ครั้งหนึ่ง..เราเคยผูกพันธ์
นับเป็นวันแห่งครอบครัวอีกวันหนึ่งและเป็นความทรงจำอันล้ำค่าในชีวิตของ..อดีตครูดอยคนนี้
น่ารักน่าประทับใจเหลือเกินค่ะ :-)
สวัสดี คุณคำแสนดอย
สวัสดีครับ
-ภูมิใจมากที่ได้อ่านข้อความของคุณทำให้ผมรู้ถึงคุณค่าความผูกพันธ์ที่มีตอชุมชน
สวัสดีคุณ คำแสนดอย
สวัสดีหลานคำแสนดอย... สมเปิงชื่อล้ำ
*เพราะสร้างความดีอยู่บนที่สูง
*หันว่ามีก๋ารมัดมือเลยเข้ามาปั๋นปอนว่า" ไจยะลาภัง สัพพะทุกขา ภยาโรคาวินาสสันตุ..."
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา
ขอให้มีความสุข
บันทึกดีดีเช่นนี้หลุดลอดสายตาไปได้อย่างไรหนอ
สงสัยช่วงนั้นอยู่ป่าอยู่ดอย
ดีใจที่ยังได้อ่าน...แล้วก็ดีที่ได้อ่านท่ามกลางบรรยากาศของชนเผ่า
ขะมุ ไปร ไทดำ ที่เมืองหงสา
คิดถึงพี่น้องปกาเกอะญอ เหมือนกันครับ
จำได้สองสามคำ อ่อเม อ่อที
ขอบคุณสำหรับบันทึกที่ทำให้นึกถึงบ้าน แม้ว่าดอยที่หงสาจะสูงเทียมดอยเจียงดาว แต่การได้อ่านพบบรรยากาศ เมืองแหง เมืองคอง ทำให้คิดถึงแม่แตงมากนัก
หลี่โชเคอะ หลี่โชแดด้อ เพพาแอ้ ไทเมิงไต้ต่อ
หลี่โชเคอะ หลี่โชแดเค้ เพพาแอ้ ไทเมิงไต้ต่อ
บทเพลงกล่อมที่พี่ร้องเวลาพ่อแม่ไปไร่ค่า
จดมาจากเด็กๆ สมัยเป็นครูดอยคอยรักค่า เอามาฝากนะคะ
ช่วยแปลให้ด้วยนะ อิอิ
ขออนุญาตแปลให้เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ
หลี่โชเคอะ (ไปไร่) หลี่โชแดด้อ(นำมีดปลายแหลมไปด้วย) เพพาแอ้ (ผ่า) ไทเมิงไต้ต่อ (แตง/แตงโม)
หลี่โชเคอะ (ไปไร่) หลี่โชแดเค้ (นำมีดฟันไร่) เพพาแอ้ (ผ่า) ไทเมิงไต้ต่อ (แตง/แตงโม)
แปลได้ดังนี้
"ไปไร่นำมีดปลายแหลมไปด้วยเพื่อนำไปผ่าแตง/แตงโมกิน"
"ไปไร่นำมีดฟันไร่ไปด้วยเพื่อนำไปผ่าแตง/แตงโมกิน"
จำได้ตอนเด็กๆ แม่จะกล่อมนอนประจำ / .....คิดถึงแม่จังเลย....
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ...
ตามมาขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บ้านครูตุ๊กแกค่ะ
อ่านแล้วซึมซับได้ถึงความผูกพัน นึกถึงตอนเป็นครูใหม่ๆได้มีโอกาสได้เป็นครูในป่า พบเจอบรรยากาศคล้ายๆแบบนี้ มีความสุขค่ะ
ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะ ครูตุ๊กแกขอบคุณสำหรับมิตรภาพและดีใจที่แวะมาเยี่ยมบ้านคำแสนดอย
ช่วงนี้ ร.ร. เทอมใหม่คุณครูตุ๊กแกคงวุ่นๆกับลูกศิษย์น่ารักและแสนซนใช่ไหมคะ?
เป็นกำลังใจให้คุณครูค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
ไหว้สา ผอ. ทนัน ภิวงศ์งาม ปูชยนียบุคคลที่เปี่มด้วยเมตตาและความเป็นครูของศิษย์น้อยคนนี้
ศูนย์ดอยสะเก็ดไหว้ครูเจ้า บรรยากาศอบอวลไปด้วยความสุขและอิ่มอกอิ่มใจ ปลื้มกันไปถ้วนหน้า
ขอยก 2 มือ วันทาไหว้สา ส่งใจ๋ระลึกถึงอาจารย์ที่เป็นครูของศิษย์น้อยอีกคน จะทำงานเพื่อสังคมให้เต็มที่ตามที่ตั้งใจ๋ไว้เจ้า
เมื่อวานนี้หลังจากที่ไหว้ครูที่ดอยสะเก็ดเสร็จแล้ว ได้นึกถึงบรรยากาศเมื่อครั้งยังเป็นครูอาสาช่วงหนึ่ง ก็ได้ขับรถขึ้นไปเยี่มเพื่อนครูที่ดอยอินทนนท์ ไปเดินดู รร.ชุมชนชาวไทยภูเขาบ้านแม่กลางหลวง เป็นชนเผ่าปกาเกอะญอ มีฝนตกคละกับบรรยากาศการทำนาของพี่น้องชนเผ่าทำให้หายคิดถึงเก็บภาพมาฝากเจ้า สรีสวัสดีเจ้า
ชอบรูปที่ถ่าย ขอคอปไปหน้าตาเฉย
เผื่อสอดคล้องกับงานเขียน จะลงเครดิตให้นะคะ
รู้ว่ามีอาชีพครูมาก่อน ก็ดีใจ
ไม่รู้สึกไกลห่าง มีช่องว่างในความคิด
ยิ่งมารู้ว่าอยู่บ้านเดียวกัน
ยิ่งผูกพันในรากเหง้า
แปลกจริงโลกใจ
เข้าไปบล็อก ก็ส่งเสียงบ้าง
เปิดกว้างให้ทุกคน แม้ไม่ใช่สมาชิก
ข้อดีของเน็ตก็คงตรงนี้
แต่ก็เสียดายการเขียนจดหมายถึงกัน