เมื่อวานนี้ ศูนย์ฯกศน.ชัยนาท บ้านใกล้เรือนเคียงเพียงว่ายข้ามแม่ น้ำเจ้าพระยาก็ถึงแล้ว เขาจัดอบรมเพื่อพัฒนาบุคลากรจำนวน 95 คนที่ห้วยป่าปกรีสอร์ท อำเภอบ้านไร่ อุทัยธานี งานนี้เขาเชิญวิทยากรมืออาชีพ มาดำเนินการ วิทยากรที่ว่านี้คือ ครูแอ้ ตอนเย็นเขามีงานเลี้ยง ในฐานะเจ้าของพื้นที่เขาเชิญผมและคณะเข้าร่วมเป็นเกียรติในงานด้วย
ผมตื่นเต้นมากที่ตื่นเต้นมิใช่เพราะพี่น้องชาวชัยนาทหรอกครับสิ่งที่ทำให้ผมตื่นเต้น คือครูแอ้ นามนี้ผมได้ยินมานานแล้ว พรรคพวกที่ไปเข้ารับการอบรมที่สถาบันพระปกเกล้าเล่าให้ฟังว่า มีวิทยากรสาวท่านหนึ่งพาพวกเขาร่วมกิจกรรมสนุกมากและได้ความรู้ด้วย วิทยากรท่านนั้นก็คือครูแอ้นั่นเอง ผมสนใจเรื่องการเป็นวิทยากรกระบวนการอยู่แล้วจึงอยากรู้จักครูแอ้ และก็ไม่ผิดหวังผมพบเธอในงาน นั่งคนละโต๊ะแต่เธอก็ยิ้มให้ผมแต่เราไม่ได้คุยกัน เธอพาคณะทั้งหมดเล่นกิจกรรมงานเกือบเลิกเขาเชิญผมขึ้นไปแสดงความรู้สึกและร้องเพลง ตอนนั้นครูแอ้อยู่บนเวที ผมเดินขึ้นเวทีครูแอ้ยกมือไหว้พร้อมถามว่าเคยเห็นพี่ที่ใหนนึกไม่ออก ผมเองก็รู้สึกคุ้นๆ สักพักเธอก็รีบบอกว่าพี่จำหนูไม่ได้หรือหนูกับพี่อบรมวิทยากรแบบมีส่วนร่วมด้วยกันที่ท่าใหม่ จันทบุรี ผมจึงถึงบางอ้อ ความหลังเริ่มพร่างพรูออกมา เธอเป็นพยาบาลคนเดียวที่ได้รับการคัดเลือกจากโครงการรุ่งอรุณให้เข้ารับการอบรม ส่วนผมก็เป็นนักการศึกษานอกโรงเรียนเพียงคนเดียวที่ได้รับการพิจารณาเช่นกัน
เราแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน เธอมานั่งโต๊ะเดียวกับผม ผมจึงได้รู้ว่าทุกวันนี้เธอยังเป็นพยาบาลอยู่ แต่ใช้เวลาในวันหยุดรับงานฝึกอบรม เธอและทีมงานรับงานหลักตัวเลข 5 ตัว รายได้มากกว่าเงินเดือนพยาบาลซะอีก ผมก็ชื่นชมในความสำเร็จของเธอ
ที่ผมนำเรื่องนี้มาเล่ามิใช่อะไรแต่อยากจะบอกว่าการประกอบอาชีพไม่จำเป็นต้องประกอบอาชีพเดียวเสมอไป ถ้าใจเราชอบงานอะไรก็ทำไปเถิด ข้อสำคัญอย่าให้งานรองมาแย่งเวลางานหลัก ก็เท่านั้นเอง อีกจุดหนึ่งคือการที่คนเรารู้อะไรก็ขอให้รู้จริงแล้วสักวันหนึ่งสิ่งที่เรารู้จริงจะช่วยเราได้ ตัวอย่างเช่นครูแอ้เป็นต้น
ครับ รู้อะไรรู้ให้เชี่ยวชาญเถิดจะเกิดผล
สวัสดีค่ะ ผอ.น้อย
วันนี้ผมก็มาพบเพื่อนเก่าที่ยังคงความเก๋าอยู่ไม่เปลี่ยนแปร เขาเป็นเพื่อนผช.รุ่น กศน.๓๓ ที่ผมให้ความเคารพเป็นพี่ คน ๆ นี้ ชื่อ เคี้ยมทิ้งโค้ง กระมัง ฟังข่าวดูรู้ว่าเขาจะไปเป็นผอ.กศน.สระแก้ว วันที่ ๑๒ นี้ ขอต้อนรับพี่นึกสู่ภาคตะวันออกอีกครั้ง มาสร้างความดังกันอีกทีก่อนที่จะเกษียณ ..ha ha ha
สวัสดีดิศกุล ผมว่าชีวิตของการทำงานเป็นดัชนีหักเหกับอายุนะ ความแตกต่างของการทำงานอยู่ที่วิธีคิด และวิธีคิดที่ดีที่สุดของคนทำงานการศึกษานอกโรงเรียนก็คือการคิดนอกกรอบ ผมรู้ว่าดิศกุลรู้เรื่องนี้ดี มีครั้งหนึ่งตอนนั้นผมเป็นผู้ช่วย ไปอบรมที่สถาบันพัฒนาผู้บริหาร(วัดไร่ขิง)รุ่นนั้น 80คน เป็นผู้ช่วยทั้งหมด แยกเป็น ผช.ศธจ 20 คน ผช.สามัญจังหวัด 20 คน ผช.การประถม 20 คน และผช.กศน.อีก 20 คน
อาจารย์ให้โจทย์ว่ามีโรงเรียน 2 โรงอยู่ในรั้วเดียวกัน เป็นมัธยมกับประถม ปรากฏว่าทั้ง 2 โรงทะเลาะกันตลอด ในฐานะท่านเป็นผู้บริหารท่านจะดำเนินการแก้ไขอย่างไร ให้แยกกลุ่มไปคิดตามต้นสังกัดแล้วมานำเสนอ ทางศึกษาบอกว่าให้สร้างรั้วให้เป็นเอกเทศ สามัญบอกว่าควรมีการจัดประชุมทำความเข้าใจที่ชัดเจน ส่วนการประถมเสนอให้ยุบเป็นโรงเรียนเดียวจะได้ไม่มีการทะเลาะกันอีก ฝ่าย กศน.ซึ่งผมเป็นคนนำเสนอ เสนอว่าไม่จำเป็นต้องสร้างรั้วไม่ต้องยุบหรือจัดประชุม เพราะทั้งหลายที่กล่าวถึงเป็นการสิ้นเปลืองงบประมาณ ผมเสนอว่าในการโยกย้ายผู้บริหารให้จัดผู้บริหารที่เป็นผัวเมียกันมาอยู่เพราะผัวเมียเขานอนมุ้งเดียวกันไม่มีทางที่เขาจะทะเลาะกันหรอก สะใจมั้ยละ
จาก เคี่ยม ทิ้งโค้ง
หวัดดี อ๊อด
พี่คิดว่าอ๊อดเป็นแบบอย่างของคนใฝ่รู้ใฝ่เรียนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง ขยันอ่าน ขยันติด ขอบคุณในความกรุณาที่แนะนำให้อ่านเรื่องประเทืองปัญญา พี่พร้อมรับคำแนะนำจากอ๊อดเสมอนะครับ
สวัสดีครับ
ผมได้อ่านที่ผู้ยิ่งใหญ่แห่ง กศน.คุยกัน แล้วปลื้มครับ "คิดเป็น ทำเป็น แก้ปัญหาเป็น" คนกศน.ยังครองอยู่
ขอให้ผอ.โชคดีครับ
สวัสดีครับคุณคำสุวรรณ์
*ผู้ยิ่งใหญ่ในความหมายของ กศน. มิได้อยู่ที่ตำแหน่งหน้าที่การงานหรอกครับ แต่พวกเรารู้ดีว่าความหมายของความยิ่งใหญ่ที่แท้จริงคือความคิดที่ไม่รู้จบ
*ผมคิดเอาเองนะครับว่าในโลกนี้ไม่มีใครเป็นผู้ยิ่งใหญ่ เพราะถึงจะยิ่งใหญ่อย่างไรก็ต้องเล็กกว่าโลงศพเสมอนะครับ
* ขอบพระคุณมากครับที่กรุณาเช้ามาให้กำลังใจกัน
ความยิ่งใหญ่ที่ดีที่สุดคือการยิ่งใหญ่เชิงความคิดครับ
เรียนคุณหนอนหนังสือ
ขออภัยที่เพิ่งอ่าน เพราะช่วงย้ายไม่ค่อยได้เข้ามาที่ G2K เลย ผมเข้าใจว่าการทำงานของคนก็เหมือนกองไฟที่ลุกโชติช่วง ถ้าไม่มีฟืนใส่เติมเข้าไป ไม่ช้ากองไฟกองนั้นก็จะดับไปในที่สุด การพัฒนาบุคลากร ก็เหมือนกับการใส่ฟืนเข้าไปในชีวิตเรา
ข้อสำคัญอยู่ที่ว่าจะแยกย่อยฟืนดุ้นนั้น ให้สัมพันธ์กับงานที่เราทำได้มากน้อยเพียงใดต่างหาก ขอบคุณมากครับที่เข้ามาทักทาย เป็นกำลังใจให้ในการทำงานของคุณ นะครับ
สวัสดีครับท่าน ผอ.
"ความยิ่งใหญ่ที่ดีที่สุดคือการยิ่งใหญ่เชิงความคิด" ใช่ครับ ไม่เกี่ยวกับตำแหน่งหน้าที่ ผมก็คิดเช่นนั้นครับ เพราะผมอ่านแนวคิดของท่านและผอ.ดิศกุล ในบันทึกแล้วสามารถนำมาปฏิบัติได้ดี และติดตามมาตลอด และแอบยึดถือเป็นแบบอย่าง เป็นผู้ยิ่งใหญ่ในใจผม และจะเป็นคนที่จะทำให้กศน.เป็นที่พึ่งของประชาชนในเรื่องการศึกษาตลอดชีวิตได้อย่างมีประสิทธิภาพ มีอะไรที่ผมพอจะช่วยเสริมเพื่อประชาชนได้ผมยินดีครับ ในฐานะชาว G2K และชาว กศน.เหมือนกันครับ....สวัสดีครับผม