ตำนานผีล้านนาตอนวันเก้าก๋องห้ามเสียผี
ความเชื่อคนล้านนาบอกต่อกันมาว่า วันเก้าก๋องบ่ดีเสียผี ตำนานเล่ากันว่าดังนี้....
มีหญิงตุ๊กกะต้ะยากจนข้นแค้นคนหนึ่ง รูปงามชื่อว่า นางสัปป๊ะแจ๊ะ (นางสรรพแฉะ)คือแฉะอยู่ตลอดเวลาว่างั้นเถอะ นางมีสามี 7 คนด้วยกัน แต่ละคนมีลักษณะเหมือนกันทุกๆคนดังหลอมหล่อจากเบ้าเดียวกันคือหัวล้านเหมือนกันหมด ลักษณะผมเผ้ามันเหมือนกันจริงๆจริ๊ง
วันหนึ่งนางไปเก็บเห็ดมาจากป่าเลี้ยงผัว เมื่อผัวทั้งเจ็ดกินแกงเห็ดพากันตายทั้ง 7คนนอนกองเรียงกันบนเติ๋น(โถงบ้าน) เมื่อเหตุการณ์ขึดเกิดขึ้นดังนั้น นางจึงบอกกับตัวเองว่าจะเอาเงินที่ไหนมาจ้างสัปเหร่อเผาศพสามีถึง 7คน ต้องเสียเงินมากมาย คิดได้แล้วนางจึงรีบลากศพสามี 6 คนไปซ่อนไว้ในห้องเหลือเพียง 1 ศพที่กลางเติ๋น แล้วไปบอกสัปเหร่อว่าต้องเผาศพผัวให้ไหม้เกรียมจริง เพราะก่อนตายผัวบอกแกว่า เขารักเมียมากแม้จะเผาที่ไหน ผีเขาก็จะกลับมาอยู่กับเมียตลอดไป เมื่อเสร็จสิ้นเผาศพสามีแล้วจะเอาเงินค่าจ้างให้
สัปเหร่อจึงรีบแบกศพสามีคนที่หนึ่งไปเผาจนไหม้สิ้นซาก ส่วนนางสัปป๊ะแจ๊ะก็รีบลากศพผัวคนที่สองมาวางไว้แทนตรงศพที่หนึ่งนอนอยู่ เมื่อสัปเหร่อกลับมาจะเอาเงิน นางชี้ไปยังศพว่าเห็นไหม? ผัวกลับมาบ้านอีกแล้ว ให้สัปเหร่อนำเอาศพผัวไปเผาให้หมดจนได้ เมื่อสัปเหร่อแบกศพผัวคนที่สองลงเรือนนางก็ลากศพผัวคนที่สามมาวางแทนที่ศพผัวคนที่สอง เมื่อสัปเหร่อกลับมานางก็บอกว่าเห็นไหมผัวยังกลับมาบ้านได้อีก สัปเหร่อดูศพแล้วก็หัวล้านเหมือนคนแรกและคนที่สองก็นึกว่าผัวนางกลับมาจริงๆ จึงแบกศพกลับไปเผาอีก ส่วนนางก็ลากเอาศพที่สี่ ห้า หก เจ็ดมาวางแทนที่ศพก่อนๆ สัปเหร่อกลับมาเห็นก็ต้องกลับเอาศพไปเผาอีกจนถึงศพที่เจ็ด สัปเหร่อโกรธมาก เพราะเหนื่อยอ่อนต้องเผาศพตลอดวัน ถึงศพที่เจ็ดจึงเพิ่มฟืนให้มากไฟลุกท่วมศพจนเกรียม ขณะเดียวกันสัปเหร่อก็เตรียมท่อนฟืนไว้เป็นอาวุธรอทุบหัวผีหากมันฟื้นคืนมาต้องเอากันให้แหลกไปข้าง อย่าให้ผีมันกลับบ้านหาเมียมันเลย
ขณะนั้นเองมีชายเผาถ่านหน้าตามอมแมมอิดโรยจากการเผาถ่าน ลักษณะหัวล้าน เดินออกมาจากป่าข้างกองไฟเผาผี สัปเหร่อเห็นคนหัวล้านก็นึกว่าผีผัวคนที่เจ็ดลุกมาจากกองไฟจึงรีบจะเอาท่อนฟืนเข้าตีหัว แต่ชายเผาฟืนเป็นคนมีเจิง(ชั้นเชิง)หลบทันรีบกอดรัดต่อสู้ป้องกันตัวเพราะไม่รู้ว่าทำไมตนเองต้องมาถูกตีถูกทำร้ายเพิ่งเผาถ่านมาแท้ๆ เวรกรรมรึไง?? อะไร?เอาฟืนมาทุบหัวตู? บ้าก็บ้าวะ? การต่อสู้กอดรัดกันตกในกองไฟตายตามกันไปทั้งสองคน
เป็นอันว่าวันนั้นกองไฟกองเดียวต้องเผาศพไปทั้งหมดเก้าศพ โดยมีผัวนางสับป๊ะแจ๊ะ 7 ศพ สัปเหร่อ 1 ศพ และคนเผาถ่าน(เจ้ากรรมแท้ๆคนล้านนาว่าต๋ายบ่เข้าพริกเข้าเกลื๋อคือตายเปล่าๆปลี้ๆ)อีก 1 ศพ รวม 9 ศพ พอดีๆ คนล้านนาเรียกวันนี้ว่าวันเก้าก๋อง ห้ามเสียผีหรือเผาศพในวันนี้(เห็นไหม ใครว่าเลข 9 เป็นเลขมงคล เรื่องนี้อัปมงคลชัดๆ)
เมื่อจะเผาศพคนล้านนาจะไปถามพระ ปราชญ์เพื่อหามื้อจั๋นวันดี วันเสีย วันจม การคำนวณหาวันไหนเป็นวันเก้าก๋อง อันนี้มีตำรา เพราะพื้นฐานมาจากความเชื่อทางล้านนาซึ่งสืบทอดจากตำราพม่า มอญ ไต หลากหลายตำราหากเผาผีในวันนี้เชื่อว่าจะทำให้คนตายตามกันมาอีกหลายๆศพ เรื่องวันเก้าก๋องก็จบลงแลนายเฮย...
ความเห็น (27)
สวัสดรดีครับ ป้อหนาน
- ผมแวะมาแอ่วบันทึกของป้อหนานพ่องครับ
- พอดีหันป้อหนานแวะเข้าไปแอ่วที่บันทึกผม
- ยินดีขนาดครับที่ได้ฮู้จัก ผมจบ มจร. คณะครุศาสตร์ ปี 46 รุ่น ที่ 49 ลงท้ายด้วยเลข 9 เหมือนกัน แต่ผมคิดว่าเลขนี้ดี ดีเพราะผมจบจาก มจร. ผมบ่าเกยลืม มจร. (เลือดผม ยังเป็นสีชมพูอยู่ตลอดครับ )
- ยินดีครับถ้าป้อหนานอยากได้ข้อมูล 5 อำเภอ ชายแดน ( อ.แม่สอด อ.แม่ระมาด อ.ท่าสองยาง อ.พบพระ และ อ.อุ้มผาง ) ผมปอฮู้พ่อง แต่ก่อบ่อฮู้หลายเต้าใด พึ่งมาอยู่ได้ 2 ปี๋กว่าๆ
- ผมมีโอกาสได้ไปแอ่วอยู่ครับ มจร. เมื่อวันที่ 1 มี.ค. ที่ผ่านมา ผมไปแอ่วหา น่องตุ๊ ตี้เฮียนอยู่ มจร. ปี 3 จ๋ำพรรษาอยู่วัดป่าแดงมหาวิหาร ซึ่งเป็นวัดที่ผมเกยอาศัยอยู่ ตอนเฮียน มจร.ครับ หลวงป้อพระครู เจ้าอาวาส ก่อ เป็นพระอาจารย์ของผมเหมือนกัน
- ผมขอปวารนาตั๋วไว้ ถ้าช่วยอะหยังป้อหนานได้ ก่อบอกมาเต๊อะครับ ยินดีนขนาด
- ผมขออนุญาตแวะอ่านบันทึกป้อหนานบ่อยๆได้ก่อครับ
- ขอบคุณครับ
เก้าก๋องเก้าศพเก้า คนต๋าย
ศพหนึ่งต๋ายบ่ดาย เผ่าถ้าน
แหมศพหนึ่งคือจาย สัปเหร่อ แถมรา
แถมเจ็ดศพหัวล้าน พ่อบ้าน สัปป๊ะแจ๊ะ
.
วันนี้และบ่หื้อ เสียผี
ฮีตเก่าเขาจึงมี บ่งไว้
นับวันไล่วันดี ต๋ามที่ ต๋ำฮา
หากบ่ฟังฮีตไซร้ จ่างได้ หลายผี
นาถนางเจ็ดผัว
ตั๋วซ้ำมาทุกข์
หาสุขบ่ได้ในวัน
เมื่อผัวต๋ายปะ
ละสังขารหนี
เงินคำบ่มี ส่งสะก๋านชู้
ไหว้สาครับปี้หนาน
"ต๋ายบ่เข้าพริกเข้าเกลือ"
สูมาเต๊อะครับ ยังบ่ทันจบ
"ต๋ายบ่เข้าพริกเข้าเกลือ"
บะได้ยินกำนี้มาเมินหลายปีแล้วครับ
ขอบคุณปี้หนาน ตี้เอากำเมืองแต้ๆมาหื้อกึดฮอดครับ
นึกถึงเรื่องนาง เทราปตี (กฤษณา) ที่มีสามี หลายคน อรชุนชนะได้เจ้าหญิงเทราปตี
ภราดาปาณฑพเข้าร่วมพิธีสยัมวารของเจ้าหญิงเทราปตีในพิธีนี้พระนางจะทรงเลือกพระสวามีจากเจ้าชายทั่วแว่นแคว้นที่มีสิทธิเข้าร่วมพระราชพิธีนี้ อรชุนชนะการแข่งขันยิงธนูอย่างง่ายดาย เทราปตีจึงเลือกอรชุนเป็นสวามี เมื่ออรชุนบอกมารดาว่าได้ “รางวัล” มา กุนตีบอกให้อรชุนแบ่งรางวัลนั้นให้พี่น้องด้วย โดยที่ยังไม่ได้เห็นเทราปตี และไม่ทราบว่ารางวัลนั้นคืออะไร คำกล่าวของกุนตีเป็นเสมือนหนึ่งคำสาบานที่ถอนคืนไม่ได้ แม้จะพลาดพลั้งไปแล้วก็ตาม ดังนั้นภราดาทั้งห้าองค์จึงอภิเษกสมรสกับเทราปตี ราชบุตรีท้าวทรุปัทแห่งปัญจาลนคร ที่มา http://www.oknation.net/blog/print.php?id=141556
ไหว้สาครับคุณ..ครูข้างถนน..ท่านหนานทนัน..คุณpaleeyonและคุณกวินทรากร..ครับ ขอบคุณที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติมครับ
*เรื่องนี้คนแต่งได้เอาฤกษ์ยามมาแต่งหื้อมันเข้ากับเวลาหรือฤกษ์ที่บ่ค่อยดี..ผมว่าบรรพบุรุษเก่งแต๊ๆครับหากจะคำนวณหาฤกษ์มันยากครับ
*ประสบการณ์เคยศึกษาโหราศาสตร์ไทย ด้านการคำนวณกว่าจะฮู้ว่ามันดีหรือบ่ดีก็เสียเวลา บรมครูท่านสู้แต่งนิยายไว้หื้อคนได้เอาไปไจ๊เหียฮู้แล้วฮู้รอด แต่ก็ยังต้องหาเวลาอยู่เหมือนกั๋นเพียงแต่มันง่ายขึ้น
*อย่างใดก็ตามวันเก้าก๋องมีเพียงในเมืองล้านนาเท่านั้น แม้แต่ล้านนาบางแห่งก็ไม่ถือเรื่องวันเก้าก๋องครับ
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน...พรหมมา
ศน.อ้วน...เจ้า
ไหว้สาเจ้า...ลุงหนาน
- เมินแล้วน่อเจ้า..ตี้บ่ได้อู้ได้เอย..กับลุงหนาน
- ตั๋วอยู่ใกล้กั๋นแต้..แต่ซะป๊ะก๋าน..เยี๊ยะหื้อเฮาบ่ได้ปะหน้าปะต๋ากั๋น
- ขนาดลุงหนานจะเกษียนวันพุกวันฮือนี้แล้ว..ก๋านก่อยังเต๋มมือ..บ่ได้สวะบ่ได้วางน่อเจ้า...
- อออ.น่อเจ้า (เหมือนอ้ายนันต์ว่า..)
ก๋ำลังฮู้ตี้มาของวันเก้าก๋องวันเนี๊ยะเจ้า..เป๋นครั้งแรกในจีวิตเลย
และก่อได้ยินจื้อแม่ญิง ตี้บ่งามตี้สุดก่อวันเนี๊ยเจ้า คนอะหยังจื้อ "สัปป๊ะแจ๊ะ" ฮ้อง "ซะป๊ะแจ๊ะ" ได้ก่อเจ้า เป๋นจื้อตี้บ่ใจ้มงคลเน๊าะเจ้า..ไผเป๋นคนตั้งหื้อน่ะ...
ถ้าต๋ำนานเป่นหยั่งอี้แต้...สรุปว่าเลข ๙ เป๋นมงคลก่อเจ้า..
กำเฮาจะมีก๋านมีงานตี้บ้าน เฮายังนิมนต์พระ ๙ รูป เจ้า...
กำศน.อ้วนจะเยี๊ยะอะหยังตี้เป๋นมงคล ก่อจะเอาเลข ๙ เป๋นหลัก..เพราะกึ๊ดว่า เป๋นเลขมงคล ก้าวหน้าดีงาม..เอี๊ยะเจ้า...
ขอลุงหนาน..จ้วยขยายความ..เล่าหื้อลูกหื้อหลานเข้าใจ๋ตวยเน่อเจ้า..เผื่อจะได้ปฏิบัติถูก..และไว้บอกหื้อลูกหื้อหลานไปตังหน้า..ต่อไป..เจ้า
ด้วยความเคารพลุงหนานเจ้า...
สวัสดี ศน.อ้วนเจ้า... *คำว่า สัปป๊ะ มีเหง้างูนมาจากคำว่า"สรรพ"เจ้า หมายเอาความว่า นักแต๊ๆ หลายๆอย่าง หากเป๋นกำอู้ก็ว่า "ซะป๊ะ" มันออกเสียงง่ายดีเจ้า
*ต๋ำนานนี้มาจากเก๊าของชาวเม็ง มอญ ไต พม่าเขาปู๊น เฮาเอาเปิ้นมาไจ๊กั๋นต๋ามความนับถือ เพียงแต่คำนวณว่า หากวันใดยามมันตกเก้าก๋องก็บ่ต้องเสียหรือเผาผีเจ้า
*ส่วนที่เชื่อเรื่องเลขเก้า เป๋นความเชื่อของคนไทยทั่วไปโดยเฉพาะคนที่ชอบเรื่องฤกษ์ยามขอยกตั๋วอย่างดังนี้
1.เรื่องเสียงคำว่า " เก้า" คล้ายเสียงก้าวหน้าก็เลยเอามาไจ๊ เหมือนดังเอาใบขนุนมารองเสา เชื่อว่าจะหนุนเนื่องเงินทอง
2.เรื่องของฤกษ์ยามในดวง มีดาวเคราะห์ในดวงไทยจำนวน ๙ ดวง ดวงที่เก้าคือดาวเกตุ ถือว่าเป๋นดาวสงบ ดาวแห่งพระสงฆ์องค์เจ้า ดาวแห่งการบุญ ดังนั้นหากจะทำบุญหื้อบ้านสงบก็จะหาเอาฤกษ์ สมโณ เน่อเจ้า
3.เรื่องของรูปร่างของ เลข ๙ คือเริ่มมีหัวกลมที่ด้านลุ่มแล้วเหวี่ยงหางขึ้นข้างบนชี้ไปไม่มีสิ้นสุดถือว่า พุ่งขึ้น เหมือนดวงชะตาด้วยเหตุนี้ ในการทำยันต์จะเอารูปร่างเลข ๙ ไทยไปเขียนเป๋นยอดยันต์
4.ในทางศาสนาพุทธถือว่าโลกุตตรธรรม 9 คือสุดยอดของชีวิตซึ่งเป๋นนิพพานบ่ต้องเวียนผุดเกิด ต๋ายเป๋นเหม็นเน่า ทรมานทรก๋ำแถม ซึ่งเป๋นสิ่งที่ทุกคนต้องก๋ารอันมี มรรค ๔ ผล ๔ และนิพพานหรืออสังขตธาตุ 1 รวมเป๋นเก้า(อันนี้หื้อไปศึกษาเอาคนเดียวเน้อ)
สรุปความดังตั๋วอย่างก็ว่าขึ้นอยู่กับความเชื่อของแต่ละคน ผู้ที่นับถือศาสนาอื่น หรืออยู่ประเทศอื่นเขาก็บ่ถือก็มี หรือแม้แต่คนล้านนาในบางที่บางแห่งก็บ่ถือวันเก้าก๋องหรือเลขเก้า
*ที่แน่ๆสุดยอดอภิธรรมของพุทธคือ ทำความดี ละเว้นความชั่ว และทำจิตให้ผ่องใส เท่านี้ชีวิตก็เป็นสุขตราบชั่วอายุขัยชาตินี้เจ้า
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน...พรหมมา
สวัสดีค่ะ
-ตามมาอ่าน...เลข 9 ...ต่างมุมมองค่ะ
ไหว้สาอาจารย์พรรณา..ครับ
*ขอบคุณครับที่สนใจแว่เข้ามาอ่านครับ
ด้วยความปรารถนาดีจาก...ลุงหนานพรหมมา
ไหว้สาเจ้า..ลุงหนาน
- ได้ความฮู้แถมจ้าดนักเจ้า
- ขออนุญาตบันทึกไว้เน่อเจ้า..เป๋นความฮู้ไว้หื้อลูกหื้อหลานต่อไปภายภาคหน้า..
- กราบขอบพระคุณลุงหนานงาม ๆ ..เจ้า
ไหว้สาป้อหนานอาจารย์
ผมเข้าใจว่า ชาวไตและชาวล้านนายึดถือเหมือนกัน (คงมาจากตำราโหราศาสตร์)ตระกูลเดียวกัน (ตระกูลเบอร์ม่า)ไม่ว่าจะเป็นวันดี วันเสีย วันม้วยเก้าก๋อง สิบบ่ดีเข้าเก้าบ่ดีออก ฯลฯ ดูทุกอย่างเหมือนกันหมดเลยตามตำรา แต่ก็แปลกใจอยู่อย่างหนึ่ง ทำไมชาวล้านนาไม่เผาผีในวันพุธ มีที่มาอย่างไรครับพ่ออาจารย์ ในขณะเดียวกันชาวไตไม่ถือครับ
อาจารย์เก
ไหว้สาอาจารย์เกครับ.. เรื่องวันพุธไม่เสียผีขอกลับไปอ่านเรื่องต๋ำนานผีล้านนาตอนวันพุธผีไม่รับของ ขอบคุณที่สนใจ... ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน..พรหมมา
วันเก้าก๋องเดือน 8 ขึ้น 1คำ พ.ศ.2551 ตรงกับวัน อะไร
งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ขอคำตอบ เร็วๆๆๆๆเน้อ5++++++++++++++++++
ลุงหนานครับ ช่วยบอก วิธีนับวัน เก้าก๋อง ให้ผมที
แวะมาไหว้สา ขอพรพ่อหนานเจ้า
สวัสดีหลาน popและหลานเอ.. กว่าจะกลับมาหาวันเก้าก๋องหลานทั้งสองคงไปหายแซบเหียก้า.. ลุงมัวไปอู้ในเรื่องอื่นๆอยู่ หากจะหื้อเวยกว่านี้ต้องไปเข้าเรื่องล่าสุดจะได้ตอบหื้อตันเวลา..
*หลาน..popครับ ก๋ารนับวันเก้าก๋องเรื่องมันยาวครับ หน้าจอนี้มันบ่สามารถทำได้ และต้องมีก๋ารคำนวณนับตามหลักก๋านเปิ้น หากหลานสนใจ๋มีหนังสือเกี่ยวกับวันเก้าก๋องในฮ้านหนังสือหื้ไปหาช่องเกี่ยวกับพิธีก๋ำล้านนา ก็จะได้สมปรารถนาครับ...
*หลานเอ..ขอหื้อปอนสั้นว่า " ทีฆายุโก๋อายุวัณโณ สขังปะลังจิ่มเต๊อะเจ้า..."
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา
หลุงหนาน ครับ พอจะสรุปสั้นๆๆ ลงใน Wicrosoft Office Word แล้วส่งมาที่ อีเมล์ได้ก่อน... [email protected] ถ้าได้ก็ส่งมานะ
ขอบคุณมาก..ลุงหนาน
สวัสดีหลานpop...
ก่อนอื่นต้องชมเชยหลานว่าเป็นผู้ที่สนใจเรื่องล้านนาเรามากครับ เพื่อให้ได้ความรู้จริงและมีความรู้อื่นๆเพิ่มด้วยลุงหนานขอให้ไปที่วัดธาตุคำ ด้านใต้ประตูเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่หลานจะได้ความรู้เกี่ยวกับล้านนาเราอีกมากครับ หลานจะได้ความรู้เพิ่มเติมอีกหลายๆอย่างจะเป็นผู้สืบทอดมรดกล้านนาในด้านนี้
*เรื่องสรุปนั้นลุงเห็นว่ามันมีตัวเลขและภาษาที่โบราณอยู่หากสรุปแล้วมันไม่เข้าใจแน่นอนครับ ขนาดว่าลุงหนานมีผู้บอกและอธิบายเป็นขั้นตอน บางครั้งก็ยังงงว่า เศษเท่านี้มันมาจากไหน เศษเท่านี้ทำไมต้องเป็นเก้าก๋อง? ต้องมีผู้เชี่ยวชาญจริงๆจึงจะอธิบายให้เราได้ทราบเพราะรากเหง้ามาจากเรื่องของชาวไตย มอญ พม่า ดังนั้นเราจึงได้เห็นคำว่า วันไตย วันเม็ง ก่าเหม้า ฟ้าตี่แส่ง ฯลฯ.ซึ่งล้วนเป็นภาษาที่เข้าใจยาก บางครั้งต้องใช้ จุลศักราช( จ.ศ)มาเป็นตัวเลขคำนวณ
ขอบใจหลานที่สนใจของดีบ้านเมืองเรา ลุงเอาใจช่วยครับ หากไปวัดธาตุคำแล้วเป็นใดพ่องก็มาบอกกล่าวกันเน้อ
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน.....พรหมมา
ขอบใจมากครับ ...........
จะลองไปดู ตามที่ลุงหนานบอก
และผมได้ซื้อหนังสือมาอ่านละ พอจะเข้าใจพ้องละ
ขอบคุณอีกครั้งคับ ลุงหนาน...
อยากถามพ่อหนานว่า ก๋านนับวันเก้าก๋อง เปิ้นนับกั๋นอย่างใดครับ
ไหว้สาหนานดิบครับ...
ขอบคุณที่สนใจที่จริงผมว่าหนานดิบมีความฮู้นักแล้วครับ
หากจะอู้วิธีนับวันเก้าก๋องมันยาวครับ
ผมเคยปรารภกับท่านพระครูชื่อดังท่าหนึ้งเกี่ยวกับอธิบายวันเก้าก๋องในจอคอม..ท่านพระครูบอกว่ามันต้องมาอู้กั๋นอย่างเดียวเพราะมันยาวและมีหลายต๋ำราครับ
ว่างๆท่านลองไปที่วัดธาตุคำ ใต้ประตู๊เจียงใหม่ปรึกษาท่านพระครูเจ้าอาวาสท่านเก่งก็จะได้ความฮู้นักครับ...
ในที่นี้ผมจะนำเสนอเพียงแต่การนับวันเก้าก๋องต๋ามโบราณจารย์ตั้งวันเก้าก๋องสรุปต๋ามเศษ การคำนวณได้ดังนี้ครับ...
เศษ ๑ เก้าก๋อง ,เศษ ๒ รองพื้น ,เศษ ๓พื้นดอก ,เศษ ๔พื้นดาย , เศษ ๕ สุพัก, เศษ ๖ รับได้ , เศษ ๗ รับต๋าย , เศษ ๘ ขว้ำได้ , เศษ ๙ ไสเจ้า.., เศษ ๑๐ ไสเสีย , เศษ ๑๑ ท้ายป้าว , เศษ ๑๒ ยี่เพียง
นอกจากนี้จะมีคำทำนายในแต่ละเศษว่าเป็นอย่างไร??? มีแถมนักครับ
หากสนใจ๋แต๊ๆ ลองหาหนังสืออ่านได้ครับ
ขอบคุณที่สนใจ๋เรื่องล้านนาเฮา..จ้วยกั๋นเต๊อะครับฮีตฮอยเฮาจะเจริญสืบไป
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา
ป้อหนานอาจ๋านตี้เคารพ คนไตเรียก "ม้วยเก้าก๋อง" คือเป็นวันมหาม้วย สุดยอดแห่งความม้วย ว่างั้นเถอะ เป็นความเชื่อเดียวกัน มีเรื่องเล่าที่เหมือนกัน แสดงว่าได้รับอิทธิพลมาจากพม่าเหมือนๆกันครับ ไหว้สาให้อาจ๋าน อายุมั่นขวัญยืนครับ อาจารย์เก
ไหว้สาอาจารย์เกครับ..
ขอบคุณที่เข้ามาแว่บอกกั๋น..
หายไปจ้าดเมินผมได้ป้ะอาจ๋ารย์ไมตรี( ศท.ของแม่ฮ่องสอน)เขามาแหล่งเรียนรู้บ้านผมบ่อยๆ ผมถามหาท่านเขาฮู้จักท่านและบอกว่าท่านสบายดี..ผมก็ยินดีตวยเน้อครับ
ยินดีจ้าดนักครับ...
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา
เวบอย่างอี้มี"ปะโยจะนะ"แต้แต้ ขอฮ่วมสืบสานจ๋นถึงลูกถึงหลานในปายหน้าเน่อ
ไหว้สาหนานวิทย์ครับ...
ยินดีที่เข้ามาฮ่วมกั๋นครับ....
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา