ดอกไม้ของเกลือ คืออะไรกันแน่?

 

เมื่อไม่นานมานี้เพื่อนของผู้เขียนขอพาเพื่อนชาวฝรั่งเศสมาทานข้าวที่บ้านของผู้เขียน เพื่อชมบรรยากาศบ้านนอกเมืองที่อยุธยา เพราะเธอบอกว่าสามีภรรยาคู่นี้ไม่ชอบเที่ยวแบบที่มีนักท่องเที่ยวมากๆ ก็เลี้ยงอาหารกลางวันเป็นอาหารไทยๆธรรมดา ปิดท้ายด้วยมะละกอเราปลูกเอง และละมุดจากสวนชาวบ้านแถวนี้อร่อยหวานฉ่ำ ล้างคอด้วยชารสละมุนกรุ่นกลิ่นดอกไม้...ขนาดเขาต้องถามว่าชาอะไร บอกแล้วฝรั่ง(เศส)งง เพราะเป็นชาจากปารีส ยี่ห้อเก่าแก่และที่ดีที่สุดของฝรั่งเศส(ซึ่งตอนนี้คนไทยซื้อกิจการมานานแล้ว) ชารสและกลิ่นนี้นี้ชื่อว่า Montagne de Jade หรือ Jade Mountain อันแปลว่าภูเขาหยก  เป็นชาเขียวที่มีส่วนผสมของดอกไม้และผลไม้จากทิเบตค่ะ  

 

ชาวฝรั่งเศสนี้มีธรรมเนียมในการใช้ชีวิตทางสังคมที่มีแบบแผนละเอียด ละเมียดละไมที่เรียกว่า Savoir-Vivre (Savoir = to know, Vivre = to live)  ผู้เขียนมองว่าก็คล้ายคนไทยคือเป็นชนที่มีสุนทรีย์ในการใช้ชีวิต รู้จักใช้ชีวิตให้มีความสุขในทุกด้านอย่างมีกิริยามารยาทที่ขัดเกลา (ซึ่งออกจะตามใจกิเลสมากไปหน่อย) การไปรับประทานอาหารบ้านใคร ไปเยี่ยมใคร ไปไหนเป็นธรรมเนียมที่ต้องมีของติดไม้ติดมือไปฝากเจ้าภาพหรือเจ้าบ้าน ผู้เขียนได้รับของฝากคือ แยมลูกแพร์ซึ่งเขาทำเอง ใส่ขวดแก้วมีฉลากปิดสวยงาม และ Fleur de Sel หนึ่งกระป๋องเล็กๆ มาจาก การ์มาร์ค (Carmarque)

 ดอกไม้ของเกลือ แปลตรงๆมาจากภาษาฝรั่งเศส คือ Fleur de Sel นี่แหละค่ะ

วันนี้เลยอยากคุยเรื่อง Fleur de Sel (ออกเสียงว่า "เฟลอ-เดอ-เซล")ซึ่งบ้านเราก็มีสิ่งคล้ายๆกันในชื่อของ "ดอกเกลือ"

 

 Fleur de Sel  (fleur=flower, de= of, Sel=Salt)หรือ "Flower of salt" และยังมีการขนานนามว่า Caviar of Salt ที่จริงก็คือเกลือทะเลชนิดหนึ่ง แต่เป็นเกลือชนิดพิเศษที่เพิ่งตกผลึกลอยอยู่หน้าน้ำ ต้องใช้ความประณีตจากมือมนุษย์เท่านั้นในการค่อยๆเก็บช้อนดอกเกลือขึ้นมาจากนาเกลือ ทำได้ในวันที่สภาพของลมฟ้าอากาศและอุณหภูมิเหมาะสมเท่านั้น จึงใช้คำในภาษาอังกฤษเรียก ดอกเกลือ ว่า Young Sea Salt

 

 พอกล่าวถึง Fleur de Sel คนส่วนมากมักจะนึกถึงแคว้นเกร็องด์ หรือเกาะนัวร์มูติเอของฝรั่งเศส ซึ่งอยู่ชายฝั่งทะเลตอนเหนือ ใกล้ช่องแคบอังกฤษแถบแคว้นบริตานี่ และอีกแห่งหนึ่งคือการ์มาร์คซึ่งอยู่ทางตอนใต้แถบโปรวองซ์  

 

หลายๆประเทศที่มีชายฝั่งทะเลก็สามารถผลิตเกลือพิเศษนี้ได้ทั้งนั้น แต่ดูเหมือนว่า ชื่อเสียงในความละเมียดละไมของชาวฝรั่งเศสได้ทำให้ ดอกเกลือจากฝรั่งเศสเป็นที่ชื่นชมมากกว่าดอกเกลือจากประเทศอื่นๆ แถมยังราคาแพงที่สุดด้วย อย่างปัจจุบันที่ปอร์ตุเกสก็ผลิตดอกเกลือได้ เรียกในภาษาปอร์ตุกีสว่า Flor de Sal กล่าวว่ามีคุณภาพเทียบเท่าดอกเกลือของฝรั่งเศส แต่ถูกกว่าตั้งครึ่งเลยทีเดียว

 

ฝรั่งนำ Fleur de Sel มาใช้ในมื้ออาหาร โดยเหยาะโรยลงบนอาหารที่ปรุงมาแล้วก่อนรับประทาน เช่นโรยบนสลัดผัก บนเนื้อย่าง จะดึงให้รสชาติอาหารออกมาได้ดีเต็มที่เพราะจะเสริมรสชาติให้เครื่องปรุงและส่วนผสมที่ใช้ ไม่ใช่เอาไปปรุงใส่ในการต้ม ผัด เคี่ยวอาหารบนเตา (อาจเพราะมันแพงมาก) กล่าวว่าเพราะ Fleur de Sel นี้มีรสชาติวิเศษนุ่มนวล ไม่เค็มโฉ่งฉ่างอย่างเกลือป่น(ที่เป็นเกลือผ่านกรรมวิธี) แต่มีรสเค็มปนหวานจากแร่ธาตุหลากชนิดตามธรรมชาติ เช่น โปแตสเซียม แคลเซียม แมกนีเซียม ทองแดง และ ไอโอดีน ตลอดจนสารอาหารขนาดเล็ก(micronutrients) ที่อยู่ในผลึกดอกเกลือนี้

 

Fleur de Sel เป็นผลึกแผ่นจิ๋วๆออกจะเป็นรูปสี่เหลี่ยม เขาว่ามีทั้งสีออกเทา และสีออกอมชมพูแล้วแต่แร่ธาตุในแหล่งน้ำที่ผลิตดอกเกลือ แต่ที่ได้มานี้สีค่อนข้างขาว และเห็นเป็นผลึกสี่เหลี่ยมชัดเจน

 

พี่น้อย-แม่บ้าน บอกว่าเหมือนน้ำตาลละเอียดมากกว่าเหมือนเกลือ ตรงกับที่ฝรั่งบอกว่ามันมีความกรอบ(crunchy) แต่ดอกเกลือของไทยนั้นละเอียดมากเหมือนผงเกลือป่นที่ละเอียด มีความชื้นสูงเช่นเดียวกัน ทำให้สงสัยว่าทำไมหน้าตาถึงต่างกัน แล้วจะมีแร่ธาตุอะไรๆที่ทำให้มันมีคุณสมบัติดีพิเศษ-วิเศษเหมือนกันหรือไม่

 

Fleur de Sel มีกรรมวิธีการผลิตคล้ายกับการผลิตดอกเกลือของไทย คือ น้ำทะเลจะถูกลำเลียงมาไว้ในพื้นที่สี่เหลี่ยมที่มีคันล้อมรอบ  แดดและลม จะทำให้น้ำทะเลค่อยๆระเหยไป ฝรั่งจะมีผลิตผลดอกเกลือได้ก็ในช่วงฤดูร้อนที่มีแสงแดดดี ไม่มีลม ชั้นบางๆของผลึกเกลือที่เพิ่งเกิดก็จะลอยอยู่ข้างบน ก็ต้องรีบไปเก็บกันแต่เช้า แค่ลมพัดเบาๆเจ้าชั้นผลึกเกลือเกิดใหม่ก็จะจมลงที่ก้นไปซึมซับแร่ธาตุจากโคลนตมข้างล่าง เป็นการได้ผลผลิตเป็นเกลืออีกชนิดคือ Sel Gris (gris=grey) หรือ เกลือสีเทา ซึ่งคนฝรั่งเศสก็ชอบเพราะเป็นเกลือจากธรรมชาติเช่นกัน แต่ Fleur de Sel นั้นจะได้ก็ต่อเมื่อสภาพ ทุกอย่างมันพอเหมาะ ในการผลิตเกลือสีเทาทุก ๘๐ ปอนด์จะได้เป็น Fleur de Sel เพียง ๑ ปอนด์เท่านั้น

 

แล้วราคาของ Fleur de Sel จะแพงซักแค่ไหนกันเชียว ตอนหน้ามาเฉลยกันนะคะ

[สะ-มะ-นึก]

สวัสดีครับคุณพี่นุช

• ดอกเกลือต่างประเทศน่าจะบริสุทธิ์สะอาดกว่าของไทยนะครับ
• ดูแล้วน้ำทะเลของไทยที่นำมาทำนาเกลือ ก็สูบจากปากอ่าว ไม่น่าจะสะอาดเท่าที่ควร ท่านว่าจริงไหมครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ท่าทางจะแพงนะครับพี่นุช
• ชอบเกลือของไทย
• วันก่อนไปที่บุรีรัมย์
• ดูชาวบ้านเอาดินมาเผาเอาเกลือด้วยครับ

[Ka-Poom]

สวัสดีค่ะ...พี่นุช..

...

ไม่ได้ทักทายพี่นุชใน G2K นานมากเลยนะคะ

วันนี้ได้มีโอกาสเข้ามานั่งฟังพี่นุชเล่าเรื่อง...นี้ให้ฟัง

เก็บเป็นความรู้รอบตัวค่ะ..

แล้วคราวหน้าจะมารอฟังเฉลยนะคะ

(^_____^)

กะปุ๋ม

[กวิน]

• พูดถึงชาฝรั่งเศส แล้วนักเขียนฝรั่งเศส อย่าง กีย์ เดอ โมปาส์ซังต์ (Guy de Maupassant )

[Little Jazz]

เมื่อวันก่อนพึ่งพาเพื่อนชาวฝรั่งเศสไปกินข้าวกันหลังจากไม่ได้เจอนานนับปี ยกขบวนไปทานข้าวที่ร้าน "ซั่งไห่เสี่ยวหลงเปา" ที่ Central World เป็นที่สนุกสนานเฮฮา เขาชอบอาหารจีนเหมือนกันนะคะ โดยเฉพาะเมนูเป็ด แต่ขำที่ใช้ตะเกียบไม่เป็น หนูล่ะเสียวตอนพยายามคีบเม็ดบัว กลัวว่าเราจะได้กินแทนเพราะกระเด็นมาทางตรงกันข้าม งานนี้มี Fluer ด้วยนะคะ อิ อิ แต่ไม่ใช่ดอกไม้ คือเป็นไวน์ชื่อว่า La Fluer มากินร่วมกับมื้ออาหารต่างหาก ^ ^

เห็นด้วยกับพี่นะคะว่าคนของเขาลักษณะการใช้ชีวิตละเมียดเหมือนบ้านเรา ยิ่งโดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน เขาจะสนใจเป็นพิเศษ อาจจะเป็นเพราะเพื่อนหนูคนนี้เขาไม่ใช่คนเมืองด้วยมั้งคะ ที่เคยเล่าให้ฟังว่าเป็นเจ้าของ Chateau du Roc ปลูกองุ่นทำไวน์ ก็แบบสไตล์เกษตรกร แต่แกน่ารักมาก ตัวกลมเหมือนหมี สุภาพ แล้วก็ใจดีมีอารมณ์ขัน เขาก็เคยทำของกินมาฝากเหมือนกัน เรายังนึกเลยว่าขยันจริงนะ อุตส่าห์หอบหิ้วขึ้นเครื่องมาตั้งไกล หรือไม่ถ้ามีที่ท่าสะดวกก็มักจะลงมือทำอาหารให้เราชิม เราซะอีกที่ไม่ค่อยจะขยัน อย่างมากก็ซื้อผลไม้ไปฝาก

อ้อ...แต่เขาชอบกินผลไม้ไทยมากๆ เลยนะคะ มะม่วงน้ำดอกไม้กับมังคุดนี่ของโปรดเลย มาทีไรก็ต้องหอบหิ้วกับไปฝากลูกเมียด้วย

[เนปาลี]

• สวัสดีเจ้า พี่นุช..

เกิดมาก็เพิ่งจะเคยเห็นเกลือฝรั่งชัดๆ ก็ในบันทึกนี้ล่ะค่ะ  o_O  บรรจุภัณฑ์น่ารัก-น่าใช้ดีนะคะ   และท่าทางจะหายากเสียด้วย

ป.ล. คิดถึงพี่นุช

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

เห็นด้วยค่ะ ว่าชาวฝรั่งเศส ส่วนใหญ่ จะเป็นชนที่มีสุนทรีย์ในการใช้ชีวิต รู้จักใช้ชีวิตให้มีความสุขในทุกด้านอย่างมีกิริยามารยาทที่ขัดเกลา

อาหารของเขาก็สวยงาม กาแฟก็ถ้วยเล็กๆ เรื่องแบบนี้เขาดีค่ะ

พี่เอง เวลาไปบ้านใคร ไม่เคยไปมือเปล่า แม้แต่ไปหาลูก ก็ต้องหอบโน่นนี่ไปฝาก ส่วนใหญ่ให้แม่บ้าน ทำกับข้าว ที่เขาชอบไปฝาก ไม่มีใครรู้ใจเขาเท่าเราหรอก  แต่ไม่มีเวลาจริงๆ ก็แวะซื้อทางผ่าน ส่วนใหญ่เป็นพวกผลไม้ที่เขาชอบ

ถ้าไม่มีของฝาก พี่ไม่อยากไปหาใคร เหมือนไม่พร้อม และจะค่อนข้างอึดอัด ถ้าใครมาชวนไปเยี่ยมใคร แล้วเราไม่มีเวลา เตรียมการมาก่อน

 แต่ถ้าใครจะมาหาที่บ้าน ก็ไม่อยากให้เขาเอาอะไรมาฝากเรา เกรงใจ กลัวเป็นภาระ เดี๋ยวเขาจะไม่มาอีก

เรื่องนี้ น่าจะเป็นความเคยชินนะคะ

เรื่องเกลือนี่เป็นความรู้ดีจังค่ะ รู้สึกลูกชายจะมี เวลาทำอาหารเขาจะใส่ เขาบอกว่า ถ้าไม่โรยสักหน่อยแล้วไม่อร่อยค่ะ

[กมลวัลย์]

สวัสดีค่ะพี่นุช

ตามมาเก็บความรู้ค่ะ ^ ^ ตัวเองไม่ค่อยละเมียดละไมเรื่องอาหารการกินเสียเท่าไหร่ จัดได้ว่าไม่ค่อยใช้ชีวิตทางด้านสุนทรีย์สักเท่าไหร่ ใช้พักใจโดยการกำหนดจิตแทน แต่เวลาเห็นของสวยๆ งามๆ ละเมียดละไมก็อดชื่นชมคนทำไม่ได้นะคะ เขาช่างสรรหาช่างละเอียดกันจริงๆ นับถือค่ะ ^ ^

เดี๋ยวจะไปอ่านต่ออีกบันทึกว่าราคาเท่าไหร่นะคะ ^ ^

[a l i n_x a n a =)]

สวัสดีค่ะพี่นุช

พอเล่าเรื่องดอกเกลือ ทำให้ได้ความรู้เยอะเลยค่ะ เพิ่งจะเคยได้ยินค่ะ ทำให้นึกถึงที่ฮาวายนี่เค๊าก็มีใช้กันบ้างนะคะ  พอลองถามได้ความว่า เวลาไปตกปลา ก็เคยไปเอากลับมาฝากคุณยาย ให้เค๊าเอาไปทำผักดอง และที่นี่เวลาเค๊าทำอาหารพื้นเมือง ก็จะใช้โรยต่างหากเพื่อเพิ่มรสชาด
ส่วนอีกอันที่ไม่เคยเห็นก็คือเกลือสีส้ม  (Hawaiian red clay+sea salt) เก๋ไปอีกแบบ ขอบคุณค่ะ

อยากทราบว่าแยมลูกแพร์อร่อยไม๊คะ

[ยุวนุช]

สวัสดีค่ะทุกท่าน

คุณสะมะนึก แซ่เฮ พี่ก็ว่าน่าจะสะอาดกว่าเพราะเขาใส่ใจสิ่งแวดล้อมมาก และแถบที่มีชื่อเสียงในการทำFluer de Selนั้นก็ไม่ได้อยู่ใกล้ย่านโรงงานอุตสาหกรรม เขาช่วยกันรักษาความดั้งเดิมในท้องถิ่นไว้ค่อนข้างมากเลยค่ะ

ดังนั้นเรื่องของความสะอาดจากวัตถุดิบคือน้ำทะเล คุณค่าแร่ธาตุ ควรต้องมีการศึกษาวิจัยให้ชัดเจนเราจะได้คุยได้เต็มภาคภูมิหากเราคิดจะทำตลาดดอกเกลือในต่างแดนนะคะ และต้องไม่ลืมเรื่องราวแห่งภูมิปัญญาด้วย ที่ข้างกระป๋องเกลือนี้เขาก็เขียนเรื่องราวไว้สั้นๆแต่ได้ความรู้สึกถึงคุณค่าของเกลือนี้ในแง่ธรรมชาติ ความพิเศษ และคามรู้ที่ส่งต่อกันมาเป็นรุ่นๆที่ยังคงอยู่

คิดว่าได้คำตอบเรื่องแพง ไม่แพงแล้วนะคะ

เกลือไทยหลากหลายชนิดและวิธีการได้มา และการใช้ ซึ่งเกลือแต่ละชนิดนั้นน่าสนใจ แค่เรื่องเกลือเรื่องเดียว มีอะไรให้ศึกษามากมาย เขียนหนังสือได้เป็นเล่มค่ะ

น้องกะปุ๋มมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง(^_____^) พี่ยิ้มตอบรับนะคะ ถึงมาทักกันนานๆครั้งแต่ความคิดถึงมีอยู่เสมอ เข้าใจค่ะว่าน้องกะปุ๋มก็มีงานมากมาย พี่ก็นานๆไปแวะซะทีเช่นกันตามความสะดวก พี่ขนาดไม่ได้ทำงานประจำแต่ก็จะมีภารกิจที่ทำให้ยุ่งเป็นช่วงๆค่ะ แต่ก็พยายามเข้ามาเขียน เข้าไปแวะทักทายตามแต่เวลาและโอกาสอำนวย คิดถึงอยู่เสมอค่ะ

นักเขียนฝรั่งเศส อย่าง กีย์ เดอ โมปาส์ซังต์ (Guy de Maupassant ) เป็นคนดังระดับโลกที่ใครๆก็เคยได้ยินชื่อนะคะ คุณกวินทรากร ก็เป็นผู้ชื่นชอบผลงานของเขาเช่นกันหรือค่ะ ดิฉันแค่เคยได้ยินชื่อ และได้ชมภาพยนตร์ที่นำนิยายเรื่องสั้นของเขามาทำไม่กี่เรื่อง ระยะนี้ TV5 ซึ่งเป็นช่องสาระและบันเทิงจากฝรั่งเศส ในยูบีซี มีภาพยนตร์เรื่องสั้นๆของเขามาฉาย ได้มีโอกาสชมอยู่สองสามเรื่องค่ะ

แหมน้องซูซานได้ทานอาหารอร่อยกับดื่มไวน์ชื่อเพราะLa Fluer แล้วไวน์หอมราวดอกไม้มั้ยล่ะคะ ฝรั่งที่เคยลิ้มรสชาติของผลไม้ไทยอย่างมังคุด พี่ยังไม่เคยเห็นใครไม่ชอบเลยค่ะ สมเป็น Queen of Thai Fruits มะม่วงน้ำดอกไม้นั้นก็หวานฉ่ำ อร่อยกว่ามะม่วงลูกป้อมๆสีเขียวแก้มแดงก่ำที่มักมาจากเม็กซิโก ที่ดูน่าทานแต่รสชาติและกลิ่นนั้นไม่เอาไหนที่สุดนะคะ

อย่าชวนเขาทานมากนะคะเห็นบอกว่าตอนนี้เขาก็ตัวกลมเป็นหมีอยู่แล้ว^___^

 ยิ้นดีนักเจ้าที่มาแวะเยี่ยม มาชิมความเค็มอมหวานของเกลือยอดแพง คงเป็นเกลือที่แพงที่สุดในโลกนะคะเนี่ย

ดอกเกลือFluer de Selของฝรั่งเศสนี้ไม่ใช่เป็นแค่เกลือฝรั่ง แต่เป็นเกลือพิเศษที่ฝรั่งเองก็ไม่ได้ใช้กันทุกบ้าน เพราะมันแพง และดูจะออกเว่อๆ ฝรั่งบางคนก็บอกว่าไม่เห็นมันจะทำให้รสอาหารดีขึ้น แต่มันทำให้คนที่ใช้Fluer de Sel โรยอาหารรู้สึกโก้ แบบขี้โอ่ว่ารู้จักใช้ของประณีตอันเป็นของขวัญจากธรรมชาตินี้ค่ะ

ความประณีตละเอียดละออของคนฝรั่งเศสบางคน ที่เป็นฝรั่งเศ้ส ฝรั่งเศสบางทีก็ดูเว่อร์ๆ ดูมากไปอะไรจะปานนั้นเหมือนกันนะคะ อะไรที่เป็นความสวยความงาม ความอร่อย ความดูเป็นคนมีวัฒนธรรม ดูเขาจะใส่ใจเป็นพิเศษ อบรมกันตั้งแต่เด็กๆ

เรื่องของฝากเวลาเราไปบ้านใคร คนไทยทำเป็นธรรมเนียมมาแต่โบราณนะคะ เห็นคุณย่า คุณยายของนุชเองมักมีของที่เป็นของจากบ้านของเรา จากถิ่นของเราไปฝากเวลาไปเยี่ยมไปหาใคร ไม่ต้องเป็นของมีค่าราคาแพงแต่เป็นสิ่งแสดงให้เห้นว่าเราตั้งใจไปหาเขา ปัจจุบันนี้เป็นเรื่องยากที่จะทำเพราะของก็มีเหมือนๆกันทุกที่ ทำให้ไม่ทราบจะเอาอะไรไปฝากดี

และอย่างคุณพี่ว่าค่ะ ไม่อยากให้คนมาเยี่ยมเรารู้สึกเป็นภาระที่ต้องนำอะไรติดมือมา...เกรงใจ กลัวเป็นภาระ เดี๋ยวเขาจะไม่มาอีก..

ในยุคที่ทุกคนมีงานท่วมท้นแค่เขาอุตส่าห์มาเยี่ยมเรา(โดยเฉพาะนุชซึ่งอยู่ไกลต้องบุกบั่นเข้ามา )ก็ดีใจแล้ว อยากบอกว่าสมาชิกโกทูโนว์ทุกท่านที่ไปเยี่ยมบ้านนุชนั้น นุชยังรู้สึกขอบคุณและระลึกถึงความมีน้ำใจที่ไปเยี่ยมกันไม่รู้ลืมค่ะ

ความสุนทรีย์ในชีวิตไม่ได้มีแค่ภายนอก การกำหนดจิตเป็น ทำให้อยู่กับปัจจุบัน ไม่กระหืดกระหอบ เป็นชีวิตที่ช้าเป็น ก็สามารถรับรู้ซึมซับสุนทรีย์จากธรรมชาติรอบตัวได้ พี่ว่าดีที่สุดนะคะอาจารย์กมลวัลย์

อยู่อเมริกา คนอเมริกันระวังเรื่องเกลือมาก ระวังโน่นระวังนี่กันจังเลยแต่ก็เห็นอ้วนและป่วยกันเต็มไปหมดนะคะ อาจารย์อย่าทานอาหารมันๆมากนะคะ อิ อิ เดี๋ยวกลับมาตัวกลมคนจำไม่ได้

Hawaiian red clay+sea salt น่าจะพิเศษมากที่แหล่งผลิตคงเป็นโคลนสีแดง เขาทำที่ในฮาวายเองหรือเปล่าคะ ชื่อก็บ่งว่าน่าจะเป็นเช่นนั้นใช่มั้ยคะ สงสารดอกเกลือไทยที่คนไทยเองก็ไม่ค่อยรู้จัก และกลายเป็นของไม่ได้มีชื่อเสียงมีความสำคัญอะไรซักเท่าไหร่

แยมลูกแพร์อร่อยมากเลยค่ะ เขาใส่อัลมอนด์และซินนามอนลงไปด้วย ทำไม่หวาน เนื้อลูกแพร์เป็นชิ้นเล็กๆเต็มไปหมด ไม่ใส่เยลลี่ให้เนื้อแยมแข็งด้วย ทานเผื่อค่ะ

[a l i n_x a n a =)]

สวัสดีอีกครั้งค่ะพี่นุช

คนที่นี่เค๊าก็ให้ความสำคัญกับเกลือมากเหมือนกัน ...ใช่ค่ะเกลือส้มที่ว่า ทำที่นี่ โดยน่าจะเป็นการเอาดินโคลนแดงมาอบกับเกลือทะเลทำให้สีส้มแดง ลองชิมดูก็เค็มปะแล่ม แต่ไม่น่าจะอร่อยเท่าดอกเกลือนะคะ  แต่น่าจะได้แร่ธาตุอื่นเพิ่มจากโคลน

ขอบคุณนะคะที่ทานเผื่อ แยมหรูนะคะมีอัลมอนด์กับซิินนามอนด้วย แปลกดีค่ะ

[ยุวนุช]

ขอโทษคุณอุ๊นะคะ มาตอบช้ามีธุระสำคัญต้องทำติดๆกันหลายอย่างหน่อยค่ะ

เกลือส้มนั้นน่าสนใจในวิธีการทำนะคะ พี่เคยเห็นฝรั่งทำเกลือให้มีกลิ่นหอมโดยใส่เครื่องเทศและดอกไม้แห้งลงไปแล้วบรรจุขวดสวยๆขายแพงเหมือนกันแต่ไม่แพงเท่าดอกเกลือฝรั่งเศส พี่เลยได้ความคิดว่าจะลองทำเป็นของขวัญของฝากเพื่อนฝูง จะได้ส่งเสริมการใช้ดอกเกลือไทยค่ะ

นำภาพแยมมาให้ชม อร่อยมากค่ะ พี่พบว่าฝรั่งนั้นยังมีความนิยมถนอมอาหารด้วยวิธีต่างๆในหน้าที่มีวัตถุดิบมากมาย แต่คนไทยนั้นกลับไม่ได้ทำมากเท่าในระดับแต่ละบ้าน อาจเป็นเพราะเรามีของเหลือเฟือ และไม่มีซักหน้าที่เราขาดแคลนของกิน แถมให้คนอื่นทำซื้อเอาก็ยังไม่ได้แพงอะไร สบายมากเกินไปก็ทำให้ไม่ค่อยคิดทำอะไรเหมือนกันนะคะ

[พชรวรัตถ์ แสงทองชนาพงศ์]

แหววได้ใช้ผลิตภัณฑ์ดอกเกลือในการทำธรรมชาติบำบัดบ้างค่ะ สงสัยอยู่เหมือนกันว่ามันมีที่มายังงัย..คราวนี้เลยได้รู้กันเลยหละว่า...อย่างนี้นี่เอง...ขอบคุณพี่นุชนะคะ...ที่ทำให้กระจ่างซะที

[เกด]

เกลือที่ไหนในประเทศไทยค่ะที่มีคุณภาพมากที่สุด กำลังศึกษาเรื่องเกลือธรรมชาติ เกลือสมุทรอยู่ค่ะ เกลือของประเทศไทยคงดีสู้ต่างประเทศได้อยู่แล้วแต่ไม่ค่อยเข้าใจที่คนต่างชาติพูดเรื่องรสชาติของเกลือค่ะ เป็นเม็ด เป็นสีเทา หรือsilver นะค่ะ. หาในเน็ตเจอแค่ จ. เพชรบุรี ที่มีคุณภาพมากที่สุด.

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

สวัสดีค่ะ'คุณนายดอกเตอร์'

แวะมาอ่านมาชม'ดอกเกลือฝรั่งเศส'ค่ะ

เป็นบันทึกที่มีเนื้อหาสาระมากๆค่ะ