บันทึกนี้เพื่อเธอที่รัก....เฮฮาศาสตร์(ส่งงาน "เวอร์ชั่นฮา...เจ้าค่ะ")


....อาจไม่มีใครอยากรู้ อาจไม่มีใครอยากเห็น อาจไม่มีใครอยากให้เป็น....แต่ก็จะทำ(ให้)....

....อาจไม่มีใครอยากรู้   อาจไม่มีใครอยากเห็น   อาจไม่มีใครอยากให้เป็น....แต่ก็จะทำ(ให้)...เจ้าค่ะ.... 

ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อแม่  ที่มีน้องชายอีกสองคนแต่ตัวเองชอบทำตัวเป็นน้องสาวให้น้องๆดูแล  เช่นจะไปไหนมาไหนก็ให้น้องไปส่ง  ให้น้องช่วยแม่ทำกับข้าว  ทำงานบ้าน 

ฉันเกิดที่อ่างทอง...แม่บอกว่าตอนคลอดต้องให้ลุงเนียนไปตามพ่อที่กำลังเล่นบิลเลียดอยู่ที่สโมสร   ออกมาตัวดำปิ๊ดปี๋เหมือนใครเอาก้อนถ่านมาวาง..คุณตาที่ตอนนั้นท่านเป็นปลัดเลยตั้งชื่อให้ว่า "กฤษณา"...

บ้านเดิมฉันอยู่ริมแม่น้ำน้อย  เกลียดไส้เดือนที่กอดกันเป็นก้อนๆกระจุกเวลาน้ำจะท่วมเข้าไส้ที่สุด....   แต่ชอบแอบขโมยเอาน้ำมันหมูของแม่ไปลอยน้ำให้ปลาตอดแล้วเอาเบ็ดไปตก...   

....จำได้ว่าตอน ป.๓ เดินตามหลังเพื่อนผู้ชาย....เด็กอะไร  อ้วนๆ  ขาวๆ..มันน่ารักดีอ่ะ  จริงๆแล้วยังจำชื่อได้แต่ไม่กล้าเอ่ย  เผื่อตอนนี้มันเป็นมือปืนจะมาปิดปากเราซะก่อน.....

พอ ๑๐ ขวบ  ก็ย้ายตามพ่อไปโตต่อที่ขอนแก่น  ใครๆไม่รู้  เลยคิดว่าฉันเป็นสาวขอนแก่น....  (แล้วเราก็ไม่บอกใครเพราะไม่มีใครถาม...ซึ่งเราก็ชอบเพราะ ...น้องเป็นสาววัยอ่อน....  ยามเมื่อแลงฝันหวาน....)  

....จำได้ว่าตอน ป.๕ ก็มีเพื่อนผู้ชายเดินตามหลัง  ...พวกมันวางแผนเดินตามหลังเราแล้วล้อเลียนเรา..ยั่วให้เราเหลียวหลัง...มันส่งเสียงล้อกันว่า  "ก๋าสนิท  เขียบตะก๋า...กฤษณา..ขาตะเกียบ"....อืมมม...ดูมันๆ.....อดไม่ได้เลยต้องเหลียวหลังไปดูหน้ามัน  มันก็แอบถ่ายรูปเรา....แช้ะๆ....สุดท้ายมันก็เอารูปมาให้เรา...สงสัยมันไม่อยากเก็บไว้กลัวไม่เป็นมงคลมั้ง

จากนั้นก็ไปเป็นสาว(สวยไหมฮึ?)ที่กรุงเทพฯ   เรียนจบพยาบาลจุฬาฯก็ไปใช้ทุน...(RAD...แรด...)ที่ รพ.สมเด็จ ณ ศรีราชา ชลบุรี ....  เป็นสาว(ก๊วน)ซ่าน่าดู...เล่นเทนนิสได้  โยนโบว์ลิ่งเป็น  เผ่นไปติ๊ดชึ่งที่เทคพัทยาก็บ่อย  ขยันว่ายน้ำก็ที่นี่แหละ....หนุ่มตอมเยอะ....

แล้วสุดท้ายก็ได้มาสเตอร์(มาสเซอร์)อัสสัมชัญ ศรีราชา...  แต่งงานมันทั้งที  ฉลองทั้งที่ชลบุรีและที่ขอนแก่น... ทั้งพิธีทางพุทธและคริสต์....  แต่เจ้าบ่าวคนเดียวกันเลยได้ฮันนีมูนสองรอบ....สนุกดี....  

....จำได้ว่าขาตะเกียบคู่นี้แหละ  ได้เป็นเชียร์ลีดเดอร์กีฬาสีสถาบันนักศึกษาพยาบาล  ตอนนั้นทั้งศิริราช  รพ.ตำรวจ.....อุ๊ย  หลายแห่ง  แข่งกันงาม......

ฉันเป็นผู้หญิงตัวผอมๆ  แห้งๆ  เล็กๆ   ผิวสีแทนดูดี  หมายถึง ผิวสีดำแทนขาวถ้าดูดีๆ....  มีน้ำใจงาม  มีจิตใจโอบอ้อมอารี  รักเด็ก...โดยเฉพาะเด็กหนุ่มๆ... เอ็นดูเหมือนลูกเหมือนเต้าน่ะค่ะ....(ติ๋ว)รักทุกๆคน..... 

เป็นคนเชื่อคนง่าย  เรียกว่า innocence.... คล้ายแกล้งโง่   ใครให้ทำอะไรก็ทำหม๊ด  ใครว่าไงก็เชื่อหม๊ด  เช่น มีผู้ใหญ่ใจดีท่านให้เขียนการบ้านส่งทั้งๆที่ไม่มีคะแนนให้...ก็ทำ....  เป็นคนที่ว่าสอนนอนง่าย  ว่างั้นเถอะ ....

ลองไปถามใครต่อใครในที่ทำงานว่า...จุดยืนพวกคุณอยู่ที่ไหน(กะจะลอกความคิดซะหน่อย)...พรรคพวกตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า....อยู่ที่ส้นเท้า(ตีน)...อย่างหม่อมคึกฤทธิ์ท่านว่าไว้...แล้วฉันจะกล้าลอกคำตอบ  หรือผ่าเหล่า  ผ่ากอ  ผ่าพวกไหมเนี่ย ถ้าฉันตอบเป็นอื่น.....

แต่จะว่าไปนั้น.....  ฉันไม่ค่อยจะมีจุดยืนเป็นของตัวเองสักเท่าไหร่   ฉันชอบเดินไปเดินมา ไม่นิ่งละมากกว่า  จึงกลายเป็นจุดเดินซะเป็นส่วนใหญ่   และที่สำคัญฉันเดินคล้ายแม่ปู แถมชอบสั่งการให้ลูกปูเดินตรงๆ(แบบแม่ปู)ซะด้วย..... 

สุดท้ายจากจุดยืน  กลายเป็นจุดเลี้ยว  จุดเลื้อย  ลัดเลาะ  เกาะไปได้ทั่ว...   ใครอย่าเผลอโน้มกิ่งมาใกล้ก็แล้วกัน  แม่พันเป็นหนวดตำลึงเชียวแหละ.....โปรดระวัง!....... 

ชีวิตไม่ค่อยจะตั้งเป้าวาดหวังไว้สักเท่าไหร่เพราะเป็นคนที่ไม่กล้าเผชิญความผิดหวัง   ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่ามีความสุข   หาความสุขให้ได้ไปวันๆ...  จึงอยากทำอะไรเพื่อให้ตัวมีสุขและพลอยแถมให้คนใกล้ตัวมีสุขไปด้วย...   แบบว่า ใจบุญ  เอื้ออาทร(ให้ผ่อนนาน)  น้ำใจงาม  อะไรประมาณนี้.....

ฟังดูแล้วไม่เห็นจะมีอะไรดี   แต่ไอ้ที่เจริญรุ่งเรืองอยู่ได้ทุกวันนี้เพราะวาสนาดีมากกว่า   ที่มีโอกาสพบแต่เพื่อนดีๆทั้งนั้น....  ทั้งเพื่อนทั้งคนรอบข้างดี๊ดี....  คอยแนะนำ...  คอยชักจูง....  คอยผลักไส.... ให้ทำดี  ทำแต่สิ่งดีๆ

....เห็นไหม  แข่งเรือแข่งพายน่ะแข่งได้  แต่แข่งบุญวาสนาให้ได้พบเพื่อนดีๆ (อย่างใน G2K..เฮฮาศาสตร์) เนี่ยน่ะ...  แข่งกันไม่ได้หรอกจ้ะ....   ขอบอก..... 

ส่วนเรื่องเฮฮานั้น....  ฉันฮาได้ไม่ต้องมีเหตุผล(เหมือนใครบางคน)จ้ะ   เห็นหมาตัดขนเดินข้ามถนนก็ขำได้   หรือเห็นหมาขี้ริมถนนก็หาเรื่องมาเล่าให้ขำได้....   อาจเป็นเพราะฉันดมก๊าซหัวเราะที่ใช้ดมยาสลบผู้ป่วยอยู่ทุกวันละมั้ง...  เอ.....หรือไม่งั้นก็สงสัยว่า  ฉันท่าจะบ้า....เหมือนใครบางคนน้า...(อีกนั่นแหละ)...อิ...อิ... 

(....ใครเผลออ่านบันทึกนี้.....หลงกลแล้วหละเจ้าค่ะ...3อิ.....)

หมายเลขบันทึก: 145048เขียนเมื่อ 8 พฤศจิกายน 2007 17:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:24 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (27)

ก๊ากส์

         หลงกลซะแล้ว

พี่ติ๋วขา

    น่าสงสารคนที่ให้ความเห็นข้างบนนะคะ ดู้ดู ไม่อ่านให้จบก่อนให้ความเห็น สมน้ำหน้าเนอะ

       อ้อ  รัตติยา  มาแวะรับการบ้านค่ะ

       อิอิ

  • อ่ะครับ
  • เพิ่งรู้ว่าตัวผมเองก็บ้าเหมือนกัน
  • บ้าที่อ่านจนจบเลยนิ
  • อิอิ
  • สรุปว่าเราก็บ้า  ไม่รู้ใครบ้ากว่าใคร  5555

น้องแป๊ดจ๋า

  • มารับการบ้านแล้วรึ...พี่ติ๋วบันทึกเมื่อเย็นนี้  ยังไม่ทันได้ตัดต่อตบแต่งเลยค่ะ  เพราะคนขับรถมารับซะก่อน...ตอนนี้แก้ไข  ตกแต่งให้สวยขึ้นหน่อยแล้วค่ะ
  • ...ถูกใจ บอกอบ้างไหมน้อ.....

สวัสดีค่ะ น้องสายลม

  • เค้าไม่ได้ว่าตัวเองนา  เค้าว่าตัวเค้าเองต่างหาก...อิ...อิ....

กราบสวัสดีพ่อครูฯเจ้าค่ะ

  • หนูตั้งใจจะเขียนบันทึกที่เป็นสาระเพื่อผู้อ่านจะได้ประโยชน์บ้าง   แต่ด้วยข้อจำกัดของภาระกิจประจำ  เวลา  และอารมณ์  ทำให้หนูจำเป็นต้องส่งเวอร์ชั่นเฮฮาไปก่อนค่ะ 
  • ส่วนที่เป็นสาระหนูจะพยายามเขียนให้พ่อครูฯในภายหลังค่ะ
  • ...เพียงเห็นพ่อครูฯหัวเราะได้  หนูก็ดีใจแล้วค่ะ...
  • รัก  คิดถึง  และเป็นห่วงพ่อครูเสมอค่ะ

                       จากลูกที่รัก...แต่ไม่แสดงออกค่ะ.

  • ฮาๆๆๆ....ดีใจจัง  ทำให้น้องหนิงหลงกลได้...อิ...อิ....
  • เอ้า...   พวกเรา   น้องหนิงหลอกง่ายค่ะ....

นึกว่าอ่านประวัตินางงาม มีน้ำใจงาม  มีจิตใจโอบอ้อมอารี  รักเด็ก..อิอิ

เออ...หลงกลกะเขาเหมือนกัน ฮา....

สวัสดีค่ะ ป้าแดง

  • หลงกลเข้ามาด้วยหรือคะ...แล้วหาทางกลับบ้านถูกหรือคะป้า...ออกประตูเลี้ยวซ้ายค่ะ

เรียนท่านอัยการค่ะ

  • หากท่านหลงกลบ่อยๆมีหวังลูกความต้องนั่งร้องไห้แน่ๆเลยค่ะ...ท่านหลอกละมังคะว่าหลงกล...ชักไม่แน่ใจค่ะว่าใครหลงกลใครกันแน่...อิ...อิ....
ว้า...คนอ่างทองด้วยกันไม่น่าทำกันเล้ย....นิ..

มาทำความรู้จักเบื้องหน้า และเบื้องหลัง เพิ่มเติมค่ะ

อืมม..ดูด้านหน้าก็น่ารัก ด้านหลังก็สวย ด้านข้างก็ดูดีนะคะ ^ ^

คิดถึงค่า....  ^ ^ 

 

  • อ้าวหลงกลซะแล้ว
  • แถม...ได้รู้จักบ้านเกิด
  • อ่านแล้วขำคะ..
  • อิอิ...สงสัยโดนวางยาสลบซะแล้ว

สวัสดีค่ะคุณ บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)

  • แวะไปทำความรู้จักเพิ่มเติมมาแล้วค่ะ  เลยเพิ่งทราบว่าเป็นคนบ้านเดียวกัน  แต่ดิฉันเกิดที่อำเภอเมืองค่ะ  บ้านคุณปู่อยู่ อ.ไชโย...สมัยก่อนนั่งเรือไปบ้านปู่อยู่บ่อยๆเมื่อตอนปิดเทอมค่ะ  ได้แวะไปวัดบ่อยๆด้วยค่ะ
  • ....เพิ่งทราบว่า"คนนี้นี่เอง"...ที่ตามล่ามะละกอกลายพันธุ์....คุณพ่อที่เกษียณอายุราชการแล้วท่านไปขอพันธุ์มาปลูก  พอปลูกได้โตก็มีใครไม่รู้มาล่าทำลาย...สงสารมะละกอจะแย่....คนใจร้าย...อิ....อิ....

สวัสดีค่ะ น้องรอง

  • ยังเหลือเบื้องบน...เบื้องล่าง...เบื้องลึก...เบื้องตื้นให้ได้ทำความรู้จักอีก...สนใจไหมคะ  หรือว่าหน่ายซะแล้ว
  • คิดถึงน้องรองเสมอเลยนะคะ....เก็บงานเสร็จแล้วหรือยังก่อนไปอเมริกาน่ะตัวเอง.....

สวัสดีค่ะคุณ  naree suwan

  • อยากหัวเราะอีกเมื่อไหร่ให้มาแอบบอกนะคะ..จะขโมยแก๊สหัวเราะที่ทำงานมาปล่อยให้ดม...รับรองไม่ใช่แก๊สเสียค่ะ...อิ..อิ...
ตามมาดูเบื้องหน้าและเบื้องหลัง เอ๊ะ ทำไมสองด้านเหมือนกันเลยพี่เรา 555 โอ๋ อย่างอนนะ ใครจะอึ๋มไปกว่าพี่ของน้องได้เนี่ย ^ ^ พึ่งรู้ว่าพี่เป็นเด็กอ่าง (ทอง)

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มาทักทายเลย เพราะเงิน เอ้ย งานจะท่วมตัวตายแล้ว นี่พึ่งพักหายใจ ยังต้องทำราคาเสนอลูกค้าอีกสามราย สงสารเซลล์ เขารอมาสามวันแล้วอ่ะ ไม่ทำก็ไม่ได้ อยากกลับบ้านมากๆ หมู่นี้นอนน้อยกว่าเดิมอีก เหลือวันนึง 4-5 ชั่วโมงเองแล้วล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะนอนล้างแค้น

คืนนี้จะคุยกับที่บ้านสรุปเรื่องไปเที่ยวตอนช่วงปีใหม่ ถ้าตกลงกันได้ก็จะจองตั๋วเครื่องบินพรุ่งนี้เลย นึกแล้วตื่นเต้นที่จะได้พักจังเลยพี่ ทำงานมาทั้งปีก็รอวันหยุดยาวนี่ล่ะ

น้องเล็กแก้มยุ้ยน้องรัก

  • ขอบคุณที่กล่าวชมพี่ว่าเบื้องหน้ากับเบื้องหลังน่ะเหมือนกัน...มันแปลว่าพี่เป็นคนไม่มีลับลมคมใน...มีชีวิตราบเรียบ...เรียบจริงๆ....เห็นยังไง...ก็อย่างงั้น...อุ๊ย...เผลอยกหาง
  • น้องเล็กเหนื่อยหน่อยจะได้รู้สึกว่าวันหยุดมีค่า...สมกับการรอคอย...ไม่ใช่คนที่ทำให้ทุกวันสบายเป็นวันหยุดไปซะหมด...อย่างนี้แหละ  ชีวิตมีคุณค่าค่ะ
  • ตอนนี้พวกเราภาระกิจหนักโขกันทั้งนั้น...ไม่ค่อยได้ไปหากัน  แต่ก็รู้ๆกันจ้ะว่ายังคิดถึงกันอยู่...ไม่ต้องวิตก
  • .....นี่น้องเล็กตั้งใจจะไปเที่ยวที่ไหนจ๊ะ...ไปกับใคร...ขอให้สนุกสุดเหวี่ยงนะจ๊ะ...แล้วอย่าเผลอออกลวดลายจนเดี้ยงล่ะ...เป็นห่วงจ้ะ

เขียนได้สนุกมากค่ะ

พี่มัวแต่ไปหลายวัน เพิ่งมีเวลาอันน้อยนิด...มาเยี่ยมเพื่อน G2K

สวัสดีค่ะ พี่แก้ว

  • ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจน้องค่ะ....
  • พี่แก้วไปไหนมาหลายวันคะ

น้ำตาไหล ..ง่าย เหมือนน้ำใจ

สดใส ..อย่างไม่มีพรมแดนเรื่องอายุ..

.....

หนาวแล้ว....รักษาสุขภาพนะครับ

สวัสดีค่ะ น้องแผ่นดิน

  • ดูซิ  แวะมาหาพี่ทั้งทีมีแต่กำลังใจ....และน้ำใจ   และความห่วงใย
  • ...น้องแผ่นดินก็เช่นกันนะคะ  ดูแลสุขภาพของตนเองและคนที่บ้านด้วย...รวมทั้งเจ้าตัวเล็กด้วยนะคะ...
  • ฝากความคิดถึงถึงทุกคนในครอบครัวด้วยค่ะ
  • คิดถึงน้องเสมอ

สวัสดีค่ะ

จริง ๆ พี่ยังสวยค่ะ เพราะรูปก็สวย

"ก๋าสนิท  เขียบตะก๋า...กฤษณา..ขาตะเกียบ"....สงสัยพี่ชอบชื่อนี้นะเนี้ย คุคุ เพราะจำฝังใจแน่เลย  ใครว่าขาตะเกียบก็ต้องบอกว่าดี ที่บ้านจะได้ไม่ต้องซื้อตะเกียบ ฮ่าๆๆๆๆ อะล้อเล่นค่ะ  หลวมตัวมาอ่าน อิอิๆ  (ตั้งใจค่ะ)

อ่านที่มาของกฤษณา ว่าชื่อนี้มาจากไหน  ดีนะเนี่ยคุณตาตั้งชื่อให้3 พยางค์ ถ้าโผล่มา 4 พยางค์เมื่อไร วงแตก ก๊ากส์ๆๆๆๆ (ดำกฤษณา 4 พยางค์ ไหมค่ะ )

ขอคารวะค่ะ ว่าสุดยอด ก๊ากส์ๆๆๆๆๆชีวิตมันหยดจริง ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ Ranee

  • เราไม่ได้คุยกันนานมากๆเลยนะคะ..สบายดีนะคะ
  • เพื่อนชายที่ล้อเขาเข้าใจแต่งให้คล้องจอง...สร้างความบรรเทิงในหมู่พวกเขา..แต่แต่งมาซะไพเราะ  พี่เลยจำได้จนถึงทุกวันนี้ค่ะ....นี่เพิ่งเปิดเผยความลับเรื่องขานะคะเนี่ย..ปกติขี้อ๊าย..ขี้อายค่ะ  พูดเรื่องขาเรื่องแข้งไม่ค่อยได้..ดูไม่เป็นกุลสตรียังไงไม่รุ...อิ....อิ....
  • ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท