ..งเต็มไปด้วยหนังสือไปหมด..อย่างกับห้องสมุดประชาชนเลยค่ะ..อิอิ
ขอบคุณค่ะ.คุณลุงเอกดูแลสุขภาพด้วยนะคะ..
สวัสดีค่ะคุณลุงเอก
- หนังสือของคุณลุงเอกช่างมากมายจังค่ะ
- เด็กรุ่นหลังไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือแล้ว อ่านจากอินเตอร์เน็ตง่ายและเร็วกว่า แต่ทว่าความแม่นยำให้เนื้อหานั้น ไม่เคยตรวจสอบ
- จนมีคำที่ว่า Copy Edit Paste เป็นการหาความรู้เร็ว ๆ ง่าย ๆ และในความคิดคนไม่มีรากก็คือ .. หยาบ ๆ
- หนังสือแต่ละเล่มกว่าจะเขียน เรียบเรียง พิมพ์เผยแพร่นั้น ต้องผ่านกระบวนการที่ละเอียดประณีต
- และที่แน่ ๆ ก็คือ เสน่ห์ของหนังสือก็คือ จะอ่านเมื่อไหร่ที่ไหนก็ได้ เพียงหยิบขึ้นมา แต่การอ่านจากสื่ออิเล็กทรอนิกส์นั้น ถ้าไฟดับก็เสร็จกัน...อ่านไม่ได้
- คนไม่มีรากรักหนังสือและชอบอ่านหนังสือค่ะ คุณลุงเอกอย่าทิ้งหนังสือนะคะ เสียดายค่ะ
ลุงเอกครับ ขอเพิ่มเติมประโยคในหัวเรื่องต่ออีกว่า ที่รอคอยการมาเยือน
ธุ ลุงเอกค่ะ..
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ต้อมชอบไปเดินในงานสัปดาห์หนังสือที่ศูนย์สิริกิติ์ทั้งๆ ที่ไม่ชอบเดินท่ามกลางผู้คนมากมายนั่นก็คือ กองหนังสือละลานตานี่ล่ะค่ะ
มีความสุขกับการได้มองเห็นหนังสือจำนวนมากมายวางทับซ้อนกันเป็นตั้งๆ มองไปก็ได้แต่ถอนใจไป อยากได้ไปหมด แต่ก็ไม่ค่อยได้ซื้อเพราะความที่อยากได้ไปหมดนี่ล่ะค่ะ ขืนซื้อเยอะๆ รับรองไม่มีกะตังค์ซื้อตั๋วขึ้นรถกลับบ้านแน่ๆ เพราะงั้นเสพด้วยสายตาก็พอ
หนังสือเป็นโลกของต้อมเลยนะคะ เพราะต้อมไม่มีเพื่อนจึงสนิทสนมชอบพอกับหนังสือเป็นพิเศษ ยังจำได้ว่าตั้งแต่ตัวเองเป็นเด็กตัวน้อย..ก็คุ้นชินกับหนังสือมากมายเสียแล้ว คงต้องยกความดีให้พ่อที่เป็นนักบริโภคหนังสือตัวยงเหมือนกัน แต่หลายๆ ครั้งที่ต้อมต้องถูกดุเพราะความที่ต้องอ่านหนังสืออยู่ตลอดเวลานี่แหล่ะ ทานข้าวก็ต้องมีหนังสือในมือ พอเรียนระดับชั้น ม.ต้น ซึ่งต้องทานที่โรงอาหารนี่ล่ะ แสนจะทรมาน แต่แก้ขัดด้วยการอ่านฉลากน้ำปลาไปพลางๆ
ทุกวันนี้ก็มีลูกสาวเจ้านายเป็นสปอนเซอร์รายใหญ่ เธอจะมาถามทุกครั้งที่มีรายการลดราคาหนังสือว่า "ต้อมอยากอ่านเล่มไหนเป็นพิเศษไหม ? เดี๋ยวเจ้จะไปซื้อมาให้ยืมอ่าน" สงกรานต์ที่ผ่านมาก็เลยได้หนังสือมาอ่านยี่สิบกว่าเล่ม สบายไปเลย นี่ยังไม่ได้ส่งคืนเลย อิอิ
และสงสัยชาติที่แล้วจะทำบุญด้วยหนังสือ ชาตินี้เลยได้หนังสือจากคนโน้น-คนนี้บ่อยๆ ดีจัง^^
สำหรับต้อมแล้ว..หนังสือจึงไม่ใช่เป็นเพียงหนังสือ หากแต่เป็นโลก เป็นเพื่อน เป็นประตู-หน้าต่างที่พาต้อมออกสู่โลกกว้าง(ในจินตนาการของตัวเอง)
สวัสดีครับ
หนังสือเยอะจริงๆ ครับ
- คารวะคุณลุงเอกค่ะ
- หนังสือคุณลุงเอกมากมายมหาศาลจริงๆ สมกับชื่อเรื่องบันทึก หนังสือคือทรัพย์มหาศาล
- ในการอ่านหนังสือแต่ละครั้ง เวลาจะหมดไปเร็วมากโดยไม่รู้ตัว เหมือนเราได้อยู่ในโลกส่วนตัวของเรา
- ถ้าเป็นหนังสือที่ถูกใจก็จะเก็บไว้นานๆค่ะ
- ขอบคุณคุณลุงเอก ที่จุดประกายให้เด็กรุ่นหลังได้รักการอ่านหนังสือ
โก๊ะจิจัง ลูกรก ลุงเอก ไม่มีเด็กเชียร์บล็อกมาช่วยแล้ว เพราะต้องเข้าหอ พอเข้าที่แล้วกลับมาหนา
มีโอกาสจะเอาขนมไปฝาก
อยากมีห้องสมุดในบ้าน...ตู้ตอนนี้ทุกใบเต็ม...หนังสือเริ่มวางเป็นกองๆ แต่ตนเองจะมีหนังสือที่ซื้อมาแล้วยังไม่ได้อ่าน....จะหยิบมาติดเป้ ติดกระเป๋าเมื่อต้องเดินทาง....แต่ก็มีส่วนหนึ่งที่บริจาคส่วนใหญ่จะเป็นด้านวิชาการ....ต้องขอบคุณกระทู้นี้ที่ทำให้ระลึกได้ว่าต้องไปห้องสมุดเพื่อคืนหนังสือค่ะ
ประเดี๋ยวสวนป่าจะทำห้องสมุด เล่มไหนไม่ใช้ก็ส่งมานะครับ
สวัสดีครับลุงเอก
แม่บ้านผมบ่นทุกวันเรื่องหนังสือ...ไม่มีที่จะเก็บแล้วครับ...ก็เราอยากอ่านก็ซื้อมาอ่าน...อ่านแล้วก็เก็บไว้เป็นคลังข้อมูลห้องสมุดที่บ้าน...สงสัยต้องทำที่วางใหม่เห็นชั้นวางของลุงเอกสวยงามดี...อิอิ...แม่บ้านจะได้เลิกบ่นครับ
ขอบคุณครับ
ลุงเอกอยากมีห้องสมุดในบ้านมานานตั้งแต่ยี่สิบปีแล้ว เพิ่งจะเป็นรูปร่างเมื่อสี่ห้าปีนี้เอง
ดูสภาพเหมือนลุงเอกไม่มีผิด
ลุงเอกเอาหนังสือไปทิ้งให้พ่อหลายรอบแล้ว อยากให้ทำห้องสมุด ใครจะช่วยจัดเอ่ย
หนังสือเป็นเพื่อนเราได้จริงๆ บางตู้ลุงเอกต่อเองเลย ขอบคุณที่ห่วงใยครับ
สวัสดีหนังสืออ่านรู้เรื่องใหมครับ เล่มหนาเท่าหมอนเลยครับ
อยากให้สังคมไทยเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ลุงเอกไปญี่ปุ่นมา เด็กๆต้องมีหนังสือติดมือตลอด
ที่บ้านผมหนังสือมากเหมือนกัน แต่ที่เห็นๆๆผมมีน้อยกว่าพี่เอกแน่ๆๆ สงสัยต้องจัดตามระบบเลขหมู่แล้วครับ
น่าอิจฉาจังหนังสือเยอะมากเลย ผมก็ชอบสะสมและชอบอ่านมากครับ อ่านแล้วก็เขียนๆ ถ้าไม่รู้จะเอาไปไหนเผื่อหลานบ้างก็ได้ลุง
สวัสดีคะ ลุงเอก
UsableLabs อยากจะมีห้องสมุดเหมือนกันคะ เห็นชั้นวางหนังสือลุงเอกแล้ว นึกภาพไม่ออกเลยว่า ถ้าจะมีชั้นหนังสือในห้องทำงานของ UsableLabs แล้วจะเป็นยังไงบ้าง เพราะไม่รู้จะเอาไปตั้งตรงไหนคะ ^_^
หนูมาเรียนลุงเอก ร่วมเขียนบันทึก AAR การใช้งาน GotoKnow.org คะ
หากพอมีเวลา ร่วม aar ก่อนหน่อยนะคะ
^_^
ลุงเอกเชียร์ให้ อ.ธวัชชัยซื้อที่ในสวนหนึ่งแปลงทำ สำนักงานที่รอบล้อมด้วยป่า
อนาคตมีบ้าน อ.ทั้งสองหนึ่งหลัง มะปรางกับต้นกล้าคนละมุมคนละหลัง
ฝันคงเป็นจริง แล้วเราไปวิ่งเล่นแบบสวนครูบาไง
หนังสือเยอะแยะ น่าอ่าน น่ามีความสุขมากๆค่ะ
รู้แล้วหนังสือดี ๆ หายไปไหนหมดที่แท้ก็เดินเรียงหน้ามาอยู่ที่บ้านลุงเอกนี่เอง มิน่าถึงหาไม่เจอ อิ อิ วันหน้าถ้ามีโอกาสน้อยคงต้องขอเยี่ยมชมห้องสมุดในบ้านลุงเอกให้ได้เลย ในฐานะครูบรรณารักษ์ค่ะ
ยินดีเลยน้อยจะแวะมาเมื่อไรได้ทันที