ปวดท้องเพราะคิดปัญหาเรื่องงานไม่ตก
บางทีก็เพราะทำงานยังไม่เสร็จสมบูรณ์
บางทีก็เรื่องจิปาถะ เก็บเอามาคิด คิด และ คิด
กายกับจิตแยกกันไม่ได้เลย
คิด -> นอนไม่หลับ ->ปวดท้อง
ต้องตั้งสมาธิใหม่
เฮ้อ วันจันทร์ต่อมาจากคืนวันอาทิตย์เป็นแบบนี้..บ่อย
คุณ ๆ เป็นกันบ้างมั้ยเอ่ย
*********************************************
จดไว้ในอนุทินแบบนี้ เคยโทรปรึกษาแพทย์ เพื่อนรุ่นพี่และรุ่นน้องมาแล้ว หลายครั้งในสามปี ได้รับการตรวจโดยละเอียดมาอย่างน้อยสองครั้ง
ตรวจครบสมบูรณ์แบบ (ถึงระดับ Gastroscope)
ไม่หายขาด เดี๋ยวเป็นเดี๋ยวหาย เพราะมีอาการนอนหลับยาก (ถ้าหลับแล้วก็ตื่นยาก อิ อิ)
คิดอะไรนิดเดียว มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง..ไม่หลับแล้ว
เราเป็นโรควิตกกังวลหรือเปล่า?? เราเครียดง่าย ?? เราควรกิน "ยาจรรโลงใจ" ไหมเนี่ย
ไม่นี่นา เครียดอาจจะง่าย แต่ก็ โอ้ มีวิธี เป่าปัด (ventilate) ตามแบบฉบับตัวเองหลายวิธี
ร้องเพลงเราก็ร้อง ทั้งเกะ ไม่เกะ แต่เอะอะ..แน่ ๆ
เล่นไวโอลินก็เชี่ยวชาญ พาลทำให้คนรอบข้างลุกเดินหนี
วาดรูป เราก็วาด หนังสือเรายิ่งอ่าน
งานศิลปะเราช้อบ ชอบแว่บไปดู..ว่าแล้วตัดโฆษณา หน่อย...*ตอนนี้ หอศิลปมหาวิทยาลัยศิลปากร กำลังมีการนำเสนอผลงาน อาจารย์สุรเดช แก้วท่าไม้ ค่ะ*
อ่านหนังสือมาแล้วหลายเล่ม อ่านละเลียด ปฎิบัติตาม แม้ไม่เคร่งครัดนัก ก็ได้ผลอยู่มากหลาย
ยังนึกขอบคุณความเจ็บไข้ได้ป่วยในบางครั้งที่ทำให้เราจำต้องหยุด
ต้องพัก ผ่อน หย่อนการงานลงบ้าง แล้วนอนอ่านหนังสือ
สวดมนต์เพื่อ ระลึกรู้สติ รวบรวมสมาธิ(เกือบครบ)ทุกคืน ทำแล้ว
ได้ผลยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์
ยังมี"ปวดแส่ ๆ" เข้าใจคำพูดบรรยายอาการโรคของคนไข้ได้ดีขึ้นเมื่อประสบกับตัวเอง
คิดไปคิดมา การออกกำลังกายไง ที่เราลด ไม่ได้ทำ หมายถึง หย่อน การออกกำลังกาย
เราออกแรง ออกกำลังกายชนิดเหงื่อท่วมตัวน้อยครั้งมาก
ว่าแล้ว ไหน ๆ ก็ได้เรียนรู้การปลูกต้นไม้ (ขนาดกลางและใหญ่)มาแล้ว
ใส่การทำงานชิ้นนี้เป็น การออกกำลังกาย ที่ต้องทำเลยแล้วกัน ท่องไว้ว่า "It's a must ๆ"
จึงเริ่มวางแผนกันกับ เพื่อนที่สอนปลูกต้นไม้
ทุกวันหยุด หรือวันที่ว่างตรงกัน ปลูกอย่างน้อยหนึ่งถึงสองต้น
รดน้ำ อภิบาล ดูแลรักษา หน้าที่เราเอง
ศึกษาเรื่องแลนด์เสคป เพราะมีแผนปลูกบ้าน แต่เราปลูกสวนแบบป่า ๆ ให้เสร็จก่อน
( ด้วยสองมือของเราเอง )
ผลลัพธ์เรื่องการปลูกต้นไม้เห็นผลทันตา
ต้นไม้ทุกต้นพ้นขีดอันตราย มีฝนช่วย ฟ้าปรานี
ผลพลอยได้เรื่องปวดท้องเรื้อรัง โรคกระเพาะอาหารอักเสบ ดีมาก ๆ ๆ ๆ
ไม่มีอาการปวดท้องเลยระหว่างเดิน ขุด เฉาะดิน ฟัน ตกแต่ง
คำนวณ หาวิธีรับแรงค้ำต้น ด้วยไม้เล็ก ๆ
ทั้งหมดนี้ เริ่มปลูกต้นไม้เมื่อเห็นฝนมา ต้นพฤษภาคม ปีนี้ พ.ศ.2551
ปวดท้อง ได้รับการรักษาด้วยยาชั้นหนึ่ง(หมายถึงแพง มีระดับ) ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2548
เกือบ สามปี !!! เวลาผ่านไวเหมือนโกหก จริง ๆ
เทียบผลการรักษาสองวิธี ไม่อยากบอกว่าวิธีล่าสุด ได้ผลกว่า
เอาเป็นว่า หวังว่าอาการป่วยเรื้อรังของเรา จะดีขึ้นทุก ๆ วัน
เพราะทุกวันนี้
มีความสุขระหว่างออกแรงเดิน ขุด เฉาะดิน ฯลฯ เหนื่อยแต่สุข
เวลาเดินรดน้ำ เช่นกัน เหนื่อยนะคะ เพราะ จำนวนต้นที่ปลูก มากเกือบล้นหน้ากระดาษ
สุขเมื่อเหงื่อออกท่วมตัว
สุขมากจริง ๆ ค่ะ
แม้โรคยังไม่หายขาด กลางดึกยังมีอาการอยู่บ้าง แต่ดูดี มีอนาคต ค่ะ
ภาษาแพทย์ว่า good prognosis
ขอสังหรณ์เข้าข้างตัวเองไว้ก่อนว่า ครั้งนี้เราหายขาดได้แน่
ปลูกต้นไม้รักษาโรค(ได้)กันเถิดค่ะ
ตาเบบูญา เราก็(เตรียม)ปลูก
สวัสดีค่ะ
