ลักษณ์เป็นตัวปิดกั้นศักยภาพของเรา หมายความว่า เรามีศักยภาพสูงสุดของความเป็นมนุษย์อยู่ในตัวเราทุกคนเหมือนกันค่ะ
แต่เราพัฒนาบุคลิกภาพด้านใน (ลักษณ์) ของเราขึ้นมา และใช้มันจัดการกับโลกนี้บ่อยๆ จนเกิดความอัตโนมัติ จนเราไม่ได้ใช้ศักยภาพอื่นๆ ที่เรามีอยู่
เช่นคนในศูนย์ใจ จะมีสัมพันธภาพกับผู้คน อยู่คนเดียวเงียบๆ ยาก (โดยเฉพาะลักษณ์ 2) อย่างน้อยก็ต้องพูด หรือคุยโทรศัพท์ ชีวิตพึ่งพิงกับการมีใครสักคน อะไรสักอย่างที่จะให้เราบริการ ดูแล ห่วงใย จนลืมที่จะดูแลความต้องการของตัวเอง ขาดอิสรภาพในการอยู่ด้วยตนเอง อย่างสงบ
การที่จะต้องเอาใจคนโน้น คนนี้ แล้วมีความคาดหวังอยู่ลึกๆ ว่าเขาเหล่านั้นก็น่าจะรู้นะว่าเราต้องการอะไร เมื่อไม่ได้ก็ผิดหวัง ... นี่คือ ความไม่อิสระในคนลักษณ์ 2 ค่ะ
