ลูกชาวนา ชื่อว่า อ้ายสิงห์
“ลูกชาวนา ชื่อว่า อ้ายสิงห์”
ถ่ายทอดเรื่องราวและความรู้สึกลูกผู้ชายในฐานะพี่ชายคนโตที่มองหาแบบอย่างชีวิตให้กับตนเอง
.........................................................
เมื่อวานผมไปโรงเรียน โรงเรียนเพิ่งเปิดเทอมใหม่
แต่วันนี้ ไม่ต้องไป เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์
พวกน้องๆ ก็เช่นกัน มันเป็นวันหยุดของเรา
ตื่นแต่เช้าๆแล้วเราก็ไปทุ่งนา
พ่อผมทำนา ผมมีชื่อ ว่าอ้ายสิงห์
ซุกซนเป็นลิง ยังไม่ประสีประสา
โดยเฉพาะน้องๆ ก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า
เอาเป็นว่า ท้องทุ่งนาในวันนี้ สนุกจริง
ตอนพ่อไถนา พวกเราเดิน ตามหลังพ่อ
สน สร้อย สังข์ แล้วตามหลัง ด้วยตัวสิงห์
สร้อย พูดว่า พ่อขาพ่อเก่งจริง
พ่อบอกลิงอย่างพวกเจ้าไม่เข้าใจ
ผมถามพ่อ พ่อครับ พ่อเหนื่อยไหม
พ่อบอกไม่เป็นไร พ่อทนได้
ผมถามต่อ ว่าทำนา ต้องอย่างไร
แล้วยากไหม กว่าจะได้เม็ดข้าวมา
พ่อบอก มันไม่ยากแต่ไม่ง่าย
ไม่สบาย และยังต้องใช้เวลา
....จากนั้นพ่อก็ร่ายยาว.......
เริ่มจากไถ เมื่อฝนใหม่ ตกจากฟ้า
เตรียมตกกล้า จัดหาเมล็ดพันธุ์
ตกกล้าเสร็จ รอวันต้นกล้าใหญ่
แปลงต่อไปไถกลบไว้ ให้เสร็จสรรพ์
สี่อาทิตย์ผ่านไปจึงได้วัน
ไถคราดมันอีกครั้ง แล้วปักดำ
ผ่านหลายเดือน คอยใส่ปุ๋ย เก็บกักน้ำ
อาจต้องเตรียมทำใจ อาจไม่ขำ
ฝนทิ้งช่วง ฝนแล้ง แมลงทำ
น้ำท่วมซ้ำ ธรรมชาติแกล้ง อาจต้องเจอ
ยิ่งตอนนี้ปุ๋ยแพง น้ำมันแพง
หมดเรี่ยวแรงเอาง่ายๆ ได้เสมอ
ตั้งแต่พ่อเกิดมาไม่เคยเจอ
ถึงวันนั้นพวกเธอจะเข้าใจ
(แล้วพ่อก็หยุดพูดเอาเฉยๆ)
พ่อครับพ่อ พ่อหยุด ก่อนได้ไหม
ผมว่าผมทำได้ขอลองบ้าง
...มันหนักนะลูก .....
ครับไม่เป็นไร ขอให้พ่อช่วยบอกทาง
ผมอยากลองทำดูบ้าง ผมอยากเป็น
....งั้นก็ลองทำดู ....
เริ่มที่ จับหางไถ
เดินเดินไป ตามรอย ที่ลูกเห็น
ถึงหัวเลี้ยว หัวต่อ นั่นยากเย็น
คุมหางไถ ให้เป็น บังคับมัน
ออกแรงเพิ่มอีกนิด ยกสูงไว้
เหวี่ยงตัวไป ดึงรั้งไว้ ต้องอย่างนั้น
อย่าให้มันออกไปนอกลู่ทาง
ซึ่งทุกอย่างอยู่ที่ลูกควบคุมมัน..........จำไว้
(พี่สิงห์ ระวัง นะ...น้องสร้อยเชียร์อยู่ พี่สิงห์ สู้ สู้ ...)
...........แล้วผมก็ทำได้........
....ผมผ่านช่วงหัวเลี้ยวตรงนั้น แล้วบังคับมันเข้าสู่ทางที่ต้องการ...
...ผมดีใจ และรู้สึกภาคภูมิใจอย่างบอกไม่ถูก...
ภาพที่น้องๆทุกคน เดินตามข้างหลังผม เหมือนตอนที่เดินตามพ่อ
เป็นความรู้สึกที่ดีมากสำหรับผม
ผมจะจดจำภาพเหตุการณ์ดีๆในวันนี้ตลอดไป
.....ก่อนนอนคืนนั้น ผมคิดทบทวนถึงเรื่องราวที่ทุ่งนา....
คิดถึงคำพูดของพ่อ
ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมพ่อตอบผมว่า
ไม่เป็นไร พ่อทนได้ ตอนผมถามว่าพ่อเหนื่อยไหม
และพอจะเข้าใจความรู้สึกว่า ทำไมถึงพ่อหยุดพูดเอาเฉยๆ
หลังจากบอกว่า
เมื่อถึงวันนั้นพวกเธอจะเข้าใจ
ผมจะจดจำ คำพูดของพ่อ
ผมอยากบอกว่าผมชอบทุกสิ่ง ที่พ่อทำ
ผมจะตั้งใจเรียน ผมจะเป็นคนดี
จะดูแลน้องๆ
ที่สำคัญ ผมจะบังคับหางไถ ไม่ให้มันออกนอกลู่นอกทางด้วยตัวของผมเอง
ผมรักพ่อ
และจะไม่มีวันลืมว่าผมเป็นใคร
“พ่อผมทำนา ผมชื่อว่าสิงห์ และผมชอบทุกสิ่ง ที่พ่อผมทำ”
-------------
ภาพประกอบ: no-war
เรื่องโดย : กะทกรกบ้าน
ความเห็น (4)
- สวัสดีค่ะ
- ชอบบทกลอนและภาพประกอบจังค่ะ
- น่ารักและน่าประทับใจ
สวัสดีครับคุณ Wanpen
- ช่วงนี้ก็เข้าสู่หน้าฝนเต็มตัวแล้ว ผมมองผ่านประตูหลังบ้านออกไปทางทุ่งนาแปลงที่อยู่ติดบ้านของผมนั้น
- ครอบครัวที่ผมให้นามแฝงว่าอ้ายสิงห์ ก็ยังคงเห็นการดำเนินเรื่องราวชีวิตของพ่อและลูกๆชาวนาครอบครัวนี้อยู่เช่นเคยเหมือนทุกปี
- จะต่างไปก็แต่ปีนี้ มีแต่สิงห์ กับผู้เป็นพ่อที่มาไถและเตรียมแปลงกล้า แต่ไม่เห็นน้องอีก2คนมาเดินตาม สิงห์เองก็โตเป็นหนุ่มเต็มตัวกำลังเรียน ปวช. ปีนี้สิงห์แบ่งเบางานหลักของพ่อได้มากทีเดียว
- ขณะที่นั่งตอบความคิดเห็นคุณวันเพ็ญ เช้านี้ลมเย็นๆโชยเข้ามา ผมมองลงไปเห็นแปลงกล้าข้าวกำลังเขียวขจี
บทกลอนที่ถ่ายทอดยังไม่สวยงามนัก แต่ความรู้สึกประทับใจของพ่อและลูกในภาพที่ผมได้เห็นเป็นประจำจึงอยากจะเล่าเรื่องนี้ครับ
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจ
ช่วงนี้เป็นช่วงหน้านาออนทัวร์ ทุ่งนามีแต่สีเขียวค่ะ
ช่วงนี้เป็นช่วงหน้านาออนทัวร์ ทุ่งนามีแต่สีเขียวค่ะ