พักผ่อน

ตะวันขึ้นรวงข้าวยังค้อมคอย

แนบนอนฟังดนตรีปี่ซังข้าว

คืนฟ้าหนาวดาวตกนกหลับใหล

ลมพัดเพลงโนราห์มาแต่ไกล

เพลงเรไรเรื่อยรับขับประชัน

กลิ่นข้าวใหม่ไอดินไม่สิ้นหอม

ลอยมาย้อมดวงใจชวนใฝ่ฝัน

ลมยังหอบหอมเหงื่อเมื่อเที่ยงวัน

มาอวลในแสงจันทร์อันแวววาว

หยาดน้ำค้างหยาดฟ้ามาแล้วหนอ

ลงมือก่อกองไฟดับไอหนาว

หลับตาเถิดคืนมืดไม่ยืดยาว

ตะวันขึ้นรวงข้าวยังค้อมคอย

พิมพ์ครั้งแรก คืนฝันวันเยาว์วัย กรกฎาคม 2539

สำนักพิมพ์พิมพ์ทอง

คำสำคัญ (Tags): #บทกวี#พักผ่อน

หมายเลขบันทึก: 155028เขียนเมื่อ 20 ธันวาคม 2007 21:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 เมษายน 2012 14:22 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

เชิญทุกท่านแวะมาทักทายกันครับ

ครูอ้อยหายไปไหนยังไม่เห็นเข้ามาต่อกลอนกันเลย

ครูโรจน์ เองครับ

รวงนี้เคย ค้อมคอย ชะเง้อหา

สายลมแกว่ง แกว่งไป ไกลสุดตา

น้อมมาหา พามาชื่น ริ่นฤทัย

รวงนี้เยือน ถิ่นแห่งทุ่ง มุ่งอยู่ไหน

วอนสายลม ชมชื่น ซึ้งทรวงใน

กลิ่นสาบใจ สาบนา พาใจวอน

*******มาตามคำสั่งของจักรวาล***********