พักร้อน : เที่ยวหัวหิน : นั่งรถไฟ
วันที่ 17 พฤศจิกายน 2550 วันนี้เป็นวันเสาร์ครับ เป็นวันที่น่าตื่นเต้นของเด็กๆ ทั้ง 2 คนของผม เพราะว่าวันนี้เราจะไปเที่ยวกันแล้ว หลังจากรอกันมานาน เราจะไปเที่ยวหัวหินกันครับ
แผนการเดินทางครั้งนี้เกิดขึ้นมานานนับปี ตั้งแต่ก่อนที่ผมจะไปเรียนต่อเสียอีก แต่ครั้งนั้นทุกที่ที่เราอยากนอนถูกจองไว้เรียบร้อยหมดแล้ว จึงต้องย้ายไปนอนเล่นกันที่เกาะลันตากันแทน ครั้งนี้จิ๋มวางแผนเรื่องการจองที่พักไว้ตั้งแต่เดือนตุลาคมนู่น เธอท่อง internet จนคอมพิวเตอร์ปรุเลยเชียวครับ และได้ข้อสรุปว่าเราจะไปนอนกันที่ “บ้านทะเลดาว” เขาตะเกียบ สนนราคาที่พักก็แพงหูฉี่ แต่นั่นแหละผมอยากไปนอน เล่นน้ำ เล่นกับลูก ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องงสนใจเรื่องอื่นๆ การจองทาง internet จะได้ราคาถูกกว่าการจองโดยตรงกับที่รีสอร์ท อันนี้เป็นสิ่งที่ผมไม่เคยเข้าใจเลยครับ เราเลือกห้องที่เห็นทะเล ใกล้สระน้ำ เลยต้องจ่ายหนักหน่อยครับ จากนั้นเราก็เลือกที่จะเดินทางด้วยรฟท.ครับ เรื่องเรียนของพี่แป้งนั้น ครูใหญ่ทราบดีอยู่แล้วว่าทุกเดือนพย.หลังเปิดเรียนนิดหนึ่ง เธอก็จะได้ฤกษ์ลาทุกปี อันนี้เข้าใจกันได้ เพราะว่าพ่อของเธอได้บอกครูทุกครั้งว่า จะพาไปเรียนวิชาสังคมศึกษา ซึ่งทางโรงเรียนก็สนับสนุนเต็มที่ ฮ่า ฮ่า เรื่องสุดท้ายที่ต้องเตรียมตัวก็คือ โทรศัพท์ไปหาต้อม น้องสาวที่เป็นลูกของอาที่อยู่ที่หัวหิน เพื่อรบกวนให้เขาช่วยมารับเราที่สถานีรถไฟ เอาล่ะ ตามผมมาเลยดีกว่าว่าเราเจออะไรบ้าง ไม่น่าตื่นเต้นหรอกครับ
เวลาราวๆ 5 โมงครึ่ง แซม เพื่อนเภสัชกรของผม (อันที่จริงเป็นเพื่อนเมีย แต่สนิทกับผมซะจนคนเขาคิดว่าเป็นเพื่อนกับผมมานานแล้ว) ก็มารับครอบครัวผมออกจากบ้านเพื่อไปส่งที่สถานีรถไฟหาดใหญ่ เราเลือกให้แซมไปส่ง เพราะว่าแซมจะได้ช่วยขนกระเป๋าไง (เลวจริงๆ) เพื่อนคนนี้น่ารักเสมอครับ เขาก็ช่วยกันหอบกระเป๋าที่เมียผมจัดเอาไว้อย่างดี เมื่อมีลูกเราก็ต้องเตรียมกันมากเป็นพิเศษ ชนิดที่ผมมักจะค่อนขอดว่ามากเกินไป เป็นต้นว่าหมอนและหมอนข้างของคุณจ้า แต่จิ๋มเถียงเสมอ (และชนะทุกทีสิน่า เธอจัด ผมแบก) ว่าเดี๋ยวลูกนอนไม่หลับ เพราะเปลี่ยนที่เปลี่ยนทาง ครั้งนี้เรามีกัน 3 กระเป๋าใหญ่ 1 เป้ของพี่แป้ง กระเป๋ากล้องถ่ายรูปของพ่อ โอ้ละหนอเลยเชียว
ผมเลือกจองตั๋วชั้น 1 เพราะว่าจะได้นอนห้องส่วนตัวสบายใจ และเผื่อไว้ว่าลูกสาวคนเล็กอาจจะร้องเสียงดัง เพราะรายนี้ไม่ค่อยชอบลองของใหม่ หากเธอเกิดกลัวรถไฟขึ้นมาล่ะก็ คนอื่นอาจจะรำคาญได้ครับ ซึ่งก็เป็นจริง เพราะขณะที่เราเดินผ่านตู้รถไฟไป ได้ยินเสียงเบรกลมดัง ฉี่.......เธอก็ตกใจ โวยวายออกมาว่า “ไม่ขึ้นรถไฟฟฟฟฟ” เล่นเอาต้องปลอบกันพักหนึ่ง (เหมือนพี่แป้งของเธอเมื่อครั้งยังเด็กเปี๊ยบครับ) แต่ท้ายที่สุดผมก็หลอกไปหลอกมาจนเธอเริ่มชินกับรถไฟและห้องพัก คราวนี้เลยชอบใหญ่
รถไฟไทยออกช้าไปประมาณ 20 นาที ผมกับจิ๋มกลับดีใจ เพราะว่าตามเวลาที่ตั๋วบ่งไว้นั้น เราควรจะถึงหัวหินราวตี 5 ซึ่งเล่นเอาผมเครียด เพราะว่าอาจจะต้องแบกกันพะรุงพะรังทั้งกระเป๋า ทั้งลูก โอยไม่อยากคิด ดังนั้นเมื่อทราบว่ารถจะเสียเวลา เราจึงเฮกันออกนอกหน้าเลยครับ ราวๆ 6 โมง 40 นาทีจึงได้ฤกษ์ออกเดินทาง ซึ่งน่าเสียดายเล็กน้อยที่มืดตึ๊ดตื๋อ ลูกมองออกไปข้างนอกก็ไม่เห็นอะไรแล้ว จากนั้นคุณการ์ดรถก็มาจัดที่นอนให้ สร้างความตื่นเต้นให้สองสาวยิ่งนัก ผลัดกันขึ้นผลัดกันลง นอนเตียงบนบ้างเตียงล่างบ้าง กว่าจะหลับก็ปาเข้าไป 3 ทุ่ม แต่ผมกลับนอนไม่ค่อยหลับ (จิ๋มบอกว่า ได้ยินเสียงพ่อกรนด้วย ไม่หลับได้ไง) เพราะกังวลว่ารถไฟจะเลยหัวหิน ฮ่าฮ่า บ้านนอกดีไหมครับท่าน
มาตื่นเต็มที่อีกทีก็ราวๆ ตี 5 นิดๆ นั่งๆนอนๆเพื่อดูว่ารถไฟถึงที่ไหนแล้วก็ยังไม่สามารถระบุที่ทางได้เลย เพราะมืดจริงๆ ว่ากันจริงๆแล้ว ผมมีความสามารถเรื่องทิศทางและสถานที่ดีเป็นพิเศษครับ ไปที่ไหนเพียงครั้งเดียวมันก็อยู่ในหัวผมไปได้นานเลยเชียว แต่นี่มันมองไม่เห็นจะให้ทำยังไงดี ก็ปลอบตัวเองว่า คุณพี่การ์ดไม่น่าจะลืมมาบอกเรา แต่แล้วก็มีโชคมาหาผม เพราะผมเห็นว่ารถจอดที่สถานีบางสะพาน เพียงแวบเดียวก็ประมาณได้ว่าคงอีกราวๆ 2 ชั่วโมงก็คงน่าจะถึง
ลูกๆทั้งคู่เธอตื่นขึ้นมาราวๆ 6 โมงกว่าๆ ผมชี้ให้พี่แป้งดูเขาสามร้อยยอด จากนั้นเธอก็นั่งนับเลขครับ ถามว่านับอะไร เธอบอกว่ากำลังนับยอดเขาดูว่ามี 300 ยอดจริงหรือไม่ ไอ้เราก็ได้แต่นั่งหัวเราะ เพราะเธอนับได้ราวๆ 60 ยอดก็ต้องเลิกไป ฮ่า ฮ่า
ความเห็น (22)
สวัสดีครับคุณหมอ
นึกถึงตอนถึงเมื่อตอนพาลูกนั่งรถไฟตอนนั้นลูกชาย
ขอให้เที่ยวหัวหินให้สนุกนะคะ
หัวหินในวันนี้คนพลุกพล่านมากกว่าเดิม
ดิฉันไปไม่นานมานี้ แต่ชายทะเลดูสะอาดขึ้น
อย่าลืมไปดูผ้าโขมพัตร ให้คุณจิ๋มสักผืนนะคะ
ผ้าฝ้ายใส่สบาย มีชื่อเสียงของหัวหิน
แต่ลายผ้าจะค่อนข้างลายมาก แต่สีไม่ตกไม่ซีด
10 ปีเนื้อผ้ายังสดใสค่ะ
อ้าว มันเป็นอะไรไม่รู้...ลูกสาวตอนนั้น ๒ ขวบ นั่งรถไฟจากไชยาไปปัตตานีเพื่อไปสอนหนังสือ อยากพาลูกเที่ยวด้วย ระหว่างทางลูกชายนั่งมองผู้ชายคนหนึ่งปลุกปล้ำหน้าต่างรถไฟที่มันยกขึ้นให้ไปค้างข้างบน ยกขึ้นแล้วมันก็หลุด อยู่ ๒-๓ ครั้ง แล้วมันก็ค้างสำเร็จ ลูกชายผมนั่งมองผู้ชายคนนั้นเอาหัวออกนอกหน้าต่างเพื่อชมวิว ทันใดนั้นหน้าต่างก็หล่นลงมาใส่คอ ไอ้ลูกชายผมหัวเราะก๊ากๆ ทั้งๆที่เขาอายุ ๓ ขวบ ผมว่าเขามีจินตนาการตั้งแต่ผู้ชายคนนั้นขยับหน้าต่าง และเขาคงนึกในใจว่า เดี๋ยวเหอะ มันหล่นลงมาแน่...จนต้องรีบเอามืออุดปากเขา ทำหน้าตายสอนลูกหัวเราะเขาแบบนี้ไม่ดี ไม่ใช่อะไรหรอก กลัวพ่อมันจะถูกถีบ อิอิ
ธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ
- ได้ฤกษ์เที่ยวก่อนใครเลยนะครับ หนาวนี้
- น่าสนุกครับ ไปกับครอบครัวอย่างนี้
- ผมผ่านหัวหินไม่รู้สักกี่ครั้ง แต่ไม่เคยแวะทะเลหัวหินสักครั้งเดียว ไปกินอาหารทะเล มีร้านหนึ่งเขาว่าอร่อยมาก ถ่ายรูปคนใหญ่ๆ โตๆ เอาไว้ด้วย ว่าเคยแวะมา แต่ราคาแพงหูฉี่ แถมยังเขียนว่า ถ้าคิดว่าร้านนี้แพง ก็เชิญร้านอื่น อุๆๆ ดุเดือดจริงๆ
- รออ่านต่อ และชมภาพครับ;)
เคยพาลูกไปเที่ยวหัวหิน แต่ไปรถเราเอง ขนของ หอบโน่นนี่ พะรุงพะรัง ลูกอายุ 2 ขวบ
ไปไหนกับเด็กเล็กๆ ยังกะย้ายบ้าน แต่ก็อยากไป อยากพาไปเที่ยว เหมือนกันทุกครอบครัวเลยค่ะ ขอให้สนุกนะคะ
มีภาพปลาตัวใหญ่มาฝาก แวะไปชมได้ค่ะ
สวัสดีครับหมอครับ
ทะเลมีเสน่ห์เสมอเลยนะครับ ยิ่งเด็กบนดอยอย่างผม เจอทะเลเมื่อไหร่ ต้องขอชิมทุกที ว่าเค็มจริงหรือเปล่า??
ตอนนี้บ้านผม ก็มีทะเลครับ มีทะเลหมอก สิ่งที่มากํบทะเลหมอกคือความหนาวเย็นครับ ...ปีนี้ดูหนาวหนักเอาการ
ขอให้เที่ยวให้ม่วนนะครับ...
อย่าลืมไปทานอาหารทะเล จำไม่ได้ว่าร้านอะไร หมี่ซั่วผัดหมึก อร่อยจนลืมโลกเลยครับ
เอามาฝากครับ ร่องรอยนายเอกครับ
สวัสดีครับท่านพี่ดารา 
ผมเองก็มีประสบการณ์ชักคะเย่อกับหน้าต่างรถไฟเหมือนกันครับ แต่เดี๋ยวนี้พัฒนาแล้ว นั่งแต่ตู้แอร์ ไม่ต้องไปยุ่งกับมันอีกเลย ฮ่า ฮ่า
ส่วนของรถไฟที่ผมพิศสมัยที่สุดคือ หัวรถจักร รองลงมาคือตู้เสบียงครับ ถึงแม้ว่ามันไม่เคยอร่อยแต่บรรยากาศดีชะมัดครับ
รอบนี้ไม่ได้เดินไป เพาะกลัวลูกสาวคนเล็กร้องตาม
คุณอุบลครับ 
ไปนอน เล่น และกินเท่านั้นครับ ไม่มีโอกาสได้ไปชมวัฒนธรรมของเขาเลยครับ ไม่มีรถ ขี้เกียจเช่ารถ
แค่ได้นอน ว่ายน้ำกับลูกก็คุ้มแล้วครับ
เรื่องผ้านี่ ถ้ารู้ก่อน อาจจะไปดู เพราะว่าผมชอบมาก ผมชอบผ้าทอครับ และมักซื้อติดไม้ติดมือเป็นของฝากอยู่เรื่อยๆครับ
อาจารย์ธวัชชัยครับ
สงสัยผมเคยจะไปกินร้านที่อาจารย์กล่าวถึงเมื่อปีที่แล้วครับ
ราคาแพง รสชาติถูกปากครับ ให้อภัย
มันก็ถูกของเขานะครับ ถ้าคิดว่าแพงก็เชิญไปกินที่ร้านอื่น (ซึ่งก็แพงเหมือนกัน ฮ่า ฮ่า )
ปีที่แล้วในเดือนเดียวกัน เราขับรถผ่านขึ้นมาเพื่อที่จะไปปากช่อง แวะนอนที่นี่คืนหนึ่ง พุทธรักษา คือชื่อรีสอร์ทที่เรานอนกัน เขาเพิ่งเปิด เลยได้ราคาถูกครึ่งราคา
ลูกๆชอบมาก เพราะว่าสระว่ายน้ำสวย ห้องน้ำสวย เตียงนอนสบาย เสียอย่างเดียวที่ไม่เห็นทะเล
สวัสดีครับคุณศศินันท์ 
มีลูกเมื่อไหร่ ของรุงรังเมื่อนั้นครับ
เสื้อก็ต้องเผื่อ ยาก็ต้องพก อุปกรณ์ต่างๆเช่น หนังสืออ่านก่อนนอน ก็ยังต้องขนไป นมกล่อง ขนม(เผื่อแม่คุณดันรวน ไม่ยอมกินข้าว)
สารพัดเลยเชียวครับ
ไปรถตัวเองก็สะดวกดี แต่เสียค่าน้ำมันแพง และเหนื่อย แต่สะดวกจริงๆขอบอก
ครั้งนี้เลือกที่จะขึ้นรถไฟ เพราะว่าพ่อและลูกอยากนั่ง ทำใจไว้แล้วว่าไม่สะดวกในการขนของและเวลาจะออกไปเที่ยวที่ไหนแน่ๆ ทำใจไว้แล้ว และเราก็คิดไม่ผิดเลยครับ
คุณหมอครับ
- เห็นเงียบหายไปคิดว่ายกเลิกดปรแกรม
- อุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตา เตรียมรอรับขบวนขันหมาก.. เอ๊ย !! น้องๆ หลานๆ
- แต่ก็เป็นหมันอีกแล้วคราวนี้
- เที่ยวหน้ามาอย่าลืมติดต่อก่อนก็แล้วกันนะครับ
ผมเที่ยวม่วนจริงๆครับคุณเอก 
เด็กลูกทะเลอย่างผมก็ติดใจทะเลครับ แต่ก็ยังอยากที่จะขึ้นเหนือทุกทีที่หนาวมาเยือน
ตั้งแต่เกิดมานับครั้งขึ้นเหนือได้เลยครับ
ดอยสุเทพ 2 ครั้ง
ดอยเต่า 3 ครั้ง ครั้งที่ 4 คือเดือนหน้า
ดอยแม่สะลอง 1 ครั้ง
ดอยปุย 1 ครั้ง
แค่นี้เองครับ
ฝันว่าจะไปอีกหลายดอย แต่เมื่อมีลูกคงต้องคิดหลายรอบหน่อยครับ
ปลายทางของความสุขที่หัวหินนั้น ผมไปเยี่ยมตั้งแต่อยู่สิงคโปร์แล้วครับ เหมือนนักล่าฝันเลยนะครับ
พี่สะมะครับ 
ติดต่อครับติดต่อ ทำยังไงดีล่ะครับ วันที่ 13 ธค นี้พี่ว่างมั้ยครับ ผมจะพาไปกินข้าวเย็น ครูอ้อยด้วยนะครับ
ผมกลับจากเชียงรายถึงกรุงเทพราวๆ เกือบ 6 โมงเย็น กว่าจะได้เขาบ้านแล้วออกไปกินข้าวก็คง 1 ทุ่ม พี่สะดวกไหมครับ
วันเสาร์ผมคิดว่าอาจจะไปเที่ยวอัมพวาครับ เมียอยากเป็นสาวเรือพายครับ ฮ่า ฮ่า
ขึ้นกรุงเทพอีกครั้งก็ 19-21 ธค ครับ ครั้งนี้ขึ้นมาคนเดียวเพื่อเป็นวิทยากร เวลาว่างเยอะมากครับ ตอนนั้นเลี้ยงเบียร์พี่ได้ครับ ครูอ้อยไปด้วยนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าผมพาพี่ไปนอกลู่ ฮา อีกรอบ
- ตกลงว่า..ว่างตลอดครับช่วงธันวาคม
- เดี๋ยวจะส่งเมล์เบอร์ติดต่อไปให้นะครับ
วุฒิชัย สังข์พงษ์
ถ้าคุณหมออยากได้บรรยากาศติดทะเล ดีปานกลางแต่ราคาไม่แพงต้องลองมาที่คลองวาฬ ห่างจากอ.เมือง ประจวบฯ ประมาณสิบกว่ากิโลเมตรครับ ยังมีบรรยากาศของชนบท การเดินทางจากสถานีรถไฟไปที่พักก็จะมีมอเตอร์ไซด์พ่วงข้างบริการแบบเหมาไม่แพงครับ เพราะเค้ายังไม่คิดเชิงพาณิชย์ อาหารอร่อยและไม่แพงด้วยครับ อาหารทะเลสดๆครับ มีโอกาสก็ลองวางแผนมาลองดูนะครับ อ้อสถานที่เที่ยวใกล้ๆที่พักก็จะมีที่อุทยานวิทยาศาสตร์พระจอมเกล้า ณ หว้ากอ ซึ่งประกอบไปด้วยพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ และอาคารดาราศาสตร์ ส่วนที่ที่คนมักจะไปเล่นน้ำก็จะเป็นที่อ่าวมะนาวในกองบินครับ
ขอบคุณครับคุณวุฒิชัย สังข์พงษ์
ที่พักอย่างนี้มีเสน่ห์ดีครับ คนไม่พลุกพล่าน ยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก
เรื่องของสดนั้นเชื่อถือได้ครับ เพราะทะเลก็อยู่ตรงนี้เอง
ครั้งนี้ผมไปกินที่ชะอำครับ อร่อยมากกกก
ปีหนาจะพิจารณาครับ ขับรถไปน่าจะสะดวก
ที่ประจวบฯยังมีที่เที่ยวที่ต้องไปอีกที่คือ เกาะทะลุ ผมไปมาเมื่อ 3 ปีก่อน ซึ่งเป็นความทรงจำที่ไม่เคยลืมเลย
ขอบคุณนะครับ
แวะมาเยี่ยมเยียนคุณหมอเช่นกันค่ะ..
สบายดีมั๊ยคะ..เห็นบบรยากาศพาครอบครัวเที่ยวแล้ว..อบอุ่น..และน่ารักจังค่ะ..
มีความสุขกับการทำงานทุกๆวันนะคะ.
ขอบคุณค่ะ..
สวัสดีครับ 
Congratulation ครับ วันนี้คนชุมพรได้ลูกชายคนแรกสมใจแล้ว
แข็งแรง น่ารักครับ
ไว้ตอนโตพาเขาไปเที่ยวได้เลยครับ
สวัสดีครับครูแอ๊ว 
ผมมีความสุขกับการทำงานทุกวันอยู่แล้วครับ
ยุ่งๆ เหนื่อยๆ เดี๋ยวก็ผ่านไป เวลาผ่านไปเร็วครับ
สังเกตว่าคนที่บ่น เบื่อ ยุ่ง ไม่สนุก คนเหล่านี้น่าสงสารครับ