ขึ้นดอยตามหาฝันวันเก่าๆ“ผูกข้อมือ”หลังดอยหลวงเชียงดาว


ผูกข้อมือ

ขึ้นดอยตามหาฝันวันเก่าๆผูกข้อมือ

บ่ายวันหนึ่่่งเพื่่่อนที่เคยรู้จักกัน โทรมาหา ตกใจและตื่นเต้น เพราะปกติ เจ้าเพื่อนคนนี้ไม่ค่อยโทรหาใคร  ส่งเสียงมาตามสาย ว่าเดือนนี้ ครบรอบการผูกข้อมือรับขวัญของพี่น้องชาวปกาเกอะญอ  บ้านแม่คองซ้ายอีกแล้วนะชาวบ้านถามหาว่าปีนี้จะขึ้นไปร่วมได้ไหม?  ตกใจมาก เอ้าทำไมน้า เวลามันไวเหมือนโกหกอย่างนี้น้า ..หรือว่าเราทำงานจนลืมเวลาไปเลย  ใจที่รักการท่องเที่ยว ภาพเก่าๆที่ครั้งเคยไปอยู่และใช้ชีวิตกับชาวบ้านและเด็กๆช่วงหนึ่งผุดขึ้นมา ไม่รอช้า รีบเก็บสัมภาระเตรียมตัวไปร่วมมัดมือ ถือเป็นการพักผ่อนเพื่่อเตรียมสอบที่ใกล้จะมาถึงสิ้นเดือนนี้

ขับรถจากเมืองเชียงใหม่ วิ่งไปตามเส้นทางเชียงใหม่ -ฝาง พอผ่านตัวอำเภอเชียงดาว เลี้ยวซ้ายไปทางถ้ำเชียงดาวไต่เขาเส้นทางสายเมืองคองเลียบดอยหลวงเชียงดาว

  รถก็เริ่มไต่ขึ้นที่สูงขึ้นเรื่่อยๆตามสันเขาที่คดเคี้ยวสูงชันยามรถวิ่่่งขึ้นเขา ต้องกดแตรให้สัณญานตลอดเพื่อให้รถที่สวนลงมาหยุดรถให้เราก่อน เพื่อความปลอดภัยเพราะมองไม่เห็นโค้งด้านหน้าเลย (เป็นวิถีการขับรถขึ้นดอยหลวงที่ถือปฏิบัติกันมาค่ะ) ค่อยขับรถด้วยความระมัดระวัง มุ่งสู่หมู่บ้านเป้าหมาย ฝั่งช้ายมือเป็นดอยหลวงเชียงดาวตั้งตระหง่านค้ำฟ้า มีหมู่บ้านชุมชนชาวเขาเผ่าลีซอ บ้านฟ้าสวยและบ้านนาเลา ซึ่งเห็นทิวทัศน์ของดอยหลวงเชียงดาวอย่างชัดเจนในหน้าฝน แต่เวลานี้ เป็นหน้าแล้งมีแต่กลุ่มหมอกควันไฟดูแล้ว เศร้า....เหงา อย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ

จาก จุดกม.ที่ 17 เส้นทางสายเมืองคองเลียบดอยหลวงเลี้ยวขวาจะมีป้ายเล็กๆแขวนติดต้นไม้ บอกทางเข้าสู่หมู่บ้านแม่คองซ้าย  ทางลงหมู่บ้านสูงชันเป็นทางลงเขาที่ดิ่งลงไปสู่หมู่บ้านอีกประมาณ 3.5 กมเส้นทางสุดยอดเกินบรรยายค่ะ.. รถวิ่งสวนกันไม่ได้เลยแต่เป็นช่วงหน้าร้อนค่อยยังชั่ว แต่เป็นทางเลนเดียว และเป็นครั้งแรกที่ขับรถลงไป คอยไหว้พระและภาวนาตลอดทาง แต่ปลอดภัยค่ะ

%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%84%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%8b%e0%b9%89%e0%b8%b2%e0%b8%a2%20(%e0%b8%ad%e0%b8%9a%e0%b8%ad%e0%b8%b8%e0%b9%88%e0%b8%99      %e0%b8%81%e0%b8%b2%e0%b8%a3%e0%b8%a8%e0%b8%b6%e0%b8%81%e0%b8%a9%e0%b8%b2%e0%b9%84%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b9%80%e0%b8%84%e0%b8%a2%e0%b8%aa%e0%b8%b2%e0%b8%a2%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%84%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%8b%e0%b9%89%e0%b8%b2%e0%b8%a2

 

เดินทางถึงหมู่บ้านประมาณบ่ายโมงกว่าๆ เดินเที่ยวพูดคุยทักทายกับพี่น้องปกาเกอะญอ เดินไปทั่วหมู่บ้านด้วยความดีใจและสมกับความคิดถึง  อะไรหลายอย่างได้เปลี่ยนแปลงไปบ้างเช่นแต่ก่อนมีการใส่ชุดประจำเผ่าก็ลดน้อยลง แต่ที่ไม่เปลี่ยนแปลงเลยคือ รอยยิ้มและมิตรไมตรีที่สูงค่าของพี่น้องหมู่บ้านนี้ไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยนไปแค่ไหน  ไปบ้านไหนก็ยังต้องทานข้าวทุกบ้าน...(หากเราทานข้าวบ้านเขาๆจะดีใจมาก )ทุกครอบครัวก็ยังคงความเป็นพี่น้องผูกพันธ์ เป็นเครือญาติอยู่พึ่งพิงกัน ซึ่่งนอกจากความเป็นชนเผ่าเดียวกันแล้ว ยังใช้ความเชื่อทางวัฒนธรรม มาเชื่อมร้อยให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเพณีการ ผูกข้อมือ

ตอนเช้าอีกวันเป็นวันที่่่เริ่มพิธีผูกข้อมือ  ผู้อาวุโสประจำหมู่บ้านเปิดพิธีบอ

กล่าวสิ่่งศักดิ์สิทธ์ว่าจะมีการผูกข้อมือแล้ว ชาวบ้านก็เริ่มเดินกันเป็นกลุ่มๆเพื่อไปบ้านหลังแรก เวียนกันจนครบทุกหลังคาเรือน การไปบ้านแต่ละบ้านเจ้าของบ้านจะต้อนรับขับสู้ดีมาก มีการเลี้ยงข้าว  อาหารที่นำมาเลี้ยงแขก ส่วนมากจะทำด้วยเนื้อหมู หรือไก่  และที่แน่นอน ..อิอิ..น้ำยอดข้าว ตามความเหมาะสมของแต่ละบุคคล ทุกคนสนุกสนานมาก..เวียนกันไปตามบ้านที่ตั้งอยู่ตามไหล่สันเขา23หลังคาเรือน 

ตั้งแต่เช้ายันค่ำ สนุกสนานหยอกล้อกันไป มีเสียงหัวเราะ คำอวยพรจากผู้เฒ่าผู้แก่เวลามัดมือ  จวบจนเวียนกันครบทุกหลังคาเรือนแล้ว ผู้อาวุโสจึงบอกกล่าวสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อีกครั้งเป็นการปิดพิธีมัดมือในครั้งนี้   ความสุข ความอบอุ่น ความผูกพันธ์ในรากเหง้า วิถีวัฒนธรรมอันสวยงามของปกากะญอ

 %e0%b8%a1%e0%b8%b1%e0%b8%94%e0%b8%a1%e0%b8%b7%e0%b8%ad3      %e0%b8%99%e0%b8%81

%e0%b8%a3%e0%b8%ad%e0%b8%95%e0%b9%89%e0%b8%ad%e0%b8%99%e0%b8%a3%e0%b8%b1%e0%b8%9a      %e0%b8%aa%e0%b8%99%e0%b8%b8%e0%b8%81

 

                                %e0%b9%80%e0%b8%94%e0%b9%87%e0%b8%81%e0%b8%97%e0%b8%b5%e0%b9%88%e0%b9%81%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%84%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%8b%e0%b9%89%e0%b8%b2%e0%b8%a2

                                         ครั้งหนึ่ง..เราเคยผูกพันธ์

  นับเป็นวันแห่งครอบครัวอีกวันหนึ่งและเป็นความทรงจำอันล้ำค่าในชีวิตของ..อดีตครูดอยคนนี้

 

หมายเลขบันทึก: 172155เขียนเมื่อ 21 มีนาคม 2008 20:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 มิถุนายน 2012 21:18 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (32)

น่ารักน่าประทับใจเหลือเกินค่ะ :-)

  • สวัสดีค่ะ อาจารย์ ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์
  • ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมเยือนค่ะ
  •  ความงดงามแห่งมิตรไมตรีชาวบ้านแห่งนี้สุดยอดเลยค่ะ ไปทีไรมีความสุขล้นเลยค่ะ
  • ดอยแม่คองซ้าย หลังดอยหลวงเชียงดาวนี่เอง
  • เคยอยู่อาศัยกินนอนและสอนเด็ก จึงผูกพันถึงขนาดนี้ ขอยินดีและนับถือ
  • ผมเองก็เคยเป็นครูสอนเด็กปวากะญอมาเหมือนกัน นาน 16 ปี และจากพวกเขามานาน 4 ปีแล้ว แต่เขามีอะไรก็บอกเราทุกครั้งเช่นกัน
  • ขอให้โชคดีตลอดไปนะครับ
  • มาชื่นชม
  • มาดูพี่น้องปกากะญอด้วยครับ
  • ชอบชนเผ่านี้
  • หาสาเหตุไม่ได้
  • ชอบฟัง อึทา และเตหน่า

สวัสดี คุณคำแสนดอย

  • ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่นำเสนอในบันทึกนี้
  • ความจริงใจ ความซื่อตรง
  • เป็นคุณสมบัติของของพี่น้องปากาญอ
  • ตอบ อาจารย์ ขจิต ฝอยทองเลย  อิอิอิ
  • เตหน่า อื่อทา ผมก็ชอบฟังครับ
  • P
    สรีสวัสดีเจ้า ท่านอาจารย์ทนัน ภิวงศ์งาม
  • ขอบคุณเจ้าที่แวะมาแอ่วเจ้า
  • ขอให้อาจารย์ สุขภาพดีๆแข็งแรงนะเจ้า ร้อนแล้ว รักษาสุขภาพโตยเจ้า
  • P
    สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์ขจิต ฝอยทอง
  • ดีใจค่ะที่อาจารย์แวะมาเยี่ยมชม
  • พี่น้องปกากะญอ น้ำใจงดงาม ไม่เคยลืมเขาเลยค่ะ
  • ชอบมากเหมือนกันค่ะ ประทับใจกับวิถีชีวิตของเขา
  • อื่อทา และเสียงเต้ะหน่า มีเสน่ห์ มีมนต์ขลังนะคะ
  • ขอบคุณนะคะ ชื่นชมอาจารย์มากค่ะ
  • P
    สวัสดีค่ะ ครูข้างถนน
  • ตะบลึ พะโด่ ที่ช่วยตอบอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง 
  • ดีใจนะคะ ที่เข้ามาเยี่ยม ตะบลึ

สวัสดีครับ

-ภูมิใจมากที่ได้อ่านข้อความของคุณทำให้ผมรู้ถึงคุณค่าความผูกพันธ์ที่มีตอชุมชน

  • สรีสวัสดิ์ศิษย์น้อย
    ปวากะญอพี่น้อง    บนภู เขาเฮย
    เขาอยู่ดอยไกลดู   ว่าด้อย
    อยู่กินไม่เลิศหรู     พออยู่ พอกิน
    แต่จิตเขาเต็มร้อย  ไม่ด้อย ดอกหนา
  • จงมีความสุขตลอดไปนะครับ
  • สวัสดีค่ะ P
    คุณครู มีมิตรภาพ 
  • ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยือนนะคะ ความผูกพันที่เรามีต่อเขาอาจเป็นสิ่งที่เรามอบให้เขาน้อยกว่า ความรักความจริงใจที่เราได้รับจากชาวบ้านเขามาค่ะ
  • เด็กๆทางขุนยวม คงน่ารักนะคะ
  • P
    สวัสดีเจ้า ท่าอาจารย์ ทนัน ภิวงศ์งาม
  • ชาวบ้านเขา มีวิถีชีวิตพออยู่พอเพียงน่าชื่นชม มีภูมิปัญญาในการรักษาป่าได้น่าทึ่งนะเจ้า เช่นป่าชุมชน ป่าเดปอ
  • ใกล้สอบแล้วเจ้า ช่วงนี้อาจารย์คงเหนื่อยหน่อยเน่อเจ้า
  • รักษาสุขภาพเน่อเจ้า  ด้วยความเคารพอย่างสูงเจ้า

สวัสดีคุณ คำแสนดอย

  • เด็กๆลีซอก็น่ารักนะครับ
  • ขอบคุณคุณครูแทนเด็ก
  • ที่มีคุณครูเพื่อชีวิต
  • คุณครูเพื่อเด็กน้อย

  • Pสวัสดีค่ะ  ครูข้างถนน
  • เด็กๆ ทุกคนไม่ว่าเผ่าไหน เชื้อชาติไหน เขาน่ารัก และบริสุทธิ์เสมอ
  • มีความสุขที่ได้อยู่กับเด็กๆแม้ไม่ค่อยมีเวลาก็ตาม
  • ขอบคุณนะคะ สำหรับกำลังใจและการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เสมอๆ
  • รักษาสุขภาพนะคะ
  • ศิษย์หน้อย...คำแสนดอย
    แสนสบายใจ๋ยิ่งล้ำ         คำแสน ดอยเฮย
    ใจ๋โล่งใจ๋ยังแควน          เปล่งป้อย
    สอบเสร็จม่วนเหลือแสน   กาแม่น แถมนา
    แบบว่าคะแนนร้อย         ศิษย์หน้อย ได้เต๋ม        
  • โจคดีเน้อคำแสนดอย
  • P
    สรีสวัสดีเจ้า ท่านอาจารย์ ทนัน ภิวงศ์งาม
  • สอบแล้วโล่งไปอีกขั้น
  • ขอบคุณเจ้า สำหรับคะแนนเต๋มร้อย ขอหื้อได้ a หมด อิอิ
  • ขอหื้ออาจารย์ที่เคารพรัก ของศิษย์น้อยสุขภาพแข็งแรงเน้อเจ้า

สวัสดีหลานคำแสนดอย... สมเปิงชื่อล้ำ

*เพราะสร้างความดีอยู่บนที่สูง

*หันว่ามีก๋ารมัดมือเลยเข้ามาปั๋นปอนว่า" ไจยะลาภัง  สัพพะทุกขา ภยาโรคาวินาสสันตุ..."

ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา

  • P
    ไหว้สาป้อลุงหนานเจ้า  NIKHOM พรหมมา
  • ปีใหม่แก้วมาถึงแหมแล้ว ขอเอาสองมือวันทาไหว้สา นึกถึงป้อลุงหนานเน้อเจ้า
  • ยินดีจ้าดนักเจ้าสำหรับ  ปอนอันประเสริฐ สาธุ
  • สรีสวัสดี ขอปอนนี้ จงกลับไปหา ป้อลุงหนานแหมร้อยพันเต้าเน้อเจ้า

บันทึกดีดีเช่นนี้หลุดลอดสายตาไปได้อย่างไรหนอ

สงสัยช่วงนั้นอยู่ป่าอยู่ดอย

ดีใจที่ยังได้อ่าน...แล้วก็ดีที่ได้อ่านท่ามกลางบรรยากาศของชนเผ่า

ขะมุ ไปร ไทดำ ที่เมืองหงสา

คิดถึงพี่น้องปกาเกอะญอ เหมือนกันครับ

จำได้สองสามคำ อ่อเม อ่อที

ขอบคุณสำหรับบันทึกที่ทำให้นึกถึงบ้าน แม้ว่าดอยที่หงสาจะสูงเทียมดอยเจียงดาว แต่การได้อ่านพบบรรยากาศ เมืองแหง เมืองคอง ทำให้คิดถึงแม่แตงมากนัก

  • P
    สวัสดีค่ะ คุณ ดินทอง
  • ขอให้มีความสุขอีกร้อยพันเท่านะคะ
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือน สวัสดีค่ะ
  • สวัสดีค่ะP  paleeyon พี่เปลี่ยน
  • ขอบคุณค่ะที่เยี่ยม ติดตามและชอบอ่านบันทึกเมืองหงสาของพี่เปลี่ยนมากค่ะ
  • แม่แตงยามนี้ครึ้มฟ้าครึ้มฝน ฟ้าหลังฝน จากแม่แตงมองเห็นยอดดอยหลวงเด่นชัดค่ะ
  • ขอบคุณนะคะ ขอให้มีแต่ความสุขความเจริญนะคะ

หลี่โชเคอะ หลี่โชแดด้อ เพพาแอ้ ไทเมิงไต้ต่อ

หลี่โชเคอะ หลี่โชแดเค้ เพพาแอ้ ไทเมิงไต้ต่อ

บทเพลงกล่อมที่พี่ร้องเวลาพ่อแม่ไปไร่ค่า

จดมาจากเด็กๆ สมัยเป็นครูดอยคอยรักค่า เอามาฝากนะคะ

ช่วยแปลให้ด้วยนะ อิอิ

ขออนุญาตแปลให้เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ

หลี่โชเคอะ (ไปไร่) หลี่โชแดด้อ(นำมีดปลายแหลมไปด้วย) เพพาแอ้ (ผ่า) ไทเมิงไต้ต่อ (แตง/แตงโม)

หลี่โชเคอะ (ไปไร่) หลี่โชแดเค้ (นำมีดฟันไร่) เพพาแอ้ (ผ่า) ไทเมิงไต้ต่อ (แตง/แตงโม)

แปลได้ดังนี้

"ไปไร่นำมีดปลายแหลมไปด้วยเพื่อนำไปผ่าแตง/แตงโมกิน"

"ไปไร่นำมีดฟันไร่ไปด้วยเพื่อนำไปผ่าแตง/แตงโมกิน"

จำได้ตอนเด็กๆ แม่จะกล่อมนอนประจำ / .....คิดถึงแม่จังเลย....

ขอบคุณครับ

  • สวัสดีค่ะ คุณ kettawa  ขอบคุณที่มาเยี่ยมพร้อมบทเพลงปกาเกอะญอ ที่แสนอบอุ่น ทำให้คิดถึงชีวิตบนดอยนะคะ

 

สวัสดีค่ะ...

     ตามมาขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บ้านครูตุ๊กแกค่ะ

     อ่านแล้วซึมซับได้ถึงความผูกพัน  นึกถึงตอนเป็นครูใหม่ๆได้มีโอกาสได้เป็นครูในป่า พบเจอบรรยากาศคล้ายๆแบบนี้ มีความสุขค่ะ

     ขอบคุณนะคะ

  • เจริญสุขศิษย์น้อยคำแสนดอย
  • วันนี้ทราบว่าที่ศูนย์ดอยสะเก็ดทำพิธีไหว้ครู
  • ครู ไม่สามารถไปร่วมกิจกรรมได้เนื่องจากติดภารกิจที่ศูนย์แม่ออนเช่นกัน
  • จึงมาแวะเยี่ยมที่นี่
    ฝากคำถึงศิษย์น้อย        แดนไกล
    จงอยู่สุขกายใจ             ค่ำเช้า
    จำเริญยิ่งขึ้นไป             สมใฝ่ ฝันนา
    บุญพ่าห์สมปรารถน์เจ้า   อุ่นเหย้าสุขสันต์
  • โชคดีมีความสุขครับ

สวัสดีค่ะ P ครูตุ๊กแกขอบคุณสำหรับมิตรภาพและดีใจที่แวะมาเยี่ยมบ้านคำแสนดอย

 

ช่วงนี้ ร.ร. เทอมใหม่คุณครูตุ๊กแกคงวุ่นๆกับลูกศิษย์น่ารักและแสนซนใช่ไหมคะ?

 

เป็นกำลังใจให้คุณครูค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ

ไหว้สา ผอ. P ทนัน ภิวงศ์งาม ปูชยนียบุคคลที่เปี่มด้วยเมตตาและความเป็นครูของศิษย์น้อยคนนี้

ศูนย์ดอยสะเก็ดไหว้ครูเจ้า  บรรยากาศอบอวลไปด้วยความสุขและอิ่มอกอิ่มใจ ปลื้มกันไปถ้วนหน้า

ขอยก 2 มือ วันทาไหว้สา ส่งใจ๋ระลึกถึงอาจารย์ที่เป็นครูของศิษย์น้อยอีกคน จะทำงานเพื่อสังคมให้เต็มที่ตามที่ตั้งใจ๋ไว้เจ้า

เมื่อวานนี้หลังจากที่ไหว้ครูที่ดอยสะเก็ดเสร็จแล้ว ได้นึกถึงบรรยากาศเมื่อครั้งยังเป็นครูอาสาช่วงหนึ่ง ก็ได้ขับรถขึ้นไปเยี่มเพื่อนครูที่ดอยอินทนนท์ ไปเดินดู รร.ชุมชนชาวไทยภูเขาบ้านแม่กลางหลวง เป็นชนเผ่าปกาเกอะญอ มีฝนตกคละกับบรรยากาศการทำนาของพี่น้องชนเผ่าทำให้หายคิดถึงเก็บภาพมาฝากเจ้า  สรีสวัสดีเจ้า

                                                      

 

                                    

ชอบรูปที่ถ่าย ขอคอปไปหน้าตาเฉย

เผื่อสอดคล้องกับงานเขียน จะลงเครดิตให้นะคะ

รู้ว่ามีอาชีพครูมาก่อน ก็ดีใจ

ไม่รู้สึกไกลห่าง มีช่องว่างในความคิด

ยิ่งมารู้ว่าอยู่บ้านเดียวกัน

ยิ่งผูกพันในรากเหง้า

แปลกจริงโลกใจ

เข้าไปบล็อก ก็ส่งเสียงบ้าง

เปิดกว้างให้ทุกคน แม้ไม่ใช่สมาชิก

ข้อดีของเน็ตก็คงตรงนี้

แต่ก็เสียดายการเขียนจดหมายถึงกัน

  • สวัสดีเจ้าอ้าย สัญจร ดาวส่องทาง
  • ยินดีและดีใจอย่างยิ่งที่คนบ้านเดียวกันได้มาเยี่ยมเยือนในบล้อคนี้
  • ยังประทับใจงานเขียนของคุณโดม วุฒิชัย ที่กล่าวถึง บ้านดินทุ่งดาวกลางท้องนาของอ้าย และเรื่องราวคำบอกเล่าเกี่ยวกับบ้านดินจากคำของพี่สาว กลับบ้านทุกครั้ง จึงปั่นจักรยานไปดูเสมอ กลิ่นไอดินอุ่นตะวันยามแลงที่นั่นยังอบอุ่นเสมอ
  • สำหรับรูปถ่าย ยินดีเจ้าหากจะเข้ากับงานเขียนของอ้าย ขอบคุณอีกครั้งเจ้า สำหรับมิตรภาพรากเหง้าเดียวกัน

แวะมาส่งกำลังใจในวันหยุดค่ะ

นำเมนูรสเลิศมาฝากนะคะ

(¯`°.•°•.★* ตลาดนัดอาหาร *★ .•°•.°´¯)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท