ภาวะผู้ตาม แบบฉบับนายสายลมครับ
ภาวะผู้ตาม ตามแบบฉบับนายสายลม
ทำไมเหรอครับ ... ผมว่าหลาย ๆ ท่านคงจะคุ้นเคยกับคำว่า " ภาวะผู้นำ " จากหนังสือ บทความหรือจากสื่อต่าง ๆ และคงจะมีความเข้าตับเข้าปอด จนถึงเข้าไปในหัวใจอย่างดีกับคำว่าภาวะผู้นำ ไม่ว่าจะเป็น ภาวะผู้นำที่ดี ผู้นำที่น่านับถือ ผู้นำและศรัทธา และอีกหลายร้อยรูปแบบของแบบฉบับผู้นำแบบต่าง ๆ
จากประสบการณ์ของผมเองและจากการที่ผมได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้มาหลายต่อหลายเล่ม แต่ละเล่มก็จะอยู่ในลักษณะความหมายและรูปแบบคล้าย ๆ กันว่า เช่น
การจะเป็นผู้นำต้องเตรียมตัวกันอย่างไร
การจะเป็นผู้นำต้องมีคุณสมบัติอย่างไร
เมื่อเป็นผู้นำแล้วจะต้องปั้นหน้าเป็นแบบไหน
ผู้นำกับการตัดสินใจ
ผู้นำกับการบริหาร
การเข้าถึงหัวใจของผู้นำ โอ๊ยยยยย สุดท้ายก็มาในอีหรอบรูปแบบคล้าย ๆ กันเกือบทั้งนั้น อิอิ
และแล้วผมก็คิดได้อีกมุมหนึ่งว่า " เออนะ แล้วภาวะผู้ตามล่ะจะต้องเป็นยังไงบ้างเนี่ย " ผมนั่งคิดและไตร่ตรองจากประสบการณ์การทำงานที่ผ่านมา ของตัวผมเองนะครับ จากอดีตจนถึงปัจจุบัน ไอ้ผมเองก็ผ่านงาน ผ่านประสบการณ์อะไรต่ออะไรมาก็แสนน้อยนิด ก็เลยพอเดา ๆ ได้ว่า " ภาวะผู้ตาม " ในทัศนะของผมน่าจะเป็นแบบนี้ครับ
ภาวะผู้ตาม จะต้องปฏิบัติงานตามบทบาท หน้าที่ที่ผู้นำมอบหมายให้ให้เต็มที่และดีที่สุด ( หรือบางอย่างทำให้เสียหายน้อยที่สุด อิอิ )
ภาวะผู้ตาม จะต้องมีการพัฒนาความรู้ ความสามารถ และทักษะในการทำงานอย่างสม่ำเสมอ รวมทั้งพัฒนาทักษะทางสังคมควบคู่กันไปด้วย
ภาวะผู้ตาม จะต้องกล้าที่จะทักท้วงเมื่อเห็นอะไรที่มันไม่สมเหตุสมผล ไม่ดีไม่งานหรือผิดแนวทางแห่งความถูกต้อง และช่วยกันแก้ไขให้ถูกต้องและดีขึ้น ( แต่ก็อย่าให้ตึงหรือหย่อนจนเกินไปนะครับ )
ภาวะผู้ตาม จะต้องยึดมั่นในคุณธรรม จริยธรรมแห่งความดีงาม เพื่อความดีงามของชีวิต..อิอิ
ภาวะผู้ตาม จะต้องไม่ทำการใด ๆ ที่เป็นอันเสื่อมเสียต่อองค์กร กลุ่ม หรือชุมชน จงจำไว้ว่า ตัวเราคือส่วนหนึ่งของทุก ๆ ที่ที่เราอยู่
ภาวะผู้ตาม จะต้องมีวิสัยทัศน์และมุมมองให้คล้ายกับผู้นำ อย่าเหมือนกันมากจนเกินไปเพราะจะทำให้ไม่สามารถมองเห็นจุดต่าง ๆ ที่อาจทำให้เกิดปัญหาในอนาคต ( อันนี้คือ อย่าเออออคลอเคลียกันซะจนเกินงามครับ )
ภาวะผู้ตาม จะต้องกล้าที่จะแสดงความคิดเห็น กล้าที่จะนำเสนอสิ่งที่ดีดีที่จะทำให้งานหรือองค์กรพัฒนาไปในทิศทางที่ดีและทำให้ไปสู่เป้าหมายได้ ( แม้บางครั้งผู้นำจะทำเป็นแกล้งฟังและแกล้งเห็นด้วยก็ตาม อย่าท้อนะครับ สู้สู้ )
ภาวะผู้ตาม จะต้องคอยช่วยเหลือและให้กำลังใจเพื่อนร่วมงานด้วยกัน และ ช่วยให้กำลังใจกับผู้นำในยามที่เกิดปัญหา ( อย่าลืมคำว่าทีมครับ อิอิ รวมกันเราอยู่ครับ )
ฯลฯ และอีกมากมายเลยครับ
ผมนั่งคิดไปเรื่อย ดินสอในมือผมก็ทำงานร่วมกับก้อนไขมันที่อยู่ภายในกะโหลกผมได้อย่างลื่นไหลไม่ติดขัดเลยครับ อิอิ
นี่ยังไม่หมดนะครับ แต่เอาเป็นว่าไม่ว่าเราจะยืนอยู่ในสถานะไหน จะเป็นผู้นำหรือเป็นผู้ตาม ก็หาใช่ว่าเราจะยืนอยู่ตรงนั้นตลอดเวลา บางทีวันนี้เราเป็นผู้นำ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราก็เป็นผู้ตามบ้าง บางครั้งบางทีก็ต้องเป็นผู้นำด้วยกันจนกระทั่งร่วมแรงร่วมใจกันเป็นผู้ตามอย่างไม่เคอะเขิน..อิอิ
ผู้นำและผู้ตาม จะต้องมีความเข้าอกเข้าใจซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี
ผู้นำและผู้ตาม จะต้องมีความใจกว้าง พร้อมที่จะรับฟังเหตุและผลของกันและกัน
ผู้นำและผู้ตาม จะต้องดูแลและช่วยเหลือกันและกันอย่างสม่ำเสมอ
ผู้นำและผู้ตาม จะต้องให้เกียรติซึ่งกันและกันอย่างเต็มใจ
ผู้นำและผู้ตาม จะต้องร่วมกันทำงานอย่างแข็งขันเพื่อให้องค์กรหรือหน่วยงานนั้นประสบความสำเร็จตามเป้าหมายที่ตั้งไว้..ไชโย้ ๆ ๆ ๆ
ที่สำคัญที่สุดครับ...ไม่ว่าเราจะยืนอยู่ในจุดใดก็ตาม อย่าลืมนะครับว่า สิ่งสะท้อนของความเป็นเราในวันนี้ นั่นคือ สิ่งต่าง ๆ ที่เราได้ทำไว้ในอดีตนั่นเองครับ
ขอให้ยึดมั่นในความดี ความถูกต้อง ความงดงามแห่งความโอบอ้อมอารี ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ความเมตตากรุณาซึ่งกันและกันให้สมกับการที่เราเป็นคนไทยด้วยกันครับ
" เพราะคนไทย หัวใจงดงาม " ครับ
ความเห็น (7)
สวัสดีครับ คุณสายลม ขออนุญาตแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยครับ
เป็นบทความที่แปลกใหม่และน่าสนใจมากครับ เพราะเห็นมีแต่ ภาวะผู้นำ ไม่เคยมีภาวะผู้ตาม
ผมชอบหมดเลยครับ แต่ที่ชอบมากๆ ตรงนี้ครับ
ภาวะผู้ตาม จะต้องมีวิสัยทัศน์และมุมมองให้คล้ายกับผู้นำ อย่าเหมือนกันมากจนเกินไปเพราะจะทำให้ไม่สามารถมองเห็นจุดต่าง ๆ ที่อาจทำให้เกิดปัญหาในอนาคต ( อันนี้คือ อย่าเออออคลอเคลียกันซะจนเกินงามครับ )
ภาวะผู้ตาม จะต้องกล้าที่จะแสดงความคิดเห็น กล้าที่จะนำเสนอสิ่งที่ดีดีที่จะทำให้งานหรือองค์กรพัฒนาไปในทิศทางที่ดีและทำให้ไปสู่เป้าหมายได้ ( แม้บางครั้งผู้นำจะทำเป็นแกล้งฟังและแกล้งเห็นด้วยก็ตาม อย่าท้อนะครับ สู้สู้ )
ผู้นำและผู้ตาม จะต้องมีความใจกว้าง พร้อมที่จะรับฟังเหตุและผลของกันและกัน
ผู้นำและผู้ตาม จะต้องให้เกียรติซึ่งกันและกันอย่างเต็มใจ
และผมมีความคิดเห็นว่าสิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่ว่าจะเป็นผู้นำหรือผู้ตาม คือ "การให้เกียรติ" กันครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับน้องสายลม
- ปัจจุบันบอกอนาคต
- สิ่งที่เราเป็นวันนี้ก็คือผลที่สืบมาจากวันก่อน
- ภาวะผู้นำของน้องก็ดีครับขอกอปปี้ไว้อบรม ผู้บริหารโรงเรียนและนายกตามตำบลต่างๆด้วยครับ
- สิ่งที่ดีเลียนแบบคงไม่ว่ากัน
- ขอบคุณครับ
จะเป็นผู้นำที่ดีต้องเป็นผู้ตามที่ดีก่อน
ผมพูดกับเพื่อนๆสมัยเข้าโรงเรียนนักบริหารงานยุติธรรม เพราะต่างคนต่างใหญ่มาจากแต่ละจังหวัด ไอ้โน่นก็ไม่ดี ไอ้นี่ก็ไม่เอา ไม่ยอมจบสักที ผมจึงบอกเพื่อนๆว่า พวกคุณเข้าโรงเรียนเพื่อเป็นนาย เมื่อคุณไม่รู้บทบาทหน้าที่ของคุณในขณะนี้ แล้วคุณจะไปเป็นผู้นำเขาได้อย่างไร คุณมอบหมายให้ผมเป็นประธานแล้วคุณไม่เชื่อในสิ่งที่ผมบอก คุณลองคิดดูแล้วกันพอคุณไปเป็นผู้บริหารแล้วลูกน้องไม่เชื่อ คุณจะบริหารยังไง แฮ่ะๆ เล่นแบบนี้เพื่อนๆก็เลยเงียบ แต่มันก็แอบนินทาผมลับหลังอยู่ดี..อิอิ
ผู้ตามที่ดี....
คือไม่ตามผู้นำที่เดินทางในแบบไม่ชอบธรรม
นั่นคือ ภาวะผู้ตามของนายแผ่นดิน ครับ...
ไอดิน..กลิ่นหญ้า
ฮะเดี่ยว...ขออนุญาตสรุปบทความคุณว่า
"ภาวะผู้ตาม ที่ต้องมีภาวะผู้นำในตนเอง (self-leadership)" ส่วนมีอะไรบ้างไว้งวดหน้าจะมาบอก
-
สวัสดีครับอาจารย์
- ยินดีมาก ๆ ๆ ครับ
- เดี๋ยวติดตามตอนต่อไปนะครับ
- 55555