ในชีวิตของฉันจะได้ท่องเที่ยวไปทั่ว ฉันรักการท่องเที่ยวพอๆกับการท่องเน็ต (I love travelling as well as surfing net.)
หลังจากกลับจากอบรมพัฒนาครูเพื่อเลื่อนวิทยฐานะชำนาญการพิเศษ ที่จัดให้โดย สพท.นครราชสีมา เขต5 http://www.korat5.go.th ตั้งแต่ 11-15 ธ.ค.50 กลับถึงบ้านก็หมดแรงทุกวันเลย แถมหงุดหงิดกับอินเตอร์เน็ตที่ขัดข้องอีกกว่า 3 วัน วันนี้ได้อยู่บ้านก็เลยโทรไปถามศูนย์ TOT เจ้าหน้าที่ก็ให้คำแนะนำในการติดตั้ง อัพเกรดระบบภายในเวลาไม่ถึง 5 นาที จึงขอขอบคุณและชื่นชมในความใส่ใจของเขามา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
จากนั้นฉันก็สนุกกับการท่องเน็ต เตรียมหาข้อมูลสำหรับสอนซ่อมเสริมนักเรียน เพื่อเตรียมตัวสอบ NT ในเดือนกุมภาพันธ์ 51 นี้ แต่ยังไม่ได้อะไรหรอก ก็เลยเจอบทความที่ ครูอ้อย ผ.อ.สิริพร กุ่ยกระโทก เขียนไว้หลายเรื่องหลายตอน ใน http://gotoknow.org/blog/skuikratoke/153755
นับว่าได้ประโยชน์มากค่ะ เพราะผู้เขียนไม่ค่อยมีความรู้เรื่องวิชาการทั้งหลาย ชอบสอนแบบภาษาอังกฤษบนท้องถนน (คือภาษาในชีวิตจริง) ไม่ค่อยเห็นในตำราทั่วไป ผู้เขียนจะให้นักเรียนฝึกบทสนทนาที่เกิดในสถานการณ์นั้นจริงๆขณะที่เข้ามาในห้องเรียน หรือบทสนทนาตามเทศกาล แล้วใช้แบบฝึกทักษะต่างๆเพื่อฝึกโครงสร้างไวยากรณ์ และศัพท์ ตามทฤษฏีที่ผู้เขียนคิดเองว่า ยิ่งพูดมากจะยิ่งเก่งและจำได้ เลียนแบบเด็กๆที่ไปเติบโตในต่างแดน (อเมริกา)
ผู้เขียนได้เขียนบันทึกไว้ในบล็อก http://ohsons-agloco.blogspot.com และ http://oh2sons.blogspot.com เพื่อไม่ให้ลืมค่ะ และคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับบางท่าน ฉะนั้นการที่ได้อ่านบทความของครูอ้อย ทำให้เข้าใจการรวบรวมองค์ความรู้ได้ดีขึ้น ต้องขอขอบพระคุณมา ณ โอกาสนี้ และขออนุญาตคัดลอกบางตอนของบทความไปใช้อ้างอิงนะคะ
แล้วก็ท่องเที่ยวไปเรื่อย ได้ยินเสียงแว่วๆลอยมาว่า I'm going to bed. What about you? (ผมพร้อมเข้านอนแล้วนะ คุณล่ะ) Just a moment,dear. (จั๊กครู่ค่ะ) แล้วฉันก็เจอบทความที่สะกิดใจอีกบทความหนึ่งที่เขียนโดยคุณ Gutjang จากโรงเรียนเกษตรอินทรีย์ สุรินทร์ http://gotoknow.org/blog/gutjang/133141?page=1
ที่โดนใจมากคือท่านสอนให้นักเรียนและเยาชนทำน้ำหมักชีวภาพ และเปลี่ยนขยะเป็นเงินได้ นำนักเรียนออกแสดงนิทรรศการเผยแพร่ผลงาน เยี่ยมมากค่ะ ผู้เขียนก็มีความรู้สึกแบบเดียวกันคือรู้สึกภูมิใจที่ได้ทำตามที่ในหลวงสอนไว้ตั้งแต่ปี 40 กว่าผู้เขียนจะได้รู้จักและทำใช้เอง ให้ความรู้แก่ผู้สนใจได้ ก็ปี 45 โน่นแน่ะ อะไรที่ทำเองและใช้ได้ผลจริง ตนเองพิสูจน์มาแล้วจะบันทึกไว้ที่นี่นะคะ (สูตรใครสูตรท่านนะคะ จากพื้นฐานเดียวกัน) แวะเยี่ยมได้ที่นี่ค่ะ http://meesub.blogspot.com
It's getting late tonight and I really have to go. วันนี้ชักจะดึกมากแล้วคงต้องไปนอนล่ะค่ะ (ตาเริ่มพร่ามัว) Good night.
ไม่มีความเห็น