เคารพในศักดิ์ศรีและคุณค่าในความเป็นมนุษย์ของเขาและของเรา

เคารพในศักดิ์ศรีและคุณค่าในความเป็นมนุษย์ของเขาและของเรา 

การทำงานกับคนเร่ร่อน คนไร้บ้าน คนเร่ร่อนไร้บ้าน รวมไปถึงครอบครัวของเขา อิสรชน มองและเคารพในศักดิ์ศรี และคุณค่าของเขาเป็นอย่างมาก เรามองและเชื่อว่าเขามีความสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ เขาพร้อมที่จะมีส่วยช่วยและร่วมพัฒนาสังคมให้น่าอยู่ขึ้นมาได้ เขาไม่ใช่ภาระของสังคม หากแต่เป็นพลังที่เราไม่ได้ให้โอกาสเขาต่างหาก อิสรชนไม่ได้เปิดมุมมองหรือแนวคิดใหม่ในการทำงานแต่กำลังรื้อฟื้นอุดมการณ์หรือแนวคิดที่นักเปลี่ยนแปลงทางสังคมเคยมีและทำมาแต่ก่อนในอดีต และได้ลืมเลือนหรือละเลยไปตามกาลเวลาและสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบข้างของเขา 

อิสรชน กำลังจะบอกว่า การทำงานภาคสังคมก็ต้องอยู่กับสังคมเป็นหลัก แม้ว่าจำเป็นต้องอาศัยการเมืองช่วยเกื้อหนุนหรือสนับสนุนเพื่อให้การทำงานภาคสังคมประสบความสำเร็จให้ง่ายและเร็วขึ้น และเมื่อสำเร็จตามวัตถุประสงค์ของการทำงานภาคสังคมแล้วต้องรีบถอนตัวให้เร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นจะเสพติดในอำนาจที่จะมีเพิ่มเข้ามาเรื่อย ๆ จากภาคการเมือง 

การที่เราเรียนรู้ที่จะเคารพคนอื่นภายใต้ศักดิ์ศรีที่เท่าเทียมกัน จะทำให้เราเองเรียนรู้ที่จะชื่นชมคนอื่นมากกว่าเรียนรู้ที่จะเหยียดหยามดูแคลนคนอื่น การทำงานก็จะเกิดคนที่มีแนวความคิดเพื่อสังคมเกิดใหม่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ใช่มีแต่คนถอยหลังออกไปจากวงการการทำงานภาคสังคมและเหลืออยู่เพียงคนหน้าเก่าเดิม ๆ เพียงไม่กี่คน 

การยอมรับความต่างผ่านการทำงานกับคนเร่ร่อน คนไร้บ้าน คนเร่ร่อนไร้บ้าน ทำให้อิสรชนมองสังคมแบบเท่าเทียมกันมากขึ้น แต่เป็นความเท่าเทียมกันในมิติของความเป็นคนที่มีต้นทุนของชีวิตที่เท่ากัน หากแต่แตกต่างกันเฉพาะโอกาสและต้นทุนทางสังคมเท่านั้น ไม่ได้หมายความว่า คนที่เขาด้อยกว่าเราในทางสังคมจะขาดคุณค่าของความเป็นคนไปด้วย หนำซ้ำบางทีคนที่ดูมีต้นทุนทางสังคมสูง หรือ โอกาสทางสังคมมากกว่า กลับ มีคุณค่าในแง่ของความเป็นคนด้อยลงไปกว่าคนเร่ร่อน คนไร้บ้าน คนเร่ร่อนไร้บ้านด้วยซ้ำไป เป็นเพราะ สิ่งที่เราได้เรียนรู้ผ่านวิถีชีวิตของเขาแบบฝังรากลึก เราเห็นในมุมที่หลายคนไม่เห็น ไม่ได้นั่งนึกเอาตามคำบอกเล่าที่เขาเล่าให้เราฟัง แต่ เป็นการทดลองพิสูจน์จากสถานการณ์จริง 

ศักดิ์ศรีและคุณค่าของคนแท้จริงแล้วเราพบว่าอยู่ที่คน ๆ นั้น ได้ทำ ได้คิด ได้พูดเพื่อตนเองมากกว่าเพื่อคนอื่น หรือ ทำเพื่อคนอื่นมากกว่าตนเอง การดิ้นรนเพื่อไปสู่เป้าหมายของชีวิตโดยไม่คำนึงถึงคนรอบข้าง หรือวิธีการที่จะไปถึงบางครั้งอาจจะทำให้คุณค่าของคน ๆ นั้นลดลง หรือหดหายไปในที่สุด สิ่งที่ควรจะทำ ก็คือ ทบทวน ให้โอกาส และเรียนรู้ที่จะทำทุกอย่าด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจและเคารพกันและกัน นั่นคือสิ่งที่อิสรชนได้เรียนรู้จาก คนเร่ร่อน คนไร้บ้าน คนเร่ร่อนไร้บ้าน ที่ท้องสนามหลวงตลอดระยะเวลาการทำงานที่ผ่านมา

[หญ้าบัว]

สวัสดีค่ะ

• บทความดีๆ  มีประโยชน์ อย่างนี้  อยากให้ผู้ที่มีต้นทุนทางสังคมสูงๆ ได้มาอ่านบ้าง  เผื่อจะได้เข้าใจ เห็นใจผู้ที่ด้อยโอกาส  สักนิดก็ยังดี
• ขอบคุณค่ะ