ไม่เข้าใจ
ณ สถานการณ์หนึ่งที่เข้ามารับงานคุณภาพของโรงพยาบาล หัวหน้าแต่ละคน ไม่ยอมรับความคิดเห็นซึ่งกันและกัน ยกตัวอย่าง
นาย ก. ฉันจะเป็นฉัน ฉันจะเป็นแบบนี้ เอาอย่างนี้ ฉันไม่เคยไปปะชุม ไม่รู้ ไม่เข้าใจ (ความจริงปะชุมมาแล้วทั้งนั้น)
นาง ข. เคยไปประชุมมานานแล้ว เก่า ไม่รุ้เรื่องไม่รู้บทบาทของตนเอง (มีคนที่รู้เสนอ ไม่ยอมรับ ฉันเก่ง)
นาง ค. ฉันคิดว่าต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ แน่นอน (เสียงดัง พาเพื่อนออกนอกประเด็น)
นาง ง. รู้ เสนอ (ไม่มีคนสนใจ ไม่ฟัง)
นี่คือสิ่งที่ฉันไม่เข้าใจ ว่าจะอยู่โรงพยาบาลนี้ต่อไปทำไม ทำไปเพื่ออะไร
ความเห็น (8)
ต้องหันหน้ามาหากัน (เพื่อการเรียนรู้ความต้องการของแต่ละคน )
ขอเป็นแรงใจ สำหรับคนทำงาน
ทำงานเพื่อคนไข้ คนยาก คนจน น่าจะเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวเราได้นะครับ
ท้อ แต่อย่าถอย นะครับ
สู้ๆๆ
ชอบภาพ เหมือนกับฝนตกด้านข้างของ Blog จัง ดูแล้วสดชื่น ๆ
ขอให้กำลังใจคุณพยาบาลนะครับ
สวัสดีคะ
เข้ามาเป็นกำลังใจให้คะ
สู้ ๆ นะคะ จงอยู่ต่อไปเพื่อสังคมของเราไงคะ
ขอบคุณคะ
- ตามมาให้กำลังใจ
- ทำงานของเราให้ดีที่สุด
- ถ้ามีทีมทำงานแล้ว
- จะมีความสุขครับผม
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
ประเด็นร่วมคือ HA อาจจะยังยิ่งใหญ่เกินไปไหมครับ หากค่อย ๆ แกะหาประเด็นร่วมเล็ก ๆ แล้วค่อย ๆ ทำโดยไม่ให้รู้ตัว เอาคนที่คอเดียวกันมาทำด้วยกันข้ามหน่วยก่อน จากนั้นเมื่อเขาเห็นความสำเร็จเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นประเด็นใหญ่ก็จะร่วมได้เองโดยไม่ต้องใช้แรงอัดอะไรมาก เช่น ประเด็นร่วม "แบบแผนการสื่อระหว่างการของหน่วย/แผนกต่าง ๆ"
ที่ รพ.ภาชี จ.พระนครศรีอยุธยา คุณเพ็ญลักขนา (หยดน้ำ) ได้เล่าไว้ได้ดีอีกเรื่องหนึ่ง ประเด็นร่วมคือการเยี่ยมบ้าน สามารถนำไปสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการให้บริการสู่ความเป็นเลิศได้ ในที่สุดความร่วมมือใน รพ.ก็ดีขึ้นแบบเห็นได้ชัดมาก เพียงเพราะ จนท.ต่างก็ลดทิฐิลงมาแล้วทำงานเพื่อประชาชนแทน ไม่ใช่ทำเพื่อ รพ.ทำเพื่อฝ่าย หรือทำเพื่อแผนก เช่นเดิม ซึ่งเป็นการทำแบบแยกส่วนเห็น ๆ ครับ
ได้ไปฟังเรื่องเล่าเมื่อคราวประชุมของ สพช.ส่วนกลาง เมื่อวันที่ 17-18 มีนาคม ที่ผ่านมา นำมาเล่าย่อ ๆ เพื่อจะได้ตามข้อมูลต่ออีกทดนะครับ
สวัสดีจ้า
- ตามมาเป็นกำลังใจ สู้ต่อไปนะน้อง
สวัสดีจ้า
- ตามมาเป็นกำลังใจ สู้ต่อไปนะน้อง
ขอบคุรทุกกำลงัใจนะคะ