เส้นทางสู่หมู่บ้านหลังเขา: เกือบตกเครื่องบิน
หลังจากที่พี่ชายของคนดอย (คุณทวีสิน) นำเรามาส่งที่สนามบินสุวรรณภูมิแล้ว เราก็มุ่งตรงไปยังจุดนัดพบกับ “สยามราช” ผู้จัดการเรื่องตั๋วเครื่องบิน ที่พัก ยานพาหนะ สถานที่เยี่ยมชม และไกด์ ให้กับกลุ่มของเรา
จากนั้นการแนะนำตัวว่า “ไผ๋เป็นไผ๋” ก็เริ่มขึ้น
ภาพจาก Blog อ. Panda ค่ะ
หลังการเช็คอิน โหลดกระเป๋าสัมภาระเรียบร้อย เราไปยังด่านตรวจคนออกเมือง เพื่อตรวจหนังสือเดินทาง และเราก็ต่างแยกย้ายชมสินค้า duty free โดยมีจุดนัดพบที่ทางออกขึ้นเครื่อง Gate D1a ดิฉันและพี่รักเดินดูสินค้าด้วยกัน เมื่อเห็นว่าเป็นเวลาพอสมควร เราจึงเดินไปยังประตูทางออก เรามุ่งสู่ประตูทางออก Gate D1 เมื่อไปถึงเรามองหามุมเหมาะ และนั่งคุยเพื่อฆ่าเวลา
ระหว่างนั้นดิฉันก็สอดส่ายสายตาหาสมาชิกกลุ่ม แต่ก็ไม่พบใครเลย ทำให้ดิฉันเป็นกังวลใจว่า ทำไมสมาชิกยังไม่มาทั้งๆ ที่ก็ถึงเวลาที่กำหนดให้เข้ามานั่งรอแล้ว
และก่อนเวลาเครื่องออก 5 นาที ... ขณะนั้นสมาชิกผู้ร่วมเดินทางของดิฉันก็ยังไม่มีใครมา...ดิฉัน จึงทนไม่ได้แล้วจึงเดินไปยังเจ้าหน้าที่ ที่กำลังเตรียมให้ผู้โดยสารขึ้นเครื่อง…
“ขอโทษค่ะ เครื่องบินลำนี้ จะบินไปที่ไหนค่ะ”
“ไป Hiroshima ค่ะ”
ดิฉันช็อค ตกใจทันที ดิฉันจะบินไป Fukuoka ไม่ใช่ Hiroshima (เนื่องจากเคยฝันว่าตกเครื่องบิน บ่อยๆ ... แต่ที่ผ่านมายังไม่เคย...คราวนี้จะเป็นเป็นจริงซะละมั๊ง)...
“ขะ...ขอโทษค่ะ แล้วเครื่องที่จะบินไป Fukuoka ละค่ะ”
“ต้องไปอีกห้องค่ะ Gate D1a”
ดิฉันวิ่งไปเรียกพี่รัก...
“พี่รักเรามาผิด Gate ค่ะ วิ่งค่ะ วิ่ง” …
แล้วดิฉัน และพี่รัก ก็วิ่งขึ้นบันใด เพื่อไปลงอีก บันใด... เมื่อไปถึง Gate D1a ไม่มีผู้โดยสารเหลือแม้แต่คนเดียว ดิฉันใจหายมาก รีบวิ่งไปยังเจ้าหน้าที่ ที่นั่งรออยู่
“ใจเย็นๆๆ ค่ะ เครื่องรออยู่ค่ะ” ...
ดิฉันเมื่อขึ้นรถที่จะพาไปยังเครื่องบินได้ ดิฉันเหนื่อยจนหอบ ... แต่พี่รักเป็นนักกีฬาเทนนิส จึงไม่เหนื่อยเท่าดิฉัน... ระหว่างนั้น ก็มีผู้โดยสารวิ่งตามมาอีก 2 ท่าน…
และเราก็ขึ้นเครื่องได้โดยสวัสดิภาพ ...
เฮ้อออ... ไม่อยากคิดเลยค่ะว่า หากดิฉันตกเครื่อง เดินทางไม่ได้ ...เพื่อนๆ สมาชิกร่วมเดินทางคงว้าวุ่นใจน่าดู พี่รักเองก็คงเสียใจมากๆ ดิฉันเองก็คงเสียใจไม่น้อยไปกว่ากัน...
เรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า
แม้จะเคยเดินทางไปต่างประเทศหลายครั้ง ก็ต้องไม่ชะล่าใจ ต้องไม่ประมาท ต้องรอบคอบ ตรวจสอบทุกอย่างเสมอ...
และ แม้จะเคยใช้บริการที่สุวรรณภูมิมาแล้วหลายครั้ง ก็พึงควรระลึกเสมอว่า ต้องช่วยเหลือตัวเอง ดูเวลา ตรวจสอบ ให้ดี เพราะที่สุวรรณภูมิ ไม่ได้ประกาศเรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่อง ดังเช่นที่ ดอนเมือง...
หมายเหตุ: รู้แล้วเงียบๆ ไว้นะค่ะ เรื่องนี้ดิฉันไม่ได้เล่าให้สมาชิกกลุ่มที่ไปด้วยกันฟังเลยค่ะ…
ความเห็น (24)
- ตามมาดู
- นึกว่าตกเครื่องเสียแล้ว
- อิอิอิๆๆ
- ดีใจที่ผ่านไปแบบฉลุยๆๆ
ขอบคุณค่ะ ตอนแรกก็ใจหายใจคว่ำเหมือนกันค่ะ วาดภาพไปเหมือนกันค่ะว่าถ้าตกเครื่องแล้วจะทำอะไร แผน 2 คือ อะไร...
สวัสดีค่ะ
พี่เคยมีประสบการณ์เกือบตกเครื่องบินเหมือนกันค่ะ ตื่นเต้นมากเลยค่ะ
ดีใจที่ทุกอย่างเรียบร้อยค่ะ
สวัสดีค่ะ 
- อ่านไปก็ใจระทึกไป
- ถ้าเป็นหนู เก็บไว้ไม่ได้นานปานนี้
- ต้องได้เล่าเดี๋ยวนั้น แล้วอาการจะดีขึ้นค่ะ
- อาจารย์เก่งมาก เก็บความรู้สึก(ลับ) ได้นานเพียงนี้
- จบแบบ happy ending แต่น แต้น แต๊น
ท่านอาจารย์โดน tag ครับ
- อ่านที่นี่ครับ http://gotoknow.org/blog/thaiphon/142448
- สวัสดีค่ะ อาจารย์
- ไม่มีเหตุการณ์ ก็ไม่มีประสบการณ์ค่ะ
- :-))
- ถ้าตกเครื่องบิน.....ก็ตายซิครับ
- ดีใจด้วยครับ ที่อาจารย์แป๋วและเพื่อนๆ ไม่ตกเครื่องบิน
อ.แป๋วค่ะ อ่านไปลุ้นไป
สวัสดีครับพี่แป๋ว
ผมชอบทริปแบบนี้เลยครับ แบบเที่ยวไปลุ้นไปครับ ตื่นเต้นสุดๆ ครับ แล้วจะสนุกครับ ใครมาเยี่ยมผมที่นี่ผมก็มักจะฝากมุกแบบนี้หล่ะครับ คือไม่ต้องเตรียมอะไรมาก ไปเจอกันพร้อมๆ ด้วยกันแล้วลุยตอนนั้น ฮ่าๆๆ วิ่งกันตับแล้บครับ ตอนกลับไปก็ประมาณว่าได้ดอกกุ(กู)หลาบ(หลาบจำแล้ว ไม่มาอีกแล้ว) ไปกันคนละดอก เลยหล่ะครับ แต่จะทำให้นึกเหตุการณ์ได้ดีครับ
ขอบคุณมากครับ ท้ายที่สุดทุกอย่างก็ลงตัวด้วยรูปแบบของมัน อิ อิ
หวัดดีครับ...อ.แป๋ว
วันนี้แก่นตะวันที่มอบให้ผลิดอกอย่างงดงามหน้ากระท่อมนางเมินครับ จึงเอารูปมาฝาก
- สวัสดีค่ะ อ.แป๋ว..
ตื่นเต้นและลุ้นไปด้วยค่ะ นี่กำลังนั่งนึกภาพอ.แป๋ว วิ่งงงงงงง ^_^
อาจารย์ถ่ายรูปสวนญี่ปุ่นมาหรือเปล่าคะ สวยไปอีกแบบนะคะ ที่นี่ที่เกียวโตค่ะ
- นึกภาพออกเลยค่ะ
- แถมเวลาอาจารย์ไปเที่ยวไหน มักจะใช้เวลาคุ้มค่า แบบว่าไม่อยู่เฉยๆ
- สังเกตตั้งแต่ไปจีนกับญี่ปุ่นด้วยกันน่ะค่ะ
- ถ้าไม่ใกล้ถึงเวลาจวนเจียนไม่ค่อยเห็นอาจารย์ อิอิ
เพิ่งรู้ความลับ เก็บงำได้เยี่ยมมากเลยค่ะ ไม่มีใครในกลุ่มพูด หรือเล่า คงเก็บไว้เป็นเรื่องเฮฮาศาสตร์ใช่ไหมคะ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความลับไม่มีในโลก หุ หุ
สวัสดีค่ะ พี่ศศินันท์
ขอบคุณค่ะ...ตื่นเต้นมากๆค่ะ วิ่งกันจนหอบเลยค่ะ หวาดเสียวมาก โชคดีค่ะที่สุดท้าย ทุกอย่างก็เรียบร้อยค่ะ
สวัสดีค่ะครูอ๊อด
555 ไม่กล้าเล่าค่ะ กลัวสมาชิกเป็นกังวล เพราะต้องทำหน้าที่กึ่งๆ เป็นผู้นำเที่ยว และช่วยดูแลเพื่อนๆ นิดหน่อยช่วยไกด์ ...เดี๋ยวหมดความเชื่อถือค่ะ...อิอิอิ
สวัสดีค่ะคุณหมอคนชอบวิ่ง-ปั่นจักรยาน
สั่งเสื้อแล้วค่ะที่น้องราณี ขอบคุณคุณหมอมากค่ะที่ส่งข่าว ... เป็นฝ่ายการตลาดดีมากเลยค่ะ... และแอบไปดูมาดนายแบบ นางแบบมาแล้วด้วยค่ะ สวย-หล่อ-เท่ห์ ค่ะ...
สวัสดีค่ะน้องออต
ขอบคุณมากค่ะ ขอติดการบ้านนิดหนึ่งนะค่ะ
สวัสดีค่ะป้าแดง
เป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นมากค่ะ ทุกครั้งจะรอบคอบกว่านี้ แต่ก็โชคดีค่ะ นึกเฉลียวใจทัน ไม่งั้นตกเครื่องแน่ๆ เป็นบทเรียนให้รอบคอบมากยิ่งขึ้น
Konbanwa Mito sensei
อยู่ญี่ปุ่นเป็นอย่างไรบ้างค่ะ สบายดีนะค่ะ
ตกเครื่องไม่เป็นไรค่ะ เครื่องตกตะหากน่ากลัว ... สุดท้ายผ่านฉลุยค่ะ ... ได้ไปเยือนญี่ปุ่นตามแผนค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมู
ขอบคุณค่ะ ถ้าตกเครื่อง พี่หมูต้องได้ลุ้นมากขึ้นแน่ๆ เลยค่ะ
สวัสดีค่ะน้องเม้ง
ตื่นเต้นก็จริงค่ะ Trip แบบนี้ แต่ก็ใจหายใจคว่ำค่ะ ขืนตื่นเต้นทุกวันหัวใจวายแน่ๆๆ
สวัสดีจ้ะน้องซูซาน
ใจหายหวาบเลยค่ะ ตอนเขาบอกว่า เครื่องนี้จะไป Hiroshima ...นี่ก็เป็นอีกเหตุที่ทำให้เอ้อระเหยอยู่เป็นนาน เพราะที่นั่งรอๆ อยู่ตรงนั้นก็มีญี่ปุ่นมารออยู่ด้วยเยอะ รวมทั้งคนไทยที่จะไปท่องเที่ยวญี่ปุ่นด้วยอ่ะค่ะ ก็เลยไม่ฉุกใจคิดว่ามาผิด Gate ...เชื่อมั้ยค่ะ ว่าเดินทางมาก็เยอะแยะ ไปสนามบินที่ไม่เคยไปก็หลายครั้ง...แต่ครั้งนี้แหละเป็นครั้งแรกที่หลง Gate
สวัสดีค่ะอาจารย์ Lin Hui
มีเกือบตกใจด้วย...แป๋วไม่ได้เล่าให้อาจารย์ฟัง เกรงว่าอาจทำให้อาจารย์ไม่กล้าเดินตามเพราะกลัวหลงทางค่ะ ...อิอิอิ
สวัสดีคับ อ.ขุน ย่ามแดง
ไม่ได้พบกันนานเลยนะค่ะ คิดถึง สบายดีนะค่ะ ... ดีใจมากเลยออกดอกแล้ว ขยายเพิ่มไปเรื่อยๆ นะค่ะ กระท่อมนางเมินจะได้สดชื่น มีสาวๆมาเยี่ยมชมดอกไม้เยอะๆ ...
สัวสดีจ้ะน้องต้อม
ขอบคุณค่ะที่ช่วยลุ้น ... เห็นภาพพี่หอบแฮ่กๆๆ มั้ยค่ะ โอ้ยใจจะขาด
สวัสดีค่ะอ.แป๋ว
ตามมาลุ้นจริง ๆ ค่ะ เกือบแล้วค่ะ แต่ดีนะไหวตัวทันอิอิ สงสัยถ้าไปคราวหน้าจะต้องเช็คแล้วเช็คอีกแน่เลย ฮ่าๆๆๆ
สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์
ขอบคุณมากค่ะสำหรับภาพสวนญี่ปุ่นสวยๆค่ะ ...ได้ไปเยี่ยมชมสวนญี่ปุ่นที่ สวน suizenji ค่ะ ฟังจากไกด์เล่าสวนนี้ใหญ่มากค่ะ ใช้เวลาสร้างประมาณ 80 ปีค่ะกว่าจะเสร็จสมบูรณ์ จะเอาภาพมาให้ดูในตอนต่อไปนะค่ะ
สวัสดีค่ะน้องซูซาน
ขอบคุณมากค่ะ แอบไปดูที่น้อง Tag ไว้แล้วค่ะ ช่วงนี้การบ้านเยอะ ขอส่งช้านิดหนึ่งนะค่ะ ขอบคุณค่ะ...
สวัสดีจ้ะน้อง
งานนี้ก็ใช้เวลาคุ้มค่ามากค่ะ หากตกเครื่องคงได้เพ่นพ่านแถวๆนั้นอีกนานแน่ๆ
สวัสดีค่ะคุณส้ม
ไม่ได้เล่าให้ใครในกลุ่มฟังเลยค่ะ พี่รักก็ไม่เล่า ขืนเล่าเดี๋ยวมีเรื่องคุยบนรถอีกยาวค่ะ จึงเก็บไว้เป็นความลับ ... แต่ตอนนี้ไม่ลับซะแล้ว...
สวัสดีค่ะ อ.ราณี
นอนดึกจังเลย เดี๋ยวพี่ต้องไปนอนแล้วค่ะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้ามีบุตลากรจาก สน.ทะเบียน ของ ม.ธรรมศาสตร์มาดูงานที่สำนักค่ะ
ใช่แล้วค่ะ คราวหน้านี้คงประมาทไม่ได้ ต้องเช็ค ต้องถามอย่างรอบคอบ ไม่งั้นเดี๋ยวได้วิ่งอีก คราวนี้ต้องเป็นลมแน่ๆ...อิอิอิ