ภาพนาทีแรกที่มีโอกาสลืมตามาดูโลก ความงุนงง ความแปลก อะไรคือการเกิด อะไรคือชีวิต ตัวโตๆอยู่ข้างๆที่มีแววตาแห่งความรักนี่คือใคร? แล้วที่นี่คือที่ไหน สถานที่นี้เรียกว่าอะไร เกิดมาแล้วจะไปไหน เราคือใคร? ใครคือเรา? เราเกิดมาทำไม? เกิดมาเพื่ออะไร?เกิดมาเพื่ออยู่ หรือเกิดมาเพื่อตาย เกิดมาแล้วเรากินอะไร? แล้วอะไรมากินเรา? ถ้าเราโตมนุษย์จะกินเราหรือไม่? ความเจ็บปวดของผู้เป็นมารดา ความยินดี ความรัก หลายๆสิ่งหลั่งไหลมาสู่ห้วงความคิดคำนึง ล้วนแต่เป็นคำถามที่ต้องการคำตอบ กาลเวลาจะเป็นผู้ไขปริศนา หาคำตอบให้เจ้า.....
[ภาพแม่โคชื่อบุ๋มของนายประยูร แก้วศิริกำลังนอนคลอดลูกในคอก ขาหน้า 2 ข้าง กำลังโผล่ออกมาเมื่อวันที่ 15 เมษายน 2551 เวลา 07.30 น.]
[ส่วนปากและศีรษะกำลังโผล่]
[เจ้าของโคเข้าไปช่วยทำคลอด]
[ช่วงหัวไหล่ลูกโคกำลังผ่านออกมา]
[ฉันกำลังจะเกิดแล้วหรือ]
[แม่ฉันคงเจ็บปวด]
[ฉันเกิดมาเพื่ออะไร]
[ยังไม่หายใจ เพราะยังมีน้ำเมือกและเนื้อเยื่อปิดรูจมูกและปาก]
[ลมหายใจแรกแห่งชีวิต]
]
[ความเจ็บปวดของแม่...ความงุนงงของฉัน...ความปลาบปลึ้มยินดีของเจ้าของ]
[วิถีแห่งชีวิตได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว]
[ภาพความรัก เอื้ออาทร ระหว่างแม่ ที่มีต่อลูกเมื่อแรกเกิด]
[เมื่อเจ้าโตขึ้นเจ้าอย่าได้ทำให้แม่เสียน้ำตาเพราะเจ้านะลูก]
[แม่สั่งสอนเจ้าให้เป็นโค(คน)ดี]
[อย่ารังแกเขา อย่าเอาเปรียบผู้อื่น]
[ชีวิตนี้ช่างสั้นนัก ชีวิตนี้ชั่วฟ้าแลบ ชีวิตนี้ชั่วพริบตา...นะลูก]
.........
นำเสนอโดย
สักทอง ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง
สวัสดีครับ
ขอแสดงความยินดีกับสมาชิกใหม่ครับ
และจะตั้งชื่อลูกวัวว่าอย่างไรเหรอครับ
ที่บ้านก็เลี้ยงวัวเอาลูก...
แต่ไม่เคยเห็นภาพแบบนี้มาก่อน
ธรรมชาติไม่ได้น่ากลัวเหมือนที่คิดนะคะ
สุดยอด moment ค่ะ ยินดีด้วยค่ะ
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ
ข้อมูลเพิ่มเติมครับ...
ลูกโคเป็นเพศผู้ สีขาว ชื่อ เบนซ์
คลอดได้ 2 ชั่วโมงได้ทานนมแม่ 1 แก้ว
เนื่องจากยังอ่อนดูดนมยังไม่เป็น
รอถึงเย็นคงยืน และดูดนมด้วยตัวเองได้
สวัสดีค่ะคุณร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง
คิดถึงอะไรทราบไหมคะ
เมนูอาหารที่นำลูกวัวที่ยังอยู่ในท้องแม่มาเสริฟ ซึ่งดิฉันรู้สึกโกรธ สะท้านใจเหลือเกินค่ะ เค้ายังไม่มีโอกาสลืมตามาดูโลก มาเอาอากาศหายใจเลยสักนิด คำที่คุณร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง เขียน เศร้าจังค่ะ
สวัสดีครับคุณดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ชีวิตนี้ช่างสั้นนัก "ชีวิตนี้ชั่วฟ้าแลบ ชีวิตนี้ชั่วพริบตา" เป็นวลีธรรมะเพื่อเตือนสติผู้คนไม่ให้ประมาท ให้มีสติระลึกรู้ทุกลมหายใจออก-เข้า ถ้ารู้ว่าทำกรรมชั่วก็ละก็หยุด ถ้ารู้ว่ายังไม่ทำกรรมดีก็ให้เร่งความเพียร ชีวิตนี้ช่างสั้นนักฯ สำหรับผู้ที่ยังไม่เริ่มหรือเริ่มปฏิบัติกรรมดีใหม่ๆจะรู้สึกเสียดายเวลาที่ผ่านไป และนึกหวั่นวิตกเกรงว่าเวลาในการทำกรรมดีปฏิบัติศีล สมาธิ ปัญญา จะไม่พอ แต่อย่างน้อยก็เป็นทุนหนุนนำให้ไปสู่ภพภูมิที่ดีขึ้น