เล่าเรื่องความตาย....ในงานวันเกิด


เรื่องความตาย ทำไมของสองสิ่งนี้ เกิดและตาย เป็นของคู่กัน หรือ ของที่แตกต่างกันสิ้นเชิงนะ

   เมื่อวานไปตรวจร่างกาย แล้วไปประชุมต่อที่ จังหวัดระยอง แล้วกลับมางานเลี้ยง ที่สัตหีบ กว่าจะถึงบ้าน ก็เลยเที่ยงคืนไปหน่อยๆ พอรุ่งเช้า ก็ต้องไปงานทำบุญ บ้านน้า น้องสาวแม่คนเล็ก ที่มีอายุตั้ง ๗๔ ปีพอดี เห็นภาพรวมพี่ รวมน้องแล้วก็ดีใจ ลูกๆส่วนใหญ่ อยู่ออสเตรเลีย แต่ละปีจะกลับมาจัดงานวันเกิดให้แม่ บางครั้งก็พากันรับแม่ไปอยู่เป็นปีที่ต่างประเทศ เมื่อได้สนทนาประสาญาติ แลกเปลี่ยนเรื่องราวกัน มากมาย ที่สุดก็ลงท้ายเรื่องงานบุญ และการร่วมบุญผ้าไตร ที่จะส่งไปบังกลาเทศ เป็นการต่อสัมพันธ์ญาติมิตรด้วยบุญจริงๆ

    ขณะที่นั่งรับประทานอาหารร่วมกัน ก็มีเรืองที่คุยกันไป จากเรื่องวันเกิดสนุกสนาน จนถึงเรื่องความตาย ทำไมของสองสิ่งนี้ เกิดและตาย เป็นของคู่กัน หรือ ของที่แตกต่างกันสิ้นเชิงนะ แต่เราก็พากันมาเชื่อมโยงอย่างไม่รู้สึกตัว

  การตายของญาติ ทางพี่สะใภ้ ที่ผู้เขียนเองก็ไปเผาศพเขาทันพอดี คือเพิ่งทราบข่าวก็เป็นวันเผาแล้ว รู้สึกดีที่ไปทันเวลา และได้ไปส่งสังขาร อันไม่น่าพึงปรารถนาในชาตินี้ ของเจ้าของ แต่ กับสภาพสังขารที่กล่าวถึงนี้ ก็ทำให้เธอได้อาศัย สร้างบารมี สมชาติเกิดทีเดียว

  เล็กคือชื่อขื่อผู้จากไป เธอเป็นธาลัสซีเมีย โรคเลือด ที่ใครๆ คงเคยเห็น ผู้เป็นโรคแบบแสดงอาการนี้ จะมีร่างกายที่ซูบซีด การสร้างเม็ดเลือดน้อย ทำให้ต้องมีการให้เลือด แต่โชคดี ที่โรคนี้ไม่มีผลต่อสมอง เช่นปัญญาอ่อน

 เล็กเป็นคนกตัญญู เท่าที่รู้จักมา ขยันทำงาน ช่วยพ่อแม่มาตลอด สะอาดมากๆ บ้านเรือน เรียบร้อย จนคนชม มีน้ำใจโอบอ้อมอารีย์ ผู้เขียนประทับใจเธอมาก มาสี่ปีสุดท้ายของชีวิต เธอกลับมีอาการทางโรคไตมาแทรกอีก ทำให้สังขารที่เสื่อมอยู่แล้ว ต้องมาเป็นภาระมากขึ้นไปอีก ต้องล้างไตสัปดาห์ละ ๒ ครั้ง แม่และพี่น้อง มีน้ำใจน่าสรรเสริญ เธอได้รับความเมตตามาก ต่างก็ช่วยกันทำงาน เก็บเงินไว้ให้เล็กล้างไต แม้ฐานะครอบครัวก็ไม่ดีนัก แต่ไม่มีใครบ่น นานนับวัน บางครั้งขัดสน ต้องขายที่บางผืน เพื่อช่วยค่าล้างไต ครั้งหนึ่ง เธอช็อคคาเครื่อง แต่แพทย์ช่วยไว้ได้ เธอกลับบอกว่า ที่จริงปล่อยเธอไปได้แล้ว ตายเสียขณะนี้ กรรมดี ที่เธอสั่งสม ที่มีความกตัญญู ดูแลความเป็นอยู่แก่ครอบครัว เมื่อยามที่มีเรียวแรง หลังการล้างไต เธอว่า บุญจะได้ส่งผลให้เธอ ไปเกิดและได้อัตตภาพร่างกายที่ดีกว่านี้ เธออธิษฐาน

  ผู้ที่ใกล้ชิดเล่าต่อว่า เล็กจดบันทึก ไว้ ตั้งแต่เริ่มล้างไต เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ สี่ปีที่แล้ว จนถึงครั้งสุดท้าย ก่อนเสียชีวิต คือเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๕๑ ครบสี่ปีพอดี เป็นเงินค่าใช้จ่าย สี่แสนบาทเศษ

 เธอคิดว่าเป็นภาระมากแล้ว แต่วันเผาศพ ผู้เขียนได้พูดคุยกับแม่เธอ แม่กลับบอกว่า ถึงจะต้องล้างกันอีกสักกี่ปีก็เต็มใจ หมดไปเท่าไหร่ไม่เคยคิด ขอเพียงให้เห็น ให้ได้อยู่ใกล้ลูกก็พอ....

  ผู้เขียน เรียบเรียงเรื่องราวของเล็ก ที่ได้รับทราบมาทั้งหมด มาบันทึกไว้ แม้เล็กจะเป็นผู้ทุกข์ยากคนหนึ่งในสังคม การมีชีวิต หรือจากไป อาจไม่มีผล หรือกระทบใครในสังคมเลย แต่ผู้เขียน กลับรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ ของชีวิตของเล็ก ประทับใจความกตัญญู ที่ยามมีกำลังจะดูแลครอบครัว ประทับใจพ่อแม่ พี่น้อง ที่พากันทำมาหากิน แล้วเก็บออมไว้ ช่วยเหลือเยียวยาโรคของเล็ก ประทับใจ ความรัก ที่ต่างมีต่อกัน อย่างไม่มีข้อแม้ และสุดท้ายประทับใจ ที่ไม่มีใครสักคน จะหลุดปากว่า เรารักษาโรคให้เล็ก นานเท่านี้ พอหรือยัง?

   ผู้เขียนขอสดุดี เล็กผู้จากไป และหมู่ญาติ ที่มีใจประเสริฐ ผู้ทำให้เห็นว่า แม้สังขารไม่อำนวย แต่ก็ไม่ได้ทำในจิตใจ ของคนเรานั้น ต้องอ่อนแอต่อการสร้างความดีเลย............

หมายเลขบันทึก: 168454เขียนเมื่อ 1 มีนาคม 2008 16:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:56 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (27)
  • ขอแสดงความเสียใจด้วยครับผม
  • ความเป็นเป็นเรื่องธรรมดาครับ
  • ชีวิตเราเป็นเช่นนั้นเอง

สิ่งที่เล็กบันทึกไว้

มีคุณค่าและเป็นอานิสงค์ของบุคลากรทางการแพทย์

ที่จะได้เรียนรู้ ถ้าสามารถเผยแพร่ได้บ้าง

คงเป็นประโยชน์ไม่น้อยค่ะ

ขอแสดงความเสียใจและไว้อาลัยค่ะ

เป็นเรื่องธรรมดาของชาวโลก เมื่อมีเกิด ย่อมมีดับ

สาธุ

คุณบุญรุ่งเขียนเรื่องนี้ได้อานิสงส์หลายอย่างนะคะ นอกจากเป็นการได้สรรเสริญความดีของผู้จากไป ยังทำให้เห็นสัจธรรมแห่งชีวิต และการสามารถสร้างความดีไม่ว่าจะมีฐานะหรือมีความเจ็บป่วยอย่างไร

ขอให้บุญกุศลที่เล็กผู้ล่วงลับสร้างมาคงนำทางเธอไปสู่สัมปรายภพและได้ไปเกิดเป็นผู้มีรูปงาม แข็งแรง และจิตใจดีงามสร้างกุศลบารมีให้สูงยิ่งๆขึ้นไปค่ะ

สวัสดีค่ะ อ.ชจิต

  "ชีวิตเป็นเช่นนั้นเอง" คือสิ่งที่เป็นมากชั่วนาตาปี แต่เราก็ยังไม่เคยคุ้นเสียที กับความรู้สึกเหล่านี้

 เขียนให้เล็ก ให้รู้ว่าชาตินี้ จะเกิดมา ได้รับสภาพแบบไหน แต่เล็กก็ทำดีที่สุดแล้ว กายและใจ ไม่จำเป็นต้องเสื่อมพอๆกันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณอุบล จ๋วงพานิช

   การล้างไต เป็นเรื่องที่ลำบาก และทรมานพอสมควร และเป็นอะไรที่น่าสงสาร แต่เล็กก็ใช้ชีวิตที่รอดมาแต่ละครั้ง ทำความดี แก้ไข ชีวิตภายหน้าได้ดี ค่ะ ถ้าเป็นข้อมูลทางการแพทย์ เล็กสามารถสรุป การใช้จ่ายความรู้สึกได้ดี แต่ก็ยังไม่เห็นบันทึกของเธอ เขาว่า เล็กไม่ได้เรียนหนังสือ แต่พยายามศึกษา จนพอเขียนได้บ้างค่ะ

สวัสดีค่ะคุรเพชรน้อย

  การเกิดและการดับของแต่ละสิ่ง ย่อมมีผลกระทบเสมอค่ะ

อยากเขียนไว้อาลัยให้เล็ก คนกตัญญู และจิตใจที่เข้มแข็งในการทำความดีค่ะ รู้จักมานาน

สวัสดีค่ะพี่นุช

  ขอให้บุญกุศลส่งให้เธอได้ตามปรารถนาค่ะ นับถือน้ำใจเธอค่ะ ต่สู้กับตนเองมามากและนาน และมีการเตรียมตัวอย่างดี รู้ว่าตายก็ไม่กลัว เพราะทำสิ่งที่คิดว่าดีแล้วในชาตินี้ ความกตัญญู

สวัสดีครับคุณหมอรุ่ง

ขอแสดงความเสียใจกับญาติของผู้เสียชีวิตด้วยครับ

เวลาผมไปรดน้ำศพผมกราบศพทุกศพไม่ว่าอายุมากกว่าหรือน้อยกว่าผม เพราะเมื่อเขาจากไปแล้วเขาเป็นครูแห่งชีวิตเรา ไม่ใช่น้องเราเหมือนเมื่อครั้งเรามีชีวิต คนเขาก็งงเมื่อเห็นอัยการกราบศพผู้ตายที่อายุน้อยกว่า แต่ผมก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ครับ แล้วแต่ใครจะมองว่าผู้ตายเป็นอย่างไร

การระลึกถึงความดีของคนตายก็ทำให้เรารู้สึกดี แต่กับคนเป็นๆทำไมเรายอมมองที่ความดีเขาไม่ค่อยได้ ไม่รู้เป็นไงนะครับ

สวัสดีค่ะท่านอัยการชาวเกาะ

   การกราบ การให้อภัย ไม่ได้แปลว่าแพ้ ซึ่งส่วนมากยังเข้าใจผิดกันอยู่ การยอมๆกันเสียบ้าง ก็จะทำให้ ลดทิฏฐิ และความร้อนใจ อันจะทำให้สติเราเหลือน้อยลงไปได้ค่ะ

 นับถือน้ำใจท่าน และ ผู้ที่คิดลดมานะ การถือตัว และมองเห็นสัจจธรรมว่า แท้จริงเราเป็นเพื่อนร่วมทุกข์กันทั้งสิ้น

 สักวันศพเราก็จะเป็นครูผู้อยู่เบื้องหลังต่อไปค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่รุ่ง

  • ชีวิตเล็กคล้ายพี่สาวป้าแดงจังค่ะ
  • ไม่สบายมาตลอดชีวิต แต่ดูแลบ้านและทุกคนในบ้านดีมากๆ
  • ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ

P อ้อยควั้น

  • สวัสดีค่ะ...พี่รุ่ง
  • สบายดีนะค่ะพี่
  • ก่อนอื่นก็ขอแสดงความเสียใจกับญาติผู้ตายด้วยนะค่ะ
  • อ่านแล้วเศร้าใจจังเลยค่ะพี่
  • ขอให้ความดีที่เธอสร้างไว้...ส่งผลให้เธอไปเกิดในชาติที่ดี ๆ ด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป้าแดง

   คนที่เกิดมาไม่ค่อยแข็งแรง พี่ว่าบางที ก็ทำให้เขาไม่ประมาทในความตายนะ ได้ซ้อมตายบ่อยๆ และใจเขาถ้า มันทรมานถึงจุดหนึ่งจะสงบไปเอง ไม่ทุรนทุรายค่ะ

สวัสดีค่ะน้องอ้อยควั้น

  พี่เองก็เขียนไปด้วยความรู้สึก ยินดีในบุญของเขา และหากจะเป็น ข้อคิดแด่ใครได้ พี่อยากให้เขาได้บุญ ทั้งหมด ตามที่ตั้งใจ จะมอบให้กัน ในโอกาสที่พี่รู้จักกับเขาในชาตินี้ค่ะ

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวคุณเล็กด้วยครับ

และขอชื่นชมครอบครัวคุณเล็กด้วยเช่นกัน

ขอให้ดวงวิญญาณคุณเล็กไปสู่สุคติ

สวัสดีค่ะคุณริน

   ถึงจะเป็นความปรารถนาของเธอ ที่อยากจะไปเกิด เพื่อขอให้ได้อัตตภาพใหม่ แต่คนอยู่ข้างหลัง ก็ใจหาย อาลัยในความดีของเธอ แต่ที่สุด ทุกคนก็จะไม่เสียใจ ที่ต่างดูแล เอื้ออาทรกันอย่างดี เวลาเล็ก ไม่สบาย เลือดชอบออกตามไรฟัน จะปวด แม่ก็จะเอายาหม่อง น้ำอุ่นมาประคบประหงม พอหายดี คุณเล็ก ก็ทำการดูแลแม่บ้าง น่ารักเหลือเกินค่ะ

สวัสดีครับหมอ

  • สิ่งเดียวที่จะเยียวยาทุกชีวิตให้มีความสุขคือ"ความรัก"
  • เมื่อมีความรัก สิ่งอย่างอื่นจะตามมา.........เสียสละ ให้อภัย ช่วยเหลือ มีน้ำใจ..ฯลฯ
  • ชอบคุณมากครับ

สวัสดีครับพี่รุ่ง..

ถึงจะต้องล้างกันอีกสักกี่ปีก็เต็มใจ หมดไปเท่าไหร่ไม่เคยคิด ขอเพียงให้เห็น ให้ได้อยู่ใกล้ลูกก็พอ....

อ่านข้อความข้างต้นนั้นแล้วรู้สึกและสัมผัสได้ถึงความรักและหัวใจอันยิ่งใหญ่ของความเป็น "ผู้ให้" อย่างไม่รู้จบของ "แม่.."

และคงจริงดังว่าแหละครับ,  คนจากลามักโชคดี  เพราะอย่างน้อยคนที่อยู่ก็ต้องเผชิญกับความทุกข์โศกที่ไม่รู้เลยว่า วันไหน, หรือวันใดตัวเราจะเข้มแข็งและฝ่าข้ามห้วงอารมณ์นั้นไปได้

...

ความตายยุติธรรมเสมอ.. ไม่ว่าใคร  ไกล หรือใกล้ ความตายก็ไปเยือนอย่างเสมอภาค

...

ชีวิต !

สวัสดีค่ะพี่เกษตรยะลา

  เดินทางกลับมาปลอดภัยแล้ว ก็ดีใจด้วยค่ะ

พี่กล่าวได้ถูกต้องทีเดียว ความรักเป็นตัวเชื่อมสัมพันธ์ที่ดี ให้เราคงมีกำลังต่อสู้ แม้ โรค และโลก จะโหดร้าย ก็อดทนสู้ได้ จงต่างมอบความรักให้แก่กันตลอดไป

สวัสดีค่ะอ.แผ่นดิน

   การจากมักทำให้ผู้จาก และผู้ส่งลา มีความรู้สึกอาลัยต่อกันเสมอ ที่สุดก็เราก็ต้องอยู่กับความทรงจำ ที่ดีต่อกันได้ ถึงวันนี้ จะยังบอกไม่เชื่อ แต่วันข้างหน้า เราก็ต้องจำนน และยอมรับอยู่ดี

สวัสดีครับหมอบุญรุ่ง

ตายเจ็บเกิดแก่นั้น    ธรรมดา แม่เฮย
คนอยู่ครองชีวา      มั่นไว้
คนตายนั่นเป็นมา    ตามแต่ เวรกรรม
จักอยู่จักไปไซร้      ไป่ได้ เลือกวิถี
.
มีวิธีคือเร่งสร้าง      ทางบุญ
สละสิ่งอันเป็นคุณ   ต่อไท้
ยามอยู่จักเกื้อหนุน  เสริมส่ง ชีพนา
ยามจากก็จักได้      แนบใกล้ นิพพานสวรรค์

ขอให้หมอรุ่งจงรุ่งเรืองตลอดไป

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับกับการจากไปของบุคคลที่เรารัก

ความดีของคนที่จากไป และคนที่อยู่  หล่อเลี้ยงชีวิตเรา

"ร่วมสร้างความดี" และส่งใจให้กับ "ผู้สร้างความดีค่ะ"

สวัสดีค่ะอ.ทนัน

  ความตาย เรื่องธรรมดาที่ไม่ธรรมดาค่ะ เพราะคนที่ตาย รู้กำลังจะต้องไปคนเดียวชนใครก็ไม่ไปด้วย ส่นคนอยู่ ก็รู้ว่าจะไม่ได้พูด ได้เห็นกันอีกและไม่รู้จะไปตามหาที่ไหนค่ะ เลยกลายเป็นการจาก ที่ไม่ธรรมดาค่ะ

  ขอให้อาจารย์เป็นที่รักของมนุษย์และเทวดาค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง

    ก้อยากจะภานา ให้เล็ก ได้สิ่งที่เขาปรารถนาค่ะ การมีสุขภาพดี และมีความสุขค่ะ

สัสดีค่ะคุณน้าอึ่งอ๊อบ แซ่เฮ

  คนแซ่เดียวกัน คิดเหมือนกันเลยค่ะ เขาว่า คนที่อยู่ต่างภพนั้น ส่งกันได้ก็แต่บุญ ยกเนบางภพ ที่ลึกๆ อาจต้องรอขึ้นมารับ แตสำหรับเล็ก เขาคงรับบุญเราได้สบายนะคะ 

  • ขอบคุณในคำอวยพร
  • สาดแววมาส่องหล้า   รอบหน ทิศเฮย
    สาดส่องมนุษย์ชน     ทั่วด้าว
    มิเลือกว่ามีจน           มิเกี่ยง มิงอน
    วอนเทพช่วยรุ่งก้าว    สู่จ้าว มไหศวรรย์
  • ขอให้หมอบุญรุ่งจงเป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลายด้วยเช่นกัน
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท