กับปีละครั้งที่อำเภอบ้านแพรกจะมีกีฬาหน่วยงานสัมพันธ์ประจำปี เป็นปีที่ 21โดยเครือข่าย 6 ภาคีด้วยกัน ก็นับว่าน่าจะถือเป็นประเพณีไปแล้ว เพราะจะไม่มีการล้มเลิกเป็นแน่แท้ ในฐานะที่เป็นบุคลากรด้านสาธารณสุข ที่จบการศึกษาและมาทำงานที่นี่ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ที่ฉันรับหน้าที่ดูแลกิจการในด้านพิธีเปิดและพิธีปิดเมื่อสาธารณสุขเป็นเจ้าภาพ ส่วนปีอื่นๆ ก็เป็นสมาชิกที่เข้าร่วมกิจกรรม กีฬา ซึ่ง 6 ภาคีนี้ประกอบด้วย
1. ข้าราชการอำเภอ และกำนันผู้ใหญ่บ้าน (รวมการไฟฟ้า ไปรษณีย์ ธนาคาร)
2. เจ้าหน้าที่และพนักงานชลประทาน
3. องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น (เทศบาลและ อบต.)
4. ตำรวจ (รวมแม่บ้าน)
5. คุณครู
6. สาธารณสุข
ถ้าทบทวนทุกครั้งที่ผ่านมาฉันก็พบเห็นบรรยากาศของการแข่งขันเหมือนกับการแข่งกีฬาทั่วๆไป คือมาร่วมแข่งขันกันเพื่อหาผู้แพ้-ชนะ ส่วนใหญ่ ก็มุ่งที่จะชนะ และบางครั้งก็มีหงุดหงิด จนถึงอาจไม่พึงพอใจกันบ้างทั้งในทีมทำงานหน่วยเดียวกันหรือระหว่างหน่วย ในส่วนดีก็ได้รู้จักเห็นหน้าเห็นตากันมากขึ้น ได้ซ้อมกีฬาร่วมกัน ได้มาแข่งขันกัน ซึ่งในความรู้สึกของฉัน ฉันคิดว่า ยังไม่ได้ตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้ของผู้ก่อตั้ง
โจทย์นี้เป็นโจทย์ที่ฉันยังอยากที่จะแก้ให้ได้ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เท่าไหร่ แต่ก็อยากให้เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น และเมื่อได้มีโอกาสทำโครงการของบประมาณกับ สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติไปบางส่วนเพื่อการสร้างสุขภาพในกลุ่มข้าราชการครูและเจ้าหน้าที่ของที่ว่าการอำเภอ ทำให้ฉันได้สอดแทรกมิติของการสร้างสุขภาพไปในกิจกรรมนี้ได้มากขึ้น ซึ่งก็เพื่อความสุขกายและสุขใจอันเป็นสุขภาวะในบางส่วนที่สาธารณสุขพอจะเข้าไปจุดประกายหรือชี้นำได้บ้างตามบทบาทหน้าที่ที่รับผิดชอบในสังคม ทั้งนี้สิ่งที่ทีมงานของเราได้มีการพูดคุยและตกลงกันอย่างมีส่วนร่วมโดยการวางแนวทางของผู้เขียนโครงการเพื่อการปรับเปลี่ยนให้กิจกรรมนี้ได้มีสีสันและเป็นการสร้างสุข และสานสัมพันธ์กันมากขึ้นก็คือ
นายอำเภอ ปาณี ทำพิธีเปิด
ในพิธีเปิด
• สอดแทรกกิจกรรมสร้างสุขภาพกายและใจตั้งแต่ก่อนพิธีเปิด ด้วยสมาธิ การหายใจอย่างมีความสุข การยืดเหยียดกล้ามเนื้อที่ถูกวิธี การคัดกรองภาวะสุขภาพที่ควรรู้เช่น การวัดความดันโลหิต การชั่งน้ำหนัก วัดรอบเอว และการหาค่าดัชนีมวลกายของแต่ละคน และการฉาย CD “แรงบันดาลใจในชมรมสร้างสุขภาพ”
• การสนับสนุนน้ำดื่มสร้างสุขภาพและการให้ความรู้ด้านคุณประโยชน์และการผลิต อันได้แก่ น้ำมะตูม กระเจี๊ยบ อัญชัญ เก็กฮวย ใบเตย ว่านหางจระเข้ ตะไคร้
• รณรงค์ การยิ้มทุกๆ วัน การหมั่นออกกำลังกายที่ถูกวิธี การรับประทานอาหารที่ปลอดภัย การหมั่นล้างมือให้สะอาด ด้วยป้ายไวนิล รวม 10 ป้ายซึ่งจะมอบให้กับทุกโรงเรียนหลังพิธีเปิด
• การประชาสัมพันธ์ รางวัลกีฬาที่จะเพิ่มจากทุกปี 4 รางวัล เพื่อการเล่นกีฬาแบบสมานสามัคคีสู่เป้าหมายของกิจกรรมให้มากขึ้นอันได้แก่
o รางวัล นักกีฬาหญิง และชายยอดเยี่ยม ซึ่งต้องมีคุณลักษณะคือ มีน้ำใจนักกีฬา เอื้อเฟื้อ มิได้มุ่งหวังแต่เพียงชัยชนะ (นักกีฬาที่เป็นขวัญใจของนักกีฬา กรรมการและกองเชียร์ทีมอื่นๆ)
o รางวัลหน่วยงานหรือทีมงานยอดเยี่ยม ซึ่งมุ่งหวังที่ความพร้อมเพรียง ความร่วมมือในการสานสัมพันธ์อันเป็นเป้าหมายของกิจกรรม (หน่วยงานที่เป็นขวัญใจทีมอื่นๆและกรรมการ)
o รางวัลกองเชียร์ยอดเยี่ยม ซึ่งมุ่งเน้นที่กองเชียร์ที่เป็นมากกว่าการเชียร์ให้ทีมของตนเองชนะ แต่เป็นกองเชียร์เพื่อความสุขและกำลังใจของนักกีฬาอย่างสม่ำเสมอและเป็นกองเชียร์เพื่อพหุภาคีอย่างแท้จริง (กองเชียร์ที่เป็นขวัญใจของกรรมการและทีมอื่นๆ)
ร.ร.วัดท้าวอู่ทองสนับสนุนชุดเชียร์ลีดเดอร์เด็กๆของชุมชน
• การจัดการแข่งขันกีฬามหาสนุก ซึ่งมี 2 เกมส์ คือ
o เกมส์กินวิบาก อาจคล้ายกับที่เคยทำกันมาแต่มุ่งเน้นการกินอาหารสร้างสุขภาพที่ปลอดภัย (หาเหรียญในน้ำ, เป่าแป้งหาฮอลล์ขิง, กินกล้วยหอม ขนมโก๋และดื่มน้ำตะไคร้ เสร็จแล้วให้ปิดตาไปหาและเหยียบลูกโป่งใส่น้ำให้แตก) จบท้ายด้วยการสัมภาษณ์เทคนิคจากผู้ชนะ และมอบรางวัลเป็นกล้วย รางวัลละ 2 หวี
o เกมส์ส่งลูก ส่งใจ โดยผู้เล่นจากทุกทีมๆละ 12 คน จับกันเป็นคู่มีผ้าสีเหลี่ยมเป็นภาชนะรับลูกโป่งใส่น้ำจากผู้ร่วมทีมและโยนส่งต่อจนหมดเพื่อลงตะกร้าไม่ไห้ร่วงและแตกซึ่งมีหัวขบวนและท้ายขบวนควบคุมลงตะกร้าโดยให้เสร็จเร็วที่สุด เกมส์นี้มุ่งหวังให้ทุกคนดูแลลูกโป่งซึ่งเสมือนเป็นงานที่ตัวเองรับผิดชอบในหน่วยงานหรือเครือข่าย ที่ต้องรู้หลัก รู้ใจ รู้จังหวะกันและกัน เพื่อไม่ให้ผลงานในแต่ละขั้นตอนเสียหาย ซึ่งเราพบว่า ทีมคุณครูเป็นทีมที่สนุกสุดๆ มิได้หวังที่จะชนะเกมส์สักเท่าใดมุ่งเน้นการมีส่วนร่วม เฮฮา จนพวกเราหัวเราะกันท้องแข็ง เมื่อได้ทีมที่ชนะก็สัมภาษณ์ความคิดเห็นกับเทคนิคและประโยชน์ที่ได้ พร้อมมอบรางวัลเป็นกล้วยทีมละ 1 เครือ (สุกพร้อมที่ทีมจะแบ่งกันกินได้เลย) โดยสรุปเพิ่มว่า แต่ละทีมค่อนข้างรู้ใจกันดีเนื่องจากอยู่หน่วยงานเดียวกัน ก็ค่อนข้างยากในการที่จะส่ง-รับลูกให้ตลอดรอดฝั่ง ต้องซักซ้อม 1 รอบ กับกิจกรรมกีฬาหน่วยงานสัมพันธ์ในครั้งนี้ มุ่งเน้นการประสานสัมพันธ์นอกหน่วยงานซึ่งบางคนอาจไม่รู้จักกัน ไม่รู้ใจกัน แต่การทำงานปัจจุบันเน้นการทำงานเป็นเครือข่ายจึงจำเป็นต้องใช้เวลา และสิ่งที่จะเอื้อให้เราได้เข้ามาสังสรรค์ ทำความรู้จัก แบ่งปันและประสานงานกันดีขึ้น จึงจะส่ง-รับลูก กันได้ดีขึ้น เกิดผลของงานที่ปรารถนาในขั้นตอนสุดท้าย
ทีมคุณครูรับ-ส่งลูกโป่ง
จบพิธีเปิดด้วยความสนุกสนาน ฉันรู้สึกมีความสุขที่ได้เห็นความร่วมมือของ
• ทีมงานของเราเองที่เป็นเจ้าภาพที่ส่งและรับลูกกันดี ทำงานออกมาราบรื่นและเรียบร้อย สนุกสนาน
• ภาคีทั้งหมดที่ให้ความร่วมมืออย่างดีทุกขั้นตอน ทั้งหน่วยงานที่สนับสนุนด้านการจัดสถานที่เช่น เทศบาล และทุกหน่วยที่ร่วมสร้างสุขภาพและสนุกสนานจนนาทีสุดท้าย
เหลือเวลาอีกเกือบ 1 เดือนเต็มๆที่จะมีการแข่งกีฬา 4 ประเภทอันได้แก่ ฟุตบอล วอลเลย์บอล ตะกร้อ และเปตอง ในช่วงเวลาเย็นของ 3 วันต่อสัปดาห์ ฉันและทีมงานยังต้องรณรงค์กันต่อไป ทั้ง concept ของงานเพื่อการสมานสามัคคี และการสร้างสุขภาพทั้งด้านจิตใจ กาย ในเรื่อง การออกกำลังกายที่เหมาะสม อาหารและน้ำดื่ม โรคภัยไข้เจ็บและ สุดท้ายคือพิธีปิดค่ำคืนวันที่ 26 ธันวาคม ที่ฉันและทีมงานจะจัดแสดงอะไรเพื่อตรึงตราและประทับใจผู้ร่วมงานดัง concept ที่วางไว้ ...นั่นคือโจทย์ที่ต้องทำต่อ..ท่านใดที่พอจะมีความเห็นหรือความคิดใหม่ๆ ฉันขอเปิดรับอย่างเต็มที่เลยหล่ะ...
อ้าว!!คุณน้อง-อาจารย์ขจิต ขจิต ฝอยทอง
สวัสดีค่ะคุณ naree suwan
สวัสดีค่ะคุณแหวว
บรรยากาศอบอุ่นมากเลยนะคะ.. ชอบรางวัลกล้วย เครือเบ้อเริ่มเหมือนคุณนารีเลยค่ะ น่ารักจริงๆ
ข้อความบนป้ายผ้าก็เก๋ไก๋มากเลยค่ะ ..เมื่อร่างกายเข้มแข็งพร้อมด้วยจิตใจแข็งแรงและเป็นสุข..ที่เหลือก็แค่ " พอเพียง "..ถูกใจๆๆๆๆ
เพราะออกกำลังทั้งกายและใจกันแบบนี้นี่เอง ทีมงานถึงดูสดใส อิ่มเอิบกันทุกคนเลยนะคะ..
ขอบคุณมากค่ะสำหรับบรรยากาศดีๆที่อบอุ่นแม้เพียงเห็น
สวัสดีค่ะคุณ เบิร์ด
สวัสดีค่ะน้องรักษ์ RAK-NAขอบคุณกับคำชม....(ใครๆก็ว่าอย่างนั้น!!!!)
เฮ้!! โคนันคุง
ภาพพิธีเปิดกีฬาหน่วยงานดูน่าสนุกดีนะคะ
ป้าแหว๋วเท่มาก ๆ ค่ะ
หนูชอบรูปที่มีป้าแหว๋ว มีพี่อ้อย มีพี่วัง พี่โอ๋ พี่จอย หมอเกต เพราะแพรดูอย่างไงก็เหมือนเวลาสองโมงเช้าคะป้าแหว๋ว กีฬาหน่วยงานเปิดสองโมงเย็นไม่ใช้หล่อคะ ยืนกันเสียตรงเชียวนะ
หวัดดีจ้า...ยัยหนูแพร : รพีพรรณ
สวัสดีค่ะคุณ อ้อย
ป้าแว๋วหนูสนใจทำเว็บไซด์ อยากทำพิพิธภัณฑ์บ้านแพรกศูนย์ศึกษาประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมลุ่มแม่น้ำลพบุรี และความรู้ต่าง ๆ หนูไม่เข้าใจการเข้าไปเขียนช่วยแนะนำหนูหน่อยนะคะป้าแว๋ว
ยัยหนูแพร
หวัดดีค่ะน้องรักษ์.. RAK-NA
สวัสดีตอนสายๆ ค่ะ..คุณน้องชายขจิตจอมขยัน ขจิต ฝอยทอง
คิดถึงจังเลย
อยากกลับบ้านจัง
แวะมาเยื่อมเฉย ๆ
ไปแระ
นู๋อินทามการบ้านอยุ่ค่ะ
แม่คัยม้ายรุ
สวยจังเลย
อิอิ
( เหมือนลูก)
555+
ขอบคุณนะคะป้าแว๋วที่ส่งคุณครูที่ดี
อย่างคุณ ขจิต ฝอยทอง มาให้
รักและเคารพนะคะ ขอบพระคุณคะป้าแว๋ว
ยัยหนูแพร ดีใจจังที่ถูกใจคุณครูคนใหม่ ...ใครๆ ก็เห็นเป็นเช่นนั้น..เพราะจิตวิญญาณของคุณครูมีอยู่เต็มเปี่ยม แถมพกด้วยรวดเร็ว ว่องไว และกำลังใจที่ไม่มีวันหมด ฯลฯ
ขอบคุณค่ะ...คุณน้อง ขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณและขอชื่นชมในพละกำลังและเมตตาจิตของนักจัดการความรู้ ที่ไม่มีวันหมด ช่างเป็นพลังก่อการดีที่น่ายกย่องจริงๆ...ตามไปดูมาแล้วค่ะ...น้องแพรเป็นเด็กขยันและมีความมุ่งมั่นในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ พร้อมพัฒนาอยู่เสมอ...คงดีและเก่งขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมีกำลังใจและความช่วยเหลือที่ดีงามค่ะ
ผมรู้สึกเสมอมาว่า กีฬา เป็นกิจกรรมที่ทำให้คนมีส่วนร่วมได้มากและกว้างขวาง - ทั่วถึง คนเล่นก็สนุก ได้ทั้งสุขภาพกาย, ใจ ...
ขณะที่คนชมและเชียร์ก็พลอยชื่นบานไปด้วย
ยกเว้นกีฬาของชุมชนหลายแห่งเท่านั้นที่มักนิยมนำเอาเครื่องดองของมึนเมาเข้ามาเกี่ยวข้องเป็นเครื่องชูกำลัง ... ซ้ำร้าย เมาจนไม่รู้ทิศเหนือทิศใต้ตะลุมบอลกันนอกสนามกันอย่างสุดเหวี่ยง....
แต่สำหรับกีฬาของชาวโรงพยาบาล, อนามัย หรือแม้แต่สาธารณสุขก็พลอยได้ชื่นใจ เพราะยังไงเสียก็ปลอดเรื่องเหล่านี้ ... และเป็นวิถีที่ชัดเจนเกี่ยวกับการสร้างสุขให้กับชีวิตและสังคม
ขอบคุณครับ ....................................................
ขอบคุณคุณพนัส แผ่นดินเช่นกันค่ะ ที่เข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนและให้ข้อคิดเห็น หวังว่าคงสบายดีนะคะ ภารกิจลดลงบ้างรึยังเอ่ย...
น่ารักดี