ผมเป็นคนชอบงานศิลปะ และศิลปะการถ่ายภาพก็เป็นอีกเรื่องที่อยู่ในความสนใจ แต่ผมไม่ถนัดเรื่องเล่นกีฬาเอาเลย อย่างเก่งก็ใช้เดินออกกำลัง วิ่งได้เพียงเหยาะๆ และมาหัดว่ายน้ำพอพยุงตัวไม่ให้จมน้ำได้ มาถึงยุคหนึ่งในจังหวัดที่ผมอยู่มีสนามกอล์ฟเข้ามา ผู้คนก็หันมาจับไม้กอล์ฟไปหวดตามสนามซ้อมกันดูหนาตา ผมก็ไปหัดกับเขาอยู่พักหนึ่ง แต่ผมเป็นคนแพ้แดด ต้นคอและที่แขนที่มือขึ้นผื่นเป็นเม็ดเล็กๆ เป็นที่น่ารำคาญประกอบกับตียังไงแฮนดิแคปมันก็ยังเท่าเดิมก็เลยหาเรื่องเลิก อิอิ
คุณๆที่เป็นแม่บ้านทราบไหมครับว่ากอล์ฟเขาเล่นกัน ๑๘ หลุม ถ้าเมื่อไหร่คุณสามีบอกว่าวันนี้ตีกอล์ฟกันมันมากตีกัน ๑๙ หลุม แถมตีสองรอบด้วยละก็เตรียมตัวรับลูกกอล์ฟที่จะลืมตาออกมาดูโลกได้เลย อิอิ
วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องของมังคุดซึ่งเป็นนักธุรกิจอนาคตไกล มีภรรยาชอบด้วยกฎหมายชื่อลำไย แต่ทั้งสองไม่มีบุตรด้วยกัน หาหมอจริงก็แล้ว หมอพระก็แล้ว บนบานศาลกล่าว ที่ไหนว่าดีก็ต้องดั้นด้นไปหา จนในที่สุดก็ยอมแพ้ มังคุดเลยหันไปเอาดีทางเล่นกอล์ฟ แต่เล่นไปเล่นมามันเหมือนยาเสพติด เพราะมังคุดจะต้องไปสนามทุกวันไม่ใช่อะไรหรอกครับ เพราะไปเจอแคชเชียร์ที่สนามกอล์ฟน่าตาจิ้มลิ้มเล่นหูเล่นตากับมังคุดบ่อยๆ มังคุดก็เลยไปเล่นหลุมที่ ๑๙ กับน้องทุเรียน จนใครต่อใครในสนามกอล์ฟรู้กันไปทั่ว
คราวนี้ฝีมือมังคุดดีขึ้นอย่างทันตาเห็น เพราะน้องทุเรียนท้องแล้ว ไชโย...มังคุดดีใจอย่างมาก ในที่สุดเราก็ทำสำเร็จ เราจะมีลูกแล้ว ฮ่าๆ..ความดีใจนี้ มังคุดจึงวางแผนอ้างว่าไปทำธุรกิจต่างจังหวัดบ้าง ออกจากบ้านทีหนึ่งไปเสียหลายวัน จนกระทั่งทุเรียนท้องโตขึ้นทุกวัน มังคุดก็อยากจะอวดเพื่อนๆ จึงซื้อบ้านให้ทุเรียนและจัดงานเลี้ยงฉลอง ในงานก็มีการถ่ายภาพไว้หลายภาพ
มีอยู่ภาพหนึ่งเป็นภาพมังคุดกับทุเรียนถ่ายกันที่ชิงช้าหน้าบ้าน โดยมังคุดโอบทุเรียนไว้เอาหัวซบไหล่และมือข้างหนึ่งวางไว้ที่ท้องของทุเรียนที่กำลังโตวันโตคืนและทุเรียนกำลังยิ้มแป้นอย่างมีความสุข ใครได้เห็นภาพนี้ก็จะรับรู้ถึงความรักของคนทั้งสองได้เป็นอย่างดี
ยังไม่ทันที่มังคุดจะเห็นหน้าลูกกอล์ฟ ปรากฏว่าหลังจากนั้นไม่นานมังคุดประสบอุบัติเหตุถึงแก่ความตาย หลังจากมังคุดตายได้สองเดือน ทุเรียนก็คลอดลูกกอล์ฟออกมา
ทุเรียนก็พอรู้กฎหมายอยู่บ้างเพราะเคยฟังอัยการขาวเกาะไปบรรยายกฎหมายให้ฟัง ก็อุ้มลูกกอล์ฟไปขอแบ่งมรดกจากลำไย แต่ลำไยไม่ยอมให้เพราะไม่มีหลักฐานใดที่จะแสดงว่าลูกกอล์ฟเป็นลูกของมังคุด ถึงแม้จะเป็นลูกของมังคุดก็ไม่มีสิทธิได้รับมรดกเพราะมังคุดมิได้รับรองบุตร ลูกกอล์ฟจึงไม่ใช่ทายาทที่จะมีสิทธิมาแบ่งมรดก ลำไยว่าตามข้อกฎหมายเป๊ะ
ทุเรียนเลยไปว่าจ้างทนายความให้ฟ้องร้องลำไยในฐานะผู้จัดการมรดกเพื่อให้แบ่งทรัพย์มรดกให้ลูกกอล์ฟซึ่งทุเรียนถือว่าเป็นทายาทคนหนึ่ง สู้กันสามศาลเลยครับงานนี้ แต่ก่อนจะทราบผลว่าลูกกอล์ฟจะมีสิทธิได้รับมรดกหรือไม่ เราขอคั่นเวลาด้วยการโฆษณาก่อนนะครับ อิอิ ข้อกฎหมายครับไม่ใช่โฆษณา....
กฎหมายบอกว่าเมื่อบุคคลใดตาย มรดกของบุคคลนั้นย่อมตกทอดแก่ทายาททันที
ทายาทคือใครล่ะ ว่ากันแบบคร่าวๆนะครับ ก็คือ
๑.ผู้สืบสันดาน
๒.บิดามารดาของเจ้ามรดก
๓.พี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน
๔.พี่น้องร่วมแต่บิดาหรือมารดา
๕ปู่ ย่า ตา ยาย
๖.ลุง ป้า น้า อา
โดยหลักทายาทลำดับ ๑. กับ ๒. ถ้าต่างยังมีชีวิตอยู่จะได้รับมรดกด้วยกันในสัดส่วนที่เท่ากัน แต่ถ้าทายาทลำดับที่ ๑ และ ๒ ไม่มีคนที่จะได้มรดกลำดับต่อไปคือลำดับ ๓. ถ้า ๓ ไม่มีก็ตกมาที่ลำดับที่ ๔ ตามลำดับลงมาเรื่อยๆ หรืออธิบายง่ายๆว่าถ้าทายาทกลุ่มต้นๆยังมีชีวิตอยู่ ทายาทกลุ่มหลังก็ไม่มีสิทธิได้รับมรดกครับ นอกจากนี้กฎหมายยังบอกอีกว่า “บุตรนอกกฎหมายที่บิดารับรองแล้วและบุตรบุญธรรมนั้นให้ถือว่าเป็นผู้สืบสันดานเหมือนกับบุตรที่ชอบด้วยกฎหมาย” ปัญหาอยู่ที่ว่าคำว่า “ที่บิดารับรองแล้ว”เป็นอย่างไร
เดิมเคยมีคำพิพากษาของศาลฎีกาว่า การที่บิดาพาบุตรไปไหนต่อไหนแสดงออกต่อคนทั่วไปว่าเป็นลูก ให้ใช้นามสกุล ส่งเสียให้เรียนหนังสือ เช่นนี้ถือว่าบิดารับรองแล้ว แม้บิดามิได้จดทะเบียนสมรสกับมารดาก็ถือเด็กมีสิทธิได้รับมรดกเพราะบิดารับรองแล้ว แต่กรณีของลูกกอล์ฟยังไม่ทันออกมาดูโลกเลยพ่อก็ด่วนลาจากไปแล้ว ยังไม่ทันได้ให้ใช้นามสกุล ยังไม่ทันได้ส่งเสียให้เรียนหนังสือ เลยจะถือว่ามังคุดรับรองแล้วได้หรือไม่
เรื่องนี้มีคำพิพากษาของศาลฎีกาพิพากษาว่า การที่มังคุดกับทุเรียนอยู่กินกันอย่างเปิดเผยเป็นที่รู้กันทั่วไปในบรรดาผู้มาเล่นกอล์ฟ และบ้านพัก นอกจากนี้ยังมีภาพมังคุดโอบกอดทุเรียน เอาหัวซบไหล่ เอามือวางบนท้องทุเรียนอันเป็นการแสดงถึงการรับรองว่าเด็กในท้องคือลูกของมังคุด เมื่อขณะนั้นคนที่อยู่ในท้องคือลูกกอล์ฟจึงต้องถือว่ามังคุดได้รับรองแล้วว่าลูกกอล์ฟเป็นลูกที่บิดารับรองแล้ว จึงมีสิทธิได้รับมรดกครับ
แฮ่ะๆ คราวนี้ก็ขอฝากมายังบรรดาภรรยาทั้งหลายที่สามีชอบถ่ายรูปกับคนโน้นคนนี้ และชอบเล่นกอล์ฟถ้าจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์อย่างเรื่องนี้ ก็ระวังกันเองเด้อ ส่วนคุณผู้ชายเวลานักร้องขอถ่ายภาพด้วยระวังไม่ระวังมือเอาไว้บ้าง มิฉะนั้นท่านอาจจะสร้างความยุ่งยากในอนาคต.....ตะแหง่ว...สวัสดีครับ
นี่คงเป็นบันทึกที่รวบรวม "เฮฮาศาสตร์" เล่มปฐมฤกษ์แน่เลยใช่มั้ยครับ??
ยอดเยี่ยมไปเลยครับ เรื่องราวสนุกและได้ข้อคิดเกี่ยวกับ กม.
ผมอยากแลกเปลี่ยนเรื่อง การวาดรูปด้วยครับ ผมวาดรูปสีน้ำมัน แต่ก็ยังเรียนรู้ไปเรื่อยๆครับผม
สวัสดีครับคุณ
ผมก็อยากเห็นบันทึกรวบรวม "เฮฮาศาสตร์"เหมือนกันครับ ขอบคุณสำหรับคำชม
ผมก็อยากแลกเปลี่ยนเรื่องวาดรูปครับ แต่ผมนิสัยเสีย เพราะผมไปยุ่งกับเขาหลายงานครับ เรื่องสวน ถ่ายภาพ สีน้ำ สีน้ำมัน เขียนบล๊อก ร้องเพลง ช่วยการศึกษา มันเลยทำให้ชีวิตผมมีกิจกรรมทั้งวัน ถ้าไม่ได้ตั้งใจจะทำเรื่องอะไรในวันนั้นๆให้ชัดเจน ก็ไม่ได้ทำ อย่างวาดรูป ถ้าไม่ได้ยกเฟรมมาตั้งบีบสีออกมา เตรียมพู่กัน แล้วก็จบแน่ครับไม่ได้วาด เพราะจะมีคนมาขอคำปรึกษาอยู่เรื่อยๆ ยิ่งต้องขับรถไปทำงานที่พังงาด้วย เกมเลยครับ แต่ผมอยากเห็นรูปคุณจตุพรที่วาดครับ เอามาอวดกันมั่งสิครับ แล้ววาดไปเยอะไหมครับ
สวัสดีครับคุณ
ขอบคุณครับที่ชอบ นี่เพิ่งอ่านรีดเดอร์ไดเจสต์ เขาบอกว่ามี ๒ อย่างที่เราเล่นไม่เก่งแต่ทำให้เราสนุกได้คือ sex and golf ครับ อิอิ
ถึงบางอ้อ ค่ะ
ว่า ทำไมถึงชอบถ่ายภาพ
กลัวถูกถ่ายนิเอง
งิงิงิ
หวัดดีครับ
แฮ่ะๆ รู้จริงงิ..
ท่านอัยการผู้มีศิลปะในหัวใจ ที่นับถือ
ส่วนคุณผู้ชายเวลานักร้องขอถ่ายภาพด้วยระวังไม้ระวังมือเอาไว้บ้าง มิฉะนั้นท่านอาจจะสร้างความยุ่งยากในอนาคต.....ตะแหง่ว...
โนคอมเมนท์ ครับ 555
สวัสดีครับ ท่านอัยการ ผู้ทรงคุณวุฒิ
เป็นเรื่องราวที่ให้ข้อคิดและมีประโยชน์อย่างมากเลยครับ จะขอนำไปเล่าต่อให้เพื่อนๆ ที่ชอบตีกอล์ฟหลุมที่ ๑๙ ฟัง เป็นอุทาหรณ์ เตือนใจ .... ขอบคุณครับ..
ขอบคุณครับ ลุงวอ แล้วลุงวอชอบถ่ายรูปกับสาวๆไหมครับ ให้ผมถ่ายให้เอาไหม อิอิ
ป้าแดง ครับ ป้าแดงไปถ่ายให้เองเลย จะได้จัดมือไม้ให้ถูก อิอิ
คุณวรวุฒิ ครับ ขอบคุณที่แวะมาอ่านและเข้ามาเยี่ยมครับ รู้สึกดีครับที่บทความมีประโยชน์ครับ แล้วจะหาเรื่องดีๆมาเล่าให้ฟังอีกครับ
สวัสดีคะท่าน ดีคะท่านจะได้ทำอะไร หลาย ๆ อย่าง
สวัสดีค่ะ
ดีจัง มีนักกฏหมายตัวจริงเสียงจริงมาด้วย
กำลังอยากจะเขียนเรื่องๆหนึ่งค่ะ เกี่ยวกับมรดก
แล้วจะรอไปcommentค่ะ
ตอนนี้ ต้องรวบรวมกำลังใจเขียน เพราะกำลังไม่ค่อยสบายใจนิดหน่อย มีอยู่เรื่องเดียว.....
คนเลี้ยงหลานไม่ค่อยถูกใจดิฉัน จะเอาหนังสติ๊กไปยิงจิ้งจกให้หลานอายุขวบเศษดู
เลยบอกไปว่า บ้านนี้เขาเคร่งศีล 5นะ
กำลังเซ็งค่ะ ว่าคนเรานี่มันแย่จริงๆ
ขอบคุณคุณ สำหรับคำชมครับ
ขอบพระคุณคุณศศินันท์ ครับ เรื่องมรดกมีเรื่องน่ารู้มากมายครับ ทั้งในแง่ศีลธรรมและในแง่กฎหมาย ไม่ทราบว่าได้อ่านเรื่องบ้านทรายทองของผมหรือยังครับ เพราะนั่นเป็นเรื่องมรดกโดยตรง แต่ก็ไม่ได้รายละเอียดของกม.มรดกทั้งหมด แต่ก็พอทำความเข้าใจได้ครับ
เดี๋ยวนี้ เราเลือกคนยากครับเพื่อนบ้านผมรับสาวพม่ามาเป็นแม่บ้าน เพื่อนบ้านอีกบ้านก็รับมาคนหนึ่ง บ้านผมภรรยาผมทำงานบ้านเอง ทำอยู่ใกล้จะครบเดือน ผมสังเกตเห็นมีรถจักรยานยนต์มาที่บ้าน เดี๋ยวเด็กพม่าอีกบ้านหนึ่งมาหา เดี๋ยวมีจักรยานยนต์มาตามหา ผมเห็นผิดปกติก็คอยระวังดูให้เพื่อนบ้าน และในที่สุดพวกเธอก็ลาออกเฉยๆไม่ได้ให้เจ้าบ้านตั้งตัวเลย ดีที่มือไม่ไว้ ไม่งั้นคงมีเรื่องมากกว่านี้ครับ
สวัสดีครับ
ได้ความรู้โดยไม่น่าเบื่อเลย
คิดได้ยังไง คุณมังคุด ทุเรียน ลำใย และน้อลลูกกอล์ฟ
จะติดตามต่อไปครับ
ขอบคุณคุณหมอมากครับ
สวัสดีค่ะท่านอัยการ
อ่านแล้วอกเมียหลวงจะแตก อิอิ
โชคดีที่คุณสามีตีกอล์ฟไม่เป็น แต่ชอบพาลูกค้า กับลูกน้องที่บริษัทไปเที่ยวคาราโอเกะ นี่สิ
ต้องกำชับเรื่องการถูกนักร้องถ่ายรูปซะแล้ว
อิอิ
สวัสดีครับคุณ
ต้องทำความตกลงกับสามีว่าคุณรัตติยา เป็นคนสมถะมักน้อยไม่ด้ต้องการบุญวาสนาใหญ่หลวง จึงไม่จำต้องยกให้เป็นเมียหลวง ขอเป็นเมียธรรมดา...ฮ่าๆ...
ส่วนเรื่องกำชับเรื่องการถูกนักร้องถ่ายรูปให้ผูกข้อมือด้วยด้านที่เราปลุกเสกเอง ถ้านักร้องถามให้บอกว่าเมียผูกให้เป็นด้ายกันนักร้องติด เฮ.....