....อาจไม่มีใครอยากรู้ อาจไม่มีใครอยากเห็น อาจไม่มีใครอยากให้เป็น....แต่ก็จะทำ(ให้)...เจ้าค่ะ....
ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อแม่ ที่มีน้องชายอีกสองคนแต่ตัวเองชอบทำตัวเป็นน้องสาวให้น้องๆดูแล เช่นจะไปไหนมาไหนก็ให้น้องไปส่ง ให้น้องช่วยแม่ทำกับข้าว ทำงานบ้าน
ฉันเกิดที่อ่างทอง...แม่บอกว่าตอนคลอดต้องให้ลุงเนียนไปตามพ่อที่กำลังเล่นบิลเลียดอยู่ที่สโมสร ออกมาตัวดำปิ๊ดปี๋เหมือนใครเอาก้อนถ่านมาวาง..คุณตาที่ตอนนั้นท่านเป็นปลัดเลยตั้งชื่อให้ว่า "กฤษณา"...
บ้านเดิมฉันอยู่ริมแม่น้ำน้อย เกลียดไส้เดือนที่กอดกันเป็นก้อนๆกระจุกเวลาน้ำจะท่วมเข้าไส้ที่สุด.... แต่ชอบแอบขโมยเอาน้ำมันหมูของแม่ไปลอยน้ำให้ปลาตอดแล้วเอาเบ็ดไปตก...
....จำได้ว่าตอน ป.๓ เดินตามหลังเพื่อนผู้ชาย....เด็กอะไร อ้วนๆ ขาวๆ..มันน่ารักดีอ่ะ จริงๆแล้วยังจำชื่อได้แต่ไม่กล้าเอ่ย เผื่อตอนนี้มันเป็นมือปืนจะมาปิดปากเราซะก่อน.....
พอ ๑๐ ขวบ ก็ย้ายตามพ่อไปโตต่อที่ขอนแก่น ใครๆไม่รู้ เลยคิดว่าฉันเป็นสาวขอนแก่น.... (แล้วเราก็ไม่บอกใครเพราะไม่มีใครถาม...ซึ่งเราก็ชอบเพราะ ...น้องเป็นสาววัยอ่อน.... ยามเมื่อแลงฝันหวาน....)
....จำได้ว่าตอน ป.๕ ก็มีเพื่อนผู้ชายเดินตามหลัง ...พวกมันวางแผนเดินตามหลังเราแล้วล้อเลียนเรา..ยั่วให้เราเหลียวหลัง...มันส่งเสียงล้อกันว่า "ก๋าสนิท เขียบตะก๋า...กฤษณา..ขาตะเกียบ"....อืมมม...ดูมันๆ.....อดไม่ได้เลยต้องเหลียวหลังไปดูหน้ามัน มันก็แอบถ่ายรูปเรา....แช้ะๆ....สุดท้ายมันก็เอารูปมาให้เรา...สงสัยมันไม่อยากเก็บไว้กลัวไม่เป็นมงคลมั้ง
จากนั้นก็ไปเป็นสาว(สวยไหมฮึ?)ที่กรุงเทพฯ เรียนจบพยาบาลจุฬาฯก็ไปใช้ทุน...(RAD...แรด...)ที่ รพ.สมเด็จ ณ ศรีราชา ชลบุรี .... เป็นสาว(ก๊วน)ซ่าน่าดู...เล่นเทนนิสได้ โยนโบว์ลิ่งเป็น เผ่นไปติ๊ดชึ่งที่เทคพัทยาก็บ่อย ขยันว่ายน้ำก็ที่นี่แหละ....หนุ่มตอมเยอะ....
แล้วสุดท้ายก็ได้มาสเตอร์(มาสเซอร์)อัสสัมชัญ ศรีราชา... แต่งงานมันทั้งที ฉลองทั้งที่ชลบุรีและที่ขอนแก่น... ทั้งพิธีทางพุทธและคริสต์.... แต่เจ้าบ่าวคนเดียวกันเลยได้ฮันนีมูนสองรอบ....สนุกดี....
....จำได้ว่าขาตะเกียบคู่นี้แหละ ได้เป็นเชียร์ลีดเดอร์กีฬาสีสถาบันนักศึกษาพยาบาล ตอนนั้นทั้งศิริราช รพ.ตำรวจ.....อุ๊ย หลายแห่ง แข่งกันงาม......
ฉันเป็นผู้หญิงตัวผอมๆ แห้งๆ เล็กๆ ผิวสีแทนดูดี หมายถึง ผิวสีดำแทนขาวถ้าดูดีๆ.... มีน้ำใจงาม มีจิตใจโอบอ้อมอารี รักเด็ก...โดยเฉพาะเด็กหนุ่มๆ... เอ็นดูเหมือนลูกเหมือนเต้าน่ะค่ะ....(ติ๋ว)รักทุกๆคน.....
เป็นคนเชื่อคนง่าย เรียกว่า innocence.... คล้ายแกล้งโง่ ใครให้ทำอะไรก็ทำหม๊ด ใครว่าไงก็เชื่อหม๊ด เช่น มีผู้ใหญ่ใจดีท่านให้เขียนการบ้านส่งทั้งๆที่ไม่มีคะแนนให้...ก็ทำ.... เป็นคนที่ว่าสอนนอนง่าย ว่างั้นเถอะ ....
ลองไปถามใครต่อใครในที่ทำงานว่า...จุดยืนพวกคุณอยู่ที่ไหน(กะจะลอกความคิดซะหน่อย)...พรรคพวกตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า....อยู่ที่ส้นเท้า(ตีน)...อย่างหม่อมคึกฤทธิ์ท่านว่าไว้...แล้วฉันจะกล้าลอกคำตอบ หรือผ่าเหล่า ผ่ากอ ผ่าพวกไหมเนี่ย ถ้าฉันตอบเป็นอื่น.....
แต่จะว่าไปนั้น..... ฉันไม่ค่อยจะมีจุดยืนเป็นของตัวเองสักเท่าไหร่ ฉันชอบเดินไปเดินมา ไม่นิ่งละมากกว่า จึงกลายเป็นจุดเดินซะเป็นส่วนใหญ่ และที่สำคัญฉันเดินคล้ายแม่ปู แถมชอบสั่งการให้ลูกปูเดินตรงๆ(แบบแม่ปู)ซะด้วย.....
สุดท้ายจากจุดยืน กลายเป็นจุดเลี้ยว จุดเลื้อย ลัดเลาะ เกาะไปได้ทั่ว... ใครอย่าเผลอโน้มกิ่งมาใกล้ก็แล้วกัน แม่พันเป็นหนวดตำลึงเชียวแหละ.....โปรดระวัง!.......
ชีวิตไม่ค่อยจะตั้งเป้าวาดหวังไว้สักเท่าไหร่เพราะเป็นคนที่ไม่กล้าเผชิญความผิดหวัง ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่ามีความสุข หาความสุขให้ได้ไปวันๆ... จึงอยากทำอะไรเพื่อให้ตัวมีสุขและพลอยแถมให้คนใกล้ตัวมีสุขไปด้วย... แบบว่า ใจบุญ เอื้ออาทร(ให้ผ่อนนาน) น้ำใจงาม อะไรประมาณนี้.....
ฟังดูแล้วไม่เห็นจะมีอะไรดี แต่ไอ้ที่เจริญรุ่งเรืองอยู่ได้ทุกวันนี้เพราะวาสนาดีมากกว่า ที่มีโอกาสพบแต่เพื่อนดีๆทั้งนั้น.... ทั้งเพื่อนทั้งคนรอบข้างดี๊ดี.... คอยแนะนำ... คอยชักจูง.... คอยผลักไส.... ให้ทำดี ทำแต่สิ่งดีๆ
....เห็นไหม แข่งเรือแข่งพายน่ะแข่งได้ แต่แข่งบุญวาสนาให้ได้พบเพื่อนดีๆ (อย่างใน G2K..เฮฮาศาสตร์) เนี่ยน่ะ... แข่งกันไม่ได้หรอกจ้ะ.... ขอบอก.....
ส่วนเรื่องเฮฮานั้น.... ฉันฮาได้ไม่ต้องมีเหตุผล(เหมือนใครบางคน)จ้ะ เห็นหมาตัดขนเดินข้ามถนนก็ขำได้ หรือเห็นหมาขี้ริมถนนก็หาเรื่องมาเล่าให้ขำได้.... อาจเป็นเพราะฉันดมก๊าซหัวเราะที่ใช้ดมยาสลบผู้ป่วยอยู่ทุกวันละมั้ง... เอ.....หรือไม่งั้นก็สงสัยว่า ฉันท่าจะบ้า....เหมือนใครบางคนน้า...(อีกนั่นแหละ)...อิ...อิ...
(....ใครเผลออ่านบันทึกนี้.....หลงกลแล้วหละเจ้าค่ะ...3อิ.....)
ก๊ากส์
หลงกลซะแล้ว
พี่ติ๋วขา
น่าสงสารคนที่ให้ความเห็นข้างบนนะคะ ดู้ดู ไม่อ่านให้จบก่อนให้ความเห็น สมน้ำหน้าเนอะ
อ้อ รัตติยา มาแวะรับการบ้านค่ะ
อิอิ
นี่ไงสไตล์อ.ติ๋ว เขาละ กั๊กๆๆๆๆๆ
น้องแป๊ดจ๋า
สวัสดีค่ะ น้องสายลม
กราบสวัสดีพ่อครูฯเจ้าค่ะ
จากลูกที่รัก...แต่ไม่แสดงออกค่ะ.
................อิอิอิ........................
นึกว่าอ่านประวัตินางงาม มีน้ำใจงาม มีจิตใจโอบอ้อมอารี รักเด็ก..อิอิ
เออ...หลงกลกะเขาเหมือนกัน ฮา....
สวัสดีค่ะ ป้าแดง
เรียนท่านอัยการค่ะ
มาทำความรู้จักเบื้องหน้า และเบื้องหลัง เพิ่มเติมค่ะ
อืมม..ดูด้านหน้าก็น่ารัก ด้านหลังก็สวย ด้านข้างก็ดูดีนะคะ ^ ^
คิดถึงค่า.... ^ ^
สวัสดีค่ะคุณ บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)
สวัสดีค่ะ น้องรอง
สวัสดีค่ะคุณ naree suwan
น้องเล็กแก้มยุ้ยน้องรัก
เขียนได้สนุกมากค่ะ
พี่มัวแต่ไปหลายวัน เพิ่งมีเวลาอันน้อยนิด...มาเยี่ยมเพื่อน G2K
สวัสดีค่ะ พี่แก้ว
น้ำตาไหล ..ง่าย เหมือนน้ำใจ
สดใส ..อย่างไม่มีพรมแดนเรื่องอายุ..
.....
หนาวแล้ว....รักษาสุขภาพนะครับ
สวัสดีค่ะ น้องแผ่นดิน
สวัสดีค่ะ
จริง ๆ พี่ยังสวยค่ะ เพราะรูปก็สวย
"ก๋าสนิท เขียบตะก๋า...กฤษณา..ขาตะเกียบ"....สงสัยพี่ชอบชื่อนี้นะเนี้ย คุคุ เพราะจำฝังใจแน่เลย ใครว่าขาตะเกียบก็ต้องบอกว่าดี ที่บ้านจะได้ไม่ต้องซื้อตะเกียบ ฮ่าๆๆๆๆ อะล้อเล่นค่ะ หลวมตัวมาอ่าน อิอิๆ (ตั้งใจค่ะ)
อ่านที่มาของกฤษณา ว่าชื่อนี้มาจากไหน ดีนะเนี่ยคุณตาตั้งชื่อให้3 พยางค์ ถ้าโผล่มา 4 พยางค์เมื่อไร วงแตก ก๊ากส์ๆๆๆๆ (ดำกฤษณา 4 พยางค์ ไหมค่ะ )
ขอคารวะค่ะ ว่าสุดยอด ก๊ากส์ๆๆๆๆๆชีวิตมันหยดจริง ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ Ranee