เมื่ออาทิตย์ก่อน ครูเอไปอัดรูปที่ร้านในริมปิงตรงกาดรวมโชค ระหว่างที่รอรูปกำลังอัดอยู่นั้น ก็เลยถือโอกาสเดินเล่นที่ตลาดนัด ( มีวันจันทร์-อังคาร ) เดินไปเลยๆ บังเอิญเจอคนรู้จัก เป็นหญิงพิการ เธอนั่งรถเข็นที่เรียกว่าวินแชร์ จริงๆแล้วเธอเดินเองได้ เพียงแต่มือของเธอสั้นเพียงแค่ข้อศอก ขาและข้อเท้าขอเธอผิดรูปร่าง เท่านั้นเอง เธอได้เอาเก้าอี้วินแชร์มาทำเป็นโต๊ะ สำหรับวางล๊อตเตอร์รี่ขาย เธอชื่อ น้องก้อย หากจะเป็นเด็กสาวหน้ารักคนหนึ่ง ถ้าไม่ได้มองที่อวัยวะที่ไม่ได้สัดส่วนของเธอ ตอนนี้เธอมีลูกแล้ว 1 คน และเป็นเหมือนกับน้องก้อย จริงๆแล้วครูเอเคยบอกตอนน้องก้อยก่อนหน้านี้ว่า หนูมีลูกไม่ได้นะค่ะ เพราะเขาจะเหมือนหนู มันเป็นกรรมพันธุ์
และครูเอเข้าไปทักทาย เราจะคุยกันเสมอเมื่อพบเจอ ตามถนนคนเดิน สอบถามสาระทุกข์สุขดิบ ตาผาสะคนคุ้นเคยกัน ก็เลยถาม ว่า "สามีหนูเป็นอย่างัยบ้าง เขาดูแลหนูดีไหม " เธอก็ก้มหน้า แล้วเหมือนน้ำตาของเธอกำลังเออะ อยู่ขอบตา ครูเอเอ๋ย...ไม่น่าจะถามเลย.... แค่รู้สึกห่วงใยเขา กลัวผู้ชายจะไม่รักเขาจริง จะทำร้ายเขา เพราะเห็นว่าเขาอ่อนแอ... ก็เลยบอกว่า "ถ้าทนเขาไม่ได้ ก็เลิกเขาซะ หนูอยู่ได้ใช่ไหม แต่หากหนูยังรักเขาก็ต้องอดทน " นึกเสียใจในคำพูดของตัวเอง ทำให้คนอื่นเป็นทุกข์ โหย...อยากถอนคำพูดเหลือเกิน
สวัสดีค่ะครูเอ
ฟังดีออกค่ะ ให้ข้อคิด และทางเลือก ใครถูกถามอย่างนี้ จะพยายามหาคำตอบให้ตัเองค่ะ เมื่อตอบตัวเองได้ ก็จะตัดสินใจได้ในเลาต่อมา....ชีวิตที่เขาต้องเลือกเอง
ก็เป็นคำพูดที่ตรงดีค่ะ เพียงแต่ เขาน่าสงสารค่ะ
ขอบคุณค่ะ พี่หมอรุ่ง
หนูนึกว่าไม่มีใครอยู่ ว่าจะไม่เขียนแล้วนะ แต่ใจยังพะวงถึงเขาอยู่ เป็นมา2-3 วันแล้ว และบังเอิญวันนั้นเห็นเขาที่หน้าธนาคาร ก็เลยคิดถึงเรื่องราวของเขา อยากให้สังคมดูแลเขาบ้าง พวกเขาน่านับถือนะค่ะ บางคนมาจากครอบครัวที่มั่งมี บางคนมาจากครอบครัวที่ยากจน แต่ทุกคนที่ครูเอทำงานด้วย บอกว่าไม่อยากมีชีวิตอย่างขอทาน พวกเขาทำงานได้ พวกเขามีศักดิ์ศรี ถ้าสังคมให้โอกาส
ขอบคุณค่ะ คุณพี่ ที่ทำให้รู้สึกดีขึ้นค่ะ
ถ้าหนูมีเงินเยอะๆจะช่วยเหลือพวกเขาค่ะ แต่พวกเขาต้องช่วยเหลือตัวเองก่อนค่ะ
แทงใจดำ .. เข้าเป้าพอดี ครับ ... :(
ขอบคุณค่ะ น้องดอกไม้
หายไปนานนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ คนมีความทุกข์เพราะรัก ทุกคนค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์
เอ มีดก็ไม่ได้ถือนะค่ะ จะไปแทงหัวใจใครได้ อิอิ
ครูข้างถนน
ขอบคุณ สำหรับข้อคิด จริงด้วย การพูดอย่างไม่รู้จักยั่งคิด เป็นความผิดอย่างมหันต์
แต่..ครูเอไม่ได้เจตนานะค่ะ เพียงแต่ห่วงเขาจริงๆ หากเขามีหัวใจที่รักน้องเขาจริง น้องก้อยคงไม่ต้องร้องไห้หรอกค่ะ
มวลมนุษย์อันเกิดแล้ว ชีพยัง อยู่เฮย
สูงต่ำดำขาวดัง เด่นด้อย
ย่อมมีที่จักหวัง ฝันใฝ่ อยู่แล
เหลือแต่กรรมมากน้อย จ่องห้อย หนุนเสริม
ขอบคุณสำหรับบทกลอนค่ะ อ.ทนัน
น่าสงสารเขานะค่ะ เพราะผลกรรมเก่าที่เขาเลือกเกิดไม่ได้ แต่เขาเลือกเป็นคนดีได้ ครูเอเชื่ออย่างนั้นค่ะ
บางครั้งเรื่องบางเรื่องที่เห็นตำตารู้เต็มอก แต่รู้ว่าพูดแล้วเราไม่สามารถช่วยเปลี่ยนอะไรให้ดีขึ้น และไปกระตุ้นส่วนที่เจ็บของเขามันก็ไม่ควรไปพูดถึงค่ะ ไม่ช่วยให้ดีขึ้น เป็นการตอกย้ำบอกเขาว่าเขามีปัญหาซึ่งเขารู้อยู่แล้ว เหมือนคนตกอยู่ในโคลนจะขึ้นก็ไม่ได้ จมก็ไม่จม เราเดินมาเห็นแล้วบอกว่านี่คุณกำลังตกโคลนอยู่นะ มันสกปรก ควรจะขึ้นมา แต่ไม่ยื่นมือลงไปช่วยฉุด จากนั้นก็เดินจากไป คนคนนั้นก็ยังคงอยู่ในโคลนอยู่ดี เพียงแต่เรารู้สึกว่าเราได้ทำหน้าที่บอกเขาแล้วเท่านั้น ขอแลกเปลี่ยนด้วยความเคารพอย่างจริงใจค่ะ คำพูดออกจากปากเมื่อไหร่มันเป็นนายเราอย่างที่คนด้านบนๆ คอมเม้นท์ไว้
อ่านแล้วเข้าใจครับ ผมมองว่าอย่างน้อยเขาก็ได้ระบายเรื่องที่เอ่อท้นหัวใจที่อยากระบายให้ใครบางคนฟัง
ไม่ผิดครับด้วยความรักความปรารถนาดีของเราทำให้เขาเข้มแข็งขึ้น
ให้กำลังใจกันไป---ทุกอย่างคือละครชีวิต ครับ
สวัสดีครับครูเอ...
คนเป็นครูก็อย่างนี้ละครับ...จิตใจจะเอื้ออาทรคนรอบข้างไปหมด พูดไปในใจไม่ได้คิดอะไร เพียงสอบถามสารทุกข์สุกดิบกันธรรมดา....ไม่ต้องเครียดครับ
โชคดีครับ
ผมไม่ได้รู้สึกว่าครูเอผิดนะครับ และยังรู้สึกว่าเขาจะรู้สึกดีขึ้นเมื่อมีคนเข้าใจเขาบ้าง น้ำตาทำให้เขาระบายความเครียดได้ส่วนหนึ่งครับ และผมก็จะแนะนำชาวบ้านตรงๆเหมือนกัน ว่า คุณลองทบทวนดูอีกทีนะครับว่า คุณยังรักเขาหรือเปล่า ถ้าคุณรักเขาคุณทนอยู่กับเขาได้อยู่หรือเปล่า ถ้ายังทนได้ก็ทนต่อไป แต่ถ้าทนไม่ได้ไม่ต้องรีรอเลย เมื่อเขากลับไปเขาจะมีความสุขว่าอย่างน้อยหากเขาเลิกกับสามีไม่ได้ ก็ยังมีคนเข้าใจเขาอยู่ ครับ
ครูเอ..ครับ
มีคนจำนวนมากที่ยินยอมที่จะรัก ..และยังรัก ทั้ง ๆ ที่รู้ดีว่า วิถีแห่งนั้นนั้นดำเนินไปอย่างเจ็บปวด..
เจ็บปวดอย่างยาวนาน และเพียงความรักมาสะกิดเพียงชั่ววูบ ความเจ็บปวดนั้นก็จากหาย... และผันเปลี่ยนเป็นเช่นนั้นเรื่อยไป บ้างจบลงด้วยดี, บ้างดำเนินไปเช่นนั้นจริง ๆ ...
นี่กระมังครับ, ฤดูกาลของความรัก
ขอบคุณค่ะ น้องดอกไม้ที่ปรายฟ้า
จำได้ซิค่ะ รออยู่ว่าเมื่อไหร่จากมาเยี่ยมกันบ้างค่ะ
ขอบคุณค่ะ ที่เข้ามาให้แง่มุม ที่บ้างครั้งเราคิดไม่ถึง การสื่อสารเป็นเรื่องละเอียดอ่อนค่ะ ยินดีกับการพูดคุยแลกเปลี่ยนค่ะ
ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วง รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันค่ะ
ถอนคำพูดไม่ได้ ถอนใจดีกว่าค่ะ อิอิ ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจค้า
ขอบคุณค่ะ คุณเอกที่เข้าใจ
ยิ่งน้องเขาไม่พูดนั้น คือคำตอบ ครูเอ เข้าใจความรู้สึกเขา เพราะเราเคยเข้าไปนั่งในใจเขา อยากเห็นเขามีความสุขมากกว่านี้ หาทางออก ให้กับตัวเองให้เจอค่ะ
แค่เห็นรอยยิ้มของเขาอีกครั้ง ก็มีความสุขค่ะ
ขอบคุณค่ะ ท่านเกษตรอยู่
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ แรกครูเอกังวล จริงๆด้วย เพราะเรารู้สึกไม่ดี ที่ทำให้เขาเสียใจ เป็นห่วงเขา มีความผูกพันธ์กัน และพวกเขาก็น่ารักด้วย ( น่ารักที่หัวใจค่ะ )
ขอบคุณค่ะ นายช่างใหญ่
ขอบคุณค่ะ ท่านอัยการ
ฟังท่านพูดแล้วก็รู้สึกดีขึ้นค่ะ และที่สำคัญอยากให้เขาได้ทบทวนด้วยค่ะ ยินดีกับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ อ.แผ่นดิน
ความรักไม่ได้แบ่งแยกชนชั้น วรรณะ
ความรัก เกิดขึ้นได้ทุกแห่งหน
ความรัก สร้าง และทำลายทุกอย่างในพริบตา
ความรัก เมื่อรู้ว่า เจ็บ ยิ่งอยาก ทดลอง ฉะไหน เราโง่กับความรัก เหมือนรู้ว่า น้ำตาเทียน มันร้อน ก็ยังจะเอานิ้วไปแย่ มันอีก
เรื่องของหัวใจใครห้ามก็ไม่ฟัง อิอิ
สวัสดีค่ะ ครูเอ
กึ๊ดเติงหาครูเอ..เจ้า
ศน.อ้วนสบายดีแล้ว..ลุยก๋านได้แล้วเจ้า
ครูเอ..อิดก่อเจ้า
ใกล้ปิดเทอมแล้ว..แหมบ่เมินครูเอก่อได้พักแล้ว
เป๋นดีขอยแต้ ๆ เลย..ศน.บ่มีปิดเทอมเหมือนครูเอ
สุขภาพก๋ายและใจ๋..ดีอยู่น่อเจ้า..โดยเฉพาะใจ๋ดูแลผ่อกอยดี ๆ เน่อเจ้า
บ่ต้องเสียใจ๋ตี้อู้กับน้องก้อยไปอย่างอั้น..เพราะเป๋นความจริง..นะเจ้า คนเฮาบางครั้งก๋านอู้ตรง ๆ มันเจ็บ ..แต่ถ้าเจ็บแล้วจ๋ำ..ก่อเปิงอยู่เจ้า
ครูเอมีน้ำใจ๋ตี้งดงามอ่อนโยน ..จึงเหมือนฮู้สึกผิด ตี้อู้แล้วเหมือนไปทำลายใจ๋เปิ้น..บ่เป๋นหยังเจ้า
กึ้ดเติงหาน้องสาวคนงาม..เจ้า
เป็นคำพูดที่แสดงถึงความห่วงใยและเอาใจใส่นะครับ
ไม่มีอะไรต้องคิดมากหรอกครับครูเอ
ขอบคุณค่ะ คุณครู
ที่ให้กำลังใจให้ค่ะ
ครูเอ..ก็หวังว่าชีวิตเขาจะดีขึ้น
ขอบคุณค่ะ ศน.อ้วน
ครูเอใกล้จะปิดเทอมแล้ว แต่ก็งานเยอะมาก ที่แน่ๆ ปีนี้ครูเอส่งเรื่องย้ายไม่ทันอีกแล้วค่ะ เป็นมา 2 หนแล้วนะ จะได้ย้ายหรือเปล่าวเนี้ย ขอบคุณ สำหรับกำลังใจค่ะ วันพรุ่ง ครูเอจะเข้าไปเขต แล้วเจอกันนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณรินทร์
แต่ก็ทำให้ ครูเอก็ได้คิด ว่าเราควรต้องระมัดระวังคำพูดให้มากกว่านี้ค่ะ
ยินดีที่สำหรับข้อคิดเห็นต่างๆของพี่ๆน้องๆ ที่แนะนำค่ะ
สวัสดีครับ ครูเอ
ขอบคุณมากค่ะ
สำหรับภาพถาย
ครูเอเอาของฝากถึงมือคุณเอกแล้วนะค่ะ
ยินดีที่ได้ช่วยอำนวยความสะดวก
ครูเอตั้งใจเป็นเจ้าภาพเต็มที่ แต่พี่ๆไม่ให้โอกาสน้องเลย คราวหน้าต้องให้เวลากันบ้างนะค่ะ ไม่ได้หาโอกาสดีๆแบบนี้ได้บ่อยๆค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูเอ
สวัสดีครับครูเอ
ขอบคุณค่ะ ป้าแดง
ภาพใหม่ สดใสจังค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณครู
นักเรียนปิดแล้วค่ะ แต่คุณครูยังไม่ปิดค่ะ ยินดีที่เข้ามาทักทายกันค่ะ
สวัสดีค่ะครูเอ เรื่องของหัวใจใครห้ามไม่ฟังจริงๆ ค่ะ (แม้แต่ตัวเราเอง)
ขอบคุณค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็น แล้วเข้ามาคุยกับบ่อยๆนะค่ะ
หัวใจใครห้ามก็ไม่ฟัง ไม่รู้จักเข็ดหลาบ
เลยต้องเจ็บซ้ำอีกครั้ง
เรื่องของหัวใจ ใครห้ามก็ไม่ฟัง.... เขาว่ายักษ์เราก็ว่าเทวดา เขาว่าเสือเราก็ว่าแมว ..
...เป็นเช่นนี้หนอ คนถึงตาบอด...เพราะความรัก