เทศกาลสงกรานต์เป็นช่วงที่ร้อนๆๆ และร้อนจัด...ประเพณีและการละเล่น จึงมีการเล่นสาดน้ำเพื่อคลายความร้อน... ร้อนตัว ร้อนกาย ก็คลายหาย แต่"ร้อนใจหล่ะ"...
สืบเนื่องมาจากการหยุเนื่องในเทศกาลสงกรานต์ ทำให้มีเวลาว่างพอที่จะได้ทำอะไรหลายอย่าง ที่ไม่มีโอกาสได้ทำในวันราชการ...ขอแบ่งเวลา 1 ใน 3 ของวันหยุดไปปลีกวิเวก เพื่อที่จะเรียนรู้การดำเนินชีวิตที่สมดุลต่อไป
จึงได้เลือกไปปฏิบัติธรรม ที่สถานปฏิบัติธรรมสวนเวฬุวัน ที่ห่างจากอำเภอเมืองจังหวัดขอนแก่นไปทางจ. อุดร ประมาณ 18 กม. สวนเวฬุวันนี้ เป็นสาขาของวัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี เกิดขึ้นด้วยความตั้งใจของหลวงพ่อจรัญ และญาติธรรม เพื่อให้เป็นสถานบ่มเพาะเยาวชนไทยได้มีสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการเรียนรู้การฝึกสติ สมาธิ และนำไปใช้ในชีวิตประจำวันเพื่อให้เกิดการรู้เท่าทันสภาวการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อรู้เท่าทัน...นั่นคือปัญญา...ปัญญานำมาซึ่งการดำเนินชีวิตที่เหมาะสม สมดุล และนำมาซึ่งความสุขที่แท้จริง
"ความสุขที่แท้จริง" และ "การปฏิบัติธรรม" ฟังแล้วดูดี๊ดีนะคะ
ฉันเองยังทำไม่ได้เช่นกัน...เรื่องนี้เป็นเรื่องที่รู้ได้เฉพาะตัว...ต้องเรียนรู้ด้วยตนเอง...
เชื่อที่เล่า...เค้าบอกมา...ก็คงเชื่อไม่ได้
จริงๆ แล้วการฝึกสติ สมาธิ ทำสมาธิ ไม่จำเป็นต้องไปวัด...ที่ถ้าใครไม่รู้จะเริ่มอย่างไร...วัด อาจจะเป้นสถานที่ที่เอื้อต่อการตัดปัจจัยหลายๆ อย่างออกไปได้ง่าย เช่น ทีวี โทรศัพท์ เพื่อน....
วันนี้ พระอาจารย์ที่สถานปฏิบัติธรรมเวฬุวัน ฝากธรรมะมาเป็นข้อคิด....
ซึ่งฟังแล้วคลายร้อนในเดือนเมษา...และวันสงกรานต์ได้ดี...จนอยากบอกต่อ...
บางเรื่องรู้แล้ว...แต่การฟังบ่อยๆ ก็ช่วยเตือนสติได้
พระท่านว่า
"อากาศข้างนอกร้อนแล้ว....อย่าให้จิตเราร้อน
ต้องรู้จักวางจิตใจที่ร้อนรุ่ม กำหนดรู้ให้ทันว่า จิตเราร้อนเพราะอะไร....
โกรธ ไม่พอใจ ถูกดูถูก เครียดงาน เครียดเงิน ห่วง
เมื่อรู้แล้ว ก็แค่รู้ อย่าเอาจิตไปพันไปผูกไว้
ความร้อนอย่านำเข้าบ้าน....จะทำให้บรรยากาศเสีย
ตอนนี้โลกร้อนไปทั้งหมด คนในครอบครัวต้องช่วยกัน...
อย่าได้สร้างความร้อนเพิ่มขึ้นอีก การสงบ...ระงับ และปล่อยวาง...จะช่วยทำให้หายร้อน
ทุกคนต่างเหนื่อย....หากแบกความเหนื่อยมาโยนใส่กันในครอบครัว...อะไรจะเกิดขึ้น...ลองคิดดู
ถ้าจะโยน...ทำไมไม่โยนทิ้งตั้งแต่นอกบ้านหล่ะ"
ของฝากจากวัดมีเท่านี้แล
....ไม่ยากเลย....
วันนี้กลับมารวมญาติที่มหาสารคาม....บ้านเราร่มเย็น...(จิตใจอบอุ่น)
แม้จะมีคนบ่น (คนเดิมนั่นแหละ) แต่ฟังแล้วก็น่าขำ...หัวเราะได้...บรรยากาศในบ้านก็ดี
"อากาศข้างนอกร้อนแล้ว....อย่าให้จิตเราร้อน
ต้องรู้จักวางจิตใจที่ร้อนรุ่ม กำหนดรู้ให้ทันว่า จิตเราร้อนเพราะอะไร....
โกรธ ไม่พอใจ ถูกดูถูก เครียดงาน เครียดเงิน ห่วง
เมื่อรู้แล้ว ก็แค่รู้ อย่าเอาจิตไปพันไปผูกไว้
ความร้อนอย่านำเข้าบ้าน....จะทำให้บรรยากาศเสีย
ตอนนี้โลกร้อนไปทั้งหมด คนในครอบครัวต้องช่วยกัน...
อย่าได้สร้างความร้อนเพิ่มขึ้นอีก การสงบ...ระงับ และปล่อยวาง...จะช่วยทำให้หายร้อน
ทุกคนต่างเหนื่อย....หากแบกความเหนื่อยมาโยนใส่กันในครอบครัว...อะไรจะเกิดขึ้น...ลองคิดดู
ถ้าจะโยน...ทำไมไม่โยนทิ้งตั้งแต่นอกบ้านหล่ะ"
ข้อคิดดีๆ แบบนี้ ของ กอปปี้คงไม่ว่ามนนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
หวัดดีค่ะ คุณดอกไม้ที่ปลายดอย น้องจิ และ คุณ ป.ปัทม์ ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย ได้ของดีมา ก็อยากบอกต่อไป ซึ่งต้องขอบคุณ g2k ด้วยที่ช่วยทำให้การแลกเปลี่ยนเรียนรู้สะดวกขึ้น
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาว g2k
ป้าตุ่นจ๋า..คิดฮอดหลายเด้อ..
เสียดายสงกรานต์ไม่เจอกันเนอะ.
ไว้เดี๋ยวเดือนหน้าเจอกันจ้า..