เรื่องราวดีๆ
เมื่อน้องชายของฉันอายุได้ 30 ปี
เขาได้แต่งงานกับผู้หญิงในที่ทำงานที่เดียวกัน
ในงานแต่งงาน ประธานในงานได้ถามน้องชายของฉันว่า
' ใครคือคนที่คุณรักที่สุดในชีวิตนี้'
น้องชายของฉันตอบอย่างไม่ลังเล 'พี่สาวของผมครับ' ....
และเขาก็เล่าเรื่องราวที่แม้แต่ฉันยังจำไม่ได้
'ตอนผมอยู่โรงเรียนประถม โรงเรียนอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง
เราสองคนพี่น้องต้องใช้เวลาถึง 2 ชม.
เพื่อเดินไปเรียน...และเดินกลับบ้าน
วันหนึ่งในวันที่หิมะตกหนักผมทำถุงมือหายไปข้างหนึ่ง
พี่สาวผมจึงได้ให้ถุงมือของเธอข้างหนึ่ง
และเธอก็ใส่ถุงมือเพียงข้างเดียวเดินเป็นระยะทางไกล
เมื่อเรากลับถึงบ้านมือเธอบวมแดงเพราะอากาศหนาว
เธอไม่สามารถจับช้อนทานข้าวได้ด้วยซ้ำ ......นับจากวันนั้น
ผมสาบานกับตัวเอง
ว่าตลอดชีวิตของผม ผมจะดูแลพี่สาวของผมให้ดี
และจะทำดีกับเธอ'
เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่ว
สายตาทุกคู่ของแขกเหรื่อหันมาจับจ้องที่ฉัน
คำพูดจากปากฉันออกมาอย่างยากลำบาก ......
'ในโลกใบนี้คนเดียวที่ฉันรู้สึกขอบคุณที่สุด คือน้องชายของฉันค่ะ'
ในวาระที่มีความสุขที่สุดเช่นนี้
น้ำตาได้รินไหลออกมาจากสองตาของฉันอีกครั้ง...
จงรัก และห่วงใยคนที่คุณรักในทุกๆ
วันในชีวิตของคุณและเขา
คุณอาจจะคิดว่าสิ่งที่คุณทำให้ใครสักคนเป็นเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆ
แต่สำหรับคนคนนั้นอาจจะมีความหมายมากอย่างคาดไม่ถึง
.. ไม่ว่าเขาคนนั้นจะคือ
พ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ คนรัก เพื่อน
หรือแม้คนที่คุณไม่รู้จัก ก็ตาม
จบบริบูรณ์....
ปล.ปัจจุบันผู้เป็นพี่สาวอายุ 86 ปีตำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่บริษัทฮุนไดและในเครือกว่า 20 บริษัท
น้องชายอายุ 83 ปีเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ที่มีชื่อเป็นภาษาเกาหลีว่า
'ซัมซุง'
ขออภัยไม่ทราบที่มาจริงๆค่ะ
ความเห็น (9)
สวัสดีครับ ครูเอ
- แวะมาเยี่ยมเป็นบันทึกแรกครับ
- เรื่องราวอันดีงามครับ ..
- ครูเอ อย่าลืมอ้างอิงให้ด้วยครับ เดี๋ยวไม่ทราบว่า จะหาอ่านได้จากไหน หรือ มีที่มาอย่างไรครับ
ขอบคุณครับ :)
- ผู้ใดให้สิ่งใดเรามาอย่าลืม เราให้สิ่งใดแก่ใครไปอย่าจำ
- ราธะพราหมณ์ ถวายข้าวเพียง 1 ทัพพีให้พระสารีบุตร พระสารีบุตรยังเห็นคุณของราธะพราหมณ์ (ไม่รู้ลืม)
สวัสดีครับครูเอ
ในที่สุดเหตุของสำนึกแห่งรักแท้ก็ปรากฏ...คนอ่านก็เสียน้ำตาไปหลายหยด
ขอบคุณครับ
เย็น นั่นเย็นสบาย ไป่ร้อน
เป็น หมายไม่ถึงตาย วายชีพ แลนา
สุข นั่นทุกข์ไม่ซ้อน ม่อนได้ สมหวัง
.
อยู่ ตามดำรัสไท้ เพียงพอ
เย็น อยู่รู้จักรอ ผ่อนบ้าง
เป็น เท่าที่ควรหนอ มิจ่าย ซื้อมา
สุข แน่สมใจอ้าง ใฝ่สร้าง โภชผล
กลับมาอ่านอีกครั้ง จึงรู้ว่ารักมีอยู่รอบตัว
เข้ามาพรวนบันทึกค่ะ
- แวะมาเข้ามาพรวนบันทึกครับ
- สบายดีนะครับ ครูเอ
ก็สบายดีค่ะ