กิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพในชุมชน


หัวหน้าสถานีอนามัยได้บอกให้ชาวบ้านรู้ว่ายินดีที่จะสนับสนุนกิจกรรมดีๆ อย่างต่อเนื่อง

เมื่อวานตอนบ่ายอาจารย์อุไร จเรประพาฬ ขอให้ดิฉันเข้าไปเปิดโครงการของนักศึกษาพยาบาลปี ๔ ที่จัดกิจกรรม “ลดน้ำหนักกำจัดความเสี่ยง” ในชุมชนแถวปากพยิง รถตู้ของมหาวิทยาลัยมารับตอน ๑๒.๓๐ น. เราเดินทางเข้าไปในหมู่บ้านที่มีถนนคอนกรีตเล็กๆ กิจกรรมจัดขึ้นที่ลานของบ้านหลังหนึ่ง ตอนที่ไปถึงยังไม่ถึงเวลา ๑๓ น. ยังไม่มีชาวบ้านมา นักศึกษาออกไปประชาสัมพันธ์เชิญชวนชาวบ้านรอบๆ

กิจกรรมถูกจัดไว้เป็นฐานๆ เริ่มตั้งแต่การประเมิน BMI คำนวณแคลอรี่ที่ควรได้รับ วัด BP ต่อจากนั้นมาที่ฐานเรื่องอาหาร คุยกับนักศึกษาทราบว่าจะให้ชาวบ้านเลือกอาหารที่มีอยู่ว่าตนเองจะรับประทานอะไรบ้าง ปริมาณเท่าใด เดินข้ามฟากไปบ้านอีกหลังหนึ่งจะให้สีข้าวเป็นกิจกรรมออกกำลังกาย นอกจากนี้ยังมีกระโจมอบสมุนไพรเพื่อขับพิษ

รถตู้ไปรับชาวบ้านที่ตลาดมาอีก ๑ คันรถเป็นสตรีมุสลิมทั้งนั้น ผู้เข้าร่วมกิจกรรมวันนี้เป็นสตรีทั้งหมด ผู้ชายที่มีอยู่ ๑ คนคือหัวหน้าสถานีอนามัยบ้านศาลาบางปู ชาวบ้านดูคุ้นเคยกันดี

 

 ชาวบ้านที่มาร่วมกิจกรรม

เริ่มกิจกรรมด้วยนักศึกษากล่าวรายงาน ดิฉันกล่าวเปิดงานสั้นๆ ว่ารู้สึกชื่นชมที่ชาวบ้านรวมตัวกันทำกิจกรรมดีๆ และได้รับการสนับสนุนทั้งจากสถานีอนามัยและ อบต. ดิฉันเล่าเรื่องของกิจกรรมของชาวบ้านกร่าง จ.พิษณุโลก ที่ได้รับการสนับสนุนจาก อบต.เช่นกัน

ปิดท้ายด้วยว่าภายใน ๓ เดือนถ้าใครลดน้ำหนักได้มากที่สุดจะมีรางวัล ต่อจากนั้นหัวหน้าสถานีอนามัยได้บอกให้ชาวบ้านรู้ว่ายินดีที่จะสนับสนุนกิจกรรมดีๆ อย่างต่อเนื่อง ถ้าที่ไหนทำได้ดี เวลามีคนมาดูงานชุมชนเข้มแข็งจะพาไปดูที่นั่น

 ฐานนี้คำนวณ BMI แคลอรี่ วัด BP

 ฐานอาหาร ด้านหลังเป็นกระโจมอบสมุนไพร

ต่อจากนั้นมีการสาธิตการออกกำลังแบบฤาษีดัดตนโดย จนท.แพทย์แผนไทย เราเอาเสื่อปูกับพื้น ชาวบ้านทำตามกันอย่างไม่เคอะเขิน หลังจากนี้จะมีสาธิตการรำไม้พลองอีก แต่ถึงเวลา ๑๔.๓๐ น. ดิฉันต้องขอตัวกลับก่อน ไม่ได้อยู่ดูกิจกรรมจนจบ

 

 สาธิตและฝึกฤาษีดัดตน

 ฐานออกกำลังกายด้วยการสีข้าว

การได้ไปเห็นกิจกรรมที่จัดจริงทำให้ดิฉันประเมินได้ว่าต้องมีการพัฒนาอาจารย์และนักศึกษาในเรื่องใดบ้าง จึงจะสามารถทำงานร่วมกับชุมชนได้อย่างมีประสิทธิผล ความรู้เรื่องอาหารและการออกกำลังกายของเรายังไม่เพียงพอที่จะถ่ายทอดให้ชาวบ้านเอาไปปฏิบัติได้ ความตั้งใจของทุกคนมีเต็มที่อยู่แล้ว และสัมพันธภาพกับชุมชนก็ดี ถ้าเพิ่มเติมความรู้และให้ฝึกปฏิบัติอีกหน่อย งานชุมชนคงจะก้าวหน้าไปได้อย่างรวดเร็ว

วัลลา ตันตโยทัย วันที่ ๙ ตุลาคม ๒๕๕๐

 

หมายเลขบันทึก: 136484เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2007 08:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 20:46 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
นักศึกษาพยาบาล มวล.

เห็นด้วยคะ

  • สวัสดีครับอาจารยื
  • สมัยที่รุ่นพวกผมเรียนนั้น กลุ่มสัมพันธุ์ทุกกลุ่มจะต้องมีชุมชนที่รับผิดชอบและออกไปช่วยเหลือชุมชนกลุ่มละ 1 กิจกรรมครับ
  • ไม่รู้ว่ายังมีอยู่หรือเปล่า เป็นกิจกรรมที่ดีมากครับ
  • ผมเองก็ไปทำป้ายชื่อบ้านให้แก่คนในชุมชนในถุ้ง เมื่อ 2 ปีก่อนได้กลับไปดูเห็นยังมีติดอยู่ก็รู้สึกดีใจครับ
give me file
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท